naomiklein-boek

Vrij Nederland zet het nieuwe boek van klimaatactiviste Naomi Klein op de cover maar schrijft verder een slap verhaal over wat inheemse protestmarsen tegen het kapitalisme de uitstoot van broeikasgassen. Deze dappere marsen worden wereldwijd gehouden op dinsdag 23 september de dag dat Obama een extra klimaattop in New York heeft belegd lekker makkelijk voor iedereen om bij te zijn omdat alle wereldleiders later in de week toch bij de VN moeten zijn. Dus gaat Rutte braaf maar is er niemand van belang… de leiders van China, India, Japan, Canada en…. Duitsland schitteren door afwezigheid. Martijn van Calmthout heeft het boek van kameraad Naomi Klein ook gelezen en is ontroerd…. maar ook openhartig…

Martijn schrijft dit artikel in de verrassend leuke nieuwe wetenschapsbijlage van de Volkskrant (sir Edmund) en laat niets een de verbeelding over. Meteen met de titel is het al raak: Het klimaat is nu eenmaal links. Dat is precies wat websites als deze en vooral James Delingpole (zie zijn boek Watermelons) al jaren roepen: het gaat helemaal niet om de wetenschap. De wetenschap is maar een kapstok voor een “eeuwig” gelijke politieke agenda: die van de intelligentsia, die in naam van het onmondige proletariaat strijd voert tegen “het systeem”. Nu ben ik de laatste tijd zodanig in de erbarmelijke situatie van onze westerse voeding gedoken (zie mijn nieuwe website paleohacks.nl) dat ik heel goed kan meevoelen met een dergelijke linkse agenda. Het is inderdaad zo dat de gewone man het slachtoffer is van mateloze geldzucht van kapitalisten die bereid zijn welke troep dan ook die met valse wetenschap en valse marketing aan de man te brengen is door onze strot te duwen zolang er maar een dikke marge is. En zo wordt de massa letterlijk een matrix van fluoride poetsende dierlijk vet mijdende aan snelle koolhydraten verslaafde zombies die lijdzaam hun zogenaamd onvermijdelijke chronische ouderdomsziekten tegemoet gaan opdat de kinderen van miljonairs en miljardairs goed opgeleid tot bijvoorbeeld hartchirurg of oncoloog hen nog een allerlaatste ronde kunnen uitbuiten voor ze onwetend in hun graf worden gedumpt.

Maar de crux is dat voor mij een dergelijke linkse agenda altijd een middel is tot een doel… het uiteindelijk omverwerpen of eerder ontmaskeren van bepaalde concrete uitwassen van het systeem – gebaseerd op concrete nieuwe wetenschappelijke inzichten – en zeker niet het omver werpen van het systeem. Binnen het als enige echt werkende kapitalistische bestel kan er een geleidelijke voedingsevolutie op gang komen waardoor de misstanden geleidelijk worden uitgebannen – miljoenen aan chronische ziekten overledenen verder, dat wel – waardoor op dat punt de linkse agenda dan weer kan worden verzet naar nieuwe gebieden van uitbuiting die een beetje aandacht verdienen. Voor een kameraad als Martijn echter gaat het niet om het stap voor stap verbeteren van het systeem, maar om het coûte que coûte bewijzen dat het systeem an sich niet deugt en dat de uitwassen niet het gevolg zijn van de onvermijdelijke aanwezigheid van corrupte lieden van hoog tot laag in de samenleving, maar dat het systeem dermate tegen de natuur in gaat dat het uiteindelijk zichzelf wel moet opblazen. Maar nee… Martijn heeft dit geloof al opgegeven en speelt zoals onze Greenpeace man in Brussel gewoon een rol. Hij eindigt zijn artikel laf met…

Dat zulke bewegingen tegen de klippen op effect hebben, leest ze bijvoorbeeld af aan de Amerikaanse burgerrechtenbeweging van Martin Luther King en anderen in de jaren zestig. Hoe mooi het voorbeeld ook is, This Changes Everything loopt uit op een handboek sociale revolutie en een pleidooi voor kleinschaligheid en zelfbestuur, waarvan maar zeer de vraag is of de gewone man met zijn flatscreen en middenklasser zich daar iets bij kan voorstellen, neoliberaal als hij gewend is te denken.

In feite is dat ook meteen de kern die Klein wel degelijk raakt. Klimaatactivisten moeten, zegt ze terecht, zich niet verweren tegen de beschuldiging dat ze een linkse, sociale agenda in de kaart spelen. Ze moeten die aantijging met beide handen aangrijpen en het ideaal van een kleinschaliger en meer zelfbestuurde wereld als lonkend perspectief uitdragen. Dromen van een betere wereld mag niet alleen, het moet. Anders wordt het nooit meer wat.

Marx draait zich om in zijn graf als Martijn de gewone man verwijt een VVD-ers te zijn. [sarc]Daarom dus dat de SP en de PVV het zo goed doen[/sarc]. Nee de gewone man heeft zoals Dick Lindzen ooit formuleerde gewoon gezond boerenverstand dat veelal superieur is aan dat van de “hoger opgeleiden”. En in de laatste zinnen zie je dan waarom het Martijn echt gaat: het gaat er niet om de samenleving te helpen verbeteren zoals een ingenieur dat doet en een integere medicus en een frabrieksdirecteur met het hart op de goede plek, nee het gaat erom steeds opnieuw zand in de raderen te strooien – ook al kost dat tientallen miljarden door de gewone man met noeste arbeid verdiende euro’s – simpelweg “omdat het anders nooit meer wat wordt”. Het behoud van de eigen morele superioriteit voor alles. Het overeind houden van het ideaal ongeacht de wetenschappelijke onderbouwing daarvan. Geen enkele concrete beloften voor de reële noden van de in wezen door de intelligentsia verachte gewone man. Bah! In de biologie is er een naam voor dergelijke dagdromerij ter eigen  meerdere eer en glorie zonder enige zinvolle bijdrage aan een verder uitbundig bloeiende systeem: PARASIET!

En daarover heb ik al eerder geschreven.

naomiklein_vn