Ondertekenaars hebben geen flauw benul van de kosten
Ik ben nog aan het bijkomen van het Energie 2033 symposium van COGEN Nederland, de organisatie voor warmtekracht koppeling (WKK), in Antropia in Driebergen. De vorige keer had ik al genoten, maar wat was het ook deze keer weer smullen!
De setting leek op het eerste gezicht niet zo bijzonder: centraal stond het energieakkoord, en Wiebe Draijer (SER commissie voorzitter) en Tjerk Wagenaar (ondertekenaar namens Natuur en Milieu) waren de eerste twee sprekers.
In de zaal zat uiteraard wederom iedere club die iets met de energievoorziening van Nederland te maken heeft.
WKK is de Sjaak
Wat de middag zo pikant maakte was dat de partijen van het Energieakkoord de warmtekracht met een grote schop onder de kont het akkoord uitgetrapt hadden. Elke steun voor WKK wordt in het Energieakkoord nadrukkelijk uitgesloten. Ondanks een uitstekend voorstel vanuit Cogen, ook volgens de aanwezige SER leden.
Cogen voorzitter Kees den Blanken stelde in zijn inleiding dat WKK in Nederland voorziet in bijna 50% van de elektriciteitsopwekking, op een enorm efficiënte manier, die zeer veel brandstof en CO2 uitstoot bespaart. Daarmee lopen we wereldwijd voorop. Dat is voor u niets nieuws, ik heb het er elke paar maanden wel eens over: zó hoor je fossiel te gebruiken!
Maar u weet ook al sinds het vorige COGEN symposium dat de helft van die WKK capaciteit de komende tijd dicht gaat, door de zwaar gesubsidieerde windstroom en de goedkope kolenstroom, tegenover de hoge gasprijs. Het deel van de WKK dat naar alle waarschijnlijkheid moet stoppen gaat in 2023 zelfs richting de twee derde. We vallen dus terug van de helft van de elektriciteitsvoorziening waarbij op een uiterst efficiënte manier gebruik gemaakt wordt van schoon aardgas naar een zesde.
Niemand sprak Den Blanken tegen toen hij erop wees dat de WKK in Nederland meer energie bespaart dan de wind op zee uit het energieakkoord. Wanneer twee derde van de WKK wegvalt, zal dat volgens hem ter compensatie een extra windvermogen vergen van 24 Amalia windparken. De kosten van deze parken zijn per jaar €850 miljoen (uitgaande van de 18 miljard voor 4,25 GW op zee)
Mijn vraag na zijn betoog was dan ook: voor hoeveel geld is het merendeel van deze WKK in de lucht te houden dan wel te vervangen? Dat bleek 133 miljoen (draaiend houden van bestaande capaciteit) tot 279 miljoen (ook herinvesteringen, dus ook op termijn) euro per jaar te zijn.
Veel minder dan de helft van de windparken dus.
Wiebe Draijer voor de leeuwen
De tweede spreker was als voorzitter van de SER commissie geen partij in het energieakkoord, maar is er wel het gezicht van. Dat heeft hem zeer veel goede pers opgeleverd, maar vrijdag toog hij met loden schoenen naar Driebergen, want het was duidelijk dat hem daar geen heldenonthaal te wachten stond!
Dat viel alleszins mee: de zaal was eerder afwachtend en bestond sowieso maar voor een klein deel uit echte WKK belanghebbenden. En waar verliezers zijn, zijn ook winnaars, en uiteraard zaten die ook in de zaal!
Draijer had geen enkel excuus voor de miskenning van WKK.
Hij zei het niet, maar de oprechte teleurstelling over het droeve lot van WKK in zijn akkoord straalde van zijn gezicht af. Een rationele verklaring bleef hij echter schuldig. Verder dan “het is nu eenmaal niet anders” kwam hij niet.
Waar hij zo te zien niet op gerekend had waren de vragen die ik hem stelde:
“Minister Kamp heeft gesteld dat puur de SDE voor wind op zee al 18 miljard kost, mijn ruwe berekening voor de totale kosten van het akkoord komen uit op meer dan 100 miljard, dus 1000 euro per gezin per jaar over 15 jaar.
Mijn eerste vraag is: wat zijn volgens u de integrale kosten van het akkoord voor de Nederlandse samenleving,
en mijn tweede vraag is: hoe kan het dat dit akkoord ondertekend is terwijl niemand weet wat de kosten ervan zijn?
Er kwam op beide vragen geen antwoord, maar een verwijzing naar het bekende PBL/ECN rapport, met de opmerking dat het akkoord de kosten verlaagde tov het vigerende regeerakkoord.
Ik wees erop dat dit ECN rapport maar een klein deel van de kosten meegerekend had, wat wel bleek uit het feit dat de inmiddels door minister Kamp genoemde 18 miljard aan SDE voor alleen wind op zee al bijna het dubbele is van het bedrag dat in het ECN rapport genoemd werd voor het totale akkoord. Maar Draijer bleef vasthouden aan de bedragen uit dit rapport, en bestreed mijn claim dat het rapport slechts de kosten tot 2020 heeft meegenomen.
Mijn gelijk is op dit punt allang bewezen, nota bene door schriftelijke verklaringen van ECN zelf. Het werd in de pauze ook nog bevestigd door de aanwezige ECN spreker.
Draijer had blijkbaar echt geen flauw benul van de totale kosten van het akkoord. De schokkende conclusie moet zijn:
de SER commissie heeft het niet eens over de kosten gehad!
Ook andere betrokkenen bij het SER akkoord bleken desgevraagd geen flauw benul te hebben van de totale kosten van het akkoord. Dat gold overigens voor iedereen die ik sprak. Niet eens een orde van grootte. En men leek daar tot mijn verbijstering niet eens mee te zitten.
Hoe absurd is het dat er een landelijk akkoord is dat over minimaal tientallen miljarden gaat, mogelijk meer dan honderd miljard, en dat zelfs door de regering is overgenomen, terwijl niemand zich zelfs maar afvraagt wat de kosten ervan zullen zijn?
De tien miljard uit het achterhaalde ECN rapport, de enige concrete informatie die er is, of mijn berekening van minstens het tienvoudige ervan? Niemand die het weet.
En toch is het akkoord getekend en zal er door Ed Nijpels streng op worden toegezien dat het uitgevoerd wordt!
Ongeacht de kosten voor de burger uiteraard.
De enige aanwezige die ik sprak met een mening over de kosten was een mysterieuze Belgische bezoeker. Die vertelde me dat hij op basis van de Belgische situatie voor Nederland alles meegerekend op 600 miljard uitkomt….
Dat lijkt me wat veel, maar ik verwacht wel degelijk een bedrag in deze orde van grootte.
Hoe zo’n SER commissie nou echt werkt
Het moge duidelijk zijn: niemand in de SER commissie was geïnteresseerd in een voor de burger optimale uitkomst.
Dat is inherent aan de opzet ervan: je zet een aantal (niet alle!) stakeholders bij elkaar en dwingt ze tot een oplossing te komen. Iedereen zal moeten inleveren anders komt er geen akkoord.
Er ontstaat dus een complexe strijd waarbij iedereen noodgedwongen als een leeuw zijn eigen belangen bewaakt, omdat hij anders kaalgeplukt wordt. Waarbij dat laatste dus sowieso geldt voor wie niét aan tafel zit. In dit geval de burgers, en helaas voor Cogen de WKK partijen.
Want voor de wél aanzittende partijen geldt: men is tevreden met de uitkomst als de eigen kosten niet te hoog uitvallen, en de eigen belangen het beste gediend worden. Hoe dit voor de andere partijen en vooral de niet aanwezige partijen uitpakt is niemand’s directe zorg.
In deze strijd is de WKK als weerloze afwezige gesneuveld. De reden zal officieel verborgen blijven in de beslotenheid van het overleg, maar de wandelgangen van zo’n symposium zijn niets verhullend, en bevestigden wat ik u al vaker uitgelegd heb: WKK is een veel goedkopere methode om CO2 te besparen dan wind of zon, maar het draait op fossiele energie (aardgas) en dus is het voor Big Environment volstrekt onacceptabel om het te subsidiëren. Dus draait de burger voor dezelfde CO2 besparing op met een veel duurdere energierekening. En stijgt hierdoor het fossiele energiegebruik gewoon.
Wat kost deze doodschop voor de WKK in het energieakkoord u nou precies?
Ik kom in mijn berekening van de wind in het energieakkoord op 100 miljard voor wind alleen. Ik heb in middels op een aantal punten betrouwbare informatie waaruit blijkt dat ik daarmee waarschijnlijk te hoog zit, vooral in het stuk van de directe kosten. Hierover later meer in een blog over het Northsea symposium.
Maar het daadwerkelijk halen van de 16% uit het akkoord gaat beslist 100 miljard kosten.
Let wel: door het wegvallen van de WKK, door deze uit het energieakkoord te schrappen, moet er geen 16% verduurzaamd worden om de gewenste verduurzaming tov 1990 van onze energievoorziening te halen, maar ca19%. Ook zal de daadwerkelijke opbrengst van wind en zon in de elektriciteitsvoorziening afnemen naarmate hun aandeel in de elektriciteitsvoorziening groeit, door steeds meer onvermijdelijke overcapaciteit en inpassingsverliezen. Ook dat zal weer gecompenseerd moeten worden om ook in werkelijkheid op 16% uit te komen.
Nu legde Draijer uit dat er zo’n buitensporig dure wind op zee paragraaf in het akkoord zit, omdat alle andere opties al tot hun maximale aandeel waren opgebruikt. Om de WKK teloorgang en de afnemende opbrengst van de wisselvallige bronnen te compenseren móet er dus wel naar het schrikbarend dure wind op zee gegrepen worden. Er is geen alternatief meer.
De kosten om de WKK in bedrijf te houden zouden over totaal 15 jaar ca 4 miljard bedragen, tegenover de meer dan 13 miljard aan extra windparken die nu ter compensatie gerealiseerd zullen moeten worden…
Uiteraard worden die extra windmolens om de wegvallende WKK te compenseren nooit gebouwd. Het is namelijk allemaal symboolbeleid: er moeten mosgroene energiebronnen gebouwd worden om de groene sentimenten te bevredigen, en dat tegelijkertijd het veronderstelde CO2 effect van de windparken door een andere deur (de gesloten WKK) weer even hard wegloopt interesseert niemand.
De geplande parken op zee kosten u alleen wel minstens €200 per gezin per jaar (dit is het door Kamp genoemde bedrag).
Alexandra van Huffelen en Ruud Lubbers
Rotterdam was sterk vertegenwoordigd op het symposium.
Ruud Lubbers nam ruim de tijd voor een vriendelijke pep-talk, verpakt in anekdotes uit zijn internationale politieke carrière. Maar vooral wethouder Van Huffelen imponeerde met een zeer vakkundige maar ook uiterst vlotte en geroutineerde presentatie van de Rotterdamse handen-uit-de-mouwen aanpak van het klimaatbeleid. Ik constateerde een ministeriële allure!
Alexandra van Huffelen voor de kaart van Rotterdam met de gesloten WKK installaties
Het publiek
Zoals gezegd was de onvrede over het droevige lot van de WKK niet echt voelbaar in de zaal.
Wat wel opviel was dat er vooral behoorlijk kritische opmerkingen kwamen vanuit het publiek, waarbij de astronomische kosten van wind op zee regelmatig aanleiding waren om het nut daarvan zeer te betwijfelen. Mede maar zeker niet alleen door de ook aanwezige professor Frans Sluijter, die deel uitmaakt van de groep wetenschappers achter de kritische brieven aan Minister Kamp over het energieakkoord.
Ergerlijk oudbakken alarmisme bij de sprekers
Dat stond in schril contrast met de bewoordingen waarin de meeste sprekers zich ware zeloten toonden van het alarmerendste broeikasevangelie. De dramatische ramp op de Filippijnen, de levensgevaarlijke zeespiegelstijging, het gevaarlijke fijnstof, de explosieve runaway temperatuur als we het 2 graden tipping point bereiken, de allesoverheersende urgentie die ons gezonde denkvermogen en elke financiële overweging dient te elimineren: alles kwam voorbij als dringende reden om toch maar onbeperkt geld te gooien naar CO2 reductie.
Dit alles werd als de onbetwiste waarheid gepresenteerd, terwijl een deel ervan zelfs in strijd is met wat het IPCC erover beweert, en de rest minstens als onbewezen of zelfs als omstreden beschouwd moet worden.
Jammer, deze uitglijers deden afbreuk aan het niveau van het symposium.
De sprekers hadden blijkbaar niet in de gaten dat dit niet meer van deze tijd is.
In de klimaatwetenschap wordt inmiddels veel genuanceerder gedacht, en worden de onzekerheden rond de projecties van de klimaatmodellen veel openlijker toegegeven. De ontwikkelingen van de temperatuur in de werkelijke wereld zijn niet langer meer te rijmen met de klimaatmodellen.
De klimaatwetenschappers van het IPCC blijken veel te hard geroepen en sterk overdreven te hebben. Wie dat nu nog steeds doet, wordt niet meer serieus genomen
Ook de Volkskrant en het NRC bedrijven tegenwoordig, na jarenlange vrome belijdenis van het broeikasevangelie, regelmatig weer netjes onpartijdige journalistiek. Dit was ook veel aanwezigen opgevallen.
Steeds meer mensen beginnen te begrijpen dat er gewoon geen harde basis is voor de jarenlang in onze hoofden gestampte urgentie van het CO2 reductiebeleid.
Valt het doek?
In mijn uiterst informatieve gesprekken in de wandelgangen bleken veel aanwezigen zo hun twijfels te hebben bij het nut van het energieakkoord. Het deed me goed om te horen dat een paar zeer goed ingevoerde aanwezigen er zelfs van overtuigd waren dat de plannen voor wind op zee weer van tafel zullen gaan. De kosten zijn gewoon te buitensporig, en de afwezigheid van reële baten is niet meer aan het publiek te verkopen.
Het lijkt tijd te worden voor de politici om zich voor te bereiden op een omzichtige terugtrekkende beweging van dwaze windplannen richting zinnig fossiel energiegebruik, met als eerste goede keuze het in stand houden van het grote aandeel warmtekrachtkoppeling in de Nederlandse energievoorziening.
Als ik deze dramatische opsomming van onkunde en belangenbehartiging lees rest mij, als burger die uiteindelijk de rekening moet betalen, maar één woord:
Verbijsterend…
Ik heb nog een mededeling over kernenergie….http://www.nujij.nl/politiek/kosten-opruimen-nucleaire-rommel-sellafield.26126969.lynkx
Dat valt in het niet als je het vergelijkt met de onkosten van het energieakkoord.
Maar daar mag je van de groene kerk geen mening over hebben?
Tja. De anti-kernenergiebeweging gebruikt oude kernwapenfabrieken als Sellafield die stammen uit de begintijd van de koude oorlog graag als ‘bewijs’ dat ontmanteling van kerncentrales duur is. Waar het echter om gaat is hoe duur het is om civiele kerncentrales te ontmantelen. En dat is helemaal niet duur. De paar oude kerncentrales die inmiddels volledig ontmanteld zijn hebben dat binnen budget en zonder veel problemen ondergaan. Inzake het dossier kernenergie moet men extra beducht zijn voor de propaganda van de anti-kernenergiebeweging.
In USA, utilities are collecting 0.1 to 0.2 cents/kWh to fund decommissioning. They must then report regularly to the NRC on the status of their decommissioning funds. About two thirds of the total estimated cost of decommissioning all US nuclear power reactors has already been collected, leaving a liability of about $9 billion to be covered over the remaining operating lives of 104 reactors (on basis of average $320 million per unit).
An OECD survey published in 2003 reported US dollar (2001) costs by reactor type. For western PWRs, most were $200-500/kWe, for VVERs costs were around $330/kWe, for BWRs $300-550/kWe, for CANDU $270-430/kWe. For gas-cooled reactors the costs were much higher due to the greater amount of radioactive materials involved, reaching $2600/kWe for some UK Magnox reactors.
http://www.world-nuclear.org/info/Nuclear-Fuel-Cycle/Nuclear-Wastes/Decommissioning-Nuclear-Facilities/
Het enige duurzame aan de windmolengekte zijn de funderingen van de windmolens die, net als de bunkers uit de tweede wereldoorlog, blijvend zullen herinneren aan wat de gekte van een deel van de mensheid teweeg kan brengen.
Het lot van WKK daargelaten, het belangrijkste slachtoffer van het energieakkoord lijkt me toch echt de kernenergie.
Verder lijkt het me onzin dat mensen die zich zorgen maken over de voortdurend stijging van de co2 concentratie niet serieus meer genomen worden. Hier, op deze website niet. Maar in de echte wereld, de wereld waar wetenschap op een normale manier bedreven wordt, daar wordt je gewoon – terecht – heel serieus genomen hoor!
Theo, je artikelen en activiteiten op het gebied van energie en economie zijn uitstekend en daar heb ik respect voor. Maar je activiteiten inzake het ontkennen en bagatelliseren van de klimaatwetenschap raakt kant nog wal. Daar doe je jezelf tekort mee! De onzekerheid die er is over de effecten van ongebreidelde co2 emissies betekenen in het geheel niet dat de dreiging noodzakelijkerwijs kleiner is dan gedacht. Het betekent eerder dat we extra moeten opletten dat de zaken juist niet veel erger zijn dan we denken. Er zijn namelijk genoeg aanwijzingen dat klimaatwetenschappers schuldig zijn aan het *onderschatten* van de gevolgen van toenemende co2 concentraties:
http://www.newscientist.com/article/mg21728994.000-a-climate-of-cautious-prediction.html#.Up2XzcRLOlc
De CO2 concentratie was (voor de industriële revolutie) erg laag.
slechts 2 * de hoeveelheid waarbij geen plant meer kan groeien.
Heel lang geleden was die concentratie vele malen hoger bij gelijke temperatuur.
Onze inspannngen CO2 te reduceren zijn niet meetbaar door de industrialisatie in Z.O. Azie. Eén hoogoven produceert 1,5 tot 3 x meer CO2 dan een groot (150 molens) windpark bespaart.
Zonder technische doorbraken is de (verre) toekomst helder: kernenergie is de opvolger van fossiel of anders is het over en sluiten met de westerse cultuur. Alleen dyscalculie kan dat verhullen.
Windparken blokkeren de weg naar een duurzame toekomst omdat ze niet zonder backup kunnen van gascentrales.
Het ECN heeft een afdeling ter bevordering van maatschappelijke acceptatie van nieuwe technologie. Zeg maar : masseren van de bevolking om windmolens en hoogspanningstrace’s te gedogen. Nuttiger lijkt mij om de ingepompte vooroordelen tegen kernenergie weg te nemen.
Overigens: het COGEN symposium had ik graag bezocht, maar de entreeprijs was mij wat te gortig.
Wel bezocht ik Energie2050 van het NIRIA. Ook daar vielen kritische geluiden uit de zaal op. Ik zat naast een gepassioneerde Belg, die regelmatig interrumpeerde en dan het belang van betrouwbare stroomvoorziening voor industriële processen beklemtoonde.
David, ik heb je bij Energie2050 nog even gesproken volgens mij, want ik heb gesproken met de persoon die naast die doortastende Belg zat. Ik was de persoon die zich tijdens de presentatie van DEKoepel hardop afvroeg waarom we het energieprobleem niet te lijf gaan met kernenergie. Vervolgens heb ik na afloop Teun Bokhoven het leven zuur gemaakt over zijn herhaaldelijke weigering om de kwestie kernenergie op basis van feiten te bediscussiëren. (Sorrie Teun, het was niets persoonlijks, maar het is ook mijn (belasting)geld wat er verbrast wordt omwille van de sprookjes in het Energieakkoord.)
Met betrekking tot de co2 concentratie. Als we doorgaan met het opstoken van economische winbare fossielen dan stijgt de co2 concentratie tot wel 8 keer (of mogelijk zelfs tot 16 keer) de pre-industriele concentratie. Er is niemand – ook niet uit de hoek van de zogenaamde skeptici – die betwist dat dit catastrofaal zal zijn. Het is zonder meer aannemelijk dat het stabiliseren van de co2 concentratie van belang is voor de toekomst, zo niet de onze, danwel die van onze kinderen of kleinkinderen.
Met betrekking tot de co2 concentratie in het verre verleden, de zon was ook aanzienlijk minder krachtig. (de zon wordt heel langzaam krachtiger). Als die hoge co2 concentratie nu zouden optreden zou de temperatuur veel hoger oplopen. Enfin: al dit soort discussie vindt je gewoon terug in de rapporten verzamelend bij de beoordeling door de IPCC van de stand van de klimaatwetenschap. Ik zie het nut niet van het telkens overdoen van al dat werk, vooral als we dan de fout maken om te denken dat we iets gezien hebben (“zoals ‘vroeger was de co2 concentratie hoger”) dat de IPCC reviewers niet gezien zouden hebben, en onszelf als gevolg daarvan buitenspel zetten).
Als iemand vindt dat de IPCC beoordeling incorrect is, laat hem daarover publiceren. Dat gebeurt aan de lopende band. De conclusies uit de beoordelingen van de IPCC worden echter elke keer duidelijker en completer. Zo gaat dat in de wetenschap.
Het zou mij heel wat waard zijn als ik zonder meer bevindingen van wetenschappers zou kunnen accepteren.
Het wordt mij wel moeilijk gemaakt als ik moet kiezen uit virtuele bevindingen op basis van computermodellen (die door de massamedia als feitelijk worden weergegeven, zonder tegenspraak van wetenschappers) en bevindingen gebaseerd op harde waarnemingen.
Daar komt bij dat extrapolaties op zijn minst hachelijk zijn, zeker als het om 2100CE gaat.
Het is ook moeilijk. Bij twijfel wijst de geschiedenis uit dat het meestal ongevaarlijk is om in de wetenschap te vertrouwen. Zeker de wetenschap anno 2013.
Ten aanzien van je opmerking over de modellen. De kwaliteit van de modellen daargelaten is het erg belangrijk (denk ik) om zich te realiseren dat de risico’s van stijgende co2 concentratie voor het klimaat al lang *voor* de ontwikkeling van de eerste modellen vast stond. Zo heeft de onevenaarbare pionier Alvin Weinberg al in 1970 bevestigd dat hij het risico van de co2 concentratie stijging reden genoeg vond om de ontwikkeling van kernenergie door te zetten (en dan met name de inherent veilige gesmolten zout reactor). Alvin Weinberg was een onberispelijk wetenschapper en oncorrumpeerbaar. Als er iemand is die ik blindelings zou vertrouwen, dan is het Weinberg wel. Maar dat hoeft niet eens, want de klimaatwetenschap is sinds Weinberg’s tijd alleen maar duidelijker geworden. Niet alleen dankzij modellen, maar met name ook dankzij de enorme toename aan verschillende lijnen van bewijs!
Kernenergie, mee eens.
Het artikel via de link naar The Indepence vind ik typerend.
Er lijkt een hiatus te zijn ontstaan in de opwarming en in plaats te erkennen dat er iets mis is met het voorspellend vermogen gaat men de rekenmethode aanpassen die dan leidt tot een andere acceptabele globale temperatuur.
Het is nog vers, ik moet nog zien of het stand houdt.
Boels,
De (schijnbare) hiatus was ten eerste alleen ten aanzien van de gemiddelde oppervlaktetemperatuur. De oceanen warmden gewoon verder op, onder invloed van de onbetwiste opwarmende invloed van de stijgende co2 concentratie. De conclusie was dus hooguit dat de klimaatmodellen onvoldoende fijnmazig waren om de balans tussen opwarming van de oceanen versus opwarming van de oppervlakten nauwkeurig te voorspellen. Deze tekortkoming van de klimaatmodellen doet niets af aan het feit dat de opwarming plaats vindt. Het ligt in de lijn der verwachting dat toekomstige modellen ook deze wisselwerking vroeg of laat zullen kunnen nabootsen. Daarbij is van belang dat gerichte studie naar de temperatuur van de poolkappen inmiddels heeft opgeleverd dat het (wegens gebrek aan directe metingen) zomaar negeren van die temperaturen wellicht een aanzienlijk deel van de (schijnbare) hiatus kan verklaren.
Dat verbaasd me helemaal niets, omdat ik al weet dat de klimaatmodellen niet de oorzaak zijn van de klimaatwetenschap. Het is andersom. De modellen proberen namelijk zoveel mogelijk kwantitatieve bevindingen *vanuit* de klimaatwetenschap te vervatten, daarbij uiteraard ernstig gehinderd door de complexiteit en schaal van het klimaatsysteem. De boodschap van de klimaatwetenschap staat of valt in het geheel niet bij de uitkomst van de klimaatmodellen, maar wordt erdoor hooguit gedeeltelijk door ge-illustreert. Dat sommigen met de uitkomsten van de modellen aan de haal gaan en ontdekken dat de modellen inderdaad hun beperkingen hebben is slechts zijdelings relevant voor de klimaatwetenschap. De relevantie is vooral voor de ontwikkeling van de modellen zelf. De klimaatwetenschap raakt dit niet, noodzakelijkerwijs. Om die te raken moeten er alternatieve theorieën neergelegd worden die consistent zijn en die de observaties *beter* verklaren dan de modellen. En dat is nog niemand gelukt. Dat is wetenschap.
Joris
Waar heb je de afgelopen jaren gezeten?
Met je hoofd in de co2 wolken van 400/1000.000 deel van de atm?
Of een winterslaap?
Het wordt tijd om wakker te worden.
Er is een groot verschil tussen wetenschap en klimaatgeloof.
Hugo, wij nemen toch al jaren deel aan deze discussie. Ik blijf erbij dat de klimaatwetenschap uitwijst dat forse co2 reductie van aanzienlijk belang is voor mens en milieu, en dat hier tamelijk snel mee moet worden begonnen. Op dit moment gebeurt er te weinig, en wat er gebeurt is veelal ondoordacht en ineffectief. Zeker gezien de economische malaise ben ik daar ontevreden over. Teveel geld uitgeven aan te weinig co2 reductie is wel het laatste waar ik behoefte aan heb, namelijk.
@Joris, hou aub eens een keer op met die ad baculum-argumentatie van je waarbij je tegenstanders iets in de schoenen schuift om daar op te slaan en er zo zelf als beste uit te komen.
Theo ontkent niets en ‘de’wetenschap bestaat niet, we zien hooguit dat waarnemingen de vele beweringen weerleggen die uit naam van wetenschap worden gepredikt. Leer eens op een zuivere manier argumenteren en probeer het dan nog eens
Ik reageerde hierop:
“In de klimaatwetenschap wordt inmiddels veel genuanceerder gedacht, en worden de onzekerheden rond de projecties van de klimaatmodellen veel openlijker toegegeven. De ontwikkelingen van de temperatuur in de werkelijke wereld zijn niet langer meer te rijmen met de klimaatmodellen.
De klimaatwetenschappers van het IPCC blijken veel te hard geroepen en sterk overdreven te hebben. Wie dat nu nog steeds doet, wordt niet meer serieus genomen”
Hier klopt niets van, en daarop heb ik dus gereageerd hierboven. What’s the problem?
@ Joris
Dat iets niet strookt met jouw gevoel wil nog niet zeggen dat het niet waar is…
Mijn uitspraken zijn aantoonbaar juist.
Alleen de laatste regel is nog enigszins speculatief, maar bij het grote publiek is dit in mijn ervaring zeker merkbaar, en dat was vrijdag ook zo.
Mijn gevoel doet er niet toe. Het gaat erom wat de wetenschap uitwijst, en de verklaring die je doet over de stand van de (klimaat)wetenschap stroken niet met de stand van de (klimaat)wetenschap.
http://www.independent.co.uk/environment/climate-change/exposed-the-myth-of-the-global-warming-pause-8945607.html
Mooi kijkje in de keuken waarin ons potje wordt geroerd.
Beleid wordt gemaakt aan het fornuis waar Groene welvaartherverdelers de scepter zwaaien. Aanstonds levert u al uw geld direct in bij hun zetbazen: de anti-democraten van de Verhofstadgroep of – minstens zo erg – bij de Marxistische Großmaul Martin Schulz.
Niemand heeft meer geld voor een Rabo klimaathypotheek, hongerenden staan niet meer in rij voor bakkers klimaatbollen maar bij voedselbanken die met tekorten kampen. Klimaatneutraal toerisme is pas een succes als de gasten geen geld meer hebben om hun auto te starten. Nederland voorbij gestreefd door Polen in het PISA-onderzoek, dagelijks meer armoede in een der rijkste landen van de wereld. Stroomlozen aan de muntenmeter.
Uw weddenschappen over het aantal koudedoden 2013 in Groot Brittannië kunt u hieronder afsluiten.
We moeten niet klagen; want we laten het zelf gebeuren. http://www.youtube.com/watch?v=jF_WA9eOjTk
Heil!
http://nl.wikipedia.org/wiki/Europees_volkslied
In een email verzocht een bezoeker van het symposium mij om deze tekst op te nemen:
“Het verhaal van T. Wagenaar was tenenkrommend, pure populistische prietpraat. Gelukkig doet hij het niet erg slim, daarom is hij eenvoudig te ontmaskeren: hij had een grafiek van de stroomprijs per kWh in enkele N-W. Europese landen, waaruit DU als goedkoopste naar voren kwam, dus > zie je wel, die duurzame energie werkt!
Terwijl iedereen weet, ook de Duitsers, dat de subsidies die daarheen moeten de stroom in DU bijna onbetaalbaar maakt > dat zal in deze prijs wel niet meegenomen zijn?
…Partijen die liegen en bedriegen moet je m.i. keihard aanvallen (en je ziet hier hoe makkelijk je dat wint). We kenden dat al van Greenpeace met de Brent Spar, ik wist nog niet dat ook Natuur en Milieu zich hiertoe verlaagt.”
Het zou mij verbazen dat Duitsland met zijn stroom de goedkoopste was in Europa. Ik heb al eerder gereageerd met prijzen die de EDF(Frankrijk) mij in rekening brengt, helaas voor de groenen, voor meer dan 80 % via de kerncentrales, daarnaast ook nog een beetje (8 %) via water en de rest niet echt belangrijk meer. Inclusief alles kom ik uit op ruim 13 cent per KW, inclusief 19,6 % TVA, beheer en weet ik veel!
Keihard aanpakken inderdaad. Bedankt daarvoor.
Bij de energie2050 werd door een van de presentatoren ook gesteld dat Duitse stroom relatief goedkoop is, de subsidiekosten kennelijk negerend.
Er werd verrassend genoeg door een ander panellid later zelfs gesuggereerd dat een Europese energietransitie geen gevolgen zou hebben voor de Europese concurrentiekracht, namelijk omdat ook buiten Europa kosten voor energietransitie gemaakt zouden worden! Ik vroeg me af hoezo dat dan maar kreeg geen kans meer om een vraag te stellen (anderen stelde veelal andere goede vragen). Na emailwisseling bleek dat de opmerking niet zo bedoelt was. Maar men kan zich afvragen hoeveel mensen in de zaal dat ook door hadden. In combinatie met de ook verder onbesproken stelling dat Duitse stroom daadwerkelijk goedkoper zou zijn geworden dan andere stroom wordt het de argeloze toehoorder moeilijk gemaakt om de kansen van de ‘energietransitie’ goed te beoordelen, lijkt me.
[partijen die liegen en bedriegen…..]
Onlangs ontving ik de nieuwsbrief van het ECN.
Zoals bekend is dit wetenschappelijke instituut een hartstochtelijk pleitbezorger van windenergie.
Maar men beseft daar natuurlijk best, dat windenergie zonder buffercapaciteit altijd de volle backup nodig heeft, maar dat het bufferprobleem zeer kostbaar is op te lossen, dus onhaalbaar. Exit grootschalige windenergie?
De nieuwsbrief legt een rookgordijn en begint met ( ik citeer):
“de aandacht voor energieopslag dreigt bijna een hype te worden……”
D>of zou het zo zijn dat eindelijk het besef doordringt dat windenergie, afgezien van andere nadelen, zonder buffers niets met energietransitie heeft te maken, dus dringt het gezonde verstand door?
Het ECN vervolgt: “de vraag is niet of we energie kunnen opslaan, maar hoe we een variabel aanbod uit duurzame bronnen het beste kunnen inzetten”
D>als het niet waait heb je geen energie zonder backup of buffers, wat je verder ook doet met die stroom.
Dan komen wat zg. “alternatieven” voor opslag
1. het gebruik van energie afstemmen op het aanbod. (smart grid)
D> dat betekent nog steeds dat je niets hebt als het niet waait, dus ’s winters in de kou zit.
Het houdt ook welvaartsverlies in omdat handelen van het weer gaat afhangen. Bv men kan ’s morgens bij windstil weer zijn brood niet roosteren. En de treinen rijden niet.
2. Conversie.
Daarmee wordt bedoeld dat met de stroom een niet tijdkritisch proces wordt gestuurd, bv batterijen opladen, waterstof maken voor de transportsector, chemische processen sturen.
Maar dat is nu wel energieopslag. Zo gebruikten onze voorouders hun molens ook: hout zagen, meel malen, olie uit zaden persen, water pompen.
Maar nog steeds zitten we bij windstil weer in de kou, tenzij het synthetisch geproduceerde gas nu ons huis binnenstroomt.
Dan doceert het ECN: “Je kunt elektriciteit het beste zien als een universele energiedrager”
D> Nee toch? Elektriciteit is geen energie maar een overbrengingsmechanisme, zoals een fietsketting.
Hier wordt de lezer grof zand in de ogen gestrooid door te suggereren dat electriciteit opgeslagen energie is. Maar in werkelijkheid gaat er per milliseconde evenveel in- als uit het net.
Laat het ECN maar uitkijken met deze misleiding, want eens dringt de waarheid door. Voorbeeld nemen aan professor Diederik Stapel.
Windenergie met gascentrale backup voorstellen als energietransitie is volksverlakkerij.
Terugkerend in de blogs op climategate.nl is overduidelijk de politiek adviserende rol van het ECN in het vigerende energie-akkoord, aangaande hun stellige adviezen aan het kabinet, omtrent de door hen slechts benadrukte positieve effecten van windenergie ten behoeve van de klimaatbeheersing.
Deze NGO gaat haar onafhankelijke wetenschappelijk adviesrol ver te buiten, door slechts een eenzijdige en onwetenschappelijke advisering voor te staan aangaande de zogenaamde “duurzame” windenergie.
ECN als NGO (van onze belastingcenten) negeert dus de reeds beschikbare wetenschappelijke onderbouwing van LePair , Uddo en de Groene Rekenkamer aangaande de 0% klimaatwinst van windenergie.
De afrekening met het huidige bestuur van ECN gaat onherroepelijk plaatsvinden in de geleidelijke demise van de duurzame windenergie cargo-cult. Die demise is reeds gestart!
Windenergie reduceert wel degelijk de co2 uitstoot in combinatie met aardgasbackup. Maar de opdracht is niet het *reduceren* van de co2 uitstoot, maar het goeddeels *elimineren* ervan, en dat lukt nu eenmaal niet met weersafhankelijke energiebronnen als windenergie en zonneenergie. Niet tenzij men echt grote hoeveelheden windenergie gewoon weg gooit, of grote, dure opslagsystemen bijbouwt. En dan nog steeds niet zonder aanzienlijke hoeveelheden bomen en planten om te verbranden en vergassen, of bijzonder dure (want nauwelijks gebruikte) co2 opslagsystemen te bouwen.
Zolang men de kosten van dergelijke essentiële voorzieningen domweg negeert in de berekeningen inzake de energietransitie is men niet bezig met het redelijk informeren van de klant. Als dat een vergissing is, is het eenmalig te begrijpen, maar het blijft maar voortduren deze vergissing en dat is niet zomaar meer acceptabel lijkt me. En fin, Theo Wolters heeft deze materie al op verschillende manieren behandeld en we begrijpen elkaar min of meer wel, geloof ik.
Energietransitie is vervanging, niet vermindering. Roadmap2050 belooft betrouwbare energie zonder welvaartsverlies.
Welnu, als er iha een probleem moet worden opgelost dan is het toch voor de hand liggend, dat het lastigste aspect daarvan de meeste aandacht krijgt.
Daar gaat ie: “hoe komen dagelijks die duizenden jumbo’s de lucht in zonder CO2 uitstoot?
(een opstijgende 747 vraagt 120.000 pk aan power)
Maar wat nemen we waar: spaarlampjes, molentjes en aantallen bediende huishoudens als rekeneenheid.
Vergroenen van vakantie-eilandjes.
Hét bewijs dat men maar wat doet en geen enkel benul heeft (of wenst te hebben) van de realiteit.
Voorlopig neemt overigens de CO2 “uitstoot” flink toe door de gigantische staal- en betonproductie voor windparken.
En met een energietransitie is nog nauwelijks begonnen, Duitsland beweegt zich zelfs in tegengestelde richting. De chaos is compleet.
Mee eens. Daarom is het goed dat er mensen zijn die niet aan dyscalculie leiden. Maar dien mensen moeten naar voren stappen zodat hun stem gehoord wordt. Dat gebeurt te weinig.
Om dat maximaal effect te laten sorteren leg ik voor dat er afstand gedaan moet worden van de ontkenning van de boodschap van de klimaatwetenschap. Het irriteert me dat er mensen zijn die de belangrijke kritische geluiden die goed te horen zijn op climategate.nl niet voor vol zien vanwege de anti-klimaatwetenschap waas die erover heen ligt.
Ik hoop daarom dat de goede mensen van climategate.nl ineens besluiten om de bladzijde om te slaan. Gerede twijfel die er ooit was over de algemene boodschap van de klimaatwetenschap is heus niet meer aan de orde. Het is tijd om de aandacht schoon te verleggen naar het verdedigen van de ‘due diligence’ inzake de energietransitie. Ik zie geen heil in het overlaten daarvan aan partijen die slechts in naam van de oplossing van het klimaatprobleem zich op de voorgrond hebben weten te manifesteren en die veelal ontoelaatbaar oppervlakkig – zo niet misleidend – te werk gaan. Dat heb ik op deze site al een paar keer proberen uit te leggen.
Verder lijkt me dat windenergie wel degelijk een functie kan hebben, namelijk voor het aandrijven van specifieke activiteiten zoals het verpompen van water voor irrigatie, of zelfs het terug opvullen van waterreservoirs van waterkrachtcentrales. Maar in het grote geheel is dit peanuts. Windenergie is van alles, behalve – zoals men tergend vaak te horen blijft krijgen – een voldoende substituut voor kolen of aardgas.
Wie windenergie aanbeveelt moet helder uitleggen hoe hij meer dan 90% co2 reductie gaat bereiken daarmee. Dat ligt namelijk in het geheel niet voor de hand. Het feit dat de meeste mensen dat zal ontgaan maakt het alleen maar belangrijker om hier uitermate helder over te zijn. Anders krijgen we bizarre toestanden zoals het afschaffen van kernenergie en het bijbouwen van kolencentrales zoals in Duitsland.
In de wat verdere toekomst kan ik mij maar 2 functies voorstellen van windmolens
1. elektriciteitsvoorziening in afgelegen gebieden
2. bron voor het leveren van de ontstekingsenergie voor fusiereactoren.
En natuurlijk voor primitieve samenlevingen, zie 17e eeuw.
Mooi geschreven stuk, leest prettig!
“Om dat maximaal effect te laten sorteren leg ik voor dat er afstand gedaan moet worden van de ontkenning van de boodschap van de klimaatwetenschap.”
Wat let je, Joris? Verbeter de wereld, begin bij jezelf… Stop met het ontkennen!