Iedere plaag die de klimaatkerk verkoopt, hoe gek ook, wordt zonder slag of stoot geloofd want DE wetenschap zegt het

Iedere plaag die de klimaatkerk verkondigt wordt zonder slag of stoot voor waar aangenomen met beroep op het Scientisme: DE wetenschap zegt het

Deze blog gaat  over het vermeende spanningsveld tussen geloof en wetenschap. En specifiek de mate waarin dit spanningsveld nu verantwoordelijk is voor de secularisatiegolf die Nederland en de rest van het Westen als een wervelwind doortrok in 1 a 2 generaties. Vooral bij Babyboomers en dagblad Trouw-lezers hakte het er in. Velen van hen, zoals Klaas van Egmond (ex-directeur PBL), Pier Vellinga omarmden de seculiere verlossingsleer van de Groene Kerk als alternatief. Met De Natuur als God, het geschapene boven de schepper. De aanbidding van het Groene Kalf.

In het domein van digitale plasjes tegen een paaltje- Twitter- waterde Jan Rotmans van Urgenda ooit in publiek betaalde tijd: dat de leegkomende kerkgebouwen door de secularisatiegolf een plaats voor nieuwe samenkomsten konden worden. Hij bedoelde dan voor zijn eigen Groene Kerk, die gelooft dat Moeder Aarde hen van subsidie zal voorzien, tot de Transitie komt naar het Duurzame Avondland. Met het Scientisme als vorm van intellectuele inquisitie. Wie niet de Waarheden van de Klimaatkerk onderschrijft die is tegen DE wetenschap- lees: onze versie waarop onze macht leunt.

Zie hier dit citaat uit ‘Geef om de Natuur’ , waarmee het Wereld Natuur Fonds in 1977 collecteerde voor haar Groene Kerk. Nadat auteur Matthijs de Vreede waarschuwt dat De Natuur als de God der Wrake zal huishouden, lezen wij:

‘ De natuur is niet meer (hoofdstuk 5), constateert met droefenis Hans Bouma. Dat is duidelijk na lezing van de door hem beschreven trieste voorbeelden van uitroeiing van planten en dieren. Hij filosofeert over onze persoonlijke houding tegenover die verarmde natuur en over hoe we moeten proberen de weg terug te vinden en- (hahahahahahahah RZ)- als de Indiaan Seattle van de vorige eeuw- (hahahahahahahahahahahaha RZ) weer eenheid voor die natuur te krijgen.

De nonsens die de milieubeweging leert over ecologie, energie en economie WEL kunnen geloven en daar je zin zoeken. Mythes omarmen van de Indiaan in Harmonie met De Natuur. ….maar je kont keren naar de christelijke traditie omdat je jezelf daarvoor te intellectueel acht. Zie daar 1 van de vele spagaten die de menselijke geest kan maken.

  • Daarom de centrale stelling: de massa-secularisatie werd door andere sentimenten gedreven dan intellectueel onderzoek.
Verzet tegen 'atheistische' evolutie; oordopjes in bij de biologieles

Verzet tegen ‘atheistische’ evolutie; oordopjes in bij de biologieles

God is doof? Oordopjes indoen
De andere spagaat, is die van de nog vele miljoenen christenen wereldwijd die hun geloof graag serieus willen belijden. Vanuit welke motivatie ook, dat is persoonlijk en voor ieder zelf te bepalen. Dat leidt dan ook tot clubs die zich – nodeloos- tegen Darwiniaanse evolutie gaan keren, zoals hierboven. Omdat zij met hun neus worden gedrukt op het spanningsveld geloof-wetenschap dat vaak wordt opgevoerd. Vaak komen deze gelovigen samen in fabriekshallen, lege scholen. Ze zijn de dweilorkesten van de leeglopende tradities en hun veel mooiere kerkgebouwen. Met hun elektrisch versterkte kerkbandjes evenaren ze de herrie van een dweilorkest.

Is God dood bij de oude tradities, dan wordt hij hier doof. En dus ook doof voor kennis.

Archeopteryx Eisenach bij vindplaats Solnhofen Beieren

Archeopteryx Eisenach bij vindplaats Solnhofen Beieren

Het antwoord van de fabriekshal-kerken is voor velen terecht onbevredigend: oordopjes indoen.  Velen laten zich opjutten door filosofische amateurs als Richard Dawkins. Zie hier boven als voorbeeld een predikant die zowel verstand heeft van homo’s als van ‘atheïstische evolutie’. Dawkins schreef fantastische boeken over biologie als The Ancestor’s Tale. Maar is bij het plebs bekend vanwege zijn anti-geloofstirades. Waarbij hij als fundamentalistisch protestant in spiegelbeeld zich tegen het Christendom keert.

De Groene Kerk overwoekert de oude kerk

De Groene Kerk overwoekert de oude kerk

Intellectuele oneerlijkheid, een doodzonde
Omdat Dawkins zich- net als ik- stoort aan intellectuele oneerlijkheid. Afkeer van de leugen leek mij vooral een christelijke erfenis. Daar had Jezus het alvast niet op, dan pakte hij de zweep en veegde hij de tempel uit. En De Heere in het Oude Testament kneep bij menig genocide (de slachting bij Ai) een oogje toe. Maar zodra David hem voor de gek wilde houden, werd hij pas echt boos.

Wat Dawkins zo vooral bereikt is dat mensen als bovenstaande predikant zich geroepen voelen om zich tegen basale biologie te keren. Omdat uit naam van ‘de’ wetenschap hun dierbare levensfilosofie wordt aangevallen. Hun inspiratie op persoonlijk niveau, waarvoor ze iedere ochtend uit bed komen.

Een meer intellectuele en neutrale beschouwing dan het gepruts van Dawkins op dit vlak, kun je lezen in het werk van Michael Ruse: The Evolution Creation Struggle.Theodosius Dobzhansky (‘nothing in biology makes sense, except in the light of evolution’) was baanbrekend bioloog en denker over evolutie, en orthodox christen. Hij ging dus op een andere en misschien wel meer Verlichte manier om met het spanningsveld.

Zonder enig gezag vervalt de toegevoegde waarde

Zonder enig gezag vervalt de toegevoegde waarde

Het alternatief: God is dood
In de restanten van veel oude tradities is het antwoord op het spanningsveld geloof-wetenschap niet veel beter. De erfenis die 2 eeuwen protestants theologiseren en literatuurkritiek sinds Feuerbach overlaat ( de mens schiep God) is dat je alle bijbelverhalen moet postmoderniseren. Tot er een Joodse verhalenbundel overblijft bij de Babylonische borreltafel, zo 2500 jaar geleden bij de Ballingschap, met een spirituele waarde van het verzameld werk van de Gebroeders Grimm.  De zeven zegels uit de Apocalypse en de Zeven Dwergen bij Sneeuwwitje; moraalsprookjes, als je er maar gelukkig van wordt amen.

De hellend vlak-redenering is daarmee het dak geworden van de Protestantse kerk. Op het moment dat je de Bijbel geen gezag meer toekent als gids boven ieder ander literair werk of lectuur, maar jezelf aanwijst als beoordelaar van wat wel/niet mogelijk is, komt er geen einde meer aan het arbitraire schiften.Men heeft dan stiekem al gekozen voor Atheisme, maar durft dat niet luidop uit te spreken. Dat heet: intellectuele lafheid.

Abdij van Egmond. Niet te snel conclusies trekken en op tijd je kop houden....

Abdij van Egmond. Niet te snel conclusies trekken en op tijd je kop houden….

Het Groene Kalf
Je ziet in die leegloop-kerken ook dat ze het Groene Geloof gaan omarmen, iets geks over het klimaat gaan roepen, zich uitsloven om zo modern mogelijk over te komen/eenvormig met de moderne massacultuur om maar aardig gevonden te worden. Of ze schakelen Jezus gelijk aan Mohammed en iedere goeroe om ‘religie’ als 1 gelijkwaardige pot nat te verdedigen. Op die wijze- het onderscheidend vermogen van de Westerse christelijke traditie verwateren om maar met iedereen vriendjes te zijn- verloor Tony Blair dan ook glansrijk het debat van Christopher Hitchens.

Hoor vooral de heerlijk onderkoelde aankondiging ‘there seems to be some degree of excitement‘. Heerlijk. En wat dit ook zegt: sinds Darwin’s Bulldog met de Anglicaanse bisschop een robbertje God-debat vocht is er anderhalve eeuw later nog steeds die zelfde gepassioneerde interesse.

Een kerk waar God uit is gerelativeerd als gezag boven het eigen arbitrair oordeelsvermogen: Die verliest onderscheidende waarde ten opzichte van iedere club die de Gouden Regel onderschrijft; in een ander iets van jezelf zien. Dan krijg je ook een Paus die een wit voetje wil halen bij de Groene Kerk (aanbidders van het Groene Kalf). De wil om bij een huidige machtige stroming zieltjes te winnen, overstemt dan de noodzaak die macht kritisch te beschouwen in het licht van de eigen waarden.

Waarden die fundamenteel verschillen. Het levert de Paus plots gejubel op uit de hoek op van media die hem anders afzeiken, zodra hij traditionele waarden verdedigt. Wat zegt dat?

Julische Alpen, kalkrotsen bestaand uit voormalig zeeleven

Julische Alpen, kalkrotsen bestaand uit voormalig zeeleven

Darwin op zevenmijlslaarzen stapt over moeilijke vragen heen…
De andere kant, die ik met Dawkins deel: Verzet tegen basale biologie of gewoon botweg de ingrijpende werking van natuurlijke selectie en darwinistische processen ontkennen, roept bij mij en vele anderen alvast ergernis op. Wie zijn argument bouwt op negatie van kennis, neemt een verloren positie in. En eindigt met het overschreeuwen van zichzelf. Dat neemt niet weg dat je vanuit door je geloof aangedreven kritische zin op gemakzuchtige biologen-verhaaltjes pijnplekken kunt blootleggen.

Die zag er in de Jura nagenoeg het zelfde uit, als hoe vissers 'm tegenwoordig opvissen

Die zag er in de Jura nagenoeg het zelfde uit, als hoe vissers ‘m tegenwoordig opvissen

Ik heb alvast niets met de kritiekloze Darwin-verering van sommigen. En dat we in aardlagen een toename van complexiteit door de tijd zien in levensvormen, is nog niet het BEWIJS dat je met natuurlijke selectie DUS tot complexiteit komt. Vele soorten verkeren al tientallen miljoenen jaren in een stasis.

Hoe ontstaat complexiteit? Deze monnik heeft alvast een synthese tussen moderniteit en traditie gevonden

Deze monnik heeft alvast een synthese tussen moderniteit en traditie gevonden.

De vraag hoe complexiteit kan ontstaan is wat mij betreft niet opgelost. De denkrichting waarin veel wetenschappers nu zitten is via de Tweede Hoofdwet van thermodynamica (= letterlijk temperatuur verandering). De wanorde (Entropie= is samenvoeging energie en Griekse woord voor transformatie) blijft groeien, gradienten blijven afvlakken. Zoals ook iedere Alp uiteindelijk tot een Highland afslijt.

Niets in het universum ontsnapt aan deze wet. Dus dat hebben critici van wat ik noem de Darwin-vereerders goed gezien. Natuurlijke selectie leidt niet beslist tot complexiteit, eerder tot regresssie. Maar….in open systemen kan bij toevoer van energie orde ontstaan, door buiten dat systeem de wanorde te laten groeien. Ik kom daar nog op terug, ik herlees net weer Eric J Chaisson, maar het was Schrodinger al die met ‘What is Life’ een opzetje gaf…Wat sommigen ‘zelforganisatie’ noemen, is niet zelforganisatie: het betekent grote hoeveelheden energie in een systeem pompen tot er orde binnen het systeem ontstaat en meer wanorde daarbuiten.

Zoals jij zelf ook door voeding energie opneemt die de dood (= stabiel evenwicht) op afstand houdt.

...nature abhors gradients. Deze bergen slijten langzaam af, gedwongen door de Tweede Hoofdwet

…nature abhors gradients. Deze bergen slijten langzaam af, gedwongen door de Tweede Hoofdwet

HET antwoord ontsnapt zodra je het benoemt
Vooral slecht geinformeerde mensen nemen gefixeerde posities in. Terwijl het misschien volstaat bij toegeven wat je NIET weet of snapt, en vanuit een houding van verwondering of zelfs ontroering met het eeuwig Onkenbare vrede hebben. In de christelijke traditie heet dat overgave.

Per definitie heeft een intellectuele zoektocht geen zin, wanneer het antwoord van tevoren al vast moet staan. Waarbij dat enge antwoord binnen het meestal beperkte voorraadje hersencellen moet passen. En dan, zodra je God probeert te definieren, iets dat in de tradities altijd groter werd geacht dan je bevattingsvermogen, ontglipt het je. Zoals het gedrag van atomaire deeltjes verandert door invloed van de waarnemer.

Het God of the Gaps-idee lijkt mij dan ook te bekrompen, als je alleen al in de bizarre wereld van het atomaire kijkt. Of het moet zijn, van het gat in je hoofd.Het blijft dus altijd zoeken, zoals ze dat bij de Abdij van Sint Sixtus ook omschrijven. Met na een stukje vinden een hevig verlangen nog verder te zoeken.

Wat mij dus al decennia boeit is het spanningsveld geloof en wetenschap, wat er volgens mij dus niet beslist is. Immers, is zuivere wetenschap ook niet die zoektocht naar de kern van de natuur, naar het begin van het leven, hoe het werkt, kortom: ook met de basale vragen als startpunt, die zelfde verwondering, dat ontzag. Alleen met ander gereedschap

Abdij van Orval

Abdij van Orval: zonder aanbidding door levende mensen in de abdij wordt dit een gesubsidieerde bier-ruine

Wie God verlaat….
Daarom besluit ik met mijn vraag aan de lezers: in welke mate is dit spanningsveld nu verantwoordelijk voor de secularisatiegolf, die Nederland inclusief mijzelf ontkerkelijkte? Volgens mij spelen intellectuele overwegingen hier slechts een schaduwrol, die te vaak wordt opgevoerd als ‘de’ reden. Met grote consequenties. Als gereformeerd opgevoed ventje in de jaren ’80 had je in die kerk op 1 ochtend nog 2 volle diensten. Die kerk staat nu op de lijst voor afbraak. Dus in 1 generatie, en God zij met ons verdween van onze munt.

Momenteel drukt Mario Draghi nu 1500 miljard euro bij, om de inflatie van de euro aan te wakkeren om zo de ECB-bankproblemen en schuldencrisis op Weimar-republiek-achtige wijze te lijf te gaan. Tot het pensioen van onze ouders is verdampt. Zoal Syp Winia in Elsevier schrijft is onze nationale pensioenpot gelijk aan het bedrag dat Super Mario nu bijdrukt.

Marc van den Tweel hield vorig jaar voor de raad van kerken nog een vroom praatje met Groene Kerkproza..

Marc van den Tweel hield vorig jaar voor de raad van kerken nog een vroom praatje..Heeft ieder mens niet een degelijke donderpreek nodig om zelfkritisch te blijven in de zee van zelfrechtvaardiging?

Is het dus werkelijk zoals Maarten ’t Hart- onze nationale godschopper met kerkheimwee- het formuleerde: wie God verlaat heeft niets te vrezen? Oftewel: kun je een wereld voor mogelijk houden, waarin alles geheel anders blijkt te zijn dan je door levensgeschiedenis en beschouwing daarvan aannam, en die je volledig onwaarschijnlijk leek?