Onthoudt begin december 2014! Volgend jaar december wordt sowieso memorabel vanwege COP21 Parijs. Wat is er nu loos? De Telegraaf heeft gelukkig net een nog voorzichtige aanval ingezet op windenergie, maar de Volkskrant verkondigt vandaag vrolijk het einde van steenkool. Waarom? Het NRC kwam er gisteren al mee: Energiereus Eon schakelt volledig over op duurzame energie. Ik vertrouwde dit bericht gelijk al niet, omdat het natuurlijk ondenkbaar is dat in een wereld die voor 80% op fossiel draait een gigantische speler zichzelf buiten de meerderheid van de markt en de winst zou plaatsen. Dus ik snor het originele persbericht op. Hierrr de Duitse versie en hierrr de Engelse. Ik zal nu laten zien wat er werkelijk staat. De meest korte samenvatting is:
Eon stapt volledig uit hernieuwbare energie
Want wat is er aan de hand? Om duidelijkheid voor investeerders te scheppen worden alle conventionele onderdelen van Eon in een nieuw beursgenoteerd bedrijf ondergebracht met voorlopig als werktitel New Company. Nu hoef je dus alleen maar te lezen wat die New Company gaat doen om te zien wat de werkelijke agenda is. Hieronder heb ik alles uit het persbericht gehaald wat over de af te splitsen duurzame tak (natuurlijk een subsidieslurpende hippe sterfhuisconstructie – zie ook dit Duitse solar faillissement weer) gaat en laat ik alleen zien wat New Company (Eon met een andere naam dus) gaat doen:
New corporate strategy: E.ON becomes a new, publicly listed company specializing in power generation, global energy trading, and exploration and production
E.ON sets new strategic course and will set up its businesses differently, making them viable for the future Disposal of Spanish assets will increase financial flexibility for the new setup; divestment of E.ON’s activities in Italy being evaluated, the exploration and production business in the North Sea under strategic review.
E.ON will combine its conventional generation, global energy trading, and exploration and production businesses in a new, independent company (“New Company”), a majority of which will be spun off to E.ON SE shareholders. This new organizational setup is the logical consequence of the new strategy that the E.ON SE Supervisory Board decided on at its meeting today.
We’re going to create a solid, independent company that will safeguard security of supply.
With a portfolio consisting of conventional power generation, global energy trading, and exploration and production the New Company’s clear focus will put it in an excellent position to lead the necessary consolidation of power generation in Europe and to offer attractive services for the system needs of the future.
A strong natural gas portfolio—which encompasses exploration and production, gas transport pipelines to Europe, long-term gas procurement contracts, and substantial storage capacity in Germany—makes New Company one of the leading players in the natural gas business of the future. These power and gas activities will continue to have E.ON’s well-established trading unit as their interface with global commodity markets and European trading platforms. The New Company, which will have its headquarters in Germany’s Rhine-Ruhr region and offer good prospects to about 20,000 employees, will create a better platform for securing jobs in an altered market environment.
E.ON is clearly separating power and gas production and trading from its end-customer businesses, thereby making both even more transparent for regulators. The new setup will enable New Company to make a significant contribution to supply security.
E.ON’s financial flexibility is further enhanced by the divestment of its entire businesses in Spain and Portugal, which it has agreed to sell to Macquarie, an Australian investment firm, for an enterprise value of €2.5 billion. The new owner will operate and further develop E.ON’s conventional and renewable operations in both countries and be the future partner for its distribution and retail customers there. “We are pleased that in Macquarie we have found a good employer for our people. Macquarie has already proven its trustworthiness in the acquisition of our gas transmission business in Germany,” Teyssen said. In addition, prior to implementing the new setup, E.ON is exploring the disposal of its activities in Italy and will conduct a strategic review of its exploration and production business in the North Sea.
The New Company will be set up with a strong net financial position, ensuring that it can obtain a solid investment-grade rating. Existing provisions for the dismantling and disposal of nuclear and conventional assets will be fully covered in New Company’s balance sheet. Because it will not have any of the Group’s existing capital-market liabilities and thanks to its solid financing, the publicly listed New Company will be financially robust.
New Company’s business portfolio will create another attractive stock. New Company’s investors will benefit from the cash flow from its current business portfolio in Europe and Russia and from additional opportunities created by the anticipated restructuring of generation markets in Europe. E.ON is therefore convinced that the new setup will offer E.ON’s current shareholders additional value potential. New setup to be implemented by 2016.
Als onbezoldigd blogger op dit platform heb ik niet de tijd om uit te zoeken of de bezittingen van Eon in Italië duur-zaam of betaal-baarzaam zijn. Iemand in de reacties misschien?
Volgens mij is dit een mooi rookgordijn van E.ON om te verhullen dat de bedrijven gescheiden worden om te voorkomen dat de (niet zo) duurzame tak straks, wanneer de subsidies op wind onhoudbaar blijken, de verliezen van de winddivisie het hele bedrijf mee de afgrond in trekken.
Over 10 jaar zal New Company nog bestaan maar of dat voor E.ON zo is zal de vraag zijn.
De verkoop van Spaanse en Portugese assets kan voor E.on als kapitaal reservering worden gezien voor toekomstige politieke onzekerheid in Duitsland omtrent de toch wel aanstaande politieke keuze tussen “duurzame” (impliciete aantasting van de economische kracht) energiebronnen en tussen goedkope fossiele energiebronnen en een aanstaande kernenergie-zurueck-wende (die de economie zal versterken). Ik zou niet graag meer in duurzame energie willen investeren. Financiele risico van “duurzaam” is te groot geworden.
Dank je, Hajo.
Ik was hier ook ingetuind.
Volgens de NRC is de verwachting dat de afgesplitste tak (New Company dus) vervolgens in de verkoop zal worden gedaan.
Waar zouden ze die verwachting op baseren?
Het persbericht geeft zelf aan dat er een nieuw interessant aandeel wordt gecreerd. Hiermee wordt bedoeld dat er een aparte beursnotering voor new company komt. Hiermee doet E.on net alsof ze de duurzame tak willen verduurzamen maar eigenlijk gaan ze de conventionele tak verduurzamen. Mooie spin.
@Hajo: antwoord op je vraag:
E.ON Italia heeft voornamelijk fossiele assets zie
http://www.eon.com/en/sustainability/regional-activities/italy.html
Ik denk dat ze de Italiaanse en Spaanse assets willen verkopen omdat ze niet dominant genoeg zijn in Italia en Spanje, bovendien bieden deze landen weinig groeipotentieel en passen derhalve prima in het bestaande divestment programma. E.ON heeft namelijk geld nodig om van zijn schuldenberg af te komen.
Maar met zo’n kop voor een kwaliteitskrant, het geeft aan dat men bij de Volkskrant
A. Politiek blind is en di daarom als gewenst en hoopvol brengt..
B. Geen enkele idee heeft van hoe het energiegebeuren in elkaar steekt, zodat alles kan als je gevoel maar goed is…..
This continent will selfdestruct within…. Years
Volgens mij is hier wel sprake van een sterfhuisconstructie maar dan voor de New Company. Hoewel hernieuwbare bronnen totaal onrendabel zijn krijgen ze wel voorrang op fossiele opwekking die daardoor de 2e viool kan zingen met lagere rendementen. Bovendien worden hernieuwbare bronnen 15 jaar gesubsidieerd, voldoende reden om 15 jaar relaxed aan het overheidsinfuus te gaan liggen. Ondertussen alle lastige bedrijfskosten wegsluizen naar het sterfhuis waar inderdaad ook niets meer te verdienen valt met de huidige overschotten aan waardeloze stroom. Die New Company zal daardoor failliet gaan waarna de oude centrales voor een leuk prijsje weer teruggekocht kunnen worden.
De huidige centrales zijn gebouwd en gefinancierd op een bepaalde omzet. Nu die omzetten niet meer gehaald kunnen worden drukken de investeringskosten zwaar op de exploitatie. Na een sterfhuis-een-tweetje zijn die kosten voor rekening van de maatschappij en kan E.ON verder met een veel lichtere kapitaallast.
Iedereen spreekt hier ware woorden en toch blijft volstrekt onduidelijk wat er gaat gebeuren.
Mijn analyse zou zijn:
1. De toekomst van zwaar gesubsidieerde duurzame bronnen is zeer onzeker. Bestaande assets hebben mogelijk een goed gesubsidieerd rendement tot ze afgeschreven zijn, maar zeker is dat beslist niet.
2. De fossiele opwekking heeft desastreuze vooruitzichten: zelfs als de verschillende duurzame plannen maar gedeeltelijk uitgevoerd worden is de rentabiliteit van alle types centrales over drie jaar verdwenen.
3. Het ontmantelen van de onrendabele fossiele centrales is niet mogelijk, want dan is er een flink deel van het jaar geen stroom. De overheid zal dus moeten gaan bijspringen. Dat willen ze waarschijnlijk niet, dus worden die kosten mogelijk op de windparken verhaald (daar is in Duitsland al sprake van). Dat worden keiharde onderhandelingen.
4. Het sluiten van de Duitse kerncentrales was natuurlijk een politieke wanhoopsdaad van Merkel, die gewerkt heeft. Redelijk grote kans dat die weer teruggedraaid gaat worden als de industrie zo boos blijft over de energieprijzen.
5. Er zijn grote investeerders met strenge duurzaamheidseisen, en grote clubs die best wel een gokje willen wagen op een ommekeer in de energievoorziening richting fossiel of nucleair. Maar dit zijn verschillende groepen.
Mijn conclusie is dus dat je als EON verlamd bent als je uit twee zo tegenstrijdige takken bestaat. De nadelen versterken dan elkaar. Hoe onderhandel je hard met de overheid als je twee petten op hebt? Welke investeerders probeer je het naar de zin te maken?
Dat we een energiemarkt hebben is inmiddels een sprookje: de overheid bepaalt alles, zeker als er ook capaciteitsvergoedingen betaald moeten worden. Onderhandelen gaat alleen goed als je één helder belang hebt.
Ik denk dat opsplitsen de verlamming doorbreekt, kan zorgen voor een helder aanbod aan twee verschillende groepen investeerders, en een veel duidelijkere taak oplevert voor de besturen.
Door de huidige extreem lage koersen is er zelfs een groeipotentieel. Een herziening van de Atomausstieg zou de aandelen van de New Company bijvoorbeeld omhoog kunnen jagen.
Zo te horen gaan de aandelen verdeeld worden over de huidige aandeelhouders. Na de scheiding kunnen die zich gaan segregeren over de twee bedrijven, en kan er ook nieuw kapitaal worden aangetrokken. dat zou goed kunnen zijn voor de koers.
Beide aandelen zou ik overigens toch als speculatief aanmerken!
Als ik reageer op jouw punt 3 Theo, dan komen die kosten van de onrendabel geworden fossiel gestookte backup centrales waarschijnlijk gewoon ten laste van de consument uiteindelijk, bovenop al de andere kosten van de energietransitie (die er niet echt een is)?
Uiteraard, maar de overheid kan moeilijk een sluitverbod opleggen zonder compensatie. Een elektriciteitsmaatschappij bepaalt zelf welke productiemiddelen ze wil financieren, bouwen en exploiteren. Als er alleen verlies gedraaid wordt, sluiten ze de centrales, simpel.
Afhankelijk van hoe snel onze twitterkamer dit probleem doorkrijgt, zullen de kosten om open te blijven worden verrekend via de windexploitanten, de SDE subsidie of de staatskas.
Maar dat voor alle onnodige kosten voor energieopwekking uiteraard uiteindelijk de burger opdraait, direct of indirect, staat vast.
Het lijkt inderdaad een combinatie van uiteenrafelen van tegengestelde belangen en een sterfhuisconstructie.
De terechte vraag is: welk deel is dan het sterfhuis?
Het antwoord kun je, denk ik, vinden in waar de *schulden* worden geparkeerd. Aangezien je schulden niet simpelweg kunt verschuiven naar een andere bv, is de oorspronkelijke bv in de praktijk dus het sterfhuis.
Kerncitaat: “Because it will not have any of the Group’s existing capital-market liabilities and thanks to its solid financing, the publicly listed New Company will be financially robust.”
Maar ze zijn, geloof ik, de eerste in de energiesector die dit doen. ‘Sterfhuis’ is misschien nog wat te zwaar aangezet op dit moment, maar ‘risico-vol’ is de ‘duurzame’ energie wel degelijk, gezien dat subsidies politiek steeds meer in zwaar weer komen. Het hele besluit klinkt als een directie die risico’s vroegtijdig waarneemt en daar pro-actief zich tegen beschermd – precies wat je van een competente directie mag verwachten. En ondertussen weten ze het nog te spinnen tot een positief iets in de ogen van de ‘duurzamen’. Pluimpje waard, denk ik zo.
Chris
Op dit moment worden moderne net nieuw gebouwd steg gascentrales stilgezet.
kijk maar eens naar de Clauscentrale .
Dat is niet voor niets de kosten van doordraaien zijn hoger als in de mottenballen zetten.
Dat betekent dat het fossiele deel van onze energievoorziening wordt afgeschakeld.
Daarmee wordt een complete black out versneld en dan draaien die molens echt geen 15 jaar meer.
Dan komt er een parlementaire enquête en komen de leugens van de windmolen bouwers onder het vergrootglas met Eneco voorop.
Ach in plaats van weer te mopperen op de ideologisch blinde totaalsukkels van zelfbenoemde kwaliteitsmedia, kunnen we beter de lof zingen op ons fantastische blog: wat fijn dat er nog een plek is waar men dankzij enige kennis van zaken nog niet gewillig in de groene spindoctoring tuint, maar verder nadenkt
Het is ook niet productief, alsof ik mijn terrier ABN zou willen leren, terwijl het bij kef kef zal blijven, en dan gefrustreerd en boos op het beestje wordt, terwijl het een prima muizenjager is die zelfs een rennende haas kan vangen. Als hondje is ze prima…
Dus: waarom bestaan NRC en Volkskrant nog? Als bewijs dat climategate.nl nodig is
@Rypke
Inderdaad.
Eens (of meer) per eeuw breekt wel ergens in Europa de waanzin uit. Meestal produceerde men dan wapentuig om de buren aan te vallen. Ditmaal zijn het windmolens, een hele vooruitgang.
In de reacties wordt mij duidelijk gemaakt dat dit een manier is voor EON om de kosten van de zogenaamde energietransitie, onder meer Theo´s punt 3, te ontlopen en op de samenleving af te wentelen.
Het is van enorm politiek belang om aan het publiek duidelijk te maken waar de rekening van die kosten naar toe geschoven wordt, het komt kennelijk bovenop de eerder al berekende kosten waar de consument en belastingbetaler voor opdraait!
Dat is het maffe: het probleem van de zg. capaciteitsvergoeding (dus een vergoeding aan de elektriciteitsmaatschappijen om hun onrendabele centrales open te houden) wordt al tijden besproken, maar toch worden er geen kosten voor toegerekend aan het energieakkoord. Maar het betreft in feite vele miljarden.
Reactie van DWK:
Kwestie van interpreteren.
Spiegel ziet het als volgt: E.On dwingt de overheid tot nog drastischer maatregelen en ziet de keuze van E.On voor “duurzaam” als teken dat de branche ook definitief voor duurzaam heeft gekozen.
Ik ben daar helemaal niet zo zeker van. Welke van de twee is nu de “bad bank”? De tak die er voor zorgt dat ik ‘s avonds gewoon een boek kan lezen of de tak die er voor zorgt dat de Duitse burger 20 miljard moet neertellen voor een emmer stroom die op de stroombeurs voor minder dan 2 miljard over de toonbank gaat?
De E.On-split maakt in elk geval duidelijk dat er naast “duurzaam” dat niet zonder subsidie kan plots een “nieuwe” branche is ontstaan die niet zonder subsidie kan: conventionele stroomproductie.
Stroomproducenten hebben keurig voorzieningen getroffen om stil te leggen kerncentrales na afschrijving (!) veilig te stellen. Een deel van die voorzieningen moet echter verdiend worden met kolen en gas. Nu conventioneel door wind e.d. uit de markt gedrukt wordt dreigt een nieuw miljardengat. Drie keer raden wie dat mag betalen.
Andere Duitse producenten staan voor hetzelfde dilemma en niet te vergeten meer dan tien zgn. Stadtwerke die de laatste jaren in stroomproductie stapten. Enkele staan al op het punt van omvallen, de gevolgen voor de betreffende gemeentes laten zich raden.
Omdat het hier om politiek gaat waarbij alle partijen boter op het hoofd hebben en wij een mea culpa dus wel op ons buik kunnen schrijven kunnen de dames en heren in Berlijn slechts één vluchtrichting bedenken: naar voren.
Ondertussen wordt de overtollig stroom tegen dumpprijzen de grens overgepompt. In geval van tekorten moet er aan de vrienden in Oostenrijk zwaar betaald worden en …. giert de CO2-uitstoot de pan uit.
Duitsland blaast internationaal nog steeds hoog van de toren en Merkel heeft een imago van klimaatredder hoog te houden. Een scenario waarin de goedkope kolencentrales gedwongen worden te sluiten om vervangen te worden door duurder gas ligt voor de hand. Uiteraard willen de producenten ook daarvoor gecompenseerd worden.
E.on heeft de overheid het mes op de keel gezet: De overheid moet stoppen met ingrepen in de markt en de status aparte voor duurzaam dient te worden opgeheven. Duurzaam moet zichzelf een plaats in de markt veroveren. Dat betekent: zelf je klanten zoeken en opslag regelen (??). Back up moet komen van een door de burger betaalde pool conventionele stroom of een door de overheid betaalde (= burger, maar dat snappen ze bij der Spiegel nog steeds niet) permanente bijstandsuitkering voor conventioneel. “Energie Harz4”
De stemming in Berlijn wisselt van alarm tot radeloosheid en v.v. en de toekomt ziet er somber uit. Wie mocht denken dat in deze gordiaanse knoop het CO2-verhaal naar de achtergrond is verdwenen heeft het mis. Merkel heeft een dream team van klimaat- en duurzaamheidsexperts naar het Kanzleramt gehaald om de volgende G7 (8?) top in Duitsland voor te bereiden. Bovendien gelooft bijna het gehele parlement heilig in het klimaatsprookje waardoor en geleidelijke weg terug praktisch uitgesloten lijkt. Koekoek!