Zowel de Europese Commissie, het Europees parlement als de Raad manipuleren feiten om hun favoriete beleid te ‘onderbouwen’. Dit beweert Anne Glover, de EU ‘Chief Scientific Officer’ die 2 jaar geleden door Barroso werd aangesteld als wetenschappelijk adviseur. Net als de huidige Commissie èn Barroso zal ook Glover aan het eind van het jaar het veld moeten ruimen.
Wetenschap komt na het bedenken van beleid in plaats van er voor
Zo dicht bij het verlaten van haar functie doet Glover op een briefing georganiseerd door Eurochambres, de associatie van de Europese Kamers van Koophandel en Industrie, een openhartig boekje open over de rol van wetenschap in het EU beleid. Het lijkt een laatste poging om zaken te veranderen en ze windt er geen doekjes om. Wetenschap wordt misbruikt en dient vaak om gewenst beleid te onderbouwen.
Glover heeft in de korte tijd in functie al eerder blijk gegeven van moed om een onafhankelijke positie in te nemen, zoals hier over schaliegas. Ik wed dat Hedegaard, Potocnik en anderen achter de schermen alles hebben gedaan om haar feitelijke benadering en communicatie tegen te houden.
Maar deze intelligente dame, opgeleid als moleculair en celbioloog en voormalig wetenschappelijk adviseur voor de Schotse overheid, begreep vanaf het begin goed in welk wespennest ze terecht kwam:
“When I spoke to president Barroso about taking up this role, I said to him that for me it would only be attractive if I was regarded as an independent chief scientific advisor”
“What I said to him [Barroso] was that, for me to have any value or credibility, I need to focus on evidence and not on political considerations”
Haar ‘bijna exit’ relaas in Euractiv is alleszins de moeite waard om zelf te lezen. En als je daarbij onderwerpen als ‘klimaatverandering’, ‘biodiversiteit’, ‘aardse grenzen en tipping-points’ en ‘’circulaire economie’ in je hoofd hebt wordt het nòg boeiender. Vreemd, bij mij kwamen deze onderwerpen zomaar spontaan opborrelen..
Toch heeft Glover ook serieuze uitschuivers gemaakt. Dit verhaal bijvoorbeeld, gaat over beleidsactie en niet over wetenschap. Als je zo strikt bent over je wetenschappelijke rol moet je natuurlijk geen beleidsadviezen gaan geven. Vooral niet over zo’n wankele wetenschap als ‘klimaat’ waar de ware waarheidsvinding ver te zoeken is. En waar de politisering en polarisatie geleid heeft tot een volkomen verstomd publiek debat, een ramp voor de ware Socratische wetenschap.
‘Find me the evidence that demonstrates that this is the case.’
Het is positief dat de Commissie een scientific advisor heeft aangesteld en dat ze vindt dat ze in behoorlijke vrijheid heeft kunnen werken. Maar de situatie is verre van rooskleurig. In haar relaas over de huidige mores in de Commissie gebruikt ze een hypothetisch voorbeeld om aan te geven hoe de Commissie wetenschap ge/misbruikt.
Een Commissaris die tijdens zijn weekend een beleidsidee krijgt komt op maandag op kantoor en zegt tegen de DG ‘find me the evidence that demonstrates that this is the case’. En ze vervolgt: ‘zelfs als ze het in het begin een slecht idee vinden zullen ze uiteindelijk doen wat ze gezegd wordt’.
Het Milieu Directoraat van Potocnik demonstreert overigens heel openlijk hoe wetenschap misbruikt wordt in hun News Alert ‘science for policy’ dat zojuist weer in mijn inbox landde. Bijna zonder uitzondering passen de geselecteerde artikelen overduidelijk in hun beleidsstraatje, schaamteloze cherry-picking. Dit heeft ondanks de titel bijna alles met ‘policy’ en bijna niets met ‘science’ te maken. Het is slaapverwekkende propaganda om ‘draagvlak te creëren’ over de rug van de wetenschap.
De volwassenheid en sterkte van een democratie blijkt uit de mate van wetenschappelijke onafhankelijkheid en een openhartige kritische onderzoeksjournalistiek, arm Europa!
Het verzamelen van bewijs moet volkomen gescheiden worden van de politiek
Glover geeft ook ideeën over hoe het beter zou kunnen. Ze gaat een nieuw systeem voor bewijsvoering voorstellen. Het verzamelen van bewijs moet volkomen gescheiden worden van de politiek. Ze denkt aan een centrale dienst binnen de Commissie die beleidsvoorstellen kritisch toetst tegen het bewijs. Hoe je dit binnen de Commissie moet doen en toch ‘onafhankelijk’ kunt zijn is me nog niet duidelijk, zie ook de reacties bij deze blog.
Het is moeilijk maar het kan wel zegt Glover. Enkele van de al bestaande EU wetenschappelijke adviesraden hebben ook wel laten zien dat ze goed werk kunnen leveren, is mijn ervaring.
Positief is dat ze hamert op transparantie in het proces om bewijs te verzamelen. Elke belanghebbende zou dan moeten kunnen zien wat de feitelijke basis is van beleidsvoorstellen.
Huidige impact assessments zijn farce
Nu is er ook al een verplichting om bij ingrijpende beleidsvoorstellen een ‘impact assessment’ te doen. Maar wonderlijk genoeg is de uitkomst van deze assessments altijd positief voor het voorgestelde beleid… Ook Glover erkent het falen van deze impact assessments.
Uiteindelijk is het essentieel om in zo’n dienst de goede mensen te hebben. Mij lijkt het nuttig om, naast voldoende diversiteit, daarin gepensioneerde of eind-carriere hoogleraren uit diverse kennisgebieden te hebben. Behalve kennis brengen ze ook ervaring mee en zijn ze nog weinig afhankelijk van subsidies.
Of als de Commissie een makkelijke, (nu nog) goedkope en al bestaande oplossing wil kunnen die beleidsvoornemens gewoon bij climategate.nl ingediend worden. Kritisch en transparant zit bij ons in de genen !
Prima artikel. Het laat weer zien dat we kennelijk de ratio hebben verlaten en ons beleid baseren op principes. De controlerende taak die parlementen zouden moeten hebben, wordt niet waargemaakt. De dames en heren politici hebben zo hun eigen agenda en die is er niet een in het belang van de burgers of het land. Eigen belang staat centraal. Kijk naar Wiebes. Heeft er toch een mooie baan bij Rabo aan overgehouden met zijn leugens. Triest dat democratie is verworden tot een zinloos vergaderen en babbelen over je eigen carrière.
Het ergste is dat de burger het allemaal pikt en als ze dan de kans hebben om hun afkeer te laten blijken geen actie ondernemen. Hoe bestaat het bv dat maar zo’n 33% van de stemgerechtigden voor het EU parlement in Nederland ook daadwerkelijk heeft gestemd. Zorgelijk en onbegrijpelijk. Kennelijk geldt nog steeds: Geef het volk brood en spelen.
Een “land” waar feiten, kunsten en wetenschappen ondergeschikt worden gemaakt aan ideologie en ideeën ……. hoe noemen we dat ook alweer?
Me dunkt dat Lennart Bengtsson een goede kandidaat is om Glover op te volgen….
Ik las gisteren – ik meen ergens in een oude Spiegel – een begrip dat mij wel tot de verbeelding sprak. In verband met Merkels gedoe omtrent de nominatie van een “Spitzenkandidat” (ik vind het overigens een veeg teken dat de NL media zonder blikken of blozen ook gewoon spreken van een “Spitzenkandidat”) werd de term “gelenkte Demokratie” gebruikt. Merkel, met in haar kielzog vele anderen willen de benoeming op div. ‘spietsenposten’ overlaten aan de “Regierungschefs” en uitdrukkelijk bij het stemvee weghouden.
Mede daarom ben ik van mening dat men helemaal moet afzien van wat voor adviesraad dan ook. Hetzelfde anti-democratische gekonkel is namelijk van toepassing op al die commissies en raden en weet ik veel.
Europa is in handen gevallen van (m.i.) socialistisch begaafde technocraten die weten wat goed is voor het volk en voor wie derhalve het democratische principe nog slechts een marketingdingetje is.
Moderatie hierboven?
Voor zo ver ik het zie wil die Glover de wetenschap gaan controleren met een politieke commissie. Dat lijkt me niet gewenst. Hou die 2 alsjeblieft gescheiden.
“Toch heeft Glover ook serieuze uitschuivers gemaakt.”
Nee hoor. Glover’s conclusies inzake klimaatverandering en -beleid passen naadloos binnen haar onkreukbare wetenschappelijke benadering van het onderbouwen van wezenlijke beleidsvraagstukken. Het zijn juist de (weinige) mensen die de klimaatwetenschap (en dus iedere vorm van klimaatbeleid) ontkennen waarvan we beducht moeten zijn voor ‘uitschuivers’. Zo beschouw ik bijvoorbeeld Dolf’s stelling dat het hier gaat om een ‘uitschuiver’ van Glover als een uitschuiver. ;)
Joris: Klimaatbeleid gaat van de onwetenschappelijke premisse of van het politieke axioma uit dat het wereldklimaat door de mens is te beheersen. Tot nu toe is daar geen enkel aanwijsbaar bewijs voor gevonden.
http://www.scientific-alliance.org/releases/climate-control-impossible-dream
Ook de politieke klimaatbeheersingsmaatregelen hebben alle gefaald. Sinds de instelling van het VN-wereld-klimaat-beheersing-protocol van Kyoto in 1997 is de CO2-uitstoot wereldwijd met ca. 35%-40% gestegen en stijgt nog door. Echter sinds 1998 is er ook gelijktijdig geen significante wereldwijde opwarming meer gemeten: in het Noordelijke halfrond een zeer minieme opwarming, gecompenseerd door het koude Zuidelijke halfrond. En dit ondanks het “succesvolle” klimaatbeheersings-Kyoto-protocol. Het IPCC is in AR5 naarstig aan het zoeken geweest naar de huidige opwarming om haar alarmistische gepolitiseerde voorspellingen te laten kloppen. Rara hoe zit dat nou, Joris, met die opwarming, waar blijft ie nou?
De echte ontkenners van de klimaatwetenschap moet je toch echt zoeken onder haar beoefenaars zelf. Die hebben er een door-en-door gepolitiseerd bedrijf van gemaakt dat het predicaat wetenschap niet verdient.