65 procent inkomsten uit logo-exploitatie noemt MSC ‘charitatieve inkomsten’
In deel 3 van ‘Zet de VisWijzer’ (van Wereld Natuur Fonds en Stichting de Noordzee) in het Rood’: Deze ‘idealistische’ instellingen/bedrijven gebruiken druk op supermarkten en hun VisWijzer om het MSC-keurmerk een goedgedragsmonopolie te geven in de winkels en catering, terwijl er vele andere standaarden en keurmerken in seafood zijn met eigen filosofie.
Het MSC-keurmerk (WNF/Unilever) verdraait haar taalgebruik om maar als ANBI-instelling door te kunnen en Postcodeloterijgelden te ontvangen en geld van vele andere stichtingen, terwijl het een ordinair commercieel bedrijf is dat op expansie is gericht in zowel personeel, marktaandeel en inkomsten.
Logo-exploitatie is 65 procent verdienmodel MSC
Kijk naar het financiele jaarverslag en zie wat ze als ‘charitatieve inkomsten’opvoeren: liefst 10 miljoen pond van de 13 miljoen aan inkomsten van MSC komt uit VERPLICHTE afdracht door alle bedrijven die het MSC-keurmerk op hun seafood-product willen voeren, in de hoop zo meerwaarde aan een product te geven. (de belofte die WNF/SDN ze ten onrechte voorhouden, want het zal consumenten worst zijn)
Dat is gewoon ordinaire winst uit onderneming, het beeldmerk opleggen is het verdienmodel van MSC. Zo moeten vissers die MSC voeren jaarlijks 0,5 procent van hun omzet afdragen aan MSC, en daarnaast moeten ze per 4 jaar tonnen euro’s voor een audit betalen inclusief aanvullend onderzoek.
- Hoe zou ‘salaris’ bij MSC heten? Een charitatieve tegenprestatie voor batenloos door idealen gedreven vrijwilligerswerk?
- 87 procent omzet MSC naar marktexpansie
Een zelfde newspeak wordt gebruikt om de expansieve activiteiten, marketing en promotie vooral niet als zodanig in het jaarverslag op te nemen: Onderwijs en bewustzijn, ‘outreachactiviteiten’ en allerlei termen worden gebezigd, terwijl het doel van die activiteiten is: MSC-keurmerkexpansie, waarbij zoveel mogelijk visserijbedrijven geld moeten afdragen aan MSC, en waar ‘onderwijs’ vooral de al of niet terechte noodzaak van MSC moet vermarkten. - Als Levis vertelt dat hun spijkerbroeken de beste zijn, en hun personeel de beste CAO heeft, hard nodig omdat het slecht is gesteld met katoenpluk-cao’s: is dat dan ook belangeloze bewustwording en educatie over arbeidsveiligheid? Niets ten nadele van MSC, zoals ik ook niets tegen Gapstar of Levis heb, maar waarom zo krampachtig volhouden dat dit een activiteit van algemeen nut is, in plaats van een privaat belang: een private standaard legt zichzelf op aan de markt (deels met subsidies van het Ministerie van EZ) en eist daar het monopolie op, ten nadele van anderen (onze vissers kunnen hun schol nu niet kwijt aan supermarkten dankzij WNF/MSC/Unilever met haar MSC-Iglovisstickbocht)
Omzet MSC: ‘vrijwillige’= echte donaties zijn 1/4 de omzet, quasie-charitatieve activiteit is verplichte beeldmerk-geldafdracht
Al Capone op de vismarkt: als u mij betaalt bescherm ik u tegen mijn geweld
Het MSC en WNF werken als BV buitengewoon handig: steeds meer verkopers van seafood zijn verplicht om MSC te voeren, want de marketingafdeling van MSC- het Wereld Natuur Fonds is er via supermarktketens van CBL in geslaagd om het MSC-keurmerk als enige verplichte standaard op te leggen. Daardoor heet een Hoki uit Nieuw Zeeland nu ‘duurzaam’ want MSC, maar een schol uit eigen Noordzee is ‘niet eten’ (want geen MSC) Het WNF geeft weer geld aan het MSC-keurmerk, en op de website van het MSC NL kun je weer de VisWijzer van het WNF downloaden, waarin vanalle vis die geen MSC draagt zogenaamd op ‘wetenschappelijke’ basis de consumptie wordt afgeraden.
Terwijl zoals wij gisteren al aantoonden er geen wetenschappelijke basis is, SDN en WNF weigeren die publiek te maken: het is een smaakoordeel waarin de dames van WNF/SDN wat literatuur aaneen shopten die van pas kwam: de wetenschap dient louter de geloofwaardigheidsmarketing.Het is niet aan private ondernemingen om de markt hun eigen standaard op te leggen, en de legaliteit van producten en visserijmethodes wordt niet door WNF bepaald maar door de EC
87 procent omzet MSC gaat naar marktexpansie MSC
Lulliger wordt het dat SDN en WNF continue vissers lastig vallen met lasterpraat in media, met Greenpeace Postcodeloterijmiljoenen krijgen zoals via de ‘Oceanencampagne’ om een al of niet juiste publieke perceptie van een noodtoestand op zee in stand te houden (de hoofdmarketing voor MSC), ze de verkooptoegang via supermarkten blokkeren en daar pas mee staken wanneer ze protectiegeld betalen aan MSC.
MSC is gevalletje ACM
Een beetje Al Capone achtige ‘dienst’-verlening en liefdadigheid, die milieubeweging. Als je ons betaalt beschermen we je (tegen onze eigen mensen die je anders in elkaar slaan) tegen onze mediamacht, waarin het WNF het grootste aandeel van haar 50-60 miljoen euro jaarinkomsten investeert. Er zijn vele seafood-bedrijven, restaurants, sterrenkoks, handelaren die hun eigen standaard hebben die de herkomst van hun visproduct en kwaliteit garandeert, volgens eigen filosofie. Wat beeldt het WNF zich in om anderen hun commerciele standaard op te leggen als enige juiste?
- Zo, dan ga ik nu even een factuur/schriftelijk donatieverzoek naar een klant sturen voor wat charitatieve bijdragen aan mijn batenloze vrijwilligerswerk, na voorlichting en educatie over betalingstermijnen via een telefonische outreach-actie ten bate van algemeen economisch welzijn en de wetenschapsjournalistiek in het bijzonder. Betaluh kreng!
Waarom grijpt de Autoriteit Consument en Markt hier niet in?
Ik let eigenlijk nooit zo goed op k(l)eurmerken, maar ga toch MSC-goedgekleurd in de ban doen.
Net als Havelaar en alles wat naar biologisch of duurzaam riekt.
Waarom grijpt de Autoriteit Consument en Markt hier niet in?
Huidige keurmerken is tegelijk wildgroei, oorlogje en monopoliespel. Het is zou oud als de stadsgilden en (on-)vrije markt. Keurmerken zijn er om concurrentie te beperken. Ze zijn zogenaamd om de consument te beschermen, zo stellen ze allemaal. MSC-keurmerk is puur vissersbedrog (analoog aan boerenbedrog), viskeurmerken netjes opgelijnd door “Milieu Centraal” (alleen die naam al).
http://www.milieucentraal.nl/keurmerken/inhoud/voeding/vis
@turris, milieucentraal is weer een club waar Nijpels voorzitter is, en die is weer verbonden geweest aan… Het WNF
Msc en wnf beginnen in reactie op mijn blogs weer met de gebruikelijke mantras te reciteren, over ‘onwaarheden’, ‘verkeerd beeld’ zonder op een punt in te gaan. Dat is pure communicatiestrategie, shoot the messenger, rookgordijn en dan wachten tot de rook weer optrekt en straks is iedereen het weer vergeten, mede dankzij de miljoenenmarketing van het wnf
Ik schrijf nota bene ‘niets ten nadele van (de kwaliteit van) MSC’ , als keurmerk zijn ze best goed, maar daar gaat het hier niet om. Ik vind BMW ook goede auto’s maar daarom kan mercedes ook best goed zijn, en je kunt een gezond balletje opgooien over 1 op 8 slurpende benzine-autos in een tijd met steeds moeilijker winbare olie…
Uitstekende blog, Rypke!
Ik moest nog aan je denken toen ik vanochtend voor de viskraam stond en gerookte paling zag (voor -ik meen- 5 euro per ons). Zal de kibbeling van de visboer ook van MSC kabeljauw zijn??? Ik ga het Peter toch eens vragen…
Ga vooral door met het blootleggen van de geldstromen en marketingpoeha.
Je hebt gelijk Rypke, maar sommige kleinschalige vissers hebben het MSC keurmerk omarmd om gehoord te worden in den Haag. Met zo’n keurmerk achter je naam als VBHL zijn we zeker serieus genomen bij verschillende organisaties. Jammer genoeg hebben we de slag in Nederland verloren maar Europees gaan we door.
Angst voor actiegroepen die “duurzaam” roepen is altijd slechte raadgever gebleken. Kom als branche met je eigen wetenschappelijk tegenargumenten, richt een eigen wetenschapsbureau op en kies de juiste kundige voormannen voor je branche! De grond onder “duurzaam” is grotendeels wetenschappelijk drijfzand en te vaak propagandistische leugens.
Duurzaam volgens Viswijzer en MSC: “als het maar geld oplevert.”
Duurzaam volgens Brundtlandt: “Duurzame ontwikkeling is de ontwikkeling die aansluit op de behoeften van het heden zonder het vermogen van de toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar te brengen”