De nationale verliezer van de moderne cultuur: grutto. De vogel moet fondsen werven voor natuurclubs, door u een schuldgevoel aan te praten

Subsidie subsidie subsidie. De nationale verliezer van de moderne cultuur: grutto. De vogel moet fondsen werven voor natuurclubs, door u een schuldgevoel aan te praten en door wat tegen het boerenbedrijf aan te trappen.

De Volkskrant helpt Wereld Natuur Fonds/Theunis Piersma/Natuurmonumenten bij het alarm slaan over de grutto, die ‘met uitsterven is bedreigd’. Och gutte gutte grutto. Deze verliezer van de moderne tijd moet dan ‘nationale vogel’ worden: lees nationale fondsenkip waarmee deze clubs zichzelf in bedrijf kunnen houden en zich een beetje tegen boeren willen aan bemoeien.

Omdat de klassenvijand van activistnaturisten- de boer-  de enige knop is waaraan ze willen draaien. Een beetje het zelfde als wat ze op het Wad doen met hun vissertje pesten, ook omdat visserij het enige is waaraan ze iets willen veranderen.

‘Met uitsterven bedreigd’= geef ons subsidie
Veel meer subsidie nog dan er al aan die grutto tevergeefs werd uitgegeven, de existentiële vraag is: wat smijt dat nog op? Als er al iets aan het boerenbedrijf zou moeten veranderen, dan moet zo’n decimerende subsidiekaketoe niet de reden zijn: de boer zelf en zijn bedrijf moeten voorop staan, want zo denken die naturisten ook zelf. Die zijn ook in de eerste plaats met hun eigen fondsenwerving bezig.

Omdat linkse activist-naturisten zelf nooit een bedrijf in de lucht hoefden houden maar gewoon publiek geld vangen op een hoogleraarstoel, verwacht ik uit die hoek dan ook weinig progressie rond de vraag: hoe biedt je boeren een renderend alternatief buiten de rat-race in het post-melkquotum tijdperk.

Overal succesvol!

Overal succesvol!

Kies de buizerd als nationale vogel, en er is geen cent subsidie nodig
Liever vestig ik de aandacht op de Nieuwe Weidevogel, die

  • a. veel mooier is dan dat nerveus mekkerende pijpzeikerdje dat ons schuldgevoel moet aanpraten. Ik vind roofvogels per definitie leuker om te zien, en meer dan een kwestie van smaak is hier niet in het geding.
  • b. het hele jaar aanwezig is, in plaats van de helft van het jaar in Afrika waar alleen Theunis ze kan zien op 1 van zijn publiek/door WNF betaalde snoepreizen.
  • c. en bovenal succesvol is

Want waarom moet je een verliezer als nationale vogel hebben? Terwijl winnaar de buizerd helemaal niet van boeren vraagt dat zij Ot en Sien gaan doen. De buizerds was in die goeie ouwe tijd toen gruttogeluk nog heel gewoon was- de jaren ’50 vorige eeuw -een zeldzaamheid van de zandgronden.

En als het ‘m nu even uitkomt, broedt hij op kaal boerenland, industrieterrein, hij is omnipresent. Overal kun je nu deze zonnedraaier op thermiek zijn rondjes zien draaien terwijl hij miauwend zijn aanwezigheid kenbaar maakt. Ik krijg er nooit genoeg van om naar te zien. De buizerd getuigt dat natuurclubs de natuur nodig hebben, maar de natuur heeft geen natuurclubs nodig. Daarom mag hij nationale vogel worden, als getuigenis van de overbodigheid van Postcodeloterij BV.

...ze hebben weer uw geld nodig

…ze hebben weer uw geld nodig, en moeten dan weer allerlei onmisbaar onderzoek doen in West Afrika

De buizerd wisselt stuivertje met de grutto. Die grutto was ‘vroeger’, dus in de Middeleeuwen zeldzamer dan nu. Het was zo’n moeras/veen-beest dat zijn gedrag veranderde toen de Hollanders de sappige polders aanlegden ten koste van de Oerrrrr-natuur. . Die Oerrrr-natuur dat was moerasbos, elzenbroekbos. Tot de Hollanders dat ontgonnen. Na ontginning bleven die veengronden over, die na veenafgravingen tot plassen werden. De plassen polderden de Hollanders in, Wormer, Purmer, Schermer.

Daar zag de grutto toen zijn kans, omdat de natuur van nature opportunistisch is. En nu is de grutto-glorietijd voorbij. De buizerd ‘hoorde’ volgens vogelmensen in het bos te leven,- op basis van historische gewenning. Maar hij denkt daar zelf nu anders over. De buizerd is- net als de grutto vroeger- een succesvolle cultuurvolger. Alleen heeft de buizerd een extra streepje voor. Hij volgt de MODERNE cultuur, en niet de cultuur van vroeger. Daarom ook mijn stellingname: wat in ons land ‘natuurbescherming’ heet, is primitieve cultuurbescherming.

Hier leeft bijna niks....

Hier leeft bijna niks….nou ja, reewild, ganzen

Doel sympathiek, aanpak negatief
Overigens sympathiseer ik met Theunis P zijn insteek: dat monotone boerenland met die gifgroene agro-businessterreinen, die agrarische variant op de tegeltuin voor de onderhoudsarme hersenpan. Dat is ook niet mijn ding. Alleen de benadering is anders in mijn IMBY-filosofie. ALS jij vindt dat een boer meer grutto’s moet verbouwen, wordt dan zelf boer en realiseer op je eigen terrein de juiste condities. Vanaf je door WNF betaalde leerstoel is het wel erg eenvoudig actievoeren, met wat snoepreisjes naar Afrika tussendoor.

Als 25 jaar grutto-neergang iets bewijst, is het dat de aanpak van natuurclubs faalt. Een beetje alarm slaan in media en tegen boeren schoppen tot ze een geweten hebben, loterijgelden en subsidies vangen om harder alarm te slaan en nog harder te schoppen.

En slechts verlies bewerken.

Krijgen die mensen dan nooit genoeg van zichzelf, vraag je dan wel eens….Maar nee, net als een sekte gaan ze door tot de laatste loterij-euro versleten is, en ze zien zichzelf ook nog eens als ‘hoeders der Wetenschap en Beschaving’. Terwijl ze er geen been in zien om de kluit te belazeren als dat zo uitkomt.