Staatsbedrijf Tennet maakt miljardenschulden om zeewindturbines aan te sluiten

Staatspropaganda-orgaan NOS Journaal pende jubelend het persbericht over van 100 procent staatsbedrijf Tennet: liefst 22 miljard euro investeringen om windturbines aan te sluiten op het net. ‘Hoera’ voor ‘duurzame’ energie’! (= dure subsidie-energie), alle media papegaaiden Tennet. Niemand stelde de vraag: hoe betaalt staatsbedrijf Tennet dat gigabedrag zonder eigen financieel vermogen. Terwijl hun liquiditeit in 2013 al ter discussie stond, zodat besprekingen met geldschieter Allianz vastliepen?

 

Tennet’s Duitse avontuur wordt kat in de zak Nederlandse staat
Door miljardenschulden aan te gaan, zo blijkt in het financieel jaarverslag 2015.

Tennet leende nu al 4,2 miljard euro bij partijen die van geld lenen hun winkelnering maken (met rentes). Ik ben geen accountant, dus vraag de lezers ook het jaarverslag eens grondig door te vlooien en te checken dat het klopt wat ik constateer. We zien in ieder geval dat de aankoop van het Duitse net door Tennet haar noopt tot jaarlijkse investeringen van 2 miljard euro, dat is 5 tot 6 maal meer als wat zij in thuisbasis Nederland investeert.

Schulden die Tennet maakt, die komen uiteindelijk bij U en mij op het bordje met rente. Want Tennet is van de staat, die net als bij de NS, Prorail en al die andere nepbedrijven voor alle onkosten opdraait. Een kwestie van geld van de ene overheidsrekening pompen naar de andere overheidsrekening.

We zien dat de winst van Tennet alvast verdampte. In 2014 werd nog 961 miljoen euro operationele winst gemaakt (vooral uit Duits belastinggeld), dit jaar nog 273 miljoen euro. Dat is geen verrassing voor wie de geschiedenis van Tennet kent, en de verplichte investeringen die zij in Duitsland moeten aangaan om het groene energie-sprookje voor de politieke tribune af te draaien.

 

Cofinanciers/schuldeisers verbloemen financieel onvermogen Tennet
We schreven al over ambtenaar Mel Kroon die net-cowboy ging uithangen nadat hij een marktfundamentalistische tik van de molen had gekregen. Staatsbedrijf Tennet kocht de Deutsche Katze in de zak, het Duitse net. Daarmee verplichte Kroon zich tot het doen van miljarden-investeringen om windturbine-terreinen op zee aan te sluiten op het net.

Zo moet Tennet alleen al 7 miljard euro investeren om windturbines op de Duitse Noordzee aan te sluiten op het net. Een deel van die lasten zouden zij oplossen door co-financiering met een Japanse partner (iemand die claims indient als Tennet faalt, waarvoor de Nederlandse belastingbetaler dan uiteindelijk opdraait): Mitsubishi. Om met co-financiers in zee te gaan moest Maxime Verhagen toen eerst toestemming geven, zie hier het verslag op Achgut.com van Duitse journalisten die wel hun werk doen.

Voor HVDC-convertor Dolwin 3 haalde Tennet in 2013 kapitaal, een kleine 400 miljoen euro bij een Deense belegger Copenhagen Infrastructure Partners.

Een aantal van die windfarms- zoals Borkum Riffgrund 1 zijn afgelopen maand al opgeleverd. Dat ligt op 59 kilometer uit de kust.

Maar reeds afgebouwde zeewindfarms stonden ijdel in de wind, omdat hun stroom nog niet aangeland kon worden,.Eerder dankzij technische problemen met HVDC-conversieplatform Borwin Alpha.

Nu moest Tennet die 112 MW op een ander HVDC-verdeelstation aansluiten, Dolwin 1 waarop al 200 MW zat aangesloten. Blijkbaar is Dolwin 3 stuk gegaan. Die vertraging van aansluiting van zeeturbines op land, dat levert Tennet nu al schadeclaims op: Bard zag haar verliezen oplopen tot honderden miljoenen euro’s per jaar:

The failure not only increases the loss of income from Bard Offshore 1 to a three-digit million euro sum, it also has the rest of the industry worrying. The question arises whether this is a specific problem in the grid connection or the transmission technology. TenneT is now putting four further converters into trial operation. There have been no problems with these installations so far.

In Dubai liet Tennet in 2013 Dolwin 2 bouwen, een gevaarte van 9000 ton dat 900 MW windvermogen moet doorsluizen. De installatie- en offshoresector zoals Heerema loopt fluitend binnen met deze groene variant op het Rode Plein vegen.

Verder wisten wij al:
Inkomsten in Duitsland komen vooral uit EEG (door Duitsers opgehoeste ‘duurzame’ energiebelasting). Tennet’s belangrijkste verdiensten bestaan dus uit gedwongen winkelnering waarbij de Staat met pistool gewapend bij je aan de deur komt winkelen.

En nog even, dan klopt de Nederlandse overheid ook bij U aan de deur. Niet alleen om de 74 miljard euro subsidies op te eisen via de energierekening voor het Energie-akkoord. Maar dus ook om de schuldenberg van Tennet in te lossen. Wie is daarvoor verantwoordelijk?

De wouldbe-CEO maar in werkelijkheid AMBTENAAR Mel Kroon die stroommarktje in Duitsland wilde spelen met staatskapitaal als ‘eerste Europese grensoverschrijdende netbedrijf’. Bedrijfje spelen zoals de NS dat wilde, terwijl je maar 1 spoor hebt. Hoeveel belastinggeld is er intussen in dat ‘private’ NS verdampt?

Stinkend lijk in de Nederlandse staatskast lustobject necrofielen door het ‘duurzaam’ te noemen
Maar met zulke professionele mediasukkels als wij in Nederland hebben, kan zelfs het meest amateuristische communicatie-personeel een giga-nadeel nog als groot voordeel verkopen. De afdeling Obductieassistentie van Tennet wist zo dus een stinkend lijk in de kast voor de Nederlandse staat te fatsoeneren tot een lustobject voor necrofielen.

Roep iets over ‘duurzame energie’. Suggereer iets over durf en ondernemerszin die nodig is voor zo’n investering.  En al die narcistische pretpakket-journosukkels van de NOS/NU en zelfbenoemde kwaliteitsmedia springen in de houding.

Nou ur ur, het is mooi wel nodig voor schone enuuuhzie van ur ur duh toekomst. En jullie zijn zekuh die klimaatseptisie huhu ur ur hu hu.

Stroomprijs daalt, maar stroomrekening huishoudens stijgt exponentieel
Zonder een woord over de kosten te melden, en vrijwel afwezige baten verkopen zij het groene sprookje, terwijl in Duitsland de bruinkool de echte krachtbron is. De NOS schrijft zelfs deze postmoderne leugen over:

Stroomtarieven die ‘op termijn’ dalen is de meest multi-interpretabele en meest verbloemende zin ooit door een PR-afdeling uitgekraamd. Ik ken de chef economie van de NOS, het is een dorpsgenoot en zo’n typische oude mediajournalist. Een pretpakketje, linkse rat en nieuws beoordelend op de autoriteit van de afzender. Dus hij zal blijven geloven dat hij meudiaprufessiunul is, want zijn sociale omgeving bevestigt hem daarin.

Maar in Duitsland zien we wat er werkelijk gebeurt. In 2014 gingen doorsneehuishoudens nog weer 79 euro meer betalen, doordat de eco-energiebelasting (EEG) werd opgehoogd met dik 6 cent per kWh. Daardoor zitten nu al 300 duizend Duitse huishoudens in het donker, omdat ze de rekening niet meer konden betalen.

Energiewende stort Duitsers in verderf
Terwijl de stroomprijs dus dankzij de marktverstoring van ‘groene’ energie blijft dalen, gaat de stroomrekening voor huishoudens jaarlijks verder de lucht in. 1200 euro per jaar is een gemiddeld Duits huishouden daar al aan kwijt.

De ‘hernieuwbare’ tak van EOn maakte ondertussen afgelopen jaar al 10 procent verlies, en EON maakte dankzij het gesubsidieerde marktbederf van de Energiewende in 2015 een record verlies van 7 miljard euro. Dankzij afschrijvingen op kolen- en gascentrales die door het gesubsidieerde overaanbod van stroom te vaak stilstaan, en dankzij de lage stroomprijzen zichzelf nooit terugverdienen. Der Spiegel bericht ook hoe RWE in een crisis is beland door de Energiewende met een verlies van enkele honderden miljoenen euro’s.

Dat verlies raakt Duitse gemeentes in hun hart: want die hebben aandelen RWE waarmee zij uit het dividend bijvoorbeeld de vluchtelingenopvang willen financieren.

Dankzij Henk Kamp en Greenpeace gaan wij de Duitsers achterna: economisch zelfmoord plegen, maar dan zonder dat een productieve industrie bij ons de klap compenseert. En dat was ook het doel van het hele ‘groene’ project. Greenpeace en co zijn vijanden van alle Nederlanders.