De Tweede kamer heeft deze lente beslist dat we glyfosaat (of round-up) vanaf 2015 niet meer mogen gebruiken om onze stoepjes schoon te houden. Dit meldt ‘Wageningen World’ in hun zeer lezenswaardig Engelstalig Magazine. Een schrijnend voorbeeld van chemofobie en onwetenschappelijke besluitvorming. Staatssecretaris Mansveld beargumenteert het verbod met gezondheidsrisico’s en risico’s voor het waterleven, maar voor beide is geen wetenschappelijke grond. Gelukkig is het artikel in WW genuanceerd over dit besluit en laat voor- en tegenstanders aan het woord.
Glyphosaat is een ijzersterk product
Het product is sinds de 70-er jaren op de markt en is nog altijd zeer effectief. Het grijpt in op de aminozuurcyclus van planten en is daardoor zeer plant-specifiek. Het dood onkruid door groeiende planten een verkeerd onderdeel te laten inbouwen waardoor het zichzelf al fotosynthetiserend dood groeit. Een slimme uitvinding. Na het spuiten van glyfosaat duurt het daarom enkele dagen voor het effect zichtbaar wordt.
Doordat het zo specifiek op de plant-biochemie inwerkt is glyfosaat bij verantwoord gebruik heel veilig. Het is relatief onschadelijk voor mensen, bijen en zoogdieren en is ook niet carcinogeen. Een ander groot voordeel van glyfosaat is dat het biologisch afbreekbaar is. Stof die de plant niet raakt maar in de grond terecht komt wordt biologisch afgebroken en is daardoor biologisch niet meer actief. Er is eigenlijk maar één probleempje met glyfosaat, dat overigens in het WW artikel niet wordt genoemd, en dat is dat het niet helemaal tot CO2 wordt afgebroken.
Onschadelijk afbraakprodukt
De afbraak stopt onderweg in de afbraakroute. Het gevormde afbraakprodukt is een onschadelijk fosfonaat genaamd AMPA. Doordat AMPA zo moeilijk afbreekbaar is wordt het steeds weer gemeten in oppervlakte en grondwater. Dit is vooral een bureaucratisch probleem want het laat zich raden dat dit stofje zeer uitgebreid is onderzocht op giftigheid. Maar net als voor andere, ook van nature voorkomende fosfonaten blijkt het steeds nauwelijks giftig te zijn.
Nòg beter zou het natuurlijk zijn als er complete afbraak tot CO2 zou plaatsvinden, dat zou dan ook inderdaad een èchte innovatie zijn. Maar natuurlijk alleen met behoud van de vele voordelen van glyfosaat. Ondanks deze onschadelijkheid en ver ontwikkelde ‘good practice’ bij het gebruik is chemofobie het argument: ‘vermijdbaar gebruik van chemische stoffen’ zegt Mansfeld. De hele werled is chemie, inclusief de mens, en de natuur is nog altijd de producent van het meeste en sterkste gif, zoals flavoroxine.
Ontkenning van de wetenschap
Mechanisch verwijderen wordt als niet-chemische alternatief aanbevolen. Machines die onkruid wegblazen, staalborstels, heet water of stoom. Plotseling is energie kennelijk geen probleem meer zolang het maar niet chemisch is. Wat me –ook hier weer- stoort is de ontkenning van de wetenschap. Nederland heeft veel zeer goed opgeleide milieutoxicologen, maar laat na deze kennis toe te passen. Bij chemie telt de emotie.
De vooruitgang die we maakten van arbeidsintensief schoffelen naar geavanceerde en subtiele chemie wordt nu teniet gedaan. We gaan weer terug naar schoffelen, maar nu mechanisch. Chemofobie is kennelijk nòg sterker dan de wil om energieverspilling te voorkomen, of de angst voor CO2 die de aarde opwarmt. Ik schreef het hier al: duurzaamheid is uit balans geraakt en de ecologie is tè machtig geworden. Kempenaar (Wageningen UR) zegt in WW:
it is almost impossible to make good environmental analyses in The Netherlands, interst groups dominate in supervisory committees and try to influence the results
Besluitvorming over natuur, milieu, energie en klimaat moet ècht weer evidence-based worden anders zijn we op weg naar de steentijd. Schijn-innovatie helpt ons niet en ondermijnt bovendien onze concurrentiepositie t.o.v. andere landen die een rationele en minder chemofobische beleid voeren gebaseerd op wetenschap en risico-analyse.
eigenlijk ben ik wel blij dat ze die roundup eindelijk gaan verbieden.
het is gewoon gif.
de schoffel is inderdaad een beter optie.
of met een hitteschroeimachine de boel schoonhouden.
met zou in de gemeente ook prijzen kunnen uitdelen voor de straten die mensen het schoonst, mooi en groen houden.
een beetje onderlinge competitie per straat zou een leuk alternatief zijn.
en als beloning kan de gemeente dan de straat afzetten voor een straatfeestje overdag met cake en koffie.
ik noem nu maar gewoon effe wat.
@Anna, ben ik deels wel met je eens, particulier gebruik kan best aan banden en je kunt onkruid ook anders aanpakken en zoals je het vertelt klinkt het best gezellig.
Waar het hier om gaat is dat je niet dogmatisch tegen bestrijdingsmiddelen an sich moet aankijken. De natuur maakt zelf ook de meest dodelijke giften, planten maken bestrijdingsmiddelen, dus waarom wij niet zolang ze maar niet persistent zijn.
Ik zie “de natuur” nog niet in sproeivliegtuigen hun dodelijk giften over de aardbol verspreiden.
Romke, het glyfosaat waar het hier over gaat is nou juist niet dodelijk voor de planten waar voor gezorgd wordt, ook niet voor de mensen en verreweg de meeste dieren en bovendien biologisch afbreekbaar.
Een dodelijk spul wat door de natuur over enorme oppervlakten verspreid wordt en makkelijk 100.000 jaar blijft liggen is wel bekend: Het landijs dat iedere ijstijd door de natuur in enorme hoeveelheden aangemaakt wordt! Kilometers dikke lagen krijgt de aarde er dan van. Bovendien treedt iedere ijstijd een enorme woestijnvorming op waardoor de geschikte habitats van alle soorten planten en dieren sterk inkrimpen, evenals die van de mens.
Als je om de natuur en de mensen geeft, moet dat op de eerste plaats worden voorkomen!
Weten we nog hoe de linkse kerk er voor gezorgd heeft daar DDT verboden werd. Dat spul werkte pas goed. Maar ja, die linkse rakkers proberen altijd hun wil aan onschuldige vrolijke rechtse mensen op te eggen.
Pas bij de Welkoop / Boerenbond een paar litertjes Round-Up aangeschaft voor de komende jaren. Schoffelen tussen de tegels gaat niet zo lekker op onze patio. Voor mijn perken heb ik het natuurlijk niet nodig. Verbieden door de overheid van Round-Up riekt vooral naar totalitair eco-sovjet-communisme, gericht tegen het aloude verfoeide “Grootkapitaal & Chemische Industrie”. Het is net als verbieden van spaarlampen 100% symboolbeleid.
Alhoewel ik het eens ben met de chemofobische aspecten van dit verhaal vind het sterk overtrokken de chemische industrie in bescherming te nemen, gezien de grove onverantwoordelijkheid (t.a.v. people, planet, profit – ja die!) die men wereldwijd keer op keer ten toon spreidt.
@Solonechope
Zonder “de” chemische industrie zat jij nu in een koeievelletje rondom een walmend houtskoolvuurtje te bibberen van de kou en honger. Mede dankzij “de” chemische industrie hebben we zo’n ongekend hoge welvaart bereikt dat we ons de luxe kunnen permitteren om het mijeu te ontzien.
Het gaat bij die gasten niet om het milieu maar om het industriële complex. Daar zijn ze teugen omdat ze daar wegens ondermatigheid niet aan de bak kunnen komen.
Dan wordt ook de geschiedenis geweld aangedaan door te ontkennen dat zij een overvloedig subsidiebestaan te danken hebben aan datzelfde industriële complex.
Dus over de “ruggen van het proletariaat”.
En daarom geven we ze carte blanche, sterke argumentatie zondermeer.
Het Nederlandse proletariaat zal zuchten onder de knoet van de huidige onwijze SER-energie-besluiten en door aanstaande nieuwe groene dictaten, waarbij Rood voor de komende 20 jaar haar electorale achterban duurzaam verloochent. De (chemische) industrie, de MKB maakindustrie en onze exportindustrie staan voor de grote opgave ons te moeten redden van door Groen veroorzaakte aanstaande economische depressie, geholpen door een toenemende Groen geïndoctrineerde bureaucratische overheid. Mijn favoriete TV-serie: “The last frontier” (Alaska).
Dit komt echt van de grassroots van chemieonbenulligheid via de Partij voor de Dieren naar landelijk beleid. Ik heb wel eens beschreven hier hoe in een plaatselijk sufferdje werd beschreven dat er door RoundUp gebruik in gemeentelijke plantsoenen al miljoenen honden, katten en kinderen gesneuveld zouden moeten zijn. Gemeentelijke buitendienst gelijk diep door het stof, gemeenteraads”kamer” vragen door partijen die helemaal niet in de gemeenteraad zitten, er wordt doorgedramd et voila: landelijk beleid. Lekker Monsanto een hak gezet. En straks het onkruid tot het plafond in gemeentelijke plantsoenen met alle teken etc. van dien.
In feite maakt het niet uit of je vóór of tégen het gebruik van Roundup bent. In beide gevallen zullen er massa’s voor- en nadelen aangevoerd kunnen worden. Het punt is of we er samen uit kunnen komen welk beleid er gevoerd wordt. Zolang we elkaar belachelijk maken omdat je voor of tegen bent, blijft de weg in het midden ver te zoeken.
Ik behoud mij het recht voor me te ergeren aan mensen die redeneren onder het motto van “ja ik weet niet hoor, ik heb zoiets van: het is wel gif” en die niet serieus te nemen en dat zal ik ze vertellen ook. Nog afgezien van het feit dat zulke quatsch zelfs tot landelijk beleid verheven wordt. Gebaseerd op wat? Niets. Holistische genezings en aardstralenlezers en “Dit is mijn toekomst” filosofen.
http://web.archive.org/web/20111028005116/http://www.cdc.gov/niosh/ipcsndut/ndut0160.html
Lijkt niet zo onschuldig als hierboven aangegeven. Of interpreteer ik de kaart niet goed?
@Ivo Je mist het punt: blootstelling. Glyfosaat is zeker niet onschuldig, het is gif net als alle andere stoffen, inclusief keukenzout. Maagkanker kwam veel voor toen men nog gepekeld voedsel at. Het gaat erom hoe je er mee omgaat, hoeveel er in het milieu terecht komt, etc. Glyfosaat dat in de bodem terecht komt breekt (biologisch) af zoals de meeste moderne bestrijdingsmiddelen. Zo’n ‘etiket’ is slechts een hulpmiddel om de gevaarseigenschappen van een stof te karakteriseren, het risico hangt van de blootstelling af. Je zou die van alcohol (ethanol) eens moeten bekijken!
It’s all in the dose. Ik heb vorige week het graf van Paracelsus bezocht. Maar in mijn gemeente wordt nu weer gekeken naar de ban op glyfosaat. Ik ben dus op zoek naar hoe snel het wordt afgebroken en of er restproducten zijn die niet verder afgebroken worden en nog schadelijk zijn.
Zo kwam ik op sites waar aangegeven werd dat het gebruik schadelijk is voor veel kwalen en ben nu dus op zoek naar de feiten.
Er is een landelijke ban op het gebruik van Round-up, dus zoeken naar de feiten heeft m.i. niet zoveel zin. Interesseert de “Ik heb zoiets van:” goegemeente toch niet, noch kun je het terugdraaien. Worden een hoop plantsoenen vol onkruid met alle teken gevaren van dien.
Glyfosfaat wordt afgebroken door bacterien in de grond, de halfwaarde tijd kan daarom enorm varieren (tussen 2 en 197 dagen). Glyfosfaat wordt uiteindelijk afgebroken tot CO2 en fosfaat. De toxiciteit voor mens en dier valt mee. Voor een uitgebreid overzicht van de toxiciteit, zie: http://npic.orst.edu/factsheets/glyphotech.pdf
@chemical je doet je naam eer aan, de NPIC file is een heel goed overzicht. Het door mij genoemde AMPA is kennelijk ook afbreekbaar, maar volgens mij relatief langzaam. Het is ook goed water-oplosbaar vandaar dat het gemeten wordt in monitoring surveys van oppervlaktewater (en grondwater?). De vorming van de metaboliet AMPA is het enige nadeel(tje) van glyfosaat dat ik kan bedenken, uitgaande van een pesticide die met adequate voorzichtigheid gebruikt wordt. Daar moet bovendien bij in aanmerking genomen worden dat er veel natuurlijke fosfonaten in de natuur voorkomen, dat AMPA uitgebreid is getest en een zeer lage giftigheid heeft.
(mijn hobby hier begint op werk te lijken )
Chemical en Dolf, dank. Dit is de informatie waar ik naar zocht.
http://www.i-sis.org.uk/glyphosateTolerantCrops.php
Alsjeblieft, en informeer uzelf zsm hoe Monsanto (eigenaar van Glyfosaat) in elkaar zit en wat zij doen om de wetenschap te buigen op een manier die hun bedrijfsmonopolie en doeleinden behartigen.
Wat eten de homeopaten van (godbewaarme) deze “ISIS” als ze ziek zijn?
Brandnetelsoep?
Nòg beter zou het natuurlijk zijn als er complete afbraak tot CO2 zou plaatsvinden, dat zou dan ook inderdaad een èchte innovatie zijn
—-
Maar voor het gemiddelde groene gekkie is CO2 toch ook een gevaarlijke stof?
Ik denk niet dat het tegenwoordig handig is om te zeggen dat iets wordt afgebroken tot CO2. Jij en ik weten dat het een belangrijke stof is die leven mogelijk maakt maar dat geldt voor de gemiddelde groene gek natuurlijk niet.
Glyfosate wordt uiteindelijk afgebroken tot CO2.
Nog zo een leuke chemisch stof : botox, hardstikke natuurlijk en hardstikke giftig en heerscharen laten het inspuiten. Of wat dacht je van de satansboleet zo natuurlijk als wat. Helemaal chemische aidsremmers om die heel natuurlijke virussen te bestrijden. Er is heel veel chemie waar je best bang voor mag zijn maar dan wel met verstand.
In het door mij vertaalde en nu gekopieerde artikel van Udo Pollmer zitten nog aspecten die ik in het bronartikel niet las. Misschien ook goed te weten. GLYFOSAAT
Over risico’s en bijwerkingen
Von Udo Pollmer
Het is eigenlijk merkwaardig: Ondertussen waarschuwt zelfs de vakpers voor glyfosaat. Onderzoekers willen nu erkend hebben, dat de onkruidverdelger aan veel ernstige ziektes schuldig is: Aan kanker, Alzheimer, diabetes, hartinfarct, overgewicht, autisme, onvruchtbaarheid, coeliakie, osteoporose en – natuurlijk aan de gekke koeienziekte. Dan hebben wij nog geluk gehad, bij wijze van uitzondering zijn het niet suiker, worst, vet en zout, waarvan de consumptie anders aan al het menselijk lijden debet is. We hebben een nieuwe schurk, het Amerikaanse concern Monsanto, de uitvinder van het herbicide.
Ter rechtvaardiging moesten twee aantijgingen hard gemaakt worden: Als eerste dat glyfosaat de darmflora verandert – daarmee kan alle malaise, die ergens iets met de darm of het immuunsysteem te doen heeft, in haar schoenen geschoven worden. Een zulk effect veronderstelt, dat men bij het ontbijt een flinke slok glyfosaat neemt. Bovendien voert glyfosaat tot een toename van de entropie, dus chaos in het lichaam, omdat het een enzym in de lever zou blokkeren. Dat is natuurwetenschappelijke onzin, en wat het enzym betreft: Het wordt niet door het boosaardige glyfosaat, maar door de oh zo gezonde grapefruits geblokkeerd. Maar afwachten, wanneer astro-biologen waarschuwen, dat de groene mannetjes migraine kregen van herbicide.
Een herbicide, dat niet alleen onkruid het leven ontneemt
Ook wanneer de discussie Kafkaeske vormen aanneemt, zo mogen we niet vergeten, dat de stof echt biologische werkingen vertoont, anders zou het geen herbicide zijn. Het verstoort in onkruid een belangrijk enzym genaamd EPSPS, en daardoor sterven de planten af. Dit enzym is bij zoogdieren en dus ook bij de mens niet aanwezig. Derhalve kan het middel niet op dezelfde wijze inwerken. En desondanks heeft het meer uitwerkingen op de gezondheid als men zou vermoeden. Immers het enzym in kwestie heeft enkele parasieten bij de planten bezorgd. Zulke uitleen uit het plantenrijk doet zich ook voor bij de veroorzaker van malaria. Daarbij kan het een levensbelangrijk aminozuur zelf produceren. Legt men het enzym in de parasieten via glyfosaat lam, dan wordt deze zo verzwakt, dat dan het immuunsysteem van de mensen met de verwekker afrekent en de malaria-patiënt geneest. Naast malaria werkt glyfosaat ook tegen andere gevaarlijke verwekkers, bijvoorbeeld toxoplasmose, amoebe dysenterie of tuberculose. Echter deze samenhang is alleen in de vakpers te vinden.
Bij malaria zijn de artsen dankbaar voor iedere nieuwe stof, want de parasiet is meestal binnen enkele jaren de nieuwste geneesmiddelen te slim af. Dat kost jaar na jaar miljoenen mensen het leven. Maar het medicament zal wel nooit tot inzet komen, want de naam glyfosaat is geruïneerd. Er was een soortgelijk geval bij het thalidomid, beter bekend als contergan. Wanneer de stof correct geproduceerd en ingezet word, dan geneest het lepra. Ook thalidomid werd jarenlang geblokkeerd, met ernstige gevolgen voor de patiënten. In Duitsland werd het in 2009 in alle stilte weer toegelaten.
De zoektocht naar een profijtelijke vervangend middel
Niet alleen de goede naam van glyfosaat is geruïneerd, ook zijn prijs kelderde dankzij goedkope Chinese import. Nu is men op zoek naar medicamenten en herbiciden, die zich beter laten verkopen dan glyfosaat, maar dezelfde werking hebben. Naast zijn functie als herbicide, parasietenmiddel en antibioticum heeft glyfosaat nog een werkterrein. Gebruikt men het doelgericht in de bioreactor, dan verkrijgt men daardoor de dure shikimiszuren en die heeft men op z’n beurt nodig om het griepmiddel oseltamivir te maken, beter bekend als tamiflu. Voor de goede orde: tamiflu bevat geen glyfosaat, maar men heeft het nodig voor de winning van de grondstof.
Omdat tamiflu door de WHO als griepmiddel wordt aangeraden, beloofd het de fabrikant een miljardenomzet. Naar opgave van onafhankelijke experts is de werking echter teleurstellend. De studies werden door ghostwriters geschreven en niet door de genoemde auteurs; de data werden geschoond, de opzet van de studie vertoonde gebreken, vele gegevens werden geheim gehouden en belangrijke nevenwerkingen werden zelfs helemaal niet onderzocht. Wederom typisch.
Dan is glyfosaat toch reëler. Het is goedkoop en het werkt. Smakelijk!
Dit artikel van Udo Pollmer was eerder te horen op Deutschland Kulturradio Mahlzeit en te lezen op de stite van Eule e.v., euleev.nl
Literatuur:
Roberts F et al: Evidence for the shikimate pathway in apicomplexan parasites. Nature 1998; 393: 801-805
Derrer B et al: The shikimate pathway in apicomplexan parasites: implications for drug development. Frontiers in Bioscience 2013; 18: 944-969
Peek J et al: Isolation and molecular characterization of the shikimate dehydrogenase domain from the Toxoplasma gondii AROM complex. Molecular & Biochemical Parasitology 2014; 194: 16-19
Hossain MM et al: Structural analysis and molecular docking of potential ligands with chorismate synthase of Listeria monocytogenes: a novel antibacterial drug target. Indian Journal of Biochemistry & Biophysics 2015; 52: 45-59
Anon: Pseudowissenschaft: Glyphosat und Grapefruits sind mörderisch. Psiram blog v. 24. 6. 2013
Schönbrunn E et al: Interaction of the herbicide glyphosate with its target enzyme 5-enolpyruvylshikimate 3-phosphate synthase in atomic detail. PNAS 2001; 98: 1376-1380
Roberts CW et al: The shikimate pathway and branches in apicomplexan parasites. Journal of Infectious Diseases 2002; 185 (Sp1): S25-36
Monsanto Technology LLC: Glyphosate formulations and their use in the inhibition of 5-enolpyrovylshikimate-3-phosphate synthase. US 7,771,736 vom 10.08.2010
Dias MV et al: Chorismate synthase: an attractive target for drug development against orphan diseases. Current Drug Targets 2007; 8: 437-444
Arora N Banerjee A: New targets, new hope: novel drug targets for curbing malaria. Mini Reviews in Medicinal Chemistry 2012; 12: 210-226
Roberts CW et al: Antimicrobial compounds. US 2008/0249051 vom 9.10.2008
Blanco B et al: Mycobacterium tubeculosis shikimate kinase inhibitors: Design and simulation studies of the catalytic turnover. Journal of the American Chemical Society 2013; 135: 12366-12376
Peek J et al: Identification of novel polyphenolic inhibitors of shikimate dehydrogenase (AroE). Journal of Biomolecular Screening 2014; 19: 1090-1098
Muregi WF et al: Novel drug targets in malaria parasite with potential to yield antimalarial drugs with long useful therapeutic lives. Current Pharmaceutical Design 2012; 18: 3505-3521
Monsanto Technology LLC: Use of glyphosate to produce shikimic acid in microorganisms. US 2011/0020885 vom 27.06. 2011
Oseltamivir for influenza in adults and children: systematic review of clinical study reports and summary of regulatory comments. BMJ 2014; 348: g2545
Abbasi K: The missing data that cost $20bn. BMJ 2014; 348: g2695
Anon: Oseltamivir (Tamiflu): Nutzen des Neuraminidasehemmers weiter unklar. arznei-telegramm 2012; 43: 17-18
Anon: Eingelagerte Neuraminidasehemmer – teures “Multisystemversagen”. arznei-telegramm 2014; 45: 54-55
Anon: Zweifel an den Daten zu Oseltamivir (Tamiflu). arznei-telegramm 2010; 41: 13-14
Samsel A, Seneff S: Glyphosate’s suppression of cytochrome p450 enzymes and amino acid biosynthesis by the gut microbiome: pathways to modern diseases 2013; 15: 1416-1463
Samsel A, Seneff S: Glyphosate, pathways to modern diseases II: celiac sprue and gluten intolerance. Interdisciplinary Toxicology 2013; 6: 159-184
Samsel A, Seneff S: Glyphosate, pathways to dodern diseases III: Manganese, neurological diseases, and associated pathologies. Surgical Neurology International 2015; 6: e45
Sherbet GV1: Therapeutic potential of thalidomide and Its analogues in the treatment of cancer. Anticancer Research 2015; 35: 5767-5772
Kaur I et al: Comparative efficacy of thalidomide and prednisolone in the treatment of moderate to severe erythema nodosum leprosum: a randomized study. Australasian Journal of Dermatology 2009; 50: 181-185
Hernandez Mde O et al: Thalidomide modulates Mycobacterium leprae-induced NF-κB pathway and lower cytokine response. European Journal of Pharmacology 2011; 670: 272-279
@ Dolf,
ik werd net gebeld door een journalist van BNR. Het schijnt dat men in een tiental Duitse bieren sporen van glyfosaat heeft aangetroffen.
Of ik daar meer van weet. Nee dus. Tot nu toe blijft het behoorlijk stil in de Duitse pers.
http://www.focus.de/finanzen/news/14-beliebte-marken-belastet-forscher-finden-pestizid-in-deutschem-bier_id_5312961.html is de link waardoor hij op het thema kwam.
Zoals zo vaak blijft het gescherm met max. toegestane hoeveelheden voor de consument vaag omdat je eenvoudigweg niet weet waarop dat is gebaseerd en wat de gevolgen zijn bij overschrijding. Meer bekend hierover?
Feit is dat mensen die glyfosaat verdedigen meestal ook atheist/logisch argumenten personen/spiritualiteit haters/metaphysics haters zijn.
Ze snappen niet dat dodelijke middelen de frequentie van land en planten verlagen. En door lagere frequentie er allerlei beestjes/virussen/schimmels e.d. naar voren komen die hierdoor aangetrokken voelen. Law of attraction.
100 keer rammen met hun hoofd op de muur (lees studie maken) terwijl de deur links en rechts openstaat voor alternatieven die simpelweg werken.
Inderdaad hijackten NGO’s onderwerpen als Roundup tbv eigen gewin en belang. Graag deel ik dit artikel met jullie. “EU is downplaying carcinogenic risk of weed killer glyphosate – US toxicologist” “The EU food safety and chemical agencies failed to identify “significant cancer findings” when deciding not to classify the weed killer glyphosate as a carcinogenic, a US toxicologist wrote in a letter to EU Commission president Jean-Claude Juncker.” https://www.rt.com/news/390233-eu-glyphosate-cancer-monsanto/
wil je bij mij ff 6000 meter komen schoffelen anna koffie en cake zat