Hoe kan de gouden pad juist wél klimaatslachtoffer zijn…..

De wens om wel/niet zwamger te raken van vrouwen is oorzaak van verspreiding van een voor kikkers en padden dodelijke schimmel, die profiteert van een klimaat dat meer voorkomt bij opwarming (

…in mijn vorige blog vertelde ik de helft van het verhaal van de gouden pad. Het is namelijk- afhankelijk van je agenda- heel eenvoudig om de studies te selecteren die je goed van pas komen of die studies weg te laten die niet in je straatje passen. Alle milieuactivisten zijn daar groot mee geworden.  Natuurlijk kan de gouden pad wél (mede) uitgestorven zijn dankzij (regionale) klimaat/weersverandering, zoals de paper in Nature uit 1999 ‘Biological responses to climate change on a tropical mountain’ suggereert, 10 jaar na de laatste waarneming van de gouden pad. De gouden pad verdween in 1989 tegelijk met de harlekijnkikker én 20 van de 50 waargenomen kikker- en paddensoorten van de bestudeerde berg in het Monteverde Cloud Forest Reserve. Een voor die eeuw uitzonderlijke El Nino in 1986-1987 zou de populatie de das om doen, zo luidt de theorie.

De onderzoekers van het Golden Toad Laboratory for Conservation komen hier met hun ´lifting cloud base hypothesis´(1), voortbouwend op hun in 1994 in Conservation Biology gelanceerde climate-linked epidemic hypothesis‘(2).Ook bij andere amfibieen vinden ze een neergang in aantallen, die met klimaat en de schimmel samen kunnen hangen. Waarbij ze later in 2006 klimaat en schimmel als oorzaak voor mondiale achteruitgang opvoeren, van meerdere amfibieen.

Bufo periglenes, in 1964 ontdekt, in 1989 voor het laatst gezien

Global Warming jaagt mondiaal kikkers over de kling.. door afkoeling
Het idee is dat door stijgende zeewatertemperaturen sinds 1976 de wolkenbasis om hoog stuwt die het bos bevochtigt rond1500 meter hoogte van de ‘gouden pad-berg’,: dat vermindert de neerslag via mist.Het aantal droge dagen in het droogteseizoen zou dan toenemen. Tegelijk zorgt opwarming via meer verdamping voor meer bewolkte en dus koelere dagen zonder hete uitschieters, met warmere nachten.

OP basis van één station op 1540 meter hoogte met neerslagmetingen zien zij inderdaad dat de jaren 1983, 1987, 1994 en 1998 pieken (samenvallend met El Nino-events) geven in neerslag/mistloze dagen in het droge seizoen van januari tot april. De populatiecrash vond plaats in 1989, nadat in 1987 een nog sterkere El Nino plaatsvond dan in 1983.

Ook de harlekijnkikker gaat van Costa Rica tot Peru snel in aantal achteruit. Wat maakt het huidige warmere klimaat geschikter voor uitsterven? Het klimaat met warmere nachten en koelere dagen dat ontstaat in habitats van deze  amfibieen bij hogere zeewatertemperaturen is geschikter voor de chytrideschimmel. Deze sterft af bij temperaturen boven 30 graden, maar gedijt bij 17-25 graden. Amfibieen op hetere en droge plaatsen waar de temperatuur boven de 30 graden komt, of juist de veel koelere plaatsen gaan minder hard achteruit (- 60 procent) dan de amfibieen in gebieden die in gebieden voorkomen waar de temperatuur in het schimmeloptimum schommelt (- 80 procent)

Dus de regionale klimaateffecten van een algemene opwarmende trend zijn dan een factor, die indirect nadelig is.

Menselijke (anti)voortplantingsperikelen zijn de boosdoener
Toch zijn volgens mij uiteindelijk vrouwen de boosdoener, zoals deze rib uit ons lijf  volgens het Bijbelboek Genesis voor alle ellende in de wereld verantwoordelijk is, te beginnen bij de verbanning uit het Paradijs (Perzisch woord voor ‘ommuurde tuin’), waarbij Adam zo stom is er steeds weer achteraan te lopen en haar zin te geven/te sussen/van het gezeur af te zijn.

Want deze schimmel is afkomstig van de Afrikaanse klauwkikker. Deze werd mondiaal verspreid om (ongetwijfeld door een man ontwikkelde) zwangerschapstesten mee te doen. Spuit urine van een zwangere vrouw onder de huid van deze labkikker, en hij begint spontaan eieren te leggen. Zo kwam de plaag voor amfibieen de wereld over, waar deze vroeger tot populaties van resistente kikkers in Afrika beperkt was. Vandaar mijn hypothese dat het wel eens terrarium-houdende biologen geweest kunnen zijn, die deze schimmel hielpen verspreiden tijdens hun inventarisaties op zoek naar gouden padden.

Dus de menselijke voortplantingsdrift  doet dan een pad de das om, die eerdere klimaatschommelingen als de Middeleeuwse Warmteperiode wél doorstond. Of juist vooral de zorgen van ongewenste voortplanting, met behoud van de drift..Zo kan ook ‘de pil’- de hostie van de seksuele bevrijdingsbeweging- wel eens meer negatieve effecten hebben op biodiversiteit in onze wateren dan we via media horen.

Maar hoewel bioglobalisering onze biodiversiteit monotoniseert is de nadruk leggen op klimaat meer sexy.