Dogville:

Dogville: “i always thought people in a village were as greedy as in a city, but less successfull in exploiting their greed”

Sinds kort hebben we hier in Dogville in hartje Boerghanistan/Friesland een ‘decentrale’ energiemaatschappij, die op basis van provincialistisch sentiment en groene blabla klanten werft. ‘Geen geld naar de Nuons en Essents in het buitenland, maar voor je eigen dorp’, zo stelt een initiatiefnemer die zich allerlei groen subsidiabel proza eigen maakte. Eigen kWh’s eerst! Een club doniawerstal-energie.nl die weer klanten werft via een cooperatie NLD Energie, en wil klanten ‘groene stroom en CO2-gecompenseerd gas’ leveren: dat laatste is gewoon aardgas waarbij je – naast de zakken van de NAM en de overheid- de zakken vult van CO2-compensatiebureaus. Voor het goede gevoel.

Die NLD-mensen kregen weer een provinciale opstartlening van 3 ton euro, om klanten weg te stelen bij Nuon en Essent. De provincies rekenen zich rijk met geld van de verkoop van nutsbedrijven aan Vattenvall en RWE. Het niet aan burgers teruggegeven kapitaal brandt in de handen van deze amateurbestuurders a la Hans Konst die hun wereldbeeld baseren op de schrijfsels uit de Leeuwarder Courant en lobby van de groene transitiesekte van Jan Rotmans: Urgenda.

Dus nu mogen die ex-nutsbedrijven wel dankzij overheidsbeleid failliet gaan van die provinciebestuurders en duizenden mensen ontslaan. Ook al zijn Essent en Nuon de eigenaren van de energiecentrales die ons stabiele basislast leveren, waar op de economie draait. En zijn dit de bedrijven die de stroom opwekken en terugleveren wanneer de gelukkige bezitters van met subsidie en BTW-korting verkregen zonnepaneeltjes ’s avonds stroom nodig hebben, waar ze overdag hun overschot belastingvrij op het net dumpten.

Over de vraag of die centrales dan bij afwezigheid van zon en wind niet open moeten blijven, moet je vooral niet nadenken. Alle problemen lossen als vanzelf op in Groene Heilstaat 2.0. Niemand kan mij vertellen wat duurzaam is aan het staatsgeforceerd vernielen van de energiemarkt, en ophogen van de energierekening met honderden euro’s extra belastingen. Men schijnt vooral te denken dat men burgers wel duurzaam kan blijven melken. Geldboeren.

Wanneer je de man van Doniawerstal energie vraagt: ‘wat is duurzaam, definieer dat eens’, krijg je het geijkte antwoord van

Nou ja eeh, huh je weet toch wel, kijk het woordenboek maar, ja eh, dat is eh, dat je zonnepanelen windmolens, eh, nou dat we over 50 jaar een uuhm ja een mooie wereld nalaten als we er dan nog zijn’

Slap gelul dus.

Laat ik mijn eigen kippenmest-vergister dan maar bouwen en me bij de Coöperatie aansluiten, pardon kooperaasje. Heeft Hans Konst niet nog een potje subsidie over?

Dogville verduurzaamt
Ach ja, boeren die wereldburger willen lijken om zo handig een handeltje aan te boren. Ik ken de beste man een klein beetje, en weet zeker dat hij geen fluit meent van wat hij zegt. Het is een ultieme pragmaticus. Ook de rest leek het project puur als een handig handeltje te zien. 

Ze hebben er echter ook zo’n postmenopauzaal vrouwtje bij lopen met een linkse mening gevormd op basis van krantenberichtjes die haar eigen werkgroep ‘Duurzaam Langweer’ oprichtte. Dat was een ‘echte’, die het wel meent en die niet lijkt te kunnen wachten tot ze ons met die mening mag betuttelen, gewapend met een subsidiepot voor eigen weldoenersstatus.  Het duurzame vuur gloeide in haar ogen. 

Ze krijtte nog iets over het ‘opraken van fossiele brandstoffen’, waarbij duurzaam dan alles is dat niet fossiel is. Alsof bomen niet op kunnen raken, alsof windmolens niet iedere 10-15 jaar vervangen moeten worden, alsof zonnepanelen geen afschrijving kennen. Niets aan energieopwekking is ook maar een grammetje duurzaam volgens de definitie uit het woordenboek: ‘lang goedblijvend’.

We zien hier op het platteland het resultaat van jarenlange groene hersenspoeling via media over duesssaaamee enussieee, met haar eigen taalgebruik over ssseeeotweu-uutstoat. Alles om de al te menselijke eigenschappen van opportunisme en inhaligheid in een ander jasje te hullen. Als ik de sociale dynamiek even Schopenhaueriaans mag duiden.

Aan het eind van de film Dogville van Lars von Trier komt de gangsterfamilie van stadsmeisje Nicole Kidman naar het dorp om haar weer terug te halen, en ze vertrekt met zucht van opluchting. Ze executeren alle dorpelingen. Lars von Trier, je moet er van houden om het te vatten. Maar misschien geldt dat wel voor alle mensen…