waarheid bestaatDaar gaan we weer bij RTL Z vandaag: De Energiecrisis is onafwendbaar tenzij een oorlogskabinet vergelijkbaar met dat van de geallieerden in de Tweede Wereldoorlog hem afwendt met ‘De Politieke Wil’  via zonnespeeltjes en windvaantjes.Want dat zegt De Deskundige Jeremy Leggett die zonder enig weerwoord mag leeglopen op RTL Z staand op de Maliebaan, ondervraagd door het prototype linksige mediasukkel.

Mensen: De bouwstenen zijn er al, er is alleen ‘de Politieke Wil’ nodig en een advies van 3 ton euro van Jeremy, die overheden komt uitleggen dat wonderen mogelijk zijn als de wil er maar is. Kortom: Groter dan het heelal is het onbenul van het mainstream-mediavee bij natuur, milieu en energiezaken, wanneer zij de leegte tussen de reclameblokjes mogen vullen.

Politieke wil en positief denken verricht weer wonderen
Als je maar positief denkt, dan kun je plots met het speelgoed van de milieubeweging fossiele brandstoffen vervangen zonder nucleaire energie volgens zijn boek The Energy of Nations, terwijl volgens het IEA de energiebehoefte tot 2030 nog tussen 30 en 40 procent groeit waarbij fossiel en dan met name kolenenergie de hoofdmoot vormen. Leggett is kortom weer de zoveelste ‘groene energie-entrepreneur’, vergelijkbaar met Jeremy Rifkin die ook rampen verkondigt om dan zijn ‘yes we can’- advies aan goedgelovige overheden te verkopen voor 3 ton per prulrapportje. (provincie Utrecht)

Het enige waar deze mensen goed in zijn is het goedgelovige mediavee voor hun karretje spannen, omdat journalisten- seculier urbane would be wereldburgers- een blinde sympathie delen voor milieugoeroes. Hoe lang mag het mainstream mediavee onze intelligentie nog beledigen onder de vlag van objectieve verslaggeving? Gek genoeg is de cocktail van hysterisch doemdenken (het probleem) én positief denken  (de oplossing) die deze profeten opdienen steeds als twee kanten van één medaille: onredelijkheid.

Journalistiek is duur woord voor amusementsindustrie
Hoe kom je in het nieuws?

  • Verkondig een rampzalig klinkend verhaaltje met als oplossing de ‘yes we can if we only believe-boodschap’, want mediavee begint vrolijk mee te blaten zodra je het nakende wereldeind een nieuwe insteek geeft waarmee ze de kijker tot de reclame/advertenties kunnen vasthouden.Mensen die zich maximaal zes seconden in een onderwerp inlezen reageren namelijk alleen op supranormale prikkels, vergelijkbaar met een zilvermeeuw die ook liever op een struisvogelei met spikkels probeert te broeden dan zijn eigen ei. Dat is groter en dus meer waar en spannender.
  • Streel het narcisme en de ijdelheid van de ‘mediaprofessional’: geef de mediasukkel het idee dat hij kan meepraten, terwijl je ook ziet dat hij van toeten nog blazen weet, maar voer ‘m met wat algemene soundbites die zijn gevoelsleven raken. Om ‘kritisch journalist’te zijn, hoef je alleen maar met je hand onder de kin leunend wat mee te knikken met ‘de deskundige’en zo straalt zijn wereldburgerschap ook een beetje af op jouw. Als het goed voelt is het goed.
  • Verkoop jezelf als De Autoriteit met hoofdletter, waar iemand zonder kennis of wil zich in te lezen zich achter kan verschuilen: de belangrijke mensen zeggen het, en toevallig ligt de politieke sympathie van de journalist daar ook. Leer gewoon geloofwaardig lullen, want mediavee is toch qua intellectuele vorming volslagen incapabel om zin en onzin te scheiden. Als het lekker klinkt en geloofwaardig voelt, binnen een urbaan seculier politiek straatje past is het goed, een ‘belangrijke muneur zegt ’t’of ‘heul veul mensuh zegguh het vaak’is het waar. De journalistiek is per definitie een wat pretentieuzer klinkende term voor amusementsindustrie.

Samengevat is het geven van  ‘een goed gevoel’ de crux bij het trekken van mediavee. Wat goed voelt is meer waar dan wat niet goed voelt.

'Groene Energie'- energievormen waar economische calculaties geen rol mogen spelen levert slechts 10 procent van onze elektrische energie, die op haar beurt 13 procent van het totaal uitmaakt

‘Groene Energie’- energievormen waar economische calculaties geen rol mogen spelen levert slechts 10 procent van onze elektrische energie, die op haar beurt 13 procent van het totaal uitmaakt

Hebben wij een alternatief?
Jazeker: wie een serieuze beschouwing wil over onze nationale energievoorziening kan terecht bij de ingenieursvereniging KIVI, dat net een nuchtere ‘waar staan we met energie’-gids uitgaf, geschreven door één van de weinige mensen die ik als wetenschapsjournalist graag collega noem: Joost van Kasteren, volmaakt genegeerd door het mediavee. Zie ook bijgaande grafiek, 85 procent van ons energieverbruik is onzichtbaar. ( We betalen voor 16 procent direct een energierekening, de rest is indirect). Zie ook dat de duurzaamheidsrekening altijd  over elektrische energie gaat, die slechts 13 procent van het totaal uitmaakt, waarvan 10 procent ‘groen’is op dit moment.  Beste mediasukkels van RTL Z: doe er je voordeel mee.

Ook volmaakt genegeerd is de boodschap die scheidend hoofdredacteur van De Ingenieur Erwin van de Brink meegaf over het ‘politieke wil’-geleuter. Er is na 250 jaar fossiele energie een lang innovatief aanlooptraject nodig voor serieuze alternatieven, dat je niet met ‘politieke wil’blabla kunt forceren. Wie weet staan er mooie zaken op de rol met nanotech en zonnecellen: we gaan het zien, maar overheden en politici kunnen die innovatie niet per decreet afroepen.
Onze huisingenieur Theo gaf al in diverse blogs aan dat de wereld minder plat is dan media ons willen doen geloven. Laat je dus niet langer voor de gek houden door het mainstream mediavee – die reclameblokvulling- en wordt wakker.

Wat journalisten betreft,  dit blog had een tweeledig doel:

– mijn ergernis ventileren

–  jullie eens goed op de tenen te staan, in de ijdele hoop dat jullie eens wakker worden uit de groene droom

IN het eerste ben ik ruimschoots geslaagd. Het tweede niet. De boodschap ketst slechts af op jullie defensie want ‘wij zijn goed omdat wij dat vinden’. Of ‘jij heb jouw meunig, wij hebbuh onzuh meuning’ ..Praat daar maar tegen. Het is zinloos- denken dat journalisten iets met terechte kritiek kunnen. Daarom bieden wij op climategate.nl een alternatief, een luis in de pels bij de persluizen.