Zoetwatervissers in Oderdelta

Zoetwatervissers in Oderdelta

IN een proces verbaal hoort een verklaring van de verdachte te staan, dus hoe kan de voormalige AID, de Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit (NVWA) dan nu al in een persbericht roepen dat Proces Verbaal is opgemaakt tegen 4 bedrijven van Ijsselmeervissers? Terwijl de NVWA nog geen bezoek aan die bedrijven bracht, en zij dus nog geen verklaring konden afleggen. Deze vissers zouden met illegale ‘ grote’ fuiken vissen, bedoeld voor aal en schubvis. Maar 1 van de getroffen visserijbedrijven belde me nu (nr 3 deze week), en stelde dat die fuiken gewoon van ontsnappingsgat voor schubvis en aal zijn voorzien en toegestaan zouden moeten zijn. Ze hebben die fuiken dus expres gewoon uitgelegd, ook als test richting ministerie om zwart op wit te krijgen wat nu mag of niet. Via een sommatiebrief aan het ministerie eisen ze nu een verklaring voor de actie.

Nu schreef ik al dat die fuikenvisserij (in naam) gericht is op wolhandkrab, waarmee een aantal vissers nog een leuk zakcentje kunnen verdienen via de export van dit exotische plaagdier naar China. Toch goed voor 10 procent van de jaaromzet.

Een deel van de IJsselmeervissers beschuldigt concullega’s ervan om paling bij te vangen en zwart door te verkopen. Anderen ontkrachten dat weer. Mijn grootste probleem hier, zo vertelde ik al: in tegenstelling tot de kokkelvisserij waar ik al met mijn ballen in koud zeewater stond, de kotter- en garnalenvisserij waarbij ik meerdere malen op zee meeging heb ik hier geen voeling mee. Dat praktijkgat gaan we nu opvullen, want voor je het weet ben je slachtoffer van deze of gene mening. Wat is bijvoorbeeld de ‘ grote fuik’ , ja hoe groot is ‘groot’ voor iets verboden is?  Ik wantrouw de overheid alvast meer dan vissers, en dat komt door ervaring.

Uit mij tijd bij de valkerij ken ik nog de dubieuze handelswijze van de AID in Operatie Yushan die valkeniers schuldig verklaarde door verdenking en dat breed in media uitlichtte om haar eigen daadkracht te profileren: een groot deel van inbeslagnames van vogels bleek onterecht, maar de schade was toen al aangericht. De milieupolitie baseerde haar ‘kennis’ toen op de beweringen van Vogelbescherming en groen activist Arnold van Kreveld in plaats van eigen onderzoek. Ook lieten ze de oren hangen naar de bedrijven die van de inbeslagnames van roofvogels profiteerden, zoals van Charles Brosens in Zundert en NOP in Veldhoven doordat zij de vogels mochten huisvesten die de AID in beslag nam: voor 8 euro PER DAG. Het verslag kun je hier lezen.  De dierterrorist Laurens de Groot die op de Sea Shepherd meevaart, was toen van de milieupolitie en mocht bij dierhouders invallen doen.

Sindsdien geloof ik sterk dat Nederland een Bananenkoninkrijk is.

Bij de overheid en AID overheerste onkunde over de valkerij en amateurisme. Dus ik kan me ook bij de IJsselmeervissers enige verbolgenheid voorstellen over de voorbarigheid van deze media-actie. Dus laten wij persberichten van de overheid met gepaste scepsis benaderen.