In de haven van Lauwersoog staat een viszaak die normaal ‘Lekkere Vis’ verkoopt, die zichzelf nu omdoopte met Europese subsidies tot ‘Groene Vismarkt’, met alleen MSC-vis (WNF/Unilever). Dat deed de vraag opborrelen: wat heeft in totaal 130 miljoen euro staatssteun aan de visserijsector en liefst 60 miljoen euro promotiekosten van 2008 tot 2014 opgeleverd voor vissers?
Bij de groene vismarkt kon je alleen nog vis kopen die financieel drijft op door WNF/Christien Absil veroorzaakt producentenwantrouwen, met hun door de Postcodeloterij met 2 miljoen euro gesteunde MSC-label (WNF/Unilever). Die clubs blokkeren de supermarkttoegang van vis zonder hun MSC-labeltje via geheime afspraken met Albert Heijn, Plus, Jumbo en andere partijen die daarmee het Consumentenrecht (mogelijk) overtreden. Terwijl subsidies werden besteed om die markt te vergroten, worden dus subsidies besteed die de markt versmallen tot ‘dat wat een privaat label en haar promotiebedrijven met haar kartelafspraken tussen supermarkten en handel toestaat’.
Zie HIER de verleende subsidiebedragen met als meest opvallende kostenpost de investering in vispromotie en ‘innovatie’. Bovenstaande tabel geeft de Europese bijdragen (gemiddeld 40 procent totale kosten), As 3 is voor innovatie en promotie, waarbij de Nederlandse overheid nog 60 procent bijpast.
Er werd in 6 jaar liefst 60 miljoen euro staatssteun uitgekeerd om visproducten in allerlei jasjes te promoten, veruit de grootste kostenpost naast de vlootsanering (= uit de vaart halen boomkorschepen) die bijna 40 miljoen euro belastinggeld opslorpte. Dat promotiegeld verdween in de diepe zakken van uurtje-factuurtje-lieden van het Visserij Innovatie Platform en groenige consultingclubs als Schuttelaar en Partners, Blueports, scholburgers, klankbordcontactgroepstructuuroverlegorganen die kansenkaarten maakten voor de verduurzaming.
In de haven van Harlingen zag ik de MDV (Masterplan Duurzame Visserij-schip) liggen met zijn (ooit in Delft ontwikkelde) bijlboeg, gemaakt met innovatiesubsidies: hij ziet er gestroomlijnd uit, maar wat levert dat nu inmiddels op?
Overheid betaalt in 2014 100 maal meer om vis uit markt te halen dan in 2008
Mij dunkt is het rendement van al die uurtjefactuurtje mager geweest: zie dat de overheid in 2014 bijvoorbeeld een recordbedrag van 6,4 ton euro (mee)betaalde om vis uit de markt te nemen. Dat betekent dat vissers hun product nog niet aan de straatstenen kwijt konden, en dat partijen werden doorgedraaid. Dat is dubbel gek omdat in 2008 bij een veel grotere vloot een bijna 100 maal kleiner bedrag daarvoor werd uitgekeerd: 6600 euro.
Oftewel: nog steeds geen markt, voor in principe een prachtig vers product als Noordzeeschol waar vooralsnog meer dan genoeg van is. Een reden voor gebrekkige afzetmarkten ligt bij milieuclubs als WNF/Good Fish Foundation/Stichting de Noordzee, die de afzet van Noordzeeschol in supermarkten blokkeren via kartelafspraken met Jumbo, Albert Heijn en Plus, als hun MSC-labeltje er niet op staat. Terwijl het MSC- label voor de Noordzeevisserij niets toevoegt behalve lastenverzwaring.
- Wat heeft de visserij dus aan 10 miljoen euro promotie- en innovatiesubsidies per jaar, als de overheid bij supermarktblokkades door anti-visserijclubs en kartelafspraken- BIJ MEER DAN 80 PROCENT VAN HET MARKTAANDEEL- niet ingrijpt? Is dat niet ordinair belastinggeld verbranden?
En dat voor een sector waarvan de grotere Noordzeekotters jaarlijks een magere winst van 15.000 euro draaiden? (bij lagere brandstofprijzen en lager verbruik puls zal de winst hoger zijn, maar investering in pulstuig nivelleert dat weer) En waarbij de overheid tegelijk de kleine kustvisserij tegenwerkt samen met milieuclubs door de Noordzeekustzone op oneigenlijke gronden op slot te willen zetten vanwege ‘de bodemberoering’. Terwijl bodemberoering een onzinprobleem is in de dynamische kustzone.
MSC-promotiebedrijf Stichting de Noordzee/Good Fish Foundation mag alle concurrentie de supermarkt uit trappen
Geen vraag naar Groene vis, wel naar lekkere vis
Dat is toch belangrijk te weten. Want Sharon Dijksma verdeelt tot 2020 een vergelijkbaar bedrag, waarbij de nadruk nu ligt op duurzaam duurzaam roepen: de overheid keert nu ook subsidies uit aan clubs die campagne voeren TEGEN vissers. Nog meer Groene Vismarkten met duurzame labels, terwijl een groene vis op je bord toch betekent dat hij in verre staat van ontbinding verkeert.
Wij willen geen keurmerkkartelvis van MSC, zo’n papieren bezwering van door groene clubs veroorzaakt pr0ducentenwantrouwen waarop ze vervolgens kapitaliseren. Wij willengewoon lekkere vis uit zee. Ook anti-visserijclubs die zijn opgericht om het monopolie van het MSC-duurzaamheidslabel te promoten als de Good Fish Foundation kunnen nu uit dit nieuwe Europese fonds subsidies gaan vissen.
Zo krijg je dus subsidies om visserij te stimuleren en promoten. En subsidies om die gestimuleerde visserij weer tegen te werken met lastenverzwaring, negatieve publiciteit voor iedereen die het waagt geen MSC-label te dragen en marktblokkades.
Gelukkig hadden ze naast gebakken Christien Absilschol met okselharen ook gewoon lekkere vis, kibbeling van kabeljauw en niet van die modderige Vietcong-panga: een vis die de Vietnamezen met steun van ons Ministerie van Buitenlandse Zaken tegen dumpprijzen op onze markt kunnen zetten, ook weer samen met die milieuclubs en hun ASC-labeltje.
Voor enkelen in de visserij-sector zijn de subsidies een Gods geschenk. Tientallen miljoenen worden bij elkaar geharkt door vaardige bollebozen die de regeltjes kennen en een vaardige hand hebben om prachtige prognoses en proza te produceren. Dat om de subsidiegevers gerust te stellen en dat de subsidies noodzakelijk zijn en vervolgens goed besteed worden. Bijvoorbeeld een leerproject voor heftruck-chauffeurs om een vrieshuisdeur open te doen alvorens er door heen te rijden. Of een restaurant te subsidieren die ‘vis-experiences en innovaties’ op de kaart heeft staan.
Voor de visser, de aanvoerder, heeft dat allemaal geen enkel nut! Die blijft overgeleverd aan de waan van de dag, tenminste, behalve die paar vissers die voorop lopen in de visexpedities om subsidie geld. Het MVA Immanuel is zo’n project. Feitelijk heeft dit project geen enkele innovatieve betekenis voor de visser. En ga zo maar door.
De voormannen van de vissers, Pim en Johan, blijken vaak te kiezen voor ingelaste stiltes. De vraag rijst dan ook: voor wie staan zij daar? Voor de visser/aanvoerder, voor de verwerker, voor zichzelf op weg naar Brussel?
De olieprijzen zijn bottom low, de dollar skyhigh, dus de import van platvis is onaantrekkelijk. Wát straks als dat weer het nivo heeft van vier jaar geleden.
Visserman/vrouw, wordt wakker, kijk naar de toekomst en maak u sterk voor innovatie op het gebied van productie, MVO en afzet van uw producten.
Een gedetailleerd overzicht wie wat van deze subsidies heeft ontvangen zal nog véél meer duidelijk maken. Dan kan de visserman zelf zien wie de subsidies opeet en waarom deze subsidies niet geleid hebben tot nieuwe afzetmarkten en het vergroten van bestaande afzetmarkten.