Oerfantasie Natuurmonumenten Schier door Hermann Goering op Schorfheide voorgedaan

Verder is het een slecht boek, althans in academisch opzicht, kom ik nog op terug. Maar die parel van een historische parallel tussen Nationaal Park Schiermonnikoog en Nationaal Park Schorfheide wil ik u niet onthouden

Onze gastblogger Harm Carrette beschreef de gesubsidieerde oerdriften van Natuurmonumenten in het Natonaal Park Schiermonnikoog met retro-runderen en bisons. Bij lezen van ‘The Green & The Brown, a history of Conservation in Nazi Germany’, kwam vandaag een AH-erlebnis. Daarin beschrijft historicus Frank Uekoetter het bison-herintroductieproject van de Nationaal Socialisten in het nieuwe Nationaal Park Schorfheide.

Prachtige historische parallelen tussen Nationaal Park Schorfheide en Nationaal Park Schiermonnikoog. Retro-ecologie was toen ook helemaal hip. De Oerrr-drift van Jagermeester Marc van den Tweel komt verrassend overeen met wat Nationaal Socialistische natuurminnaars nastreefden in hun hang naar Germaanse Wilderkitsch en die drang om alle exoten te verdrijven.

Hermann Goering liet zelf de bisons aanvoeren voor zijn herintroductie-project, als baas van het nationale Bosbouw-departement en als Rijksjagermeester.

Zijn bijdrage aan de groene zaak is niet te bagatelliseren. Goering was de vader van de eerste serieuze Duitse Natuurbeschermingswet uit 1935. In 1937 werd Schorfheide Duitsland’s eerste nationaal park dankzij deze chef van de Luftwaffe.

Ook Goering had vrije toegang tot subsidie zoveel als hij maar wilde voor zijn oerfantasie

Totalitair zijn is goed voor de natuur
Het voordeel van een totalitair regime met veel FTE communicatiepersoneel dat het motto hanteert ‘waarheid is wat de Partij vraagt‘, is dat je gewoon grond kunt confisqueren, vissers en boeren kunt verjagen zonder over compensatie al te veel gerucht te maken, om dan je oerfantasie te realiseren. Dat deed Goering dan ook direct met zijn Coalitie Schorfheide Natuurlijk, met onbeperkte subsidies.

Vanuit het niets onttrok hij nog eens 10 duizend hectare land aan economisch gebruik voor zijn Schorfheide, om er ook edelherten te kunnen loslaten. Handig, als je geen inspraak hoeft te veinzen. Al die interactieve beleidsvorming staat Het Ecologische Doel maar in de weg, zo vond Wilfred Hermann. En zo geschiedde. En dus vergrootte hij in 1942 het reservaat met nog eens 20 duizend hectare.

Rijksjagermeester Marc van den Tweel

Goering mobiliseerde miljoenen Reichsmark subsidie voor de tweede fase, en legde ook direct kilometers rasters aan op Schorfheide om zijn grote grazers binnen te houden. Ook hij wilde graag zoveel mogelijk zelf jagen voor de poelier. Op bladzijde 103 lezen we:

During the Nazi era, the Schorfheide National Nature Reserve won a special reputation through attempts to reintroduce previously extinct species. For Goering, a true German Wilderniss would be home to a number of animals that had long disappeared from the German heartland, thus almost unlimited resources were available. (= subsidies) With the help of the Berlin zoo and it’s director, Lutz Heck, a bison reserve was set up in the Schorfheide, and the bison populaton had grown to some seventy animals by 1940.

Ja, die retrorunderen die fokken er op los.

Hermann liep er helemaal weg mee, met zijn retro-bisons, Natuurmonumenten nu ook

Och wat toevallig, Lutz Heck, van het Heck-retrorund
Interessant te melden voor leken is dat Lutz Heck de geestelijk vader is van zo’n ander Germaans oerrund – het Heck Rund. Dat retrorond realiseert nu Frans Vera’s Germaanse oerfantasieen met Kadaverdiscipline in de Oostvaardersplassen. Dat voormalige vogelgebied waar zijn propagandist Ruben Riefenstahl zo’n artistiek bekwame film van maakte. Waarvan de Duitse versie alvast ook een kaskraker moet zijn: de Triumf des Neue Wildernis.

Hoe vooruitstrevende ecologen die Duitsers waren met vrijwel de zelfde verlangens en fantasieën als moderne ecologen bij natuurclubs en het NIOZ. Net als bij Han Lindeboom (WUR)- voorzitter van Nationaal Park NIOZ-Heide Texel met elanden en andere Germaansche oerdieren wil bevolken, zo wilden die vooruitstrevende Duitsers van de Coalitie Schorfheide Natuurlijk ook elanden introduceren:

The gamekeepers also tried to breed wild horses in the Schorfheide, with some Przewalski horses from zoological gardens among them. But the herd comprised only 16 specimens by the end of the war. The breeding of moose turned out to be even more difficult, and the integration project ultimately failed: the Schorfheide’s forests provided neither the food nor the space that the moose enjoyed in their traditional homelands

In the summer of 1942, a moose found its way into the Carinhall estate and started to eat the park’s flowers; Goering sent out a full company of soldiers to catch the animal and release it in a different part of the Schorfheide. But the moose returned to Carinhall within a matter of days and finally had to be shot.

Heck-retrorunderen in het Staatsbosbeheer-paradijs waar de kadaverdiscipline heerst. Geheel toevallig hoor, die parallel…

De retrobevers van Goering zitten nu bij ons op de koffie
De beschrijving heeft een hoog ‘Allo ‘Allo-gehalte.

Een herintroductie die Hermann Goering wel goed lukte, was die van de bever. Bevers waren in Duitsland vrijwel uitgeroeid maar dankzij Goering werd Nationaal Park Schorfheide een bronpopulatie voor de verspreiding van Duitse retro-bevers. En wat werd er in 1988 uitgezet in de Biesbosch? Oost Duitse retro-bevers, die kwamen dan van het Elbe-gebied. Maar dikke kans dat ze wat genen aan Hermann danken. Want als die bevers het op de heupen krijgen dan fokken ze als bevers. Binnen de korste keren verspreiden ze zich weer als ware plaagdieren, die dijken doorgraven.

Dus als je langsvaart en van die mooie marsmuziek draait op je Heil-phone- verzoeknummer ‘Die Fahne hoch’, en je ziet plots zo’n retrobever vanuit het riet in de houding springen….Dat ligt dan aan je fantasie.

Goering, hij was gewoon harstikke retro in ecologisch opzicht. En als je maar lang genoeg jezelf blijft als natuurminnaar, wordt je visie met de nodige marketing-inspanning vanzelf weer een keer hip. Oerrr!

Maar voor de historische feitelijkheid. Het schijnt dat Natuurmonumenten nu Spaanse retrorunderen heeft losgelaten. Had Franco die dan misschien gefokt, om de Oer-Iberier in zichzelf te herontdekken? Rare jongens, die ecologen….