WNF melkt walrussen: Massale Beachparty oud fenomeen, 40 procent meer zeeijs dan 2012

Walrussen Point Lay Alaska 27 september, foto Corey Arrardo

In 1978 op St Lawrence Island in de Noordelijke Pacific verzamelden zich al eerder 35.000 walrussen bij elkaar, evenals in 1972 op Wrangel Island, zo meldt arctisch biologe Susan Crockford op Polarbearscience op basis van een historisch verslag uit Marine Mammal Science in 1997. Het Wereld Natuur Fonds en klimaatredactivist Bart Zuidervaart van dagblad Trouw delen ons echter het volgende mee, over een historisch gezien zeer massale en bijzondere walrus-beachparty van +30.000 dieren die elkaar in het gedrang dooddrukken alsof het een massaal dansfeest in Duisburg was:

Bart Zuidervaart (@BartTrouw)
02-10-14 07:59
Wat een foto. 35.000 walrussen wijken uit naar een strand omdat het zeeijs is gesmolten.

Aan WNF communicatieslaaf Bart Zuidervaart de vraag: welk zeeijs, zie bijgesloten data van Cryosphere today en verklaar mij waarom dit fenomeen NIET werd opgemerkt bij veel minder zeeijs dan dit jaar, 40 procent méér zeeijsoppervlak dan 2012, en weer wél bij een groot zeeijsoppervlak in 1978? En dan dus de zekerheid die je ons wilt inprenten dat die walrussen bij elkaar eigenlijk onze schuld zijn, een zeker gevolg van ‘Het Krimpende Zeeijs door De Klimaatverandering’. We zagen al vaker hoe dagblad Trouw schaamteloos optreedt als PR-bureau van Johan van de Gronden en zijn fondsenwervers, het past in een patroon…

Zijn vriendinnen bij de firma WNF BV doen er het volgende schepje bovenop om de walrussen te melken voor hun campagne:

Wereld Natuur Fonds (@wnfnederland)
02-10-14 09:32
Walrussen tonen snel veranderend ecosysteem, maar NL kabinet kiest onverschilligheid en trekt EU klimaatdoelen omlaag

Zeeijs NOORDPOOL sinds 1979: nu meer zeeijs dan 2 jr geleden

Wie – in tegenstelling tot Wereld Natuur Fonds en milieuredactivist Zuidervaart- wel geinteresseerd is in de ecologie van walrussen en hun historische bejaging door Eskimo’s kan deze publicatie lezen The Historical Ecology of Walrus Exploitation in the North Pacific. De walrussen zijn sterk afhankelijk van nutriëntenrijk water (waarvan de schelpdiergroei afhangt) en trekken in de zomer naar het Noorden om de planktonbloei en daarbij horende explosie van hun voedsel-schelpdieren- te volgen. Groeit het zeeijs weer tot winterse proporties dan trekken ze naar het zuiden. Voor millennia volgden de eskimo’s van de Pacific de dieren om ze te bejagen wanneer ze in het voorjaar het dunner wordende zeeijs opklommen. Kun je nagaan, een walrusvrouw van 1100 kilo in je kayak meeslepen tussen de ijsschotsen door. Eskimo’s hadden wel ballen….

Van bioloog Dolf Boddeke nog de volgende opmerking over de Beachparty van walrussen die de klimaatveraangenaming vieren

In de Spectrum Dieren encyclopedie, band 7 staat net zo’n foto (over twee pagina’s) van een strand volgepakt met walrussen. En die encyclopedie is van 1970. Walrussen trekken in de winter naar het zuiden, om het dan oprukkende arctische zee ijs te vermijden. Ze eten schelpdieren, in het bijzonder strandgapers die ze opwoelen met hun slagtanden in ondiep water langs de kust. IJsschotsen zijn voor walrussen om op te zonnebaden. Het arctische zee ijs heeft zich vergeleken met 2012 opzienbarend uitgebreid. Het heeft zich dit jaar voortdurend bewogen, binnen de zone van tweemaal de standaarddeviatie van het gemiddelde over de laatste 30 jaar.

Afgaand op de data van zeeijs van Cryosphere today was er toen ongeveer 2 miljoen vierkante kilometer meer zeeijs, toch klonterden walrussen in 1978 al massaal samen op het strand. Oftewel: hier wordt een bijzonder natuurfenomeen met vele mogelijke oorzaken weer door de milieubeweging uitgemolken voor hun campagne-inkomsten, met hun communicatieslaafjes van zelfbenoemde kwaliteitsmedia als Bart Zuidervaart: politiek juiste kwaliteit maar feitelijk onjuist..

Daarom lieve mensen, lees gewoon Climategate.nl als politiek neutraal tegengif en laat je niets wijsmaken.