(arbeids)intensieve landbouw in EU-lidstaat Roemenie

(arbeids)intensieve landbouw in EU-lidstaat Roemenie

Nu stemmen opgaan voor een referendum over hoe ver Brussel in onze levens mag binnendringen, leek het gepast een eigen druppeltje olie op het vuur te gooien. Bij ‘Europa’ treedt eigenlijk de zelfde spraakverwarring op als bij klimaat en andere issues. Je kunt niet ‘voor’ of ’teugen’ Europa zijn, zoals je ook niet voor of tegen klimaatverandering kunt zijn of zout water in de Noordzee.  Toch willen sommige spraakverwarrers je in dat keurslijf dwingen, als vrijbrief je argumenten te negeren. De discussie gaat bij Europa meestal over puntje vier in mijn vier-punten- spraakverwarring over natuur en milieu

  • 4- is centrale planning (top down) of particulier initiatief (bottom up) de beste manier om problemen (pardon, ‘kansen en uitdagingen’) op te lossen

Voor politicoloog hoef je niet te leren…
Eurosceptici wantrouwen het vermogen van een centralistische bureaucratie om op efficiënte wijze vraagstukken aan te pakken. Na de Sovjet Unie, DDR, Mao’s Grote Sprong Voorwaarts menen zij daar enige historische argumenten voor te vinden. Al kun je- om ook de salonsocialistische medemens voor Euroscepcis te interesseren- daar even goed de vroegere koloniale besturen bij halen als lichtend voorbeeld. Op afstand abstracte doelen opleggen die in de praktijk veraf averechts werken of in zijn geheel niet opgaan. Want liefde voor theorie is de wortel van alle kwaad. Zo is ontwikkelingshulp een vorm van omgekeerd kolonialisme, met de zelfde kwalen als koloniaal bestuur.

Een bureaucratie verwoest de eigenheid en context van een situatie om dit door één ambtelijk keurslijf te kunnen duwen, met carrot (subsidies) en stick (regulering en straf). Bij lidstaten van de EU gebeurt dit met het Cohesiefonds. Met dit fonds wordt samen met het Gemeenschappelijk Landbouw Beleid traditioneel agrarisch landschap in andere lidstaten verwoest, met natuurwaarden die wij hier met evenveel miljarden willen beschermen, enkel om de zaak gelijk te trekken naar Brusselse maatstaven.

Ik vond één beeld in mijn archief van landbouw in Transsylvanie in lidstaat Roemenië- dat die verschillen treffend weergeeft. Ook intensieve landbouw, maar anders, meer arbeidsintensief. Het is niet mijn bedoeling met dit beeld een oordeel over Roemenen te vellen. Laat die mensen op hun eigen manier hun ding doen, maar ga niet beweren dat je via Brussel hen in het zelfde keurslijf kan dwingen met onze boerenstand. Voor die praktijk is één woord in omloop:

  1. – dat heet nivelleren.
  2. – De politieke vertaling van nivellering is socialisme, de partij die dit momenteel in praktijk brengt heet VVD.
  3. – De mensen die het niet zo op socialisme hebben zien daar vaak een vorm van afgunst in.
Groen doen geeft Gerben Jan status en daarmee toegang tot de vrouwtjes en het lekkerste eten

Groen doen geeft Gerben Jan status en daarmee toegang tot de lekkerste vrouwtjes en het lekkerste eten

…kennis over de menselijke natuur is voldoende om je deskundig te maken

Al het politieke is ook persoonlijk, en te herleiden tot kennis over de menselijke natuur.  En zo komt het ook dat alle (blog)discussies in politiek eindigen, terwijl ze bij klimaat beginnen: iedereen heeft verstand van politiek want iedereen weet globaal uit eigen ervaring, of heeft een opinie over hoe mensen werken, welke ondeugden ons kunnen drijven.

Afgunst is een oude ondeugd die in ieder zit verankerd, zoals ik gezegend ben met te veel van de deugd eerlijkheid dat bij mezelf toe te geven. Zo was ik jaloers op de gifgroene Euro-parlementariër Gerben Jan Gerbrandy in Brussel: 12.000 euro per maand cashen- onder andere een fooi krijgen als je daadwerkelijk in het Europarlement komt opdagen-  de door Europese belastingbetalers betaalde zalm komt je bij het ontbijt de neus uit zwemmen en een beetje ….. overleggen met een berelekkere assistente waar ik nu nog steeds heimelijk een beetje verliefd op ben.  Nergens is het gras zo groen als bij Gerben Jan dacht ik toen even.

Misschien is het dus uiteindelijk ook wel een beetje afgunst dat de Eurosceptici drijft. Wat denkt u?