Lobbysucces NGO’s versus bedrijven: bron Andreas Dur et al via blog London School of Economics
Opnieuw krijgt het schatrijke Wereld Natuur Fonds (half miljard euro inkomsten per jaar) liefst 6,2 ton euro subsidies van de Europese Commissie om de Europese Commissie te belobbyen vanuit Brussel. Dat blijkt uit de verdeling van in totaal 9 miljoen euro lobby-subsidies die de DG Environment dit jaar besteedt aan Niet Gekozen Organisaties. (NGO’s) Allen zijn het anti-economische, chemofobische en anti-wetenschappelijke actieclubs als anti-GMO en anti-kernenergieclub Friends of the Earth en het Pesticide Action Network. De groene protest-multinationals Greenpeace en WWF staan met andere grote bedrijven als Google in de ontmoetings-toptien van lobby-gesprekken met EU-ambtenaren.
Ook de Nederlandse stichting Birdlife International is weer de gelukkige en mag voor een kwart van haar lobbykantoorkosten in Brussel de hand ophouden, 4 ton euro. Evenals de vele clubs die onze gemengde visserij opzadelden met de economisch en ecologisch averechtse aanlandplicht voor bijvangst, de discardban, waarover De Correspondent afgelopen week nog schreef wat wij al jaren schreven.
NGO’s vaak meer invloed dan industrie
Zoals 3 politicologen bloggen voor de London School of Economics, zijn deze lobbyclubs zeer machtig en succesvol, veel machtiger als lobby dan de industrie. Bovenstaande figuur toont hun lobby-succespercentage uitgezet tegen het succes van het bedrijfsleven. Een voorbeeld is het succes van Pesticide Action Network, dat meehielp REACH ingevoerd te krijgen, waarover onze Dolf al blogde. Dat kost diverse Nederlandse chemische bedrijven honderden miljoenen euro’s bureaucratische lasten, en ze dreigen al te vertrekken. De politicologen publiceerden daar een studie over Interest Group Succes in the European Union: when and why does business lose?
Het hangt dus nogal van je politieke kleur af, of je vindt dat deze clubs jouw belang vertegenwoordigen, en zoals EU Observer schrijft: waarom bestaan deze subsidies eigenlijk? Wiens belang vertegenwoordigen deze clubs, behalve dat van zichzelf en hun supporters? Dat vroeg ik me ook al af bij mijn onderzoek naar het WWF: waarom krijgt zo’n schatrijke en machtige club geld van de Europese Commissie om daarmee te lobbyen voor meer eigen inkomsten vanuit de EU? Het antwoord van de baas van Europe Aid in Brussel, Klaus Rudichauser was driemaal ontwijkend en toen moest ik mijn mond maar houden. Hij wilde mij zelfs opspelden dat de kantoren in Brussel zo duur waren en dat WWF daarom….blablabla. Europe Aid is 1 van Europa’s meest lucratieve inkomstenbronnen voor het WWF.
Mooi verdienmodel van die groene clubs: bij de EC lobbyen voor meer geld van die EC, betaald door de EC.
Birdlife International lobbiet voor meer windmolens: bron foto Rapport Altenburg en Wymenga Turbineslachtoffers Eemshaven
Wat doen deze groene obstructieclubs met dit lobbygeld van de Europese Commissie om de Europese Commissie mee te belobbyen?
Je kunt het idee loslaten dat een club als Birdlife International ook maar iets voor echt bestaande vogels in het Europese veld betekent, ookal krijgen 4 ton euro lobbysubsidies. Het enige dat ze doen is andere mensen lastig vallen met campagnes, ‘raise awareness’ heet dat. Wat heeft de natuur aan die vierkleurendruk-vervuiling?
Het tweede punt op de agenda van Birdlife- te lezen op blz 24 van de subsidiebrochure- is lobbyen voor klimaatmitigatie: lees windmolens, terwijl windmolens in Nederland alleen al in de turbinefarm van de Eemshaven per molen meer dan 100 beschermde vogels uit de lucht meppen. Geen woord daarover bij Birdlife International. Nee ze gaan wel actievoeren tegen ‘bird collisions by powerlines’. Of nou ja, ze gaan ‘bewustwording creeren’, oftewel, belastinggeld verbranden en buffetjes eten in Brussel.
Terwijl de milde klimaatopwarming tot nu toe geen enkele bedreiging voor niet 1 vogel is geweest. En terwijl afgelopen eeuw met opwarming er juist veel noordelijke en zelfs arctische vogels in Nederland kwamen broeden, die het klimaatsimplisme weerlegden met iets dat de moderne natuur- en milieuclubs stelselmatig negeren: de realiteit in het veld.
Bezoek Bart zijn website backcover.be
Er is ook goed nieuws. Onze Bart Coenen heeft het Ecomodernistisch Manifest gepubliceerd in het Nederlands. Wij vernietigen deze corrupte subsidieclubs en op de rokende puinhopen bouwen we een nieuwe pro-wetenschappelijke (lees zich aan de realiteit toetsende) groene beweging.
It’s OMP ( Other Peoples Money). Wat zouden ze in Brussel doen al het hun eigen zuur verdiende centen waren?
Iedereen wil de wereld verbeteren met inzet van de eigen expertise.
Bureaucraten zijn gespecialiseerd in het schuiven met andermans geld.
“terwijl windmolens in Nederland alleen al in de turbinefarm van de Eemshaven per molen meer dan 100 beschermde vogels uit de lucht meppen.”
Dat geld maar voor een paar molens in de hele windfarm. Gemiddeld zijn het er 33.
Oh, dus dan is het geen probleem…..
http://www.smithsonianmag.com/smart-news/how-many-birds-do-wind-turbines-really-kill-180948154/
Beste Jano73,
dat is echt het stomste antwoord dat je kunt geven. Het gemiddelde omlaag brengen doet niets af aan het aantal gedode dieren. En dat is wat telt. Kijk maar eens:
De totale dosis radioactiviteit die in Fukushima is vrijgekomen, is per kerncentrale minder dan de achtergrondstraling waaraan een Eskimo blootstaat gedurende zijn leven.
En verstandige verkeersvliegers houden de zonne-erupties in de gaten en gaan zonodig een straatje om.
@janos, als grote deskundige weet jij dat het er gemiddeld “maar” 33 zijn. Heb je deze gegevens misschien van Green Peace gekregen die ons willen doen geloven dat windturbines juist diervriendelijk zijn? Zelfs als het 33 zouden zijn, dan moest dit nog voor elke milieuclub een reden zijn faliekant tegen windturbines te zijn, maar deze clubs hebben niets op met natuur, maar des te meer met subsidies.
Hoe breng je de democratie ten val: subsidiëer anti-democratische instellingen.