Europees energiebeleid is overduidelijk failliet
Verslag van het 9e FD energiedebat “Is het Europese energiebeleid failliet?” in Hal 4.1 in Rotterdam
De energiediscussie zakt weg naar totale chaos
Tot voor kort was het energiedebat overzichtelijk: duurzaam was goed, fossiel en nucleair fout. Alleen supergroen was duurzaam: wind en zon. Klimaatbeleid ging boven alles, een bloeiende economie was vanzelfsprekend. Nederland moest en zou met een handjevol andere Noord-West Europese landen de wereld redden van een klimaatramp door op papier een paar procent minder CO2 uit te stoten, koste wat het kost.
Daar was iedereen het over eens: alle politici, alle journalisten en dus alle topmannen van het bedrijfsleven. Op de duurzame geldgolf drijvende onderzoeksbureaus toverden scenario’s uit de hoed waarin de argeloze burger en politicus grof werd voorgelogen over de technische en economische haalbaarheid van een decarbonisatie binnen 50, wat zeg ik, 30 jaar.
De onderbouwing van dit soort rapporten komt altijd neer op de volgende opmerkelijke logica:
“alles kan, als je maar echt wilt!” en “het kan, want het moet!”
Iedereen die daar vraagtekens bij zette werd verketterd en voor seniel of corrupt uitgemaakt, dus beleden alle CEO’s, politici en wetenschappers eendrachtig en consequent hetzelfde duurzame geloof, tot grote tevredenheid van de goedwillende bevolking en een gretig registrerende kudde persvee.
Die tijd is definitief voorbij. Als je nu een gezelschap energie-experts bij elkaar zet ontstaat een chaotische mix van geluiden waar zelfs een redelijk ingevoerd deskundige geen touw meer aan vast kan knopen. Tegenover elke bewering staat een tegengestelde, ogenschijnlijk beide even goed onderbouwd. Het door iedereen zo gewenste ”nu eindelijk doorpakken” leidt tot niets: op elke concrete actie zet de harde realiteit een vernietigende sanctie. De weldadige duurzame droom is ingehaald door de wrede werkelijkheid.
Wal en schip beleid
Zo ook in het 9e FD debat. Van enige convergentie was geen sprake.
De totale ontreddering waar de energiediscussie inmiddels in verkeert werd vooral voelbaar door de fatalistische slotopmerkingen van in- en uitleider Gijs den Brinker (FD): hij had die middag niet gehoord waar het nu met het energiebeleid naartoe gaat, maar dat had hij ook niet verwacht. Zo gauw het over energie gaat divergeerde volgens hem tegenwoordig elke discussie. Hij vond het wel hoopvol dat er zoveel meningen waren, en verwachtte dat de wal het schip uiteindelijk wel zou keren.
Ik zou een situatie met een toenemend aantal meningen en een stuurproces dat eruit bestaat dat de wal het schip wel keert, willen definiëren als de totale afwezigheid van enig beleid. Deze constatering beantwoordt de vraag uit de debat-titel uitstekend.
De argumenten
We moeten per direct wereldwijd 27% en iets later 80% van de CO2 uitstoot reduceren, want anders loopt de klimaatverandering uit de hand.
Maar dat is technisch en economisch volstrekt onmogelijk.
We moeten meteen 20% en iets later 100% van onze energievoorziening verduurzamen want anders zijn we afhankelijk van Putin en is alle fossiel op.
Maar dat is technisch en economisch volstrekt onhaalbaar, en daarnaast wil Putin ons juist heel graag heel veel gas verkopen, en worden er steeds meer fossiele voorraden gevonden. De winbare voorraden zijn groter dan ooit.
Het Europese CO2 handelssysteem kost miljarden en is een zeer gewilde melkkoe voor de politici.
Maar het bespaart geen gram CO2: alle CO2 die onze windmolens voor honderden euro’s per ton besparen, wordt via het ETS systeem voor 5 euro per ton opgekocht door smerige Poolse kolencentrales en daar alsnog samen met veel échte rotzooi rustig de lucht ingeblazen.
Duitsland is de wereld’s beste voorbeeld in (bijna) alles en vooral in duurzame energie. De energiewende is ongeëvenaard en Nederland loopt weer eens vreselijk achter.
Maar zelfs Duitsland kan de energiewende niet meer betalen, dreigt zijn zware industrie, de basis onder de Duitse economische kracht, te verliezen, en gooit binnenkort het roer volledig om. Moeten we de Duitse fouten dan gewoon overdoen in plaats van ervan te leren?
Heel Europa wil volgens Brussel per se duurzaam worden.
Maar er zijn maar een paar landen die geld voor een eerste kleine stap zouden hebben, als ze niet al die andere landen al met honderden miljarden van het faillissement moesten redden, en worstelden met enorme begrotingstekorten en stijgende zorgkosten.
Het grootste stuk zogenaamde duurzaamheid in ons energieakkoord is gebaseerd op de bijstook van biomassa in kolencentrales.
Maar hoe duurzaam is het uit Amerika halen van pellets van gekapt hardhout uit prachtige bossen die in hoog tempo vernietigd worden en met schepen vervoerd worden die op halfverbrande zware chemicaliën draaien (bunkerolie)?
De kosten van duurzaamheid worden schaamteloos afgewenteld op de lage inkomens, die zelf geen grote zonnepanelen op hun dak kunnen leggen of een aandeel in een windmolen kunnen kopen, en de MKB-ers die niet zoals de grote bedrijven vrijgesteld worden.
Maar de internationaal opererende industrie waar we onze enorme welvaart aan te danken hebben kun je niet mee laten betalen, want dan verliezen ze hun winstgevendheid en vertrekken ze uit Europa.
Duitsland staat vol zonnepanelen en Spanje vol windmolens. Zou dat logischerwijs niet andersom moeten wezen? Centraal beleid ontbreekt pijnlijk. We moeten alles aan Europa overlaten. De enige oplossing is een krachtig Europees energiebeleid!
Alleen: de landen onderhandelen in Brussel uiteraard puur op landsbelang. De Oost Europese landen willen eigenlijk helemaal geen einde aan fossiel. De Europese besluitvorming is extreem politiek en bureaucratisch, er kan alleen iets uitkomen via onderhandse deals en handjeklap. Het is een illusie dat de EU slagvaardig beleid zou kunnen ontwikkelen op welk gebied dan ook.
De grootste landen om ons heen hebben dan ook een sterk nationaal energiebeleid ontwikkeld. Dus moet Nederland eigenlijk ook gewoon maar een eigen energiebeleid maken in plaats van achter de Europese feiten aan te lopen.
Na het zo een paar uur lang nergens over eens te kunnen worden werd het uiteraard tijd voor de bekende dooddoeners: meer innovatie, meer efficiency, meer besparing, meer samenwerking, en het zoeken van nog meer common ground: wat mogen we toch trots zijn op dat fantastische energieakkoord!
Hoe uitzichtsloos in de energiesituatie dan eigenlijk wel?
Dat is ie eigenlijk helemaal niet. Voor wie door de argumenten en belangen van de sprekers heen kan kijken was het helemaal niet zo chaotisch. Iedereen was precies even voorspelbaar en deed zijn ingestudeerde dansje. Waarbij de tijd helaas nog niet rijp was voor een van de sprekers om gewoon te vertellen waar het op staat: de spreekwoordelijke olifant in de kamer (waarover later meer)!
Het dichtstbij kwamen Coby van de Linde van CIEP (Clingendael) en Mark Dijk van de VVD.
Van der Linde is in dit soort situaties altijd veruit de deskundigste en daarnaast (zonder daar nou zo haar best voor te doen) ook de beste entertainer. Het is altijd een genot om iemand met verstand van zaken te zien proberen om de anderen met de benen op de grond te krijgen. Helaas is ook zij nogal besmet door het klimaatvirus, en lijkt ze zich ook niet altijd te kunnen permitteren om te zeggen wat ze vindt, anders had ze met de meeste sprekers korte metten kunnen maken.
Het was overigens zeer opvallend dat ze grote nadruk legde op het feit dat de middenstanders en lage inkomens de rekening voor de verduurzaming kregen en dat het huidige klimaatbeleid zeer denivellerend werkt en tot enorme sociale problemen gaat leiden. Daarbij had ze het over Duitsland, maar aangezien het energieakkoord de Duitse aanpak kopieert gelden haar opmerkingen over een paar jaar net zo sterk voor Nederland.
Dat is iets waar ik al vaak voor gewaarschuwd heb, en ik blijf het herhalen: het energieakkoord gaat elk gezin 15 jaar lang €1000 netto per jaar kosten, en dat kunnen hele wijken gewoon niet opbrengen. Dit duwt het land als het even tegenzit in een nieuwe jarenlange recessie.
Het blijft een schande dat minister Kamp botweg weigert om deze kosten openbaar te maken.
De vreemde dubbele doelstelling
De olifant in de zaal liet even wat subsoon geronk horen (voor getrompetter was het zoals ik al zei nog te vroeg) toen Mark Dijk (VVD) de uiterst zinnige stelling betrok dat het noodzakelijk was om de Europese dubbele doelstelling te laten vallen: als je duurzame energie wilt omdat je CO2 wilt reduceren, moet je een CO2 doelstelling formuleren, niet een CO2 doelstelling en daarnaast ook nog eens een duurzaamheidsdoelstelling.
Dit standpunt werd nogal denigrerend weggehoond door de andere sprekers die zich gezamenlijk uiteraard uiterst zuiver in de duurzame leer toonden.
Alexandra van Uffelen (die spontaan tijdens het debat de plaats van de zieke Gerbrandy in het forum overnam) begon een bevlogen lofzang over efficiency, daarbij uiteraard reclame makend voor haar eigen Rotterdamse restwarmteprojecten. Terecht, want op stedelijk niveau wordt er best veel nuttige vooruitgang geboekt, zeker in Rotterdam.
Dat greep ik aan om het woord te vragen. Ik merkte op dat Van Uffelen het blijkbaar roerend eens was met Mark Dijk, aangezien ze voorstander was van zinnige CO2 besparing door restwarmtegebruik (WKK). Maar dat die WKK nu juist door het energieakkoord bewust om zeep was geholpen, waardoor we van 50% van onze elektriciteitsvoorziening met restwarmtegebruik (een fantastisch unicum in de wereld) binnen 10 jaar terugvallen naar amper 15%. En dat dat evenveel CO2 extra ging uitblazen als de peperdure windmolens op zee gingen besparen.
Netto resultaat: geen gram CO2 besparing, maar wel 18 miljard weggegooid aan windturbines die over 15 jaar alleen nog maar peperduur schroot zijn.
De perverse deal achter het energieakkoord
De reden van deze keuze van de SER: die molens moesten er komen om de duurzame doelstellingen van Kamp te halen, en de ondertekenaars hadden gewoon geen belang bij het in stand houden van de WKK.
De CO2 die door de wegvallende WKK extra uitgestoten gaat worden, staat natuurlijk nergens in de sommetjes, dus doen we gewoon alsof die niet bestaat. En zo halen we én de duurzame doelstellingen, én (op papier) de CO2 doelstellingen. Om er over 10 jaar verbaasd achter te komen dat onze uitstoot ondanks een verspilling van 100 miljard aan duurzame energie tóch gewoon gestegen is. Zoals in superduurzaam Duitsland de CO2 uitstoot ook omhoog vliegt omdat men de aandacht richt op duurzame energie en niet op CO2 reductie.
Mark Dijk’s gelijk werd dus keihard aangetoond: de dubbele doelstelling leidt tot dwaas beleid!
De uitstekende dagvoorzitter Roelof Hemmen was opgetogen over zo’n spitse teaser uit het publiek en noemde deze gang van zaken eufemistisch allerminst innovatief! Ik was blij met deze steun, maar wat mij vooral verheugde was dat Coby van der Linde zeer enthousiast liet merken mijn opmerking recht in de roos te vinden.
Deze ronduit perverse deal in het SER akkoord is te schandalig voor woorden en dient dan ook zo snel mogelijk teruggedraaid te worden. Hij slaat uiteraard het draagvlak onder het akkoord totaal weg bij de gedupeerde burgers als ze horen dat dit soort nutteloos symboolbeleid hen €1000 netto per jaar gaat kosten.
Als ook topexperts als Van der Linde zich daar inmiddels van bewust zijn, lijkt deze strijd binnenkort gewonnen te gaan worden. Hopelijk voordat de contracten voor de windparken getekend zijn. We hangen trouwens al voor twee windparkjes, kosten 4,5 miljard, binnenkort door u te betalen via uw elektriciteitsrekening (gaat u in 15 jaar netto €750 kosten).
Achter de schermen wordt inmiddels al voorzichtig gesproken over een”reparatie” van het akkoord, om te voorkomen dat het draagvlak nog verder wegzakt. Gaat Wiebe Draaijer dat nog even doen voor zijn vertrek naar de RABO? Of mag Ed Nijpels aan het werk, in deze slangenkuil vol gigantische financiële en publicitaire belangen, met de misleidende naam ”de stakeholders”?
Tijdens mijn betoog zat Van Uffelen heftig nee te schudden, maar ging er later toch niet op in toen ze de kans kreeg.
Ik neem aan dat ze er ook weinig tegen in kan brengen: ook in Rotterdam gaan WKK’s voor de wijkverwarming dicht omdat de opgewekte elektriciteit te vaak minder waard is dan het ervoor verstookte gas. Dus een toename van de CO2 uitstoot, met dank aan de zwaar gesubsidieerde Duitse zonnepanelen en windmolens.
De Olifant!
Het probleem van elk energiedebat is dat het nooit een energiedebat is. Het is altijd een crypto-klimaatdebat. De klimaatdiscussie is namelijk heel moeilijk en bijna niemand snapt er echt iets van, dus wordt er niet over gesproken. Men is allang blij als “we het er toch allemaal over eens kunnen zijn dat we CO2 moeten reduceren”. Dat geeft tenminste énige houvast.
Maar een energiedebat zonder fundamenteel klimaatdebat is onzinnig. Als je ergens beleid over wilt maken moet je hoofdcriterium doelmatigheid zijn: wat wil ik bereiken en wat is de doelmatigste manier om dat te bereiken.
Welnu: als je de kans wilt verkleinen op de door het IPCC gevreesde catastrofale opwarming (waar overigens geen enkel bewijs voor is), dan is dat prima, maar ook dán moet je de doelmatigheid bekijken: wat bereik ik met welke middelen.
En de dubbele doelstelling duurzaam én CO2 reductie blijkt dan tot verspilling te leiden zonder de doelstelling (CO2 reductie) dichterbij te brengen.
Als je verder van het IPCC verneemt dat hiervoor een uiterst snelle wereldwijde CO2 reductie van 50 tot 80% voor nodig is, is duidelijk dat dat een flinke klus is. Er is nu 20 jaar over vergaderd en het is duidelijk: die wereldwijde reductie komt er niet. Dan vraagt het doelmatigheidsprincipe een nieuwe afweging: ga ik met een paar landjes dan toch reduceren tegen extreem hoge kosten, zonder dat dat deelname van China en Rusland ook maar iets dichterbij brengt, of neem ik het IPCC serieus en ga ik uit van een (dus) onvermijdelijke opwarming, waar ik me aan zal moeten aanpassen?
Onafhankelijke onderzoeken tonen al decennia aan dat adaptatie véél goedkoper en dus doelmatiger is dan een uiterst onzekere mitigatie door een razendsnelle volstrekt illusoire wereldwijde decarbonisatie.
Louterende ontreddering
De ontreddering waarin het energiedebat op dit moment verkeert is een logisch gevolg van de schijnwerkelijkheid waar men zich decennia collectief aan heeft vastgeklampt, en is goed voor de noodzakelijke terugkeer naar een rationeel en doordacht energiebeleid.
De chaos in het energiedebat moet overigens niet verward worden met een dramatische situatie in de energievoorziening: er is geen inherent probleem met de energievoorziening. De bestaande problemen worden puur veroorzaakt door het dwaze beleid dat jarenlang gevoerd is op basis van het ontspoorde klimaat- en duurzame energiedebat.
Wanneer de discussie ontdaan wordt van alle emotionele belading is een uitermate zinnig energiebeleid te ontwikkelen, met wél een betrouwbare levering, een stabiele toekomst voor de infrastructuur, blijvend zeer lage energiekosten en een enorme vermindering van de luchtvervuiling. Dit zou ook meteen als bijkomend effect veel meer CO2 reduceren dan de komende decennia mogelijk is met de huidige duurzame bronnen.
Maar daarvoor moeten we accepteren wat onvermijdelijk is: dat de komende 50 jaar fossiel onze voornaamste energiebron blijft, ook al vinden we morgen het ideale alternatief uit. Infrastructurele veranderingen in de energievoorziening hebben nu eenmaal die traagheid. En dus moeten we zowel groots inzetten op energieonderzoek voor de toekomst, als op een fundamentele wereldwijde inspanning om de fossiele keten véél efficiënter en schoner te maken.
Theo, ik verdenk jou er inmiddels ook van : “we het er toch allemaal over eens kunnen zijn dat we CO2 moeten reduceren”.
Je loopt zelf over van de CO2 (21x). Reductie van 30% en later 100% moet in je tekst mogelijk zijn. Weer een papieren doelstelling gehaald.
Begrijpend lezen is in dit land er nog tragischer aan toe dan “debat” dan is. Theo is ingenieur, die kijkt naar de kosten v.s. de technologie. En stelt al vrij snel dat CO2 reductie in zulke Stalinistische percentages onhaalbaar duur is en (mijn vertaling) alleen maar te realiseren is door een terug gang tot de economie anno 1830.
De /SARCASM tag die ik bijgevoeg had staat niet afgebeeld. Helaas kan ik de tekst naderhand ook niet aanpassen voor de degen wie dit papieren grapje nog niet begrijpt.
Overigens alle lof voor Theo.
De overheden willen niet dat wij als burger goedkoop zelf elektriciteit kunnen opwekken. Je mag betalen en verder moet je je mond houden. Jan Modaal heeft het geld niet om zelf zonnepanelen aan te schaffen maar mag wel meebetalen aan windmolens die niets opleveren.
en DAT is de mega olifant in de kamer. Als men echt zelf energie gaat opwekken loopt de geldhongerige overheid ontzettend veel accijns- en belastinginkomsten mis. Zodra je energie van je erf af zou bezorgen (bijvoorbeeld samen met de buurman in een project op wijk/flat niveau) houdt de overheid de hand op. Dat is nog een HELE lastige drempel.
In Duisland gaat binnenkort het roer om?
Dat valt nog maar helemaal te bezien.
Enerzijds wordt er geopperd (onlangs iemand op DDS) dat ze de KKW langer open houden. Dat zou kunnen. In dat geval kun je er vergif op innemen dat die kernenergie helemaal plat belast gaat worden ter financiering van de pretparkenergie uit molens en PV.
Anderzijds zijn er geluiden die duiden op meer gasimport uit de VS. De Krimcrises komt voor de Amerikanen als geroepen, zo kunnen hun schalieinspanningen immers rendabel(er) worden. (Van Bokkum kom er maar in!) Oboema voert de druk nog eens op door Europa erop te wijzen dat het militair gezien “bungelt”.
Ondertussen bereikten Bond en deelstaten afgelopen week een compromis waarin de afbouw van windsubsidies flink wordt afgeremd. Vrijstellingen op zelf geproduceerde stroom kwamen niet ter sprake in afwachting van Brussel. BASF bij voorbeeld is een grote stroomproducent. Europa wil af van de oneerlijke vrijstelling van EEG-toeslagen voor Duitse grootverbruikers en ook de goeddeels vrijgestelde eigenproductie wordt als onrechtmatige bevoordeling gezien.
Met die door bedrijven zelf geproduceerde energie is trouwens nog iets: er zweven voorstellen boven de Rijksdag die die stroom direct opeisbaar maken op momenten dat het net wegens windstilte zich een beetje slapjes voelt. Uiteraard zonder enige compensatie voor deze bedrijven, een dun prijsje voor de stroom, that’s it.
De mannen van de zonnepanelen wachten met angst en beven af. Nieuwe biogasproductie wordt gelimiteerd omdat de landelijke overheid NOG STEEDS van plan is om ‘wind’ van Noord naar Zuid te pompen. Het protest tegen de hiervoor benodigde gigantische netwerken zwelt ondertussen aan.
Het resultaat van de overeenkomst is: dat de burger weer meer gaat betalen. Volgens tot op heden telkens leugenachtig gebleken overheidsvoorlichting slechts (slechts) 0,2cent/kwh. De praktijk leert dat dat wel een onsje meer wordt.
En zo ontpopt zich ook de Energiewende 2.0 tot een hysterische spagaat die – als Merkel er al uit komt en met beide beentjes op de grond weer staat – een duivelse Catch22 zal blijken.
Ondertussen kijken wij naar een theatervoorstelling met in de hoofdrol een roedel rellende stokstaartjes die met ferme uitspraken de schijn van beleid willen ophouden. Energieonafhankelijkheid! is de toverspreuk die het volk dit keer mak moet houden.
Het volk betaalt terwijl Europa als een leeg conservenblik van de ene naar de andere kant van de doodlopende steeg wordt getrapt.
Eerder schreef ik hier: Dit alles mag natuurlijk geen verbazing wekken: Immers Europese EENHEID BESTAAT NIET! Europese eenheid is een hele, dikke, rotte knol die ons voor een geurige citrusvrucht wordt verkocht. Geen eenheid dus ook geen eendrachtige energiepolitiek. Europese eenheid en energiepolitiek dat is …. hoe noem je dat ook al weer? ….. a travesty!
P.s. Duits energiebeleid ligt momenteel dus ter beoordeling in Brussel. Ik reken op een slap compromis, immers de communisten die het daar voor het zeggen hebben beseffen maar al te goed dat al hun dromen worden gefinancierd door Duitse ijver.
Belangrijkste ontwikkeling in Europa is die van de huidige verbrokkeling van de anti-kernenergie ideologie, als zijnde volstrekt onhaalbare anti-ideologie. Een anti-ideologie die juist de huidige ontreddering in het energie-debat en juist de stijgende CO2-uitstoot in Duitsland heeft versterkt. De Duitse “Energiewende” die Rotterdam als gevolg de grootste kolendoorvoerhaven van Europa maakt. Ik probeer dat terug te vinden in het verslag.
@Turris
De schaliegas- en kernenergiediscussie heb ik er expres uitgelaten. Die zijn namelijk op dit moment echt volslagen van de werkelijkheid losgezongen, en wat het interessant maakt: in beide kampen.
Ik hoop er binnenkort tijd voor te kunnen maken om die topics eens goed te behandelen.
@Theo, je gedachten over schalie zie ik met smart tegemoet. De propaganda van beide kanten mag best wel eens op nuchtere wijze doorgelicht worden. Alvast succes gewenst.
@Woedende Chef: Een leuk linkje over de (aanstaande?) export van Amerikaans schalie. Hier en daar zijn bij sommige “feiten” en officiële cijfers wel wat vraagtekens te zetten, maar de logische denkwijze & schrijfstijl van de schrijfster staan me wel aan: http://www.zerohedge.com/news/2014-04-01/guest-post-absurdity-us-natural-gas-exports
Gebaseerd op het UNSCEAR rapport van deze maand komt de discussie en berichtgeving over het sluiten van kerncentrales bij onze oosterburen toch weer van de grond. Angst is een slechte en irrationele raadgever!
http://www.faz.net/aktuell/wirtschaft/wirtschaftspolitik/atomkraft-fukushima-die-strahlenbilanz-12882021.html
Het rapport:
http://www.unscear.org/docs/reports/2013/13-85418_Report_2013_Annex_A.pdf
Wind en zon worden in NL veel zwaarder gesubsidieerd dan in Duitsland. Bij salderen vang je in NL 22-23 ct/kWh voor ALLE geproduceerde stroom (waarvan ca. 16 ct belasting die de staat er dus bij inschiet). Bovendien stijgt de vergoeding (omdat de stroom steeds duurder wordt) terwijl de kostprijs van PV daalt. ! In DE gaat daarom de terugleververgoeding zelfs per kwartaal omlaag . In DE vang je momenteel maar 13,8 ct/kWh voor terug geleverde PV-stroom.
Ook windenergie krijgt in NL meer subsidie per kWh dan in Duitsland. Het systeem is overigens veel minder slim waardoor de verkeerde technologie wordt gesteund.
Er is een verschil tussen subsidie en salderen. Voor een windmolen b.v. wordt een overeenkomst gesloten voor een bepaald subsidie bedrag per en tijdsduur.
Vervolg. Bij salderen is er geen sprake van een overeenkomst. Dit kan zomaar opgezegd worden. Minister kamp hoopt dat de salderings regeling voor zonnestroom tot 2017 kan worden voortgezet, hij garandeert dat niet.
Enkele opmerkingen: Europa wil minder afhankelijk zijn van Russisch gas, de reden hiervan is niet de afhankelijke positie maar de revenuen die Rusland elders moet trachten te vinden inclusief de nodige investeringen.
Het energieprobleem is een economisch probleem, het koppelen aan een klimaatprobleem leidt tot een totaal verkeerde aanpak.
Komt nog bij dat duurzaam kostenverhogend werkt en de doorsnee burger dit niet kan ophoesten.
De toekomst ziet er dus “”leuk”” uit.
Alle sombere berichten over biodiversiteit ten spijt, in Duitsland kweelt de nachtegaal dat het een aard heeft.
Uit het Handelsblatt van heden morgen:
„Bundesumweltministerin Barbara Hendricks verlangt von Deutschland neue Anstrengungen, den CO2-Ausstoß zu senken – “damit das Klima nicht vor die Hunde geht”, sagte sie unserer Zeitung. Der Kenner der politischen Codierung hört hier die Nachtigall trapsen: Hendricks sagt Klimaschutz und meint Preiserhöhung.“
Brussel – Berlijn updeet.
Volgens het nieuwste voorstel kunnen toekomstig nog slechts 65 bedrijfstakken van de EEG-vrijstelling profiteren. Aartsengel Gabriel rekent erop dat daarmee aanstonds nog slechts 500 Duitse ondernemingen van de regeling zullen profiteren tegen 2100 nu.
Deze bevoorrechte bedrijven zullen echter wel 1/5 van de toeslag zelf moeten betalen.
Deze bureaucratische Euro-shizzle heeft voor veel branches een verhoging van de afdrachten met een factor 20, in uitzonderlijke gevallen een factor 40 tot gevolg.
Om het bureaucratische heen-en-weer nog een extra kontje te geven wordt gewerkt aan een nieuwe regeling die bepaalt dat de vrijgestelde firma’s SAMEN maximaal 2,5% van de bruto “wertschöpfung” aan stroomkosten mogen betalen.
DWK schat dat bovenstaande goed is voor een extra Brusselse Bureaucratenfarm van minstens tien verdiepingen.
Meevallert:
Een meevaller voor de Duitse industrie is dat Brussel waarschijnlijk afziet van gedwongen terugbetaling van de tot op heden verleende vrijstellingen. Het zou dan gaan om tientallen miljarden en ja mensen … zoals ik al eerder opmerkte: Europa kan het zich niet veroorloven de das Huhn met de gouden eieren de nek om te draaien. Deze coulance kwam uiteraard pas tot stand na dreiging met massaontslagen.
Nieuw:
Vanaf 2017 mogen (volgens een nieuwe EU-richtlijn) wind- en PV-parken geen vaste feed in prijs meer betaald krijgen. In plaats daarvan gaat dit geregeld worden per veiling: De aanvrager die de minste overheidssteun geniet krijgt het dan geldende feed in tarief.
Ik moet toegeven dat de laatste tijd zelfs in mijn lijfblad de Trierischer Volksfeind de bedenkingen ten aanzien van Duitslands Lariekoekproject Energiewende 1 resp. 2.0 schoorvoetend hun weg naar de goedgelovige nieuwsconsument vinden.
Maar parallel aan het geworstel van de Duitslands politiek om van de Gordiaanse knoop waarin men het nationale energiebeleid heeft gedraaid nog een stukje verteerbare chocolade te bakken gaan de afzonderlijke deelstaten gewoon door met het bedenken van plannen om de burger geld uit de zak te kloppen en die qua klimaatwinst minder opleveren dan 10 tellen je adem inhouden.
Berichtte de krant vorige week nog trots als een aap met zeven lullen dat Rheinland-Pfalz NU AL compleet 100% duurzaam is op het gebied van stroomproductie – uiteraard zonder te vermelden dat vraag en aanbod ongeveer net zo uit de pas lopen als een dronken carnavalsganger op de technoversie van “de balletjes van de koningin” – vandaag worden de plannen uit de doeken gedaan om tuinafval separaat in te zamelen, biogasinstallaties te bouwen …. en zo worden we in RLP helemaal schathemeltje rijk.
Nog meer dure stroom dus voor het toch al wankelende net.
Nu moet u weten dat ik mijn afval al zolang als ik hier woon keurig d.m.v. drie verschillen bakken dien te scheiden en ook al zeven jaar moet lezen dat het uiteindelijk allemaal bij elkaar in een en dezelfde verbrandingsoven verdwijnt.
Mijn takken, gras en hout krijgen ze niet. Ik heb een grote tuin en een dikke shredder van de firma Bosch.
Overigens is er een eerste update van de SDE+2014 aanvragen gepubliceerd:
http://www.rvo.nl/sites/default/files/2014/04/Tabellen%20Stand%20van%20zaken%20SDE%2B%202014%20-%201%20april%202014.pdf
Vorig jaar beliepen de aanvragen na de eerste (voor de burger minst dure) tranche op 1,3 Miljard Euri en dit jaar 0,084 Miljard Euri. Dat is dus zeg maar een daling van 94%.
Is de minder dure RES misschien op?
@ Harrynak
Kun jij misschien een toelichting geven over de RES en de SDE voor dit jaar?
Normale WKK is eruit geschreven heb ik begrepen, dat zou een reden van de afname kunnen zijn.
En wat is er al bekend over de wind-SDE?
@Theo – korte toelichting en wat referenties.
Getallen betreffende RES kun je lezen in de bovenstaande link. Niet groene WKK is nooit onderdeel geweest van de SDE+ dacht ik. Verder zijn de regels enigszins aangescherpt doordat je nu een haalbaarheidsstudie moet indienen en je niet meer voor hetzelfde project EIA en SDE+ kunt aanvragen. Volledige toelichting op:
http://www.rvo.nl/subsidies-regelingen/stimulering-duurzame-energieproductie-sde
Wind:
Geen wind op land aanvragen in deze SDE+14 ronde.
Betreffende wind near shore begreep ik dat er een draft MKBA is (zie http://www.telegraaf.nl/incoming/article22483417.ece/BINARY/Rapportage+Haalbaarheidsstudie+Windenergie+op+Zee+binnen+12-mijlszone.pdf) die moet worden gevolgd door besluitvorming en een structuurvisie zodat het nog jaren kan duren voor er duidelijkheid is.
Als een dronken carnavalsganger op de technoversie van ‘de balletjes van de koningin’? WTF?
Bedankt voor het verslag Theo. Had er graag zelf bijgeweest maar kon op laatste moment niet.
Ik zie dat je nog steeds van mening bent dat co2 uitstoot geen rol speelt voor het (toekomstige) milieu. Jammer. Voor het overige ben ik het met je eens, voor wat het waard is.