De HVDC-installatie- in de volksmond bekend als ‘stopcontact op zee’ Dolwin2 die Tennet nu in Dubai laat bouwen zal mogelijk nooit helemaal worden benut. Dat blijkt uit de reportage die De Ingenieur deze week maakt over de constructie. Dolwin 2 kan 900 MW windstroom verwerken, en maakt onderdeel uit van een serie aansluitingen die ‘onze’ Tennet moet bouwen, om de geplande 13 gieg aan windfarms in de Duitse Noordzee aan te sluiten op het net. Momenteel staat minder dan 1 gieg aan windmolens op de Noordzee geïnstalleerd.
Investeerders krabbelen terug
Nu in Duitsland de weerstand groeit- zoals afgelopen week nog in Der Spiegel- tegen de enorme energieprijsstijgingen van 68 procent als gevolg van het Duitse Groene Energiebeleid worden investeerders onzeker (Dong Energy). In Groot Brittanie dreigt een investeerder ook al terug te trekken in een windfarmproject van 2 miljard Britse ponden, omdat de Britse regering minder subsidies wil verstrekken. De constructie van windfarms blijft daardoor ver achter bij de 6200 MW verwerkingscapaciteit die Tennet op de rol heeft staan tegen kosten van een geschatte 4,5 miljard euro. Conservatieve schattingen geven aan dat in 2023 3,7 gieg aan windcapaciteit gebouwd is, 10 gieg minder dan gepland. De HVDC-installaties van Tennet zullen dus als kolossale monumenten van onvermogen op zee staan. Misschien kunnen de lassers in Dubai Dolwin alvast wat richels geven, zodat Dolwin 2 in ieder geval dienst kan doen als broedplaats voor zeevogels. Heeft het miljardengevaarte toch nog een ecologisch nut.
Menselijk vernuft, maar tegen welk rendement?
Alles is kolossaal aan Dolwin 2 die in Dubai wordt gebouwd. Met een oppervlak van 100 bij 70 meter past het gevaarte niet door het Suez-kanaal. Bij oplevering zal het gevaarte eerst rond Afrika moeten varen naar de Duitse Noordzee.
Wat in het artikel van De Ingenieur ontbreekt is een afweging van kosten en (klimaat)rendement. Uiteindelijk verschijnen windfarms op zee niet voor de energie, maar om Brusselse klimaatdoelstellingen te halen, gedreven door de daar aan gekoppelde miljardensubsidies die vrij komen.
In Duitsland, het land met de grootste aanhang van Greenpeace ter wereld speelt verder de door klimaatangst gemotiveerde Energiewende mee. Seaways heavylifting heeft speciaal op die politiek ge-anticipeerd door een kraanschip te bouwen van een half miljard euro.
Neem een gemiddeld kraanschip dat nu windmolens op zee installeert, zoals de Oleg Strashnov van Seaways Heavylifting. Die verstoken 10 kuub gasolie per dag, bij een emissiefactor van 74,3 kilo CO2 per Gigajoule- zie de officiele Nederlandse emissietabel– kom je dan op 30 ton CO2 emissies per dag. De kraanschepen zijn jaren achter elkaar bezig en operationele kosten zijn 3,2 ton euro per dag per schip.
Neem ook alleen al de productie van ruwe staal benodigd voor Dolwin 2. Per ton staal komen in Europese hoogovens 1,5 ton CO2-emissies vrij. Dolwin 2 weegt 9300 ton, en dus vraagt alleen al de productie van het staal 13.950 ton CO2.
Het zou mij niet verbazen dat wanneer alle HVDC-stopcontacten en molens in zee zijn geïnstalleerd, en er in 2023 maar 3 Gieg windstroom wordt verwerkt, de CO2-emissies van de bouw de vermeden emissies door winstroom wel 10 jaar zullen overstijgen (de Energy Payback Time). Ook zullen transportverliezen van de windstroom over 500 tot 800 kilometer naar verbruikers aanzienlijk zijn, ook die berekening mis ik in het artikel. Daarna zullen de funderingen van de molens- die 60 meter de zeebodem in komen- als eeuwige monumenten van Brussels klimaatbeleid in zee achterblijven. Want niemand die ze er ooit weer uit zal halen…
Toch, als jongetje dat kickt op vakmanschap, groot speelgoed en techniek, kan ik niets dan ontzag hebben voor de grote installaties en het enorme vernuft waarmee dit monumentaal onvermogen op zee wordt gezet. Het geeft onze offshore-industrie toch weer mooi werkgelegenheid. Hun zul je voorlopig niet horen klagen…
En natuurlijk de werkgelegenheid die ontstaan om deze ondingen weer af te breken en de onderdelen en materialen duurzaam te hergebruiken.
Het Duitse net kan de wisselende energie van de Noordzee helemaal niet absorberen volgens een artikel op Eike. Met zit nu al op de rand van het mogelijke zelfs nu er nog maar slechts 12% wisselvallige duurzame energie (kWh) wordt geproduceerd (Bruto). Het heeft te maken met de micro regulering van de netten, voor snelle vraag toe en afname en de handhaving van de netfrequentie op exact 50hz. Om het net stabiel te houden moeten basislast centrales meedraaien. Maar men kan moeilijk basislast laten meedraaien als er al teveel stroom is uit windmolens op bepaalde momenten. Dan moet de geproduceerde stroom vernietigd worden , of wind-zon capaciteit uitgeschakeld. Zo niet dan kan er een catastrofale totale black-out in Duitsland (of West Europa want de netten zijn gekoppeld) ontstaan. Nu al moet op momenten eigenlijk al capaciteit aan basislast (nodig is minimaal 28GW) voor fijnregulering deels uitgeschakeld worden. Dat wordt alleen maar erger in de toekomst. Elke windmolen capaciteit vergroot de Voor Duitsland alleen al schat het EIKE artikel een grote stroomstoring op 600 miljoen Euro voor een uur. Alleen dit aspect al verhindert de toename van extra energie productie van windmolens op de Noordzee. Als Nederland windmolens neerzet is er zelfs geen mogelijkheid naar dat land te exporteren dus het probleem geld in grote mate voor Duitsland en Nederland SAMEN.
Nogmaals de link .
http://www.eike-klima-energie.eu/news-cache/stromnetze-am-limit-das-risiko-waechst-mit-jedem-windrad-nehmen-die-probleme-zu/
Er is geen enkel uitzicht voor een oplossing voor het probleem van de Netstabiliteit. Er is ook geen oplossing voor grootschalige opslag. Het probleem doet zich al voor bij 12% wind+zon in Duitsland .. Hoe moet dat dan in als men naar 80% wil? Kortom het is volslagen technische waanzin. Ook het doel van Nederland van 17% leidt tot een instabiel net bij ons ,afgezien van de problematiek die door Duitsland op ons afkomt. Hun stoompieken komen ook ons land binnen synchroom met die van onze Noorzee windparken.
Verbazend is dat het proces van transitie naar duurzaam gewoon doorgaat tegen elk ingenieursgevoel in. Waar zijn de professoren die protesteren? Het artikel op de Eike site , is zeer belangrijk en legt goed de problematiek uit. Jammer dat het niet 5 jaar geleden geschreven is. Dan had men er rekening mee kunnen houden. Er is ongelooflijke knuddewerk verricht door TENNET dat deze problematiek moet hebben zien aankomen , maar er mogelijk niet naar kijkt. En nog komt er niks uit Tennet. Geen directie verklaring . Noppes. Tennet is verantwoordelijk voor het laten functioneren van het stroomsysteem en zal dat bij verdere groei van zon en wind niet meer kunnen. Waar de grens ligt is nog niet bekend, maar zou met een operations research analyse uit aanbodstatistieken voor zon en wind stroom wel geschat kunnen worden. Bij 14% zon en wind de eerste blackouts?
Ik had eerder al geschreven dat er veel minder bespaard wordt door wind en zon dan het geinstalleerd vermogen , nadat de capaciteit om met basislast centrales de pieken af te vlakken is geabsorbeerd. Zodra men deze met de toename van de zon+wind capaciteit moet reduceren van basislast centrales en vervangt door snelstartende centrales.Dr. Fred Udo nam het aan op de helft van de energie van geinstalleerde capaciteit, maar dat is alleen bij geringe hoeveelheden stroom en wind. Het verlies wordt hoger naarmate er meer wisselvallige capaciteit bij komt. Bij de laatste molens die worden geplaatst om de 17% die Nederland wil is er al praktisch geen energie voordeel meer uit extra windmolens..De extra brandstof in de backup centrales is bijna evenhoog als de besparing door het niet gebruiken van brandstof als er voldoende zon en wind is. Wat er moet gebeuren met de stroom als het hele net gesatureerd is zonder opslag mogelijkheden (zon + wind capaciteit zijn dan samen hoger dan het verbruik) is niet bekend. Dat zou onderhand toch wel bekend mogen zijn als men naar een getal van 80% streeft? Ook hier weer .. Het gebeurt op dit moment, er worden kapitalen aan uitgegeven en er is geen vervolg. Opschaling boven een zekere grens is onmogelijk zonder electriciteits opslag. De extra kosten van dergelijke zaken als electriciteits opsag zijn nooit berekend.
Fred Udo rekende trouwens met een vrij milde waarde voor de stroomproductie kosten uit de Noordzee van 5 ct/kwh aankoop voor de gevolgen van de consumentenstroomprijs. Natuurlijk is die Noorzeestroom veel duurder. Rente wordt niet gerekend, financiering kosten evenmin , afschrijvingen worden gerekend op zeer lange projectduur van minimaal 20 jaar die volgens Fred Udo zelf mogelijk slechts 15 jaar of korter zou kunnen zijn. Dat zou de stroomprijs nog verder laten exploderen voor de consument die de hoge energie kosten dan ook nog rechtstreeks over zijn belastingen betaalt door de enorme subsidies die de staat moet gaan verstrekken.
Hoe is het in godsnaam mogelijk dat dit doorgaat? Elk gevoel voor proporties is verloren , inderdaad goed beschreven door Udo. De politiek is compleet verziekt en dol geworden. De politici die hieraan meegewerkt hebben zullen de geschiedenisboekjes ingaan, als er nog geld over is ze te schrijven. Maar dan als de gevaarlijkste misleidde verantwoordelijken die er ooit in een Nederlands landbestuur gezeten hebben. Niet als zieners. Over tien jaar wordt een regeringscommissie benoemd om de reden van het grote falen van de energie transitie te onderzoeken.
De pers en andere media zijn hier enorm schuldig aan . De van technisch talent mankerende journalistiek heeft, zich de rol van propaganda maker op zich genomen, in plaats van kritische luis in de pels te zijn. Adembenemend hoe Nederland zich opmaakt voor een staaltje geldverbrassen. Het groeps effect speelt : omdat Duitsland een beslissing neemt , denkt men dat het goed is. Maar men is net zo dom.
1. 80% (CO2 reductie) vereist 100% reductie van fossiele brandstoffen bij de energievoorziening. Hoogovens genereren ook veel CO2. Olie blijft nodig als grondstof voor de chemische industrie.
2. Windmolens zijn een waanzinnig inefficiente manier van energieopwekking. Echter, gegeven hun massale aanwezigheid is er wel wat beters mee te doen dan het net op de proef te stellen. Geef ze een eigen stroomnet met als afnemers niet tijdkritische industriële processen zoals de productie van synthetisch gas.
Dat is de minst slechte invulling van een smart-grid.
De eerste fout was om wisselvallige energiebronnen direct aan het net te hangen.
De tweede was de focus op huishoudens ipv motorbrandstoffen en industriële processen.
Op 25 – 11 schuif ik aan bij de slotbijeenkomst van energie 2050 van het NIRIA.
ECF (European Climate Foundation) is eerlijk genoeg om aan te geven (Roadmap2050) dat de CO2 emissies tot 2050 zullen stijgen door de enorme staal- en betonproductie voor windparken en hoogspanningstrace’s. Maar dan moeten we ook zijn aangekomen in een hemel met gratis energie. Want beloofd wordt betrouwbare en overvloedige energie, zonder welvaartsverlies.