De zee is niet alleen onze grootste bron van fijnstof bij aanlandige wind, maar ook van stikstof
De werkelijkheid is altijd complexer en daarom interessanter dan het alarmistische geschreeuw van milieudeskundigen die een probleem scheppen, en zichzelf aanbieden als de oplossing. Met in hun kielzog de copy-paste-sukkels van mainstream-media. Gisteren blogde ik al over het Paddo-meetnet dat trends VANAF 1999 laat zien. De enige relevantie van het jaar 1999 is dat toen dat Paddomeetnet begon. En zo laat je niet zien, dat enkele soorten voor die tijd nog TOE namen. De nieuwsbrief van de Paddo-deskundigen is al aanmerkelijk genuanceerder en geeft meer informatie dan CBS met haar stikstof-simplisme.
Dat Paddo-meetnet meet alleen op zandgronden de trends, en hier lijkt de ammoniakconcentratie vanaf 2005 niet verder af te nemen. Dikke kans dat de aard van de bodem- meer dan actuele emissies die al dan niet ‘natuurlijk’ mogen heten- hier een grotere invloed heeft. Waarom mogen wij dat denken?
Op andere bodemsoorten bij andere paddo’s zie je andere trends. Wat verder opvalt: de duinpaddo’s nemen sterker af door stikstofdepositie en deze komt niet van boeren, maar van algen uit zee. Deze RIVM-studie uit 2014 van Erik Noordijk geeft daar een opzetje voor. Andermaal: interessante materie om verder in te duiken. Dat betekent ook dat Natuurmonumenten op Schiermonnikoog maar wat aanklooit in haar strijd tegen stikstofdepositie die ‘de vergrassing’ zou veroorzaken. Waardoor ze- naar de anti-wetenschappelijke aard van dit fondsenwervende subsidiebedrijf- een excuus zagen om hier exotische Waddenbisons en kilometers hekwerk te plaatsen om zo de duinen te verpesten.
En dan ga ik nu Trudy in het herfstbos uitlaten, waar het vooralsnog wemelt van de paddo’s van verschillende soortgroepen, met name de vliegenzwam lijkt hier sterk toegenomen. Mogelijk dankzij een vochtige nazomer, het feit dat hier niet overal van die poepende oerkoeien loslopen, dat de grondeigenaar geen botanisch racist is die alle lariksen en dennen uitroeit voor zijn natuurlijkheids-ideaal/houtopbrengst.
Of de vele vele vele andere factoren die het voorkomen van zo’n paddo beïnvloeden, en die je niet landelijk op 1 hoop kunt gooien omdat je je meetnetje moet profileren.
Interessant verschijnsel, die relatief hogere gehalten van ammoniak aan onze Noordzeekust. Opmerkelijk dat dit verschijnsel op vage gronden zonder meer in de schoenen van de landbouw wordt geschoven. De landbouw zal er ook wel weer de schuld van zijn dat aan onze Noordzeekust, door de combinatie van landwind en zeewind, ook vaak de hoogste ozongehalten worden gemeten.