Wat is hier mis mee? Het heeft geen MSC!

Wat is hier mis mee? Het heeft geen MSC!

Met dank aan onze lezer, mariene bioloog Klaas Janssen en de stampij die wij maakten op Climategate.nl, maken de dames van de VisWijzer- het MSC-marketingtool gesteund door WNF- nu de beoordelingscriteria openbaar van enkele vissoorten. Goed zo dames, een stapje vooruit, al staan er nu nog maar 5 beoordelingen op. Het is een kier in het IJzeren Gordijn van een organisatie die anderen met geheven vingertje ter verantwoording roept over hoe groen ze zouden zijn.

Waarom deze roep om transparantie?
Je kunt in de Viswijzer namelijk wel wat smaakoordelen vinden van de dames Absil en Co, maar niet zien op welke wetenschappelijke criteria die particuliere oordelen zijn gebaseerd. Visserijen die door de VisWijzer negatief worden bejegend, maar die wel volgens eigen filosofie duurzaam zijn kunnen daarom niet toetsen, hoe onafhankelijk die beoordeling is.

Dat is niet onschuldig: want Stichting de Noordzee maakt met het supermarktwezen kartelafspraken, op basis waarvan Christien Absil haar persoonlijke smaak bepaalt wat wel en niet duurzaam mag heten. Dat is een ernstige beperking van de vrijheid van keuze van consumenten, én hindert de vrije verkoop van vis als Noordzeeschol die gewoon op MSY wordt bevist: dat is wetenschappelijk duurzaam. Er zijn vele andere keurmerken die ook goed zijn. Alsof MSC-Mercedes de verkoop van BMW mag blokkeren, zodat we alleen nog Mercedes mogen rijden. Wat is er mis met BMW? In de nieuwe VORK in artikel ‘De Staalmeesters’ lezen we al dat deze praktijk steeds meer gangbaar wordt.

Bij de smaakoordelen van Absil in de Viswijzer is nu een open beoordeling bijgekomen, waarin je de puntentoekenning ziet: dat staat hier uitgelegd in een samenvatting.

Oordeel voorbarig over effectiviteit management
Zo zit de wild gevangen paling in de laatste beoordeling van 8 december 2013 nog op de zelfde negatieve score van -14 als in 2011. Waarvan 8 van de negatieve punten zijn toegekend op basis van het feit dat de IUCN de paling nog als critically endangered beschouwt. Die status is nog niet veranderd. Wat betreft de visserij op wilde paling kunnen we kort zijn: het rapport Balansberekeningen van de sector zelf, Dupan en Witteveen&Bos geeft zelf aan dat de aal in Markermeer en IJsselmeer niet duurzaam wordt bevist. Een deel van de beoordeling is dus gewoon terecht gelardeerd met strafpunten. De Combinatie van Beroepsvissers heeft te lang toegestaan dat bij te lage draagkracht en uitblijvende palinguitzet de visserijdruk te hoog bleef. Foei.

We moeten daarbij echter aantekenen: visserij op wilde paling in Nederland bedraagt 10 procent van het verkoopvolume. 90 procent komt uit kweek (Nederland heeft de meeste kwekerijen van Europa) De glasaal van die kweek komt uit Frankrijk en Groot Brittanie. Dat is wildvang, maar opgemerkt moet worden dat in kweek een veelvoud glasaal overleeft ten opzichte van de natuur want

  • a. ze kunnen Nederland nauwelijks intrekken, de rivieren uitgezonderd
  • b. natuurlijke predatie decimeert de glasaal, dus wie ze vangt en opkweekt heeft geen navenante impact op wilde aal als bij visserij op volwassen aal

Die kweek verplicht zich volgens het Europese Aal Management Plan uit 2007 om 60 procent van die glasaalvangst uit te zetten: dus als wij dan het harde oordeel ‘Management not effective in recovery and stock productivity‘ lezen, is dat oordeel op zijn best nogal voorbarig, terwijl in Nederland de visserij nu al tussen september en december werd gesloten. Het is nog niet hard aangetoond dat het managementplan al werkt.

  • Maar zoals ze zelf aangeven:. De generatietijd van zo’n paling is toch al gauw 6 (mannetjes)-9 (vrouwtjes) jaar. Of het ingestelde management effect heeft is dus afwachten. Maar het is feitelijk onjuist te stellen dat het GEEN effect heeft, we weten het nog niet zeker. Feit is wel: dit jaar verdubbelt opnieuw de hoeveelheid glasaal die bij Den Oever aankomt ten opzichte van 2013.

Negeren verschil in regio’s: palingpindakaas uitgesmeer over heel Europa
Een ander zwak punt: de beoordeling betreft heel Europa in zijn geheel, terwijl er regionaal grote verschillen zijn in duurzaamheid van visserij, van totaal kut tot verantwoord. We schreven al dat in veel delen van Europa de aal nauwelijks bevist wordt, lees het oordeel van visserijbiologen van de Sustainable Eel Group. Daarnaast: er zijn wel meer groene NGO’s dan Stichting de Noordzee die zich met de paling bemoeien. Zoals de EUCC, Stichting Kust en Zee die juist sámenwerken met de palinghandel om tot verduurzaming te komen. In plaats van voor een verkoopverbod te lobbyen.

Nu zien we dat de beoordeling op een bureau van het Wereld Natuur Fonds Europa in Brussel plaatsvond, en peer reviewed is door het Thunen Institute of Baltic Sea Fisheries: een club waar zo op het eerste gezicht niets mis mee is. We gaan ze zelf vragen wat die peer review dan inhield, behalve het verlenen van hun instituutnaam tegen betaling aan dit particuliere oordeel . Aan de sector in de Sustainable Eel Group en hun visserijbiologen nu de taak een tegenkeuring te geven.

Hoe dan ook: dit is een begin van de weg die we moeten gaan.

Vast geen WNF-donateur...

Vast geen WNF-donateur…

Wij houden met hart en ziel, van Christien Absil!
Het is volstrekt legaal dat Christien Absil zo enthousiast is over MSC dat ze dit keurmerk aan alle Nederlandse visconsumenten wil opleggen via kartelafspraken met supermarkten, en daarbij een verkoopverbod van andere keurmerken afdwingen wil zodat wij van MSC-eend nog meer MSC-inkomsten kunnen genereren via licentie-verkoop. (70 procent inkomsten MSC is logo-exploitatie) Aan de andere kant: het is illegaal – TEGEN DE WET- wanneer een private partij via kartelafspraken de eigen handelswaar in de schappen dringt en wettelijk toegestane producten uit de handel mag weren. Dat is wat nu onder andere bij de Jumbo gebeurt, maar ook de Sligro.

Stichting de Noordzee overtreedt dus formeel de wet, en dat heet dan ‘Het Goede Doel’. Dat komt ze nu alvast te staan op een eervolle vermelding in dé ranglijst van subsidiegraaiend Nederland te staan: de Trouw Duurzame 100. Wij condoleren Absil met haar 69de plek. Ik zou me persoonlijk diep gekwetst voelen wanneer ik in deze groene hall of shame terechtkwam van misschien wel de meest politiek vooringenomen krant van Nederland. Ik bewonder wel de meesterlijke marketing rond de VisWijzer, daar kan de visserijsector nog een punt aan zuigen.

  • Aan SDN nu ook de vraag: welke afspraken maak je met Jumbo en welke criteria bepalen nu wat er straks wel en niet verkocht mag worden. Daar hangt meer dan een Ijzeren Gordijn omheen, een Berlijnse Muur van gewapend beton bedekt die kartelafspraken. Ik kon ze van Mark Jansen van het CBL alvast niet krijgen. Waarom mogen wij consumenten van sea food dat niet zelf beoordelen: achten jullie ons oordeelsonbekwaam?