Installatie van puls

Installatie van puls

Terwijl de praatclubjes rond visserij meer verdienen dan vissers-  vaak zonder iets van waarde of waarheid toe te voegen- zegt de onafhankelijke visserijbioloog Dolf Boddeke af en toe in Visserijnieuws nog even waar het op staat, puttend uit zijn halve eeuw kennis van visserijbiologie én 13 jaar ervaring in het Brusselse onderhandelingscircuit, bij het Wetenschappelijk en Technisch Comité voor de Visserij. Boddeke stond met het bedrijf Verburg in 1992 aan de bakermat van de pulsvisserij op tong.

Nu krijgt zowel de overheid als de visserij er van langs bij Boddeke. Leuk dat Sharon Dijksma die 42 extra pulsvergunningen regelde, aldus Boddeke. Maar het doel van pulsvisserij zoals oorspronkelijk bedoeld- selectiever vissen op enkel grote tong- is sinds 2008 door de overheid uit handen gegeven, uit bezuinigingsoverweging aldus Boddeke.

De logica achter de oorspronkelijk door Verburg ontwikkelde puls is dat grote tong gevoeliger is voor elektrische stroompjes. Die wordt dus meer opgeschrikt en wordt méér gevangen dan de kleinere tongetjes. Dat betekent aanzienlijk minder bijvangst, en meer grote tong die ook nog eens meer marktwaarde heeft.Maar wie de hele zeebodem wil leegvegen voert gewoon de sterkte van de stroompjes op, zodat je ook de kleinere tongetjes meevangt. Omdat vissers niet vanuit collectieven denken maar individueel gericht zijn, ligt dat gevaar steeds op de loer.

Selectiviteit lijkt zoekgeraakt
De overheid droeg de ontwikkeling van de puls over aan een praatclubje, de Kenniskring. Die zegde met enkele belanghebbende bedrijven het vertrouwen in Verburg op. Volgens Boddeke ging het nieuwe bedrijf samen met enkele vissers enkel voor een puls waarmee je vangst maximaliseert. De enorm gegroeide aanvoer per pulsschip van tong ten opzichte van de boomkor lijkt Boddeke nu gelijk te geven: de huidige puls vangt teveel, ook de kleintjes.

Boddeke pleit er daarom voor de overheid de regie weer in handen te laten nemen. Niet de vissers- die elkaar’s concullega’s zijn en vooral zoveel mogelijk willen vangen- maar een partij die daar boven staat moet ervoor waken dat de puls zo is afgesteld dat alleen de grote tong in het net komt.

Het voordeel van emeritus-wetenschappers is dat zij onafhankelijk zijn en kritiek kunnen leveren zonder bang te zijn voor hun baantje. Tel daarbij de vele decennia kennis, en je hebt bij mensen als Boddeke een goeroe waar je veel van kunt opsteken, waar aan instituten en universiteiten verbonden wetenschappers vooral de mode volgen om niet buiten boord te vallen.