Keurmerk-kapitalist MSC verhoogt opnieuw winsten uit logo-licenties

Wij feliciteren keurmerk-kapitalist MSC met in boekjaar 2014- 2015 opnieuw 5 procent meer winsten uit logo-licenties die handel en visserij moeten afdragen als protectiegeld tegen de campagnelaster van groene clubs als WNF (oprichter MSC samen met Unilever), alles gesponsord door de Postcodeloterij. Het vorige boekjaar was de winst uit protectiegelden nog 70 procent op het totaal, het jaar daarvoor 65 procent.

Voor ‘duurzame’ visserij (wat is dat?), die alleen goed zou zijn met het keurmerk-monopolisme van MSC. Terwijl er vele andere wegen naar duurzaamheid zijn, wanneer je het helder definieert: producenten die kwaliteit nastreven, met vissers die niet zo stom zijn om hun eigen bestanden uit te putten.

• Die winst uit logo-licenties noemt MSC dan heel grappig charitatieve activiteiten.Dus als u aan het eind van de maand uw loonstrookje controleert en u ziet daar staan ‘salaris’: bel dan- als je echt je dankbaarheid wilt tonen- even naar de baas, dat dit toch echt charitatieve gratificaties zijn. Waaruit zijn Oneindige Duurzame Goedheid blijkt.

Omdat in onze groene Sovjet Unie niets mag lijken wat het is. Waarheid is iets dat je koopt. MSC komt dankzij de schijn van ‘wij zijn heulemaaaaal geen bedrijf’ mooi in aanmerking van donaties van filantropen. Zoals van het bedrijf van loterijkoning en PvdA-planeetredder Boudewijn Poelmann. En je komt in een gunstiger belastingregime. Dus kun je zo op de bekende (s)linkse wijze je zakken vullen en je bedrijf laten expanderen met allerlei groen ge###. De baas van MSC verdient alvast meer dan 2 ton euro charitatieve activiteiten per jaar.

Door via groene clubs een imagoprobleem te maken in de vishandel, waarbij je jezelf vervolgens als enige weg naar buiten opdringt. Wat wij de Al Capone-constructie noemen. Wanneer je op de hoogte bent van de ware aard van het groene grootkapitaal, word je vanzelf een beetje onpasselijk als je het jaarverslag vol groen verbale masturbatie van MSC doorneemt.

Wanneer is MSC wel goed?
 MSC kan waarde toevoegen bij grote partijen vis op een wereldmarkt, om de herkomst te traceren. Daarin zijn ze goed te noemen. Als een bestand onduurzaam wordt bevist kan het instorten en ben je de aanvoer kwijt. Daarvoor richtte Unilever het ooit op samen met WNF, om zichzelf visaanvoer te garanderen toen in de jaren ’90 enkele visbestanden uitgeput werden, die Unilever placht te verwerken tot gepaneerde en anonieme diepvries-rotzooi.

Voor onze visserij is de herkomst bekend, en de belangrijkste bestanden van Nederlandse visserij worden al op of rond MSY bevist. MSC voegt bij ons dus weinig toe behalve lastenverzwaring voor onze vissers. Het is meer een Unilever-ding, voor op die visstick-rotzooi van ze. Bovendien lift MSC vooral mee op succesvol visserijbeleid dat vanuit landen toch al werd ingevoerd. Dus MSC is GEVOLG van reeds beter bestandsbeheer en geen OORZAAK.

• Ik heb verder niets tegen MSC of welk van de vele duizenden groene keurmerken ook die allen claimen de Enige Ware te zijn. Als ik maar niet verplicht ben het af te nemen als ‘De Enige Ware’. Omdat onze vissers er door genaaid worden zonder dat het voor hen waarde toevoegt, ook Wouter Klootwijk stelt dat-schrijver van de eerste MSC-promotiegids ‘Goede Vis’-gids.

Je kunt alles lezen in de Sustainable Fisheries Guide van SWNM. Ik heb daar expres een NOVIB-model op de voorkant geplaatst die was gevlucht voor het gebrek aan welvaart in Senegal. En die netjes werkend aan boord van visserschepen de kost verdiende. Wanneer wij de Jesse Klavers van deze wereld van de Gut-hait moeten overtuigen van onze visserij, dienen wij beeld te tonen van mensgroepen waar zij een zwak voor hebben in hun Gut-hart.

Overtreding Consumentenrecht en Al Capone-constructie
Om het nog wat beledigender op te schrijven voor wat wij toch terecht mogen omschrijven als ‘het Linksche Thuigh’. Dat de kracht van herhaling in andere bewoording dan mag werken. Men liep bij de pussies van Wereld Natuur Fonds namelijk wat tegen mij te dreigen. Ze komen dankzij al hun geld en marketing overal mee weg, en wanen zich onaantastbaar. I beg to differ.

Door de Postcodeloterij gefinancierde campagne-kapitalist Wereld Natuur Fonds en het zuurzame baardkuttencollectief Stichting de Noordzee dringen de visconsument het MSC-label op als enige manier tot verduurzaming. Dat doen zij via geheime afspraken met supermarkten. En daarbij gebruikt het Wereld Natuur Fonds valse en achterhaalde voorlichting over de staat van onze visserij. Zo dringen deze Postcodeloterij-entiteiten ons hun ideologie op met overtreding van het consumentenrecht, gedoogd door de overheid. Ambtenaren van de NVWA en de mededingingsautoriteit grijpen pas in, wanneer iets ze politiek gedoe oplevert dat de midweeksrust van 9 tot 5 dreigt te verstoren. Dan gaan ze plots heel daadkrachtig doen en dat via hun PR-afdeling ventileren met persberichten.

Dankzij lobby van de door de Europese Commissie toch al jaarlijks met bijna 7 ton euro’s lobbysubsidie overladen WNF-entiteit, kwam er een herziening in het Gemeenschappelijk Visserij Beleid. Daardoor kunnen Niet Gekozen Organisaties (NGO’s) uit linkse hoek als WNF en Stichting de Noordzee nu ook in de visserijsubsidiepot vissen. Onder het mom van ‘verduurzaming van visserij’. En pardoes kwam uit Stichting de Noordzee een nieuwe subsidie-paraplu voort, de Good Fish Foundation. Omdat Stichting de Noordzee al was platgesubsidieerd voor het in de markt zetten van het MSC-label met hun ‘Goede Vis’-gids. Nu neemt die nieuwe stichting van het zuurzame prikkebeencollectief de taak over, om meer markt af te dwingen voor hun MSC-label.

De zee raakt leeg, steeds meer vissers houden op
MSC voegt bij onze visserijen helemaal niets toe. Behalve extra kosten voor vissers van al gauw enkele tonnen euro’s per 4 jaar per visserij. Het is – zoals reeds vermeld- meer een soort Al Capone-constructie. Waarbij handel en visserij zich met MSC-protectiegeld beschermen tegen campagne-laster van Greenpeace en Wereld Natuur Fonds. Die schreeuwen met hun campagne-miljoenen dan iets in media over De Lege Zee en andere onwetenschappelijke laster. Waar ze mee wegkomen – nee het liegen voor geld heet zelfs idealisme- dankzij hun tientallen miljoenen euro’s investeringen in propaganda voor het eigen groene imago.

Die vissers en de handel moeten dan vervolgens betalen voor de licentie van MSC en uit die logo-licenties vangt MSC BV dan haar winsten charitatieve ehh, nog iets.Het opdringen van je logo en valse informatie over de staat van onze visserij heet zelfs natuuronderwijs. Voor zover de zee ‘leeg’ raakt, is dat omdat er steeds minder vissers overblijven. Eerder dankzij vlootsaneringen.  En nu vooral lastenverzwaringen die de rentabiliteit aantasten.

Nu wordt onze kottervisserij gedwongen om te investeren in verlies, dankzij door groene clubs opgedrongen Brussels wanbeleid als de aanlandplicht voor bijvangst. Terwijl we onze vissers wel wat meer respect mogen betonen: doe het maar iedere dag op zo’n schuit op ruige zee, waarbij ieder jaar weer enkelen ‘op zee blijven’ (= verzuipen)…. Naar wie gaat dan je sympathie uit, naar van die overgesubsidieerde metro-mannetjes achter hun Postcodeloterij-bureau met marketingopleiding en zo’n stem alsof ze net Helium slikten. Of naar echte werkende mensen die ons vers voedsel brengen?

MSC? De consument wil gewoon verse vis uit zee
Ik schrijf het maar een beetje columnistisch op, dan valt er misschien nog iets te lachen. Tsja, zo werkt de wereld, waarheid is wie de meeste miljoenen heeft. En nu betalen, jullie UK-criminelen die de zee zo leeg vissen.

Als u denkt, ja maar, die vissers doen dat ook: zie daar de kracht van miljoenenpropaganda van deze entiteiten die vanzelfsprekend met wortel en tak uit ons midden dienen te worden uitgeroeid. Kijk, wat klinkt dat lekker vet. Met wortel en tak uit ons midden uitroeien, met dank aan de Tale Kanaäns van de Statenvertaling: vader der Nederlansche taal.

In werkelijkheid vraagt niemand om MSC-vis, wij willen gewoon lekkere verse zeevis, liefst direct van de boot af. Niet van die met water opgepompte supermarktzooi (glaceren heet dat), en hier mag de visserij wel eens hard naar zichzelf kijken: er kan richting consument nog een mijlenslag gemaakt worden.

Of garnalen die het heen en weer kregen van Marokko. Als de Lichtgetintiers daar zo geschikt voor zijn, laat ze dat doen aan een band in Veenhuizen of een ander penitentiair oord met hoge concentraties garnalenpellers in notendop, en dat lekker voor nop. Ik kocht laatst garnalen bij de Albert Heijn, terwijl ik de romige verse garnalen direct vanaf de TX10 gewend ben. En kreeg ze bijna niet door mijn strot. Ook niet als daar straks verplicht MSC op moet staan om milieuclubs met hun geldgedreven betuttelzucht in bedrijf te houden.

Wij eren de Aarde
Vanochtend probeerde ik biologische eco-yoghurt te eten van Pur Natur, waar dankzij EU-subsidies een geloofsbelijdenis op staat; ‘wij eerbiedigen De Aarde’. Om maar te tonen, wij zijn hier van onverdachte bron. Ik eet namelijk geen reguliere zuivel meer omdat geen steun te leveren aan de monotonisering van het platteland. Die boeren blijven bij het uitkleden daarvan de schuld maar geven aan ‘de pre’d’tooor’n’.

Maar wie gelooft dat die de hoofdoorzaak zijn, wanneer je zo’n boerenmonstertruck met twee maaiers over zijn gifgroene grastapijt ziet racen: welk hazenjong of ree-jong ontsnapt daar aan? En wanneer je weidevogels  op akker en stoppelvelden WEL ziet broeden, of bij de Vliegbasis Leeuwarden nog leeuweriken hoort zingen. Of wanneer op een nat weilandje naast de gifgroene agro-racebaan en haar Silent Spring daarnaast de kieviten duikelen?

Pur Natur dit maal. Het bleek nog levende yoghurt te zijn, die gewoon niet uit de fles wilde komen. Levende fermenten, je hoorde ze protesteren. Uiteindelijk heb ik met een dikke lepel deze witte drap aan de klauwen van Moeder Aarde ontfutseld. Zo, dan gaan we nu de rest van het hertenkadaver ontmantelen. Gisteren heb ik van de eerste voorpoot een stofpotje in bruin bier gemaakt.

MMMMMMMMMM. Zelfs de buurvrouw die normaal gesproken geen wild ‘lust’ vond het fantastisch. En dat was het ook. Is dat niet het beste keurmerk: als je brouwsel waardering krijgt?