Partij voor de Dieren...

Partij voor de Dieren…

De gehele garnalenvisserij met Wadvergunning (92 kotters) onttrekt per dag een berekende schatting van 10 ton vis als bijvangst. De zeehondenpopulatie van het Wad (inclusief de twee maal grotere grijze zeehonden) onttrekt dagelijks 85-136 ton rond- en platvis in Wad en in de Kustzone. De bijgevangen platvis bij garnalenvissers heeft een hoge overlevingskans bij goed gebruik van spoelsorteermachine, terwijl bij zeehonden alle vis dood gaat. Toch verzwijgt de activist-hoogleraar Han Olff en zijn Partij voor de Dieren die predatie-invloed, en voeren zij actie tegen de Wadvissers vanwege ‘de teruggelopen visstand’. Han Olff is daarmee moedwillig guilty by omission, een ecologische Diederik Stapel, meer politicus dan wetenschapper. 

 Zie hier in mijn blog, hoe ik dat bereken op basis van vraatcijfers van Ecomare (wat hun opvang-zeehondjes verstouwen) en het discard-onderzoek van Ingrid Tulp uit 2010. Dat is onderzoek dat activisten van de Waddenvereniging ook citeren (68 procent bijvangst, riep Wouter van der Heij nog), voor zover het in hun campagnestraatje past in de jacht op publiek geld en politieke invloed.  Waarom blijven journalisten deze mensen nog de hand boven het hoofd houden? De natuur is niet van natuurclub, maar van ons allemaal. En politiek gedreven hoogleraren als Han Olff hebben niet het monopolie op ecologische kennis.

...of hoogleraar Han Olff, het is van het zelfde laken een pak: activisten

…of hoogleraar Han Olff en Groninger biologen: activisten die moedwillig eenzijdig zijn voor politiek gewin

Ik lieg, hij loog, wij ecologen
De Partij voor de Dieren voerde Han Olff al in de Kamer op als ‘deskundige’ tegen jacht en visserij; Twee terreinen waar deze grote grazer-onderzoeker juist niets van weet, maar wel wat meent te weten, daarbij leunend op zijn statuur als hoogleraar. Nu voert de Partij voor de Dieren campagne tegen de visserij op het Wad, verwijzend naar Olff zijn ruim 3 miljoen Waddenfonds-euro’s kostende Waddensleutels-onderzoek. Aandacht gaat nu steeds naar ‘de achteruitlopende visstand’, terwijl het peperdure Waddensleutels-onderzoek daar geen enkele onthulling over deed, dat trapte hooguit wat open deuren open over mosselbanken (predatie en storm sterke invloed…..) Dat die visstand veel lager is dan in de fosfaatbemestte jaren ’80, ongeveer terug op het niveau van de jaren ’50, daarvoor waarschuwde visserijbioloog Dolf Boddeke al in 1991.

Lees Boddeke zijn gastblog daarover HIER

Han Olff roept nu steeds dat ‘de visstand achteruit ging’ , en schuift dat in de schoenen van visserij. Nergens noemt hij de sinds 1990 vertienvoudigde zeehondpopulatie op het Wad als verklaring, waarom er (naast een lagere draagkracht door minder voedselrijk water) nu minder vis is. Zijn ze dan werkelijk vegetarisch, die zeehonden?

Grijze zeehond, afgelopen jaar werden liefst 3500 van deze 2 maal grotere zeehonden geteld, die hier in 1980 nog niet voorkwamen

Grijze zeehond, afgelopen jaar werden liefst 3500 van deze 2 maal grotere zeehonden geteld, die hier in 1980 nog niet voorkwamen

Volgens Ecomare zijn zeehonden toch echt roofdieren
Wat schrijft Ecomare over de hoeveelheid vis die zeehonden eten. We citeren uit een onverdachte bron voor groene activisten, namelijk het door groene clubs samengestelde krantje ‘Natuureiland Texel’ bladzijde 5. Daarin adverteert Ecomare het volgende  onder de titel: ‘Schattige Roofdieren’. Het verhaal van Ecomare is gericht aan hun belangrijkste klantengroep: kinderen (en hun ouders die de Ecomare-tickets betalen). Dat is natuurlijk ver onder het niveau en de waardigheid van de hoogedelgestrenge hoogleraar Han Academie-activist Olff. Maar ondanks dat citeren wij:

De zeehonden die bij Ecomare in de opvang verblijven, krijgen haring en makreel. Dat zijn vette vissoorten, waardoor de dieren aan 3 tot 5 kilo genoeg hebben. Van minder vette vissoorten eet een zeehond wel 8 kilo per dag.

Die minder vette vissoorten, dat zijn de platvissen waarover Olff druk doet, als dat in zijn politieke straatje past.

Zeehondenpopulatie blijft door dak groeien, nu mogelijk al 10.000 gewone en 3500 grijze

Zeehondenpopulatie blijft door dak groeien, nu mogelijk al 10.000 gewone en 3500 grijze

In 1990 minder dan 1000 zeehonden, nu meer dan 10.000
Nu zien wij: in 1990 waren er maar 1000 zeehonden op het Wad. Anno 2015 kunnen er wel 10.000 zijn. En dan zijn er ook nog eens 3500 grijze zeehonden bij gekomen volgens de laatste telgegevens. Grijze zeehonden, die ook nog eens 2 maal zo groot zijn als de gewone zeehond en die twee maal zoveel vis per dag eten. Garnalenvissers met Wadvergunning voeren nu jaarlijks 16 miljoen kilo (maatse) garnalen aan, die 38 procent van de totale vangst bedragen. Er is nauwelijks onderzoek naar het volume bijvangst aan vis, behalve dat van Tulp in 2010 waaruit ik die 38 procent leen. Daaruit bleek dat ze van de totale vangst (inclusief bijvangst) 3 procent platvis (bij)vangen, en 6 procent rondvis (wijting, kabeljauw)

Dat is dan 1,14 miljoen kilo platvis, waarvan een groot deel overleeft, oftewel per dag 3123 kg bijgevangen platvis VOOR DE GEHELE WADVISSERIJ anno nu. Dat is met 92 Wadvergunningen dus 33 kilo platvis per dag per Wadvisser, en 66 kilo rondvis per dag. Dus 100 kilo per visser per dag. En vooruit, we spelen voor activist vandaag. Laten we aannemen dat die 100 kilo dood gaat, om ze met zeehonden te kunnen vergelijken. Die maken alle vis WEL dood, terwijl dankzij gebruik van de daartoe ontwikkelde spoelsorteermachine een deel van de platvis gewoon overleeft.

De Waddensleutels van Climategate.nl, zonder 3 miljoen euro publiek geld voor u geserveerd
Nu stel ik 3 opties voor, die ik Waddensleutels noem, u krijgt ze gratis van mij, en kies nu de sleutel die u :

  1. Waddensleutel 1: Die 1000 zeehonden in 1990 aten vis uit de Waddenzee en Noordzeekustzone, ongeveer 5 tot 8 ton per dag. Maar die 10.000 gewone zeehonden en 3500 grijze zeehonden (telt dubbel, dus reken als 7000 ‘gewone’ zeehonden), die halen uitsluitend nog hun dagelijkse visbehoefte van 85-136 ton bij de Albert Heijn. Ze bestellen via de Rijks Universiteit Groningen alleen door het Wereld Natuur Fonds goedgekeurde ASC-kweekvis. En dagelijks rijden vrachtwagens van de Rijks Universiteit Groningen van het Albert Heijn-depot Deli XL naar het Wad, om daar met Han Olff als Grote Leider samen met de Partij voor de Vegetarische Dieren ze te voeren.
  2. Waddensleutel 2: Door De Klimaatverandering- die strohalm waar iedere onderzoeker alles op kan schuiven als hij het niet meer weet maar toch heel deskundig wil klinken- door De Klimaatverandering zijn alle zeehonden op het Wad zo van slag geraakt dat ze vegetariër werden. Ze eten nu alleen nog zeewier, tofutaart met noten en stemmen Partij voor de Dieren.
  3. Waddensleutel 3: De ver-tien tot ver-veertienvoudigde predatiedruk van zeehonden sinds de jaren ’90 heeft een sterke invloed op de populatiegrootte van vis op Wad en Noordzeekustzone. Een Wad/NZ-kustvisser heeft een invloed op de visbiomassa die gelijk staat aan 10 tot 15 zeehonden. De gehele garnalenvisserij met Wadvergunning (92 kotters) onttrekt per dag als indicatie 10 ton vis als bijvangst, waarvan een groot deel na terugzetten overleef. Tegenover 85-136 ton gegarandeerd dode vis door zeehonden op het Wad en in de Kustzone. Logischerwijs hebben zeehonden een vele malen grotere invloed op de visstand. Echter, omdat het onderzoek rond Waddensleutels en het Waddenfonds enkel wordt uitgevoerd en beheerd door groene activisten, weigert men dit te onderzoeken en publiceren.

Ik lieg, hij loog, wij ecologen
Han Olff kiest met zijn Partij voor de Dieren voor sleutel 1 en 2. Bij hem bestaat er op het Wad geen predatiedruk, en zijn mede-activist/Waddenfonds-profiteur Tjisse van der Heide riep zelfs dat ‘het dak van het ecosysteem’ af zou zijn, alsof zouden er helemaal geen grote roofdieren meer in onze zee zwemmen….Tjisse van der Heide ontkent ook de experimenteel bewezen positieve invloed van fosfaat op de groei van mosselen.

Kortom: Han Olff en Tjisse van der Heide zijn guilty by ommission, en in een gezond wetenschappelijk klimaat zouden zij door collegae zijn berispt. Omdat de meeste ecologen rond het Waddendossier ook van die politiek gemotiveerde  soft science bedrijvende activisten zijn, zal dat helaas nooit gebeuren. En zo blijft het onduidelijk waar de grens ligt tussen politiek en ecologie.

Want ecologen zijn alleen kritisch op werk dat niet in hun ideologische straatje past, en ze laten iedere kritische zin vallen bij zelfs het meest uitzinnig slechte onderzoek, als het maar in hun ideologie past. De natuurlijkheids-ideologie, waarin de mens alleen maar slecht kan zijn in de natuur. En De Natuur is Goed, dus heet zeehondpredatie Goed en visserijpredatie ‘Slecht’. Ookal heeft die visserij tenminste een factor 10 kleinere invloed qua biomassa. Het is een bierviltje-berekening, maar al beter dan het HELEMAAL niet berekenen. Omdat je dat niet WILT.

Overigens geven Temmink en Hufnagel in een ander onderzoek WEl toe dat ruim 80.000 zeehonden en bruinvissen in de Kustzone waar garnalenvissers komen, een enorme predatiedruk uitoefenen op vis.