putin-climate

En ik me maar blindstaren op de Amerikaanse verkiezingen waar aan Republikeinse zijde nu nog maar vier kansrijke kandidaten zijn na het zwaar bekritiseerde laatste televisiedebat (zie full video): Trump, Carson, Rubio en Cruz. Deze vier zijn ieder voor zich en samen al helemaal goed voor een beëindiging van de wereldwijde klimaatnonsens plus een radicale defunding van de VN en de EPA. Maar wat als het liegbeest Hillary onverhoopt nu toch eens de volgende president zou worden? Sinds vandaag ben ik gerustgesteld: dan hebben we altijd Vladimir (Ras)Poetin nog!

Als je iets nuttigs in je weekeinde wilt doen ga je dit artikel op WUWT en dit artikel op Daily Caller helemaal lezen. Je leert Valdimir Poetin dan ook op klimaatgebied kennen als iemand die een “long game” speelt. En dat je nooit tegen een Rus moet schaken. Dat Poetin Kyoto alleen ratificeerde omdat hij ermee toegelaten werd tot de WTO. Maar dat hij nu de tijd rijp begint te achten voor een Buckler op klimaat.

Het meest interessante aspect van het WUWT artikel is dat er in feite al heel lang een dichotomie is tussen het Russische klimaatparadigma en het westerse. De Russen zitten al sinds Kondratieff’s artikel uit 1926 “Long Waves in Economic Life” op het spoor van cycliciteit. Zo verscheen in 1983 bijvoorbeeld van Michael Zahorchak het boek “Climate: The Key to Understanding Business Cycles”. Het westelijke paradigma wordt daarentegen bepaald door Lorenz’ chaostheorie. De cruciale uitkomst daarvan is dat het weer en dus ook het klimaat nooit verder dan een paar dagen vooruit bepaald kan worden.

Henk Tennekes is een van de leading wetenschappers geweest die Lorenz’ theorie heeft vertaald naar weermodellen. Toch ook wel weer een interessante speling van het lot dat de rabiate klimaatscepticus Tennekes – die om zijn denkbeelden van het KNMI werd verbannen – qua paradigma dichter bij de alarmisten staat dan de Russen die met hun geloof in cycliciteit wel denken realistische seizoensverwachtingen en klimaatprognoses te kunnen maken. Ik gaf donderdag een lezing aan de ijsmeesters van de Noorderondritten in Groningen en had toen spontaan de vondst: if it is unprecedented kun je er nooit een prognose op baseren. Alleen als het precedented is – want cyclisch – kun je voorspellen. Het IPCC bezigt dus een contradictio in terminis van een predicted unprecedented trend.

In de actuele voedingsdiscussie is naar voren gekomen dat voor 1945 in Duitsland de heersende theorie over obesitas was dat dit hormonaal bepaald was. Door een hormonale onbalans eten mensen meer dan ze verbranden en worden ze dikker. In Amerika was echter de theorie heersend dat overgewicht het directe gevolg is van de calorie-onbalans. Zonder dieper liggende hormonale oorzaak. De Duitse wetenschappers kregen met de ondergang van het derde rijk hun Buckler. Hun Zwarte Zwaan. Terwijl ze wel gelijk hadden. Weten we nu.

Zou het kunnen dat we nu met klimaat ook een oost-westsituatie gaan zien waarbij het oosten gelijk heeft en het westen niet? Dan zitten we altijd goed. Of we krijgen Trump/Carson/Rubio/Cruz en krijgen dan een dubbele implosie van het wereldwijde klimaatbeleid. Of we krijgen Hillary en daarmee een verdere socialisering van Amerika en een verdere implosie van Amerika als wereldmacht. Volgens de theorie van het machtsvacuum kan het dan niet anders dan dat Rusland zijn invloedsfeer naar ons gaat uitbreiden en dat we door Poetin van de klimaatfraude worden bevrijd. Polen is met de net gekozen nieuwe rechtse president Duda al om! Zie hier.

Parijs wordt spannend. En kort daarna weten we wie de Republikeinse kandidaat zal zijn. En dan krijgen we een hete november! Poetin: turn up the heat please!