Steven Koonin, Obama’s wetenschapsadviseur, zet de nieuwe norm
Climate Science Is Not Settled
We are very far from the knowledge needed to make good climate policy, writes leading scientist Steven E. Koonin… The idea that “Climate science is settled” runs through today’s popular and policy discussions. Unfortunately, that claim is misguided. It has not only distorted our public and policy debates on issues related to energy, greenhouse-gas emissions and the environment. But it also has inhibited the scientific and policy discussions that we need to have about our climate future.
My training as a computational physicist—together with a 40-year career of scientific research, advising and management in academia, government and the private sector—has afforded me an extended, up-close perspective on climate science. Detailed technical discussions during the past year with leading climate scientists have given me an even better sense of what we know, and don’t know, about climate. I have come to appreciate the daunting scientific challenge of answering the questions that policy makers and the public are asking.
…These and many other open questions are in fact described in the IPCC research reports, although a detailed and knowledgeable reading is sometimes required to discern them. They are not “minor” issues to be “cleaned up” by further research. Rather, they are deficiencies that erode confidence in the computer projections. Work to resolve these shortcomings in climate models should be among the top priorities for climate research.
Yet a public official reading only the IPCC’s “Summary for Policy Makers” would gain little sense of the extent or implications of these deficiencies. These are fundamental challenges to our understanding of human impacts on the climate, and they should not be dismissed with the mantra that “climate science is settled.”
While the past two decades have seen progress in climate science, the field is not yet mature enough to usefully answer the difficult and important questions being asked of it. This decidedly unsettled state highlights what should be obvious: Understanding climate, at the level of detail relevant to human influences, is a very, very difficult problem.
…Individuals and countries can legitimately disagree about these matters, so the discussion should not be about “believing” or “denying” the science. Despite the statements of numerous scientific societies, the scientific community cannot claim any special expertise in addressing issues related to humanity’s deepest goals and values. The political and diplomatic spheres are best suited to debating and resolving such questions, and misrepresenting the current state of climate science does nothing to advance that effort.
Nog nooit heb ik een zo correcte en deskundige beoordeling gelezen van de stand van de klimaatwetenschap, de manier waarop deze dient te worden geïnterpreteerd, en de consequenties die dit zou moeten hebben voor politieke besluitvorming, als in dit artikel van Steven E. Koonin, voormalig wetenschapsadviseur van het energy department van Obama’s eerste regering. Een puur wetenschappelijke benadering, zoals elke klimaatwetenschapper zou moeten hebben.
Het is met grote deskundigheid geschreven, maar toch uiterst helder en leesbaar, een absolute must-read voor wie nog twijfels heeft over de stand van de klimaatwetenschap.
Ook Hans Labohm besteedde er al aandacht aan.
Waarom is dit artikel zo belangrijk?
Het is een uiterst effectieve combinatie van integriteit, kennis en focus.
– Hij is in 2009 als wetenschappelijk adviseur/staatssecretaris benoemd door Obama zelf, wat hem politiek onverdacht maakt.
– Hij is van oorsprong theoretisch natuurkundige, en ervaren wetenschapper op gebieden als (onder andere!) computational physics, astrophysics en global environmental science. Ook was hij adviseur voor duurzame energietoepassingen. Voorwaar iemand die met gezag iets kan zeggen over klimaatmodellen en klimaatbeleid!
– Hij kiest voor de focus op het corrigeren van de claim “science is settled”, de meest gebruikte leugen door de klimaatfanatici, en de consequenties die dit heeft voor klimaatbeleid.
Dit doet hij zo deskundig dat er geen speld tussen te krijgen is. Dit artikel is als in graniet gebeiteld. De alarmistische opponenten zullen het waarschijnlijk doodzwijgen, want elk verweer ertegen zal onderuit te halen zijn.
Vanaf nu staat dus vast dat de klimaatwetenschap nog geen zinnige uitkomsten kan leveren waar je peperduur klimaatbeleid op kunt baseren.
Heeft u dat gehoord, dames en heren politici??!
Is dit het einde van de klimaatdiscussie?
Uiteraard niet. Want het gaat de echte alarmisten niet om de wetenschap. Die werd alleen voor hun karretje gespannen om hun doemboodschap geloofwaardiger te maken.
In hun ogen is het zelfs een onbelangrijke constatering: “we weten het nog niet” is voor hen hetzelfde als “het kan best waar zijn” en dan komt het voorzorgbeginsel er weer bij: “dat risico op het einde van de wereld mogen we niet lopen”.
Als je maar genoeg angst zaait, hoef je het risico dat we in werkelijkheid lopen niet te kwantificeren of tegen andere risico’s of zelfs al optredende ellende af te zetten. Zolang er miljarden naar onderzoeksgelden en de groene industrie gaan zal men klimaatdoem blijven kraaien.
Maar Koonin gaat daar niet op in. Hij beperkt zich tot de juiste en harde constatering dat er geen wetenschappelijke basis is voor klimaatbeleid. Daarmee wordt het voor de klimaatactivisten wel erg moeilijk om nog overtuigend over te komen.
Waar gaat het klimaatdebat voortaan over?
Inderdaad, JP, dat hoeft dus niet meer over de wetenschap te gaan.
Die is vanaf nu in deze zin “settled”: we weten het gewoon niet, en zullen het de komende decennia waarschijnlijk ook niet weten. Zoals we nooit geweten hebben wat het klimaat gaat doen.
Er zijn geen wetenschappelijke aanwijzingen dat er een catastrofale opwarming voor de deur staat, of dat de toenemende CO2 uitstoot dramatische gevolgen voor het klimaat zal hebben. Het is niet uit te sluiten, maar het omgekeerde is ook mogelijk en veel ernstiger: een flinke afkoeling, met of zonder menselijke invloed, zoals in de kleine ijstijd.
Op deze spagaat is geen duizenden miljarden kostend beleid te baseren, zeker niet als je voor een veel kleiner bedrag miljoenen mensen kunt redden die zeker zullen overlijden als we niets aan hun situatie doen.
De discussie gaat dus vanaf nu over hoe je met zoveel onzekerheid toch zinnige beslissingen kunt nemen:
– adaptatie vs mitigatie.
– no-regret beleid: toekomstgericht energieonderzoek dat concreet en meetbaar iets doet voor de volgende generaties.
– beleid met een grondige kosten-baten analyse, zoals vereist volgens de Arhus conventie
En dus geen miljarden kostend symboolbeleid, en niet het in een paniekreactie verspillen van duizenden miljarden aan windturbines en zonnepanelen, die over twintig jaar afgeschreven schroot zijn, zonder ook maar iets merkbaar nuttigs gedaan te hebben voor deze of de volgende generatie.
Theo, de resterende onzekerheid in de klimaatwetenschap is meer van het type:
“We weten niet of een temperatuurstijging van X graden Celcius in jaar Y zal optreden of in jaar Y+10.”
Die onzekerheid heeft welliswaar (beperkte) consequenties voor klimaatbeleid, maar betekent natuurlijk niet dat er helemaal niets zeker is in de klimaatwetenschap.
Die onzekerheden betreffen computermodelprojecties en hebben weinig te maken met mogelijke onzekerheden over het toepassen van natuurkundige principes door mainstream klimaatwetenschappers.
@ Joris
Het artikel geeft precies aan wat wel en niet zeker is, daar ga ik niet verder op in. Enige opwarming is waarschijnlijk.
Het gaat erom dat je heel sterke bewijzen moet aandragen om onevenredig grote bedragen aan andere, aantoonbaar nuttige doelen te onttrekken.
Daaraan onttrekt de groene beweging zich door paniek te zaaien over een naderende catastrofe. Men gaat zelfs zover dat men honderden miljarden uitgeeft, daarbij toegeeft dat het geen merkbaar effect zal hebben op het veronderstelde probleem, maar puur als symbool: “Iemand moet toch iets doen”.
Genoeg bewijs voor de afwezigheid van een rationele basis onder de besluitvorming.
Nu staat vast dat er geen wetenschappelijke basis is onder de angst voor een naderende catastrofe. Wie nu nog de wetenschap aanhaalt als bewijs voor de catastrophic AGW hypothese is eenvoudig de mond te snoeren.
“Wie nu nog de wetenschap aanhaalt als bewijs voor de catastrophic AGW hypothese is eenvoudig de mond te snoeren.”
Onzin. We stevenen af naar 3 of mogelijk 4.5 C opwarming bij ongewijzigd beleid. Dat zou catastrofaal zijn. Niet voor ons, nu, maar voor onze nazaten uiteraard. Wie DAT ontkent is eenvoudig de mond te snoeren.
Verder ben ik het eens dat er massaal geld verspild wordt in *naam* van klimaatbeleid. Ik strijd daar zelf ook tegen, al jaren, net als jij. Op dat punt ben ik het altijd eens met je (ik heb je zefls wel eens in actie gezien bij diverse bijeenkomsten over energie en ik juich dat natuurlijk toe.)
Maar de boodschap en betekenis van de klimaatwetenschap heeft daar allemaal niets mee te maken. Het zou daarom goed zijn als je eens zou stoppen met het steeds weer opnieuw verdacht maken van de klimaatwetenschap op basis van insinuaties en misleidende commentaren zoals dit artikel. Beperk je liever tot de bestrijding van slecht (energie)beleid, daar ben je goed in, evenals diverse andere auteurs op climategate.nl.
“Onzin. We stevenen af naar 3 of mogelijk 4.5 C opwarming bij ongewijzigd beleid. Dat zou catastrofaal zijn. Niet voor ons, nu, maar voor onze nazaten uiteraard. Wie DAT ontkent is eenvoudig de mond te snoeren.”
Hou toch op zeg.
In het verleden is het meerdere keren zelfs warmer geweest dan nu en de mensheid heeft er alleen maar van kunnen profiteren.
Zie ook: http://wattsupwiththat.com/reference-pages/global-weather-climate/paleoclimate/
http://www.skepticalscience.com//pics/Shakun_Marcott_HadCRUT4_A1B_500.png
Klimatologen gebruiken 1s (één standaardafwijking), deeltjesfysica gebruikt 5s.
Was het overigens niet 1,5 tot 4,5 graad?
“RCP 8.5
If emissions continue to rise, leading to the RCP 8.5 scenario, then the global temperature is predicted to reach 5.6 °C above the pre-industrial level by 2100 and is still rising by 0.45 °C per decade at the end of the century. Some regions are projected to warm by more than 15 °C (Arctic). The impacts of such a scenario are likely to be large and costly.”
http://www.metoffice.gov.uk/climate-change/policy-relevant/advance
Joris, er is toch één zekerheid meer in het klimaatdebat, dan je denkt. De grondslagen van het VN-IPCC zijn van begin af aan politiek geïndiceerd geweest, nl. het aantonen van de door de mens veroorzaakte opwarming. IPCC heeft er altijd naar gehandeld met haar overdreven alarmistische rapporten, terwijl critici uit de klimaatwetenschap het IPCC het vuur aan de schenen legde. Dat het IPCC bij elk opvolgend rapport op haar schreden moest terugkeren met ca. 50% afzwakking van hun vorige rapport, maar wel 95% zekerheid claimden, is waarschijnlijk de zekerheid waarop je doelt. Het IPCC is als “klimaatwetenschapinstituut” volledig afgegaan, en heeft politiek afgedaan.
Au contraire.
IPCC moet de stand der klimaatwetenschap beoordelen, maar heeft niet de opdracht ook maar iets aan te tonen.
IPCC projecties zijn juist altijd minder ‘alarmistisch’ geweest dan vervolgens bewaardheid werd. Ze zijn eerder te voorzichtig geweest.
Er is geen “50% afzwakking”. De verschillen tussen de eerste en laatste IPCC beoordeling is juist opvallend klein, hetgeen bevestigd dat de klimaatwetenschap al heel lang heel goed in de smiezen heeft gehad wat ons te wachten staat. De enige verandering in elk nieuw rapport is dat men meer zekerheid heeft over de conclusies, maar de conclusies zelf zijn nauwelijks veranderd.
helaas heeft het IPCC juist nog heel veel politieke macht.
De tijd dat wereldleiders op de VN-klimaatconferenties verschenen om hun internationale sociale imago op te vijzelen is na de klimaattop in Kopenhagen in 2009 gelukkig verleden tijd. Het werd sindsdien duidelijk (geen misverstand dus!) dat klimaatverandering geen issue meer was, maar slechts voor extra internationale ontwikkelingshulp de grondslag vormde. JaJa, misverstand! :-)
http://www.elsevier.nl/Politiek/nieuws/2010/12/Koenders-WikiLeaks-onthulling-klimaattop-is-misverstand-ELSEVIER283195W/
Aangezien er werkelijk geen flikker gebeurt om het probleem op te lossen, al dertig jaar niet, vraag ik me af welke macht het IPCC dan wel niet heeft, en waaruit dat blijkt. Als er iets zeker is dan lijkt het me juist het volledig ontbreken van macht. En zo hoort het ook. Het IPCC heeft puur een informerende functie. Het zijn onze politieke leiders die zelfstandig maar met behulp van de informatie afkomstig uit de IPCC beoordelingsrapporten maatregelen moeten formuleren en uitvoeren die onze welvaart het beste dienen, nu en in de toekomst.
“Er werkelijk geen flikker gebeurt”.
Joris, niet zo somber man. Jouw club heeft de totale overwinning behaald. Op een man en een halve paardenkop na is iedereen overtuigd van het gelijk van de IPCC en doet er alles aan om het onheil te keren. We stoken daarom vlijtig energie centrales met biomassa, zetten overal windmolens neer die er lustig op los tierelieren en bedekken we daken met zonnepanelen zover het oog reikt. Wat ontbreekt er nog aan je geluk? Wellicht een onvervalste klimaat catastrofe, om het de hardnekkige ontkenners nog even goed in te peperen?
Het IPCC heeft gelijk, dus het is normaal dat men de boodschap van de IPCC serieus neemt.
Maar het energiebeleid dat zogenaamd omwille van het bestrijden van broeikasgasemissies geformuleerd wordt is ineffectief en verspillend.
Als het IPCC werkelijk macht had dan zou het energiebeleid gericht zijn op eliminatie van broeikasgasemissies EN borging van economische groei. Het feit dat dat niet het geval is bevestigt dat het IPCC geen macht heeft.
Joris toch: “Het IPCC heeft puur een informerende functie.” IPCC is ontmaskerde DESINFORMATIE.
Blijf dat gerust roepen, maar het zou beter zijn als je dat aantoonde.
Maar waarom komt de (overige) wetenschappelijke wereld niet in opstand tegen de nutteloze plannen rond de vermeende duurzame energiepolitiek?
Beseft men niet dat de verspilde en nog te verspillen tientallen miljarden ook ten koste gaan van het (overige) wetenschappelijk onderzoek en onderwijs?
Waarom staat de KNAW in de slaapstand?
Grappig. Het KNAW wordt vanaf deze website voortdurend (zonder ook maar enige onderbouwing) aangevallen en belachelijk gemaakt. En tegelijk verwacht jij dat de KNAW zich groot maakt om antiwetenschap in de samenleving te bestrijden. Laat Climategate dan ophouden met de KNAW zwart te maken (zonder onderbouwing).
@Joris
Toch wel teleurstellend dat je na het lezen van het verhaal van Koonin nog steeds met een verwachte temperatuurstijging van 3 tot 4,5 graad komt, alsof dat een wetenschappelijk feit is. Lees het artikel nog eens zou ik zeggen.
Misschien is dat het probleem wel, het artikel opnieuw lezen en juist interpreteren. Een gehersenspoeld persoon van ”zijn” ideeën afhelpen is ook een kwestie van lange adem.
Theo, voor jouw informatie en voor anderen, lees hier de gedetaillieerde reactie vanuit de klimaatwetenschap op het artikel van Koonin. Doe er je voordeel mee, zou ik zeggen.
http://www.climatesciencewatch.org/2014/09/20/on-eve-of-climate-march-wsj-publishes-call-to-wait-and-do-nothing/
Ik heb me helaas laten verleiden om je link te lezen, maar het is zoals verwacht een rookgordijn dat niet ingaat op de kern van Koonin’s verhaal en allerlei scare-crow arguments pretendeert te ontkrachten. Net zoals eerdere fundamenteel juiste kritiek (zoals op de hockeystick) werd “ontkracht”.
Geen zinnig mens trapt daar nog in, het is puur voor de gemoedsrust van de eigen parochie.
Ik ben zeer benieuwd waarom je vind dat het artikel een rookgordijn is. Volgens mij gaat de schrijver zeer adequaat in op de claims die Steven Koonin doet. Ik kan het ook niet meer dan eens zijn als hij uitlegt hoe Koonin zijn punten zo brengt dat het lijkt dat klimaatverandering aan de hand van mensen niet zo’n issue is, terwijl hij het nooit direct zegt: de wetenschap is het daar namelijk mee oneens. Ik snap dat er onzekerheid is, maar de zekerheid díe er is wijst slechts 1 kant op. Los van alles kan klimaatbeleid beter en minder verspillend. Daar bovenop zou ik willen zeggen dat het debat aangaande duurzaamheid (waaronder sociale, economische, milieu en het aspect van tijd van belang zijn) veel belangrijker is.
“Ik heb me helaas laten verleiden om je link te lezen, …”
Ik ben blij dat je interesse hebt in wetenschappelijke argumenten die niet stroken met je eigen opvattingen. Ik had eigenlijk niet anders verwacht. Ondanks het feit dat je er al jaren (net als velen helaas) zo tenenkrommend naast zit op het gebied van de methodes en bevindingen van de klimaatwetenschap ken ik je (op afstand) als integere en zorgvuldige ingenieur. Het kan daarom niet anders dan dat je – net als ik – voortdurend rabiaat bezig bent om je eigen aannames en veronderstellingen te onderwerpen aan keiharde inquisitie. Zoals eerder gezegd heb ik er vertrouwen in dat jij een van de eerste tamelijk bekende en actieve Nederlandse ‘klimaatsceptici’ zal zijn die zijn rug recht en als kerel verklaart dat hij het tijd vind om afstand te doen van zijn geloof in het niet bestaan van het klimaatprobleem. Op die dag krijg je van mij – ook ir – een fles goede single malt, mede voor bewezen diensten op het gebied van het informeren van Nederlandse burgers over diverse onzin op het gebied van verduurzamingsbeleid.
Is dat alles wat je hebt, Van Dorp? Alleen Mann doet iets in klimaatwetenschap en we weten allemaal dat we deze heer niet zo serieus kunnen nemen, voor de rest zijn de heren alleen afgestudeerd in politieke wetenschap en psychologie. Als dat alles is wat in stelling wordt gebracht tegen Koonin dan is dat zeer mager. Overigens wat Theo zegt, nergens wordt echt ingegaan op de argumentatie van Koonin.
Maar ga gerust door Van dorp, je reacties zijn alleszins amusant.
“Alleen Mann doet iets in klimaatwetenschap en we weten allemaal dat we deze heer niet zo serieus kunnen nemen,”
Hou toch op zeg. Alleen de koppigste en meest eigenwijze klimaatontkenners nemen hem niet serieus.
“An Investigatory Committee of faculty members with impeccable credentials” has unanimously “determined that Dr. Michael E. Mann did not engage in, nor did he participate in, directly or indirectly, any actions that seriously deviated from accepted practices within the academic community for proposing, conducting, or reporting research, or other scholarly activities.”
http://thinkprogress.org/climate/2010/07/01/206340/michael-mann-hockey-stick-exonerated-penn-state/
In het artikel staat ook, dat er 55 klimaatmodellen zijn. Tja, stel dat er 55 stellingen van Pythagoras bestaan en we per geval er een kunnen kiezen voor de leukste uitkomst. Wiskunde zou dan geen exact vak meer zijn. Dit wetend is het IPCC toch niet serieus meer te nemen?
Wat voor mij een nieuw argument was: de modellen verschillen veel meer van elkaar dan de gemeten opwarming:
• The models differ in their descriptions of the past century’s global average surface temperature by more than three times the entire warming recorded during that time. Such mismatches are also present in many other basic climate factors, including rainfall, which is fundamental to the atmosphere’s energy balance. As a result, the models give widely varying descriptions of the climate’s inner workings.
Since they disagree so markedly, no more than one of them can be right.
Wat een heerlijk droge maar vernietigende constatering!
Irrelevant. De absolute nauwkeurigheid van de modellen mag dan niet zo groot zijn, de relatieve nauwkeurigheid in termen van hoe de modellen reageren op stijgende co2 concentratie of andere positieve of negatieve forcings is erg goed, en dat was met de allereerste modellen pakweg 30 jaar geleden niet veel anders. Dat komt omdat we vrij goed weten hoe de verschillende forcings het klimaat beinvloeden, ook al is het invoeren van het klimaat in een model vanwege de complexiteit en schaal erg moeilijk.
Ik gebruik in mijn werk ook veel modellen om thermodynamische processen te onderzoeken waarin kleine temperatuurverschillen en warmtestromen leidend zijn. Dergelijke modellen zijn niet goed bruikbaar om praktische systemen zonder meer mee te dimensioneren omdat de absolute fout te groot blijft hoe goed je ook inmeet en invoert. Maar ze zijn zeer handig en cruciaal zelfs om het effect van *veranderingen* van inputs op de relevante outputs te voorspellen, en de nauwkeurigheid op dat punt is juist erg goed! Zo ook met de klimaatmodellen. Is dat duidelijk?
@ meester Joris
Als je je eigen verhaal leest met een objectieve bril dan ondersteunt het juist mijn standpunt. Dus ik ben het met je eens.
Maar dat wil dus zeggen: (klimaat-) modellen zijn bar slecht in het voorspellen van complexe processen, en al helemaal van chaotische processen, en dat al op korte termijn. Op lange termijn zijn ze met name bij chaotische processen geheel onbruikbaar.
Waar ze goed in zijn is om ONAFHANKELIJK VAN ANDERE VARIABELEN de invloed te zien van het spelen met één parameter. En dat is precies wat het de klimaatmodellen doen. Ze zijn erop gericht om de invloed van CO2 te bekijken, en voor het gemak (nou ja, omdat het onmogelijk is om dit anders te doen) wordt de rest van de variabelen maar geparametriseerd of constant gehouden. Het verband tussen al deze (oneindig vele) parameters is niet bekend en zit dus ook niet in de modellen. De uitkomst ervan is daardoor volstrekt onbetrouwbaar.
Dat zie je aan de belangrijkste variabelen in het klimaat: verdamping, convectie, wolkenvorming en neerslag. Die bepalen voor 99% het klimaat. En iedere klimaatmodelwetenschapper weet dat die er alle vier bar slecht in zitten en in de resultaten zeer sterk afwijken van de waarnemingen.
Het zijn leuke speeltjes, die klimaatmodellen, maar je kunt er geen toekomstverwachting en geen beleid op baseren.
Is dát ook duidelijk?
Theo, wat je nu schrijft daar kan ik in meekomen. Jouw positie inzake klimaatverandering is dus als volgt, als ik het goed begrijp:
“Ja, een stijgende concentratie broeikasgassen veroorzaakt een stijgende temperatuur, maar er kunnen ook aspecten van het klimaat zijn die dit effect weer teniet doen, en dus kunnen we er maar beter vanuit gaan dat een stijgende concentratie broeikasgassen geen rol speelt voor het klimaat.”
Dit roept dan meteen een bezwaar op. De recente opwarming is volgens de wetenschap uitsluitend te verklaren door de invloed van een stijgende concentratie broeikasgassen. (zie mijn link hierboven waarin dit onder andere behandeld wordt) Waarom dan is het logisch om er zonder meer vanuit te gaan dat deze invloed vroeg of laat teniet gedaan zal worden door nog onvoldoende begrepen aspecten van het klimaat die tot nu toe buiten werking gebleken zijn? Waarom is het niet beter om eerst wetenschappelijk te bepalen of er inderdaad aspecten zijn waarvan voldoende zeker is dat ze inderdaad zullen zorgen dat de invloed van broeikasgassen teniet gedaan wordt, voordat we daar op gaan rekenen? Waarom is het goed om er zonder meer van uit te gaan dat de klimaatwetenschap ernaast zit als het concludeert dat het effect van broeikasgassen *niet* voldoende teniet gedaan zal worden door andere aspecten van het klimaat?
Wetenschap is het toetsen van hypotheses (modellen) aan waarnemingen (empirie). Als je maar genoeg aan de knoppen draait van je (vele) modellen kan je waarnemingen altijd achteraf (“in-sample”, dus bij IPCC van pakweg 1960 tot 1996) verklaren . Von Neumann zei het destijds al heel beeldend: “With four parameters I can fit an elephant, and with five I can make him wiggle his trunk.” Waar het dus om gaat is dat de aldus gefitte modellen het ook “out-of-sample” (dus na 1996) goed doen. Dat is waar de IPCC modellen jammerlijk falen (18 jaar geen temperatuur stijging). Als je als statisticus dit soort modelgedrag ziet, weet je hoe laat het is. Koonin begrijpt dat.
Iedereen die wel eens wat aan curve fitting heeft gedaan weet dat een kleine verschuiving van één meetpunt dramatische veranderingen bij extrapolatie kan opleveren.
Het zou mooi zijn als klimaatwetenschapontkenners deze waarheid eens wat beter op de misleidende hersenspinsels van hun eigen helden zouden toepassen.
http://www.realclimate.org/index.php/archives/2010/01/lindzen-and-choi-unraveled/
Joris,
Waarom wil je toch uit alle macht de paar verstokte ketters hier bekeren tot het ware geloof? Bezorgd om hun zielenheil? Bang dat ze in de klimaathel belanden?
Of ze nu wel of niet geloven in het klimaatevangelie, het maakt geen enkel verschil, niet voor de hoeveelheid CO2 die wordt uitgestoten en ook niet voor de maatregelen die worden genomen om de catastrofe af te wenden.
Ik denk dat het wel verschil maakt. Klimaatwetenschapontkenning heeft in mijn ervaring opvallend veel invloed in onze samenleving. Als onderdeel van de zorgwekkende ontwikkeling van wetenschapontkenning in het algemeen beschouw ik dit als een directe bedreiging voor onze welvaart, verwant aan het ‘vergif’ van het gelijkstellen van meningen en feiten dat (terecht) volgens Rick van der Ploeg het politieke debat in ons land ondermijnt.
Daarnaast is het zo – zoals ik al vaker heb geschreven op deze site – dat ik de inspanning van de auteurs op het gebied van het duiden en bekritiseren van divers duurzaamheidsbeleid in het algemeen warm aanbeveel en ondersteun. Maar het voortdurend ontkennen van de klimaatwetenschap ondermijnt deze inspanning van de auteurs nodeloos en dat vind ik heel erg jammer.
Kun je een voorbeeld geven van de effecten van “”klimaatwetenschapontkenning” in de samenleving en hoe dat de welvaart bedreigt?
Bij jou is het glas steeds halfvol, ook al klotst het over de rand heen, ik denk dat je met de verkeerde mensen omgaat. geloof me voor 97% van de Nederlanders is klimaatverandering een uitgemaakte zaak. De boodschap wordt er op allerlei manieren ingehamerd bij jong en oud, via het weerbericht, documentaires, quizzen, amusementsprogramma’s en leerboeken. Net als bij het zure regen “”probleem” is iedereen heilig overtuigd van de ernst van de zaak.
Als je niet inziet dat geen der 55 modellen de stagnatie in voorspelde temperatuurstijging over zo’n 15 jaar heeft voorspeld, en behalve zonneactiviteit en oceaanstromen er geen alarmistische verklaring voor is, dan indiceert dat een fuikvisie. Dat is -in combinatie met een heilig geloof- fnuikend voor een zinvolle discussie. Blijft dat mede dhr Kamp geen goede bijdrage heeft geleverd aan het prudent omgaan met overheidsgelden. Er weer is het politiek gezien die vermaledijde PVV die dat inziet.
Nog even en die Joris gaat beweren dat het de sceptici zijn die overal windturbines neerpoten en aanpalende ongein uitspoken. Zo’n beetje de klimaatvariant op ISIS is een Zionistisch complot.
Hij kan zijn zendingswerk m.i. inderdaad beter verrichten in eigen kring.