...als je van autorijden houdt

…als je van autorijden houdt


In Nederlands natuurbeleid bepaalt geld wie gelijk krijgt, en dus – zo meldt de Telegraaf- krijgt Natuurmonumenten (190 miljoen euro aan beleggingen, 4,4 miljoen euro politieke lobby, 28 miljoen euro publieksbeinvloeding) haar zin bij VISWAD: 11.000 hectare visgrond weg van het Wad, 1/3 van de 91 Wadvisvergunningen weg. In het VISWAD-convenant van groene NGO’s en visserij pretendeert Natuurmonumenten dat zij de partij is die de visserij kan ‘helpen’te ‘verduurzamen’. (Ook) Op basis van CO2-uitstoot kan de club zich beter wat bescheidener opstellen.

Natuurmonumenten had in 2013 een CO2 uitstoot van 0,272 Megaton, voornamelijk omdat personeel zoveel auto rijdt (54 procent van emissies). Dat is de 2/3de van de volledige zeevisserij met 300 schepen in 2013 (0,48 Megaton, zie mijn berekening in de Duurzame Visserij Wijzer van de SWNM) maar als we daarvan de bijdrage berekenen die de Wadvissers berekenen komen we op minder dan 91/300 x 0,48= 0,146 Megaton.

Dat is evenveel als wat personeel van Natuurmonumenten al autorijdend de lucht in braakt.

Echter, die 91 kotters betreffen de kleinste brandstofgebruikers van scheepjes van 300 pk die met het getij meevissen om brandstof te sparen. Niet de grote schepen van 2000 pk met dito brandstofslurp en 6-9 maal zwaarder vistuig vist (het vissen kost het meeste brandstof). We kunnen de CO2-emissies van de Waddenvloot dus veilig naar beneden afronden op 0,1 Megaton, waarmee Natuurmonumenten dan duidelijk de vieze man van het Wad is. (als ik de terminologie van hun geestverwanten even leen)

natuurorganisaties
Tegelijk kunnen we de CO2-emissies van Natuurmonumenten beter afronden naar boven. Zij maken namelijk gebruik van 100 procent windstroom van Eneco, en rekenen dat als nul emissies: het staat in hun jaarverslag in ieder geval niet verdisconteerd. Die windstroom mag 100 procent door molens zijn opgewekt. Maar zoals wij weten vervangt windvermogen niet fossiel vermogen met 1 op 1 door efficiencyverlies van het energiesysteem, doordat fossiele centrales gedwongen op lager rendement moeten draaien.

Wat de Wadvissers betreft: ik heb geen medelijden met ze. Al vorig jaar waarschuwde ik hiervoor en een ezel stoot zich niet twee maal tegen de zelfde steen (VIBEG is de eerste steen) van schijnconvenanten, met als uitgangspunt dat visserij niet in de natuur hoort (nee tenzij, in plaats van ja mits). Maar visserijbestuurders zijn (helaas) geen ezel.