De regering wil dat we in 2020 14% van onze energievoorziening opwekken met hernieuwbare bronnen. Daarvoor wordt maximaal ingezet.

De meeste hernieuwbare energie moet komen van windmolens en biomassabijstook. En in tegenstelling tot wat veel mensen denken heeft de elektriciteitsproductie van zonnepanelen niet echt een groot aandeel daarin.

In hoeverre zijn deze ‘bronnen’ geschikt om onze fossiele brandstoffen te vervangen?

Als we kijken naar biomassa dan wordt dat door milieudefensie, Greenpeace en de actieclub Urgenda gezien als de oplossing om in 2030 een fors deel van onze energievoorziening te gaan leveren. Daarnaast gaan ze er dan van uit dat we door besparingen en efficiencyverbeteringen ons huidige energiegebruik halveren.

Het in hun plannen opgenomen biomassaverbruik betekent wel dat we dan een oppervlakte van ongeveer 2,5 x Nederland nodig hebben om dat te laten groeien en kennelijk vergeten ze dan dat andere landen ook die weg op willen gaan. Dat kan dan ook niet.

Momenteel wordt al veel hout uit bossen in America en Canada verstookt en ook veel suiker, zetmelhoudende voedselgewassen en eetbare olie ingezet voor de productie van de bijvoeging van alcohol en tot biodiesel bewerkte olie in onze autobrandstoffen.

De energiedichtheid van de productie van biomassa is gering te noemen. Je hebt veel grond nodig om biomassa te produceren vaak ook met met inzet van kunstmest. Daarnaast wordt roofbouw gepleegd op de bossen in Canada en de VS, waar hout wordt vermalen, gedroogd en in pellets geperst. Dit hout wordt met bulkschepen hierheen wordt getransporteerd om in centrales en kachels te verbranden en dat wordt groen genoemd.

Natuurorganisaties in de Verenigde Staten gaan ook daar nu bezwaar maken.

De houtoogst in de landen van herkomst, van het in Nederlandse centrales gestookt hout, stuit ook op kritiek over ecologische bij-effecten van Europees beleid voor duurzame energie.

Actiegroepen uit de Verenigde Staten als de Dogwood Alliance protesteren tegen de houtkap in de Appalachen met de slogan ‘our forests aren’t fuel’. Dit is de regio waaruit Essent haar houtpellets importeert voor Nederlands grootste houtstoker, de op kolen en hout brandende Amercentrale (295 MW van de 1246 MW vermogen).

Bron hier.

De Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen heeft t.a.v. biobrandstof een heel duidelijk visiedocument, ‘Vertrouwen in biobrandstof en houtstook misplaatst’, uitgebracht.

In hun nieuwsbericht daarover geven ze het volgende aan:

De conclusie: het verbranden van hout in elektriciteitscentrales en van bio-ethanol en biodiesel in auto’s lijkt niet of nauwelijks bij te dragen aan besparing van CO2-uitstoot. Daarom zijn ze niet geschikt als middel voor de transitie naar een duurzame energievoorziening.

Hoe zit het op dit moment met het ‘groene’ aandeel van onze energievoorziening? Dit zegt het CBS er over:

CBS: Wind belangrijkste bron hernieuwbare elektriciteit.
Voor het eerst is wind de belangrijkste energiebron voor hernieuwbare elektriciteit. De elektriciteitsproductie uit wind lag in 2014 zo’n 8 procent hoger dan in 2013, terwijl de productie uit biomassa 16 procent lager uitpakte.

Bron hier.

Dat klinkt de groene Kamerleden als muziek in de oren maar laten we eens kijken naar de cijfers. Allereerst de productie van het aandeel hernieuwbare elektriciteit zoals het CBS dat noemt.

De totale productie van hernieuwbare elektriciteit in 2014 was 11,7 miljard kWh, net iets minder dan in 2013. Het is het vijfde achtereenvolgende jaar dat de productie van hernieuwbare elektriciteit schommelt rond 10 procent van het verbruik.

Kijken we naar het eerste staafdiagram uit bovenstaande link dan blijkt dat in 2014 het aandeel wind 4,98% van ons elektriciteitsgebruik was, Biomassa 4,34 en zon en waterkracht samen niet meer dan 0,71%. De biomassa zet ik er even buiten haakjes, omdat daarover de discussie ten aanzien van de werkelijke CO2-besparing op wetenschappelijke gronden geopend is. Ik denk dat de visie van de KNAW juist is.

Dan blijft als bijdrage aan ons elektricitijdsverbruik ongeveer 5% wind over en minder dan 1% zonne energie en waterkracht.

Uit deze informatie praktijk blijkt dat we momenteel iets meer dan 80%  van onze stroom halen uit een mix van kolen 25% en aardgas 55%. De rest komt van windmolens 5% en 15% van andere kleinere bronnen zoals zonnepanelen, afval, waterkracht, Wkk eenheden etc.

Als je daarbij bedenkt dat gemiddeld per jaar tegen de 14% van ons energiegebruik bestaat uit elektriciteit dan stelt het aandeel van wind en zon aan ons totale energiegebruik maar heel weinig voor. Rekenen we ook nog eens mee dat windmolens en zonnepanelen aanbodgestuurd stroom leveren op ons vraaggestuurde netwerk wat forse inpassingsverliezen zal veroorzaken  dan halen we op dit moment netto ongeveer 0,5% van ons totale energiegebruik uit de windmolens.

Nu het  laatste nieuws, het onzalige idee dat de sluiting van kolencentrales een haalbare kaart is.

In de Tweede Kamer is besloten om te onderzoeken of we alle kolencentrales kunnen sluiten. Dat is een beslissing ingegeven door Greenpeace, Urgenda en milieudefensie. Zwaar gesubsidieerde clubs, die de status quo willen handhaven en blijven lobbyen met name bij linkse partijen.

Kijken we naar de cijfers dan wordt in de praktijk minimaal een kwart van onze elektriciteit met kolencentrales opgewekt. Kolen en gas vormen de hoofdmoot van onze stroomvoorziening. Daarmee kun je  vraagvolgende stroom leveren, wat essentieel is om het net in de lucht te houden. Ook kun je daarmee wind en zonnestroom balanceren zodat we ondanks de weersafhankelijke levering van deze bronnen over een redelijk stabiele stroomproductie kunnen beschikken.

Ga je echter 25% van de huidige stroomvoorziening uitschakelen dan heeft dat direct consequenties voor de leveringszekerheid. Wil je dat toch doorzetten, dan is er maar een oplossing en dat is de levering van de kolencentrales 1 op1 vervangen door een andere goed regelbare bron met hoge energiedichtheid anders valt regelmatig letterlijk het licht uit.

Je kunt er ook voor kiezen om meer energie uit het buitenland importeren maar deze stroom zal zeker ook deels uit kolencentrales komen, zodat je op deze wijze je CO2 uitstoot exporteert.

Het aandeel van 25% dat we door sluiting van de kolencentrales te kort komen vervangen met extra windmolens is helemaal een rampscenario. De situatie dat we dan ongeveer 30% van onze stroomvoorziening met weersafhankelijke bronnen willen opwekken is zonder buffering niet mogelijk en vrijwel onbetaalbaar, hetgeen door de Algemene Rekenkamer wordt bevestigd.

Dan zul je al snel de verwijzing krijgen naar Denemarken. Dat is echter appels en peren vergelijken. Wij moeten onze weersafhankelijke bronnen balanceren met fossiele centrales. Denemarken zit volledig ingevlochten in het netwerk van Noorwegen en Zweden, waardoor balancering met waterkracht en kernenergie mogelijk is.

Bron hier.

De kosten
De Algemene Rekenkamer geeft het t.a.v, het energieakkoord aan dat uit hun berekening blijkt dat alleen al het halen van de doelen uit het energieakkoord alleen met extra geld mogelijk is en in totaal 71 miljard zal gaan kosten. Daarvoor gaan we dan 14% duurzame energie realiseren in de komende jaren.

Het kabinet en de Tweede Kamer blijven met sluiting van de kolencentrales in de praktijk hangen in groene dromen en bij het doorzetten daarvan een financiële ramp, die onze stroomvoorziening en de economie volledig onderuit halen.