Ross McKitrick is professor economie aan de Canadese Universiteit van Guelph. In klimaatkringen is hij vooral bekend als coauteur van Steve McIntyre. Zij wezen in verschillende artikelen op de fouten (volgens sommigen), fraude en manipulatie (volgens anderen), die door Michael Mann en zijn coauteurs waren gemaakt bij de constructie van de zogenoemde hockeystick–grafiek, die een beslissende rol heeft gespeeld bij de politieke besluitvorming inzake de aanvaarding van bindende verplichtingen door regeringen van de ontwikkelde landen om de uitstoot van CO2 aan banden te leggen.
Minder bekend is dat McKitrick, samen met Christopher Essex, auteur is van ‘Taken by Storm’: The Troubled Science, Policy and Politics of Global Warming’, en actief heeft meegewerkt dat de sociaal–economische hoofdstukken van de rapporten van het VN–klimaatpanel (IPCC).
De Canadese ‘Friends of Science’ heeft 14 mini–college’s van hem op haar website gezet, met de volgende titels:
1. Climate Models that Predicted Warming are Wrong
2. Climate Models are Based on Faulty Climate and Economic Models
3. Social Costs of Carbon Sound Precise
4. Social Costs versus Social Benefits
5. No Effect OR Catastrophe
6. Policy Makers Should Wait 2-4 Years
7. Why is an Economist Evaluating Climate Science
8. Precise-looking numbers can fool people and policy-makers
9. Speak Up or Suffer the Consequences of Bad Climate Policies
10. Climate Policy Costs Unjustified for Future Minuscule Benefits.
11. Corporate CEOS Can Make Constructive Contributions and Prevent Poor
12. Are temperatures changing? What about air quality?
13. Are costly climate policies justified?
14. What was the weather like when I was growing up?
Hierin behandelt Ross McKitrick op de voor hem zo karakteristieke onderkoelde toon de genoemde aspecten van de klimaat’problematiek’.
Allereerst wijst hij er op dat de opwarming zo’n 15 – 20 jaar geleden is gestopt, terwijl alle modellen opwarming aangaven. Dat maakt duidelijk dat de modellen tekortschieten. De meest waarschijnlijk verklaring is dat de modellen het effect van de toenemende concentratie van CO2 in de atmosfeer overschatten. De economische modellen om de nadelige gevolgen van opwarming weer te geven, worden niet gekalibreerd ten opzichte van de werkelijkheid maar ten opzichte van de klimaatmodellen. Als de laatste een overreageren op CO2, dan zullen de economische modellen ook als uitkomst hogere sociaal–economische kosten als gevolg van opwarming opleveren.
Maar los daarvan laboreren de economische modellen nog aan andere tekortkomingen. Kleine veranderingen in sommige parameters kunnen enorme veranderingen in de uitkomsten veroorzaken. Dat betekent dat er een hoop ‘guesswork‘ aan te pas moet komen. Nochtans komen wetenschappers met zeer nauwkeurige schattingen van de schade die CO2 zou veroorzaken. Maar dat is in wezen zuivere speculatie.
Voor de bepaling van het juiste beleid heeft men gegevens nodig van kosten en baten. Die moeten tegen elkaar worden afgewogen. We profiteren enorm van het verbruik van fossiele energie. De berekening van de mogelijke schade bevat louter speculatie.
Het verschil tussen gemodelleerde opwarming en de realiteit wordt hoe langer hoe groter. De klimaatmodelleurs moeten dat repareren. McKitrick vermoedt dat de klimaatgevoeligheid te hoog is ingeschat. Dat is de belangrijkste grootheid die bepalend is voor de berekening van de sociaal–economische kosten van CO2. Als daarover duidelijkheid komt, zal dat volgens hem onmiddellijk effect hebben op het beleid.
De economische modellen zijn gebaseerd op de klimaatmodellen. Als er een probleem is met de klimaatmodellen, zal zich dat vertalen in problemen met de economische modellen. Wat betreft de evaluatie van modellen en statistische technieken hebben economen veel ervaring en deskundigheid. Daar kunnen klimatologen hun voordeel mee doen.
Niet–deskundigen kunnen zeer onder de indruk komen van de schijnbare precisie van de uitkomsten van modellen. Maar dat is slechts een illusie van precisie. In feite gaat het om zuivere speculatie. Als je niet over een soliede theorie beschikt, kun je met behulp van de computer zeer snel een schijnbaar nauwkeurig resultaat berekenen. Maar tegelijkertijd maak je ook veel sneller fouten. Uiteindelijk is de uitkomst echter niet meer dan speculatie.
Critici worden afgeschrikt zich in de klimaatdiscussie te mengen vanwege verwijten dat zij niet voldoende medeleven tonen voor de vermeende slachtoffers van klimaatverandering, bijvoorbeeld die in de ontwikkelingslanden of laaggelegen kustregio of eilanden. Ze zijn bang om als wetenschapsontkenners te worden gestigmatiseerd. Daardoor is er vaak geen serieuze discussie mogelijk over de werkelijke risico’s die de lokale bevolking in de betrokken gebieden loopt.
Het gebrek aan een serieuze discussie leidt tot kostbaar en slecht beleid, dat bijvoorbeeld heeft geresulteerd in een verstoring van de energiemarkt met de daaruit voortvloeiende welvaartsverliezen. Daarom moeten critici hun angst om voor niet politiek correct te worden versleten, zien te overwinnen.
Wat het beleid betreft is de remedie veel erger dan de kwaal. Zelfs als we de cijfers van AGW’ers (AGW = ‘Anthropogenic Global Warming‘) voor waar aannemen, blijken de voordelen van de door hen bepleite maatregelen minuscuul en onzeker te zijn.
Mensen in verantwoordelijke posities, in het bijzonder CEO’s, hebben de plicht om een constructieve bijdrage te leveren aan beleidsbeslissingen. Maar verschillende bedrijven en organisaties hebben er de voorkeur aan gegeven om politici en milieuorganisaties, die een actief klimaatbeleid voorstaan, financiële steun te geven in de hoop dat ze hen dan met rust zouden laten. Dat is niet gebeurd. Het bedrijfsleven zal dus zijn angst om zich kritisch uit te laten, dienen te overwinnen. Zo niet, dan moeten ze ook niet klagen dat ze hard zullen worden getroffen door steeds strengere regelgeving. Dat is niet alleen nadelig voor de bedrijven in kwestie, maar ook voor hun klanten en de samenleving als geheel. Immers, e.e.a. leidt tot verlies aan welvaart en werkgelegenheid.
Aldus Ross McKitrick.
Beluister en bekijk verder hier.
Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hier, hier, hier, hier en hier.
Ah kijk. Ook Hans Labohm is blijven steken in 2012. Wat hebben die sceptici toch…..Het is zo voorspelbaar. Geen probleem hoor, in deze grafiek zien we het verloop van de laatste 3 jaar.
https://pbs.twimg.com/media/CZMDEjqUgAQdkK8.png
Herman, jouw link laat alleen gemanipuleerde oppervlakte data zien. En zelfs dan klopt het nog niet.
Herman heb je de kleine lettertjes gelezen onder je grafiek? Daar staat iets van “includes 109 runs van 38 RCP4.5 models” toch? Iets waar ik je tenminste twee keer eerder op heb gewezen.
Wat betekent RCP4.5?
“It is a stabilization scenario in which total radiative forcing is stabilized shortly after 2100, without overshooting the long-run radiative forcing target level (Clarke et al. 2007; Smith and Wigley 2006; Wise et al. 2009).”
Als we daar al onder blijven zonder dat de emissies zijn gestabiliseerd, waar hebben we het dan nog over?
Andre, de grafiek loopt tot 2012. Wat heeft dat te maken met die runs te maken? Het is 2016 Andre, 2016 Andre, heb je dat over? En als je dan data t/m 2012 laat zien en de laatste jaren weglaat dan zit je de boel te opzichtig te flessen. Wat begrijp jij daar nu niet aan? HIER:
https://pbs.twimg.com/media/CZMDEjqUgAQdkK8.png
Wat zit je toch te zeveren over die runs man, daar gaat het helemaal niet om. Waar het om gaat is die kinderachtige hide the cline spelletjes.
Herman,
Ik heb de gewraakte grafiek vervangen. Zo goed?
Ah, vervangen door Spencer’s lieg grafiek. Daar hebben we het al uitgebreid over gehad. https://klimaatverandering.wordpress.com/2014/02/12/spencers-grafiekengoochelarij/
Herman,
Nee, de grafiek is van Christy (Model output: KNMI Climate Explorer).
Gut, het is niet lieg grafiek van Spencer maar de lieg grafiek van Christy. Kijk, zo ziet de rest van de wereld het.
http://www.climate-lab-book.ac.uk/files/2016/01/fig-nearterm_all_UPDATE_2016.png
(1) Een geloofwaardige fit van waarnemingen en model op de hindcast voor 2005 (history) en (2): Geen dubieuze filter praktijken maar jaarwaarden.
Indien je slechts naar satelliet data wenst te kijken in afwijking van de rest van van de wereld, mij best. Maar zorg in ieder geval voor een geloofwaardige presentatie. Nu is het slechts eenbevestiging wat velen al denken. Sceptici zijn rommelaars en niet betrouwbaar.
Daar hebben we weer het trucje van het IPCC om het betrouwbaarheidsinterval steeds verder te verbreden opdat de meetgegevens er steeds binnen blijven vallen. Dit zegt niets over de zekerheid, integendeel, maar bekt lekker op een persconferentie en iedereen trapt erin.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Betrouwbaarheidsinterval
Wat het betekent staat hier: Wat een betrouwbaarheidsinterval is wordt vaak verkeerd begrepen ten gevolge van een subtiliteit. De te schatten parameter heeft een, weliswaar onbekende, maar vaste waarde. Van alle berekende realisaties van het interval zullen sommige de parameter wel bevatten, maar sommige ook niet. Hoe groter de betrouwbaarheid, hoe meer van de berekende intervallen de parameter zullen bevatten. De betrouwbaarheid van het interval geeft aan welk percentage dat is.
Als we op grond van een steekproef een 95%-betrouwbaarheidsinterval voor een populatiegemiddelde µ berekend hebben, kunnen we niet zeggen dat er 95% kans is dat µ in dat interval ligt. Immers: µ ligt er in of µ ligt er niet in, een van beide. De betekenis is dat we bij herhaling van de procedure, met steeds nieuwe (aselecte) steekproeven uit dezelfde populatie, mogen verwachten dat 95% van de zo berekende intervallen de parameter µ zullen bevatten.
Wat het IPCC doet is telkens de spelregels aanpassen. Dit is in strijd met de wetenschappelijke methode, want in werkelijkheid vallen de meetgegevens al sinds jaar en dag buiten het betrouwbaarheidsinterval. Bij bijvoorbeeld het zoeken naar het higgsdeeltje werd van te voren een 5 x sigma betrouwbaarheids interval gesteld. Ongelooflijk streng dus. Niemand die dit in de loop der tijd verlaagde naar noem maar 3 sigma om te claimen: we hebben het ontdekt! Het IPCC doet dit dus wel, in dit geval het omgekeerde en iedereen stinkt erin.
Wegens technische moeilijkheden namens Jeroen Hetzler.
Daar hebben we weer het trucje van het IPCC om het betrouwbaarheidsinterval steeds verder te verbreden opdat de meetgegevens er steeds binnen blijven vallen. Dit zegt niets over de zekerheid, integendeel, maar bekt lekker op een persconferentie en iedereen trapt erin.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Betrouwbaarheidsinterval
Wat het betekent staat hier: Wat een betrouwbaarheidsinterval is wordt vaak verkeerd begrepen ten gevolge van een subtiliteit. De te schatten parameter heeft een, weliswaar onbekende, maar vaste waarde. Van alle berekende realisaties van het interval zullen sommige de parameter wel bevatten, maar sommige ook niet. Hoe groter de betrouwbaarheid, hoe meer van de berekende intervallen de parameter zullen bevatten. De betrouwbaarheid van het interval geeft aan welk percentage dat is.
Als we op grond van een steekproef een 95%-betrouwbaarheidsinterval voor een populatiegemiddelde µ berekend hebben, kunnen we niet zeggen dat er 95% kans is dat µ in dat interval ligt. Immers: µ ligt er in of µ ligt er niet in, een van beide. De betekenis is dat we bij herhaling van de procedure, met steeds nieuwe (aselecte) steekproeven uit dezelfde populatie, mogen verwachten dat 95% van de zo berekende intervallen de parameter µ zullen bevatten.
Wat het IPCC doet is telkens de spelregels aanpassen. Dit is in strijd met de wetenschappelijke methode, want in werkelijkheid vallen de meetgegevens al sinds jaar en dag buiten het betrouwbaarheidsinterval. Bij bijvoorbeeld het zoeken naar het higgsdeeltje werd van te voren een 5 x sigma betrouwbaarheidsinterval gesteld. Ongelooflijk streng dus. Niemand die dit in de loop der tijd verlaagde naar noem maar 3 sigma om te claimen: we hebben het ontdekt! Het IPCC doet dit dus wel, in dit geval het omgekeerde en iedereen stinkt erin.
Heeft het IPCC de spelregels aangepast? Goh, mij niet bekend. Kan je er meer over vertellen Hetzler? Wat is aangepast, hoeveel en wanneer? Kijk, al jaar en dag dezelfde grafiek.
http://www.climate-lab-book.ac.uk/files/2016/01/fig-nearterm_all_UPDATE_2016.png
>> Nu is het slechts een bevestiging wat velen al denken. IPCC en klimaatalarmisten zijn rommelaars en niet betrouwbaar<<
En *weer* presteert Labohm het om de lieggrafiek van Christy in ons gezicht te duwen, als opgewarmde drol. Gadverdamme. Wat is het hier toch eigenlijk een saaie, voorspelbare, en leugenachtige rotzooi op dit webblog. En zo schaamteloos.
Meneer van Dorp, doet u de wereld een plezier en houdt u uw onsmakelijke opmerkingen voor u, of publiceert u die ergens anders.
Kijk eens in de spiegel Joris:
Zeg Joris, opgewarmde drol. Gadverdamme. Wat gedraag je je toch eigenlijk als een saaie, voorspelbare, en leugenachtige rotzak op dit webblog. En zo schaamteloos.
Herman moet wel familie zijn van Janos.
Om ueberhaupt aan te komen met ‘ de laatste 3 jaar’ in een discussie over klimaat..
Jullie snappen nog steeds niet dat deze discussie volledig zinloos is.
De temp op aarde is extreem variabel, verschil hoogst en laagst gemeten temp bedraagt al 140 graden. Verschil tussen dag en nacht kan lokaal bijna 40 graden zijn. Meer of minder wolken, as van de aarde, , baan van de aarde, zonneactiviteit, oceanen, ijskappen, vulkanen, etc etc. Een extreem chaotisch complex systeem. Plots zijn er ‘groenen’ en deze kunnen miraculeus het gemiddelde van de hele wereld tot op tienden van graden bepalen (!!) en kunnen ook met bv boomringen (!!) dit met terugwerkende kracht meer dan exact bepalen. Stellen vervolgens dat deze ”gemiddelde’ temp constant moet blijven, ondanks dat dit nog nooit het geval is geweest. Vervolgens is een spoor van gas, 0,04% de boosdoener als dit ‘gemiddelde’ zogenaamd niet doet wat de ‘groenen’ eissen. Terwijl ook nog bijna iedereen weet dat waterdamp het met afstand grootste broeikas ‘gas’ is. Vervolgens laten wij ons in de val lokken door een gevecht aan te gaan op het terrein van de ‘groenen’, met kansloze reeksen, aannames, modellen, manipulaties en politici welke fijn belastingen kunnen heffen op deze nonsense. Dat de ‘groenen’ wegkomen met de ontelbare aantoonbare manipulaties en fraude, minder en meer sneeuw mogen voorspellen, koude door warmte, regen of juist droogte, terwijl intussen miljarden incasserend, zegt genoeg over een strijd die gestreden is maar er feitelijk nooit was.
Ben, mooi kort samengevat. Toch is altijd gunstiger het “gevecht” aan te gaan op het terrein van de vijand, niet op je eigen terrein. Leg bij hen primair de bewijslast, toon hun zwakke fundament direct aan, ontdek hun manipulaties, pareer hun argumenten en ridiculiseer hun drogredenen en valse vergelijkingen ! En dat deed je, als eerste begin! Ga zo door!
Eisen