..geen positief verband tussen milieubeleid en agrarische natuur

.milieubeleid zeer succesvol….; bron PBL 2009

Twee grafieken gecombineerd uit de Natuurbalans 2009 van het Planbureau voor de Leefomgeving zeggen voldoende. Terwijl boeren zich voor milljarden euro’s moesten uitsloven om fosfaat- en nitraat terug te dringen, kachelde ook de biodiversiteit op hun land achteruit. In de zogenaamd overbemeste jaren ’80 wemelde het in mijn jeugd nog van de leeuweriken, grutto’s en kieviten. Geheel zonder subsidies voor grutto-productiedoelen konden boeren met de vogelwachters samenwerken, en dat vonden ze nog leuk ook.

Nog nooit is serieus het negatieve (onbedoelde en indirecte) verband onderzocht tussen gevolgen voor (vogel)diversiteit en het uit de Zure Regen-hype ontstane anti-stikstofbeleid dat boeren zoveel geld kostte. Met de PAS (Programmatische Aanpak Stikstof)als een herhaling van de zelfde beweringen, die voortkwam uit de  Wageningse kliek rond Wim de Vries (Alterra) en mr Zure Regen Leen Hordijk, de latere IIASA-directeur. Terwijl de negatieve correlatie zo evident is.

Voor de domme lezers: ik zeg niet dat weidevogels mest nodig hebben, ik zeg: mestBELEID pakte negatief uit. Maar we zijn decennialang geindoctrineerd met het waanidee dat ‘schoon milieu’ en natuur hetzelfde zijn. Dat is onzin, zoals ook visserijbioloog Dolf Boddeke al stelde: het milieu op orde, lege borden. (minder vis)

Screen Shot 2015-04-20 at 14.14.49

Mijn hypothese is al jaren: het zeer kostbare en lastenverzwarende milieubeleid van de overheid in de jaren ’90 en daarna dwong resterende boeren tot extra schaalvergroting en hyperintensivering. Die intensivering en mestinjectie zijn een hoofdoorzaak dat weidevogels zo achteruit hollen, naast de toegenomen predatiedruk.

Boeren zitten gesandwiched tussen wereldmarkt aan de ene kant en de groenige boekhouddrift van de overheid en de door haar betaalde ‘wetenschappers’ aan de andere kant. Wie wil overleven  kiest dan voor hyperintensivering. De milieubeweging is zo mede schuldig (via lastenverzwarende bureaucratie-creatie) aan de teloorgang van agrarische biodiversiteit in het Westen.

Modern 'weiland'

Modern ‘weiland’

In de nieuwe VORK neemt journalist Greetje Rotgers al de handschoen op door die vraag te stellen, zoals over de nauwkeurigheid van stikstofmodellen (Agrostacks was 70 procent onnauwkeurig, nu Aerius nog steeds 30 procent): wat voor zin heeft dat mestbeleid nu werkelijk gehad voor gebiedskwaliteit?

RZ15.agro-industrie (1)Vanzelfsprekend heeft de overheid geen belang bij een dergelijk onderzoek, en dus is dat er ook nooit geweest. Want dan is er geen geld voor. Zie ook klimaatonderzoek, waar alle geld alleen gaat naar mensen die roepen ‘het is CO2 het is CO2’.(‘er is meer overheidsbureaucratie nodig!’)

Juist daarom is het extra interessant!