green-crap
Toen David Cameron aantrad als premier beloofde hij de Britten het groenste beleid ooit. Later kwam hij daarop terug en gaf hij opdracht alle ‘green crap’ uit officiële documenten te verwijderen. Zoals Keynes al zei:

If the facts change, I change my opinion. What do you do, Sir?

Maar elders tiert de ‘green crap’ nog welig voort. Reeds vele malen eerder heb ik de praktijken van klimaatalarmisten vergeleken met Lysenkoïsme.

Zo schreef ik:

Trofim Denisovitsj Lysenko (1898 – 1976) was een bioloog en landbouwkundige in de voormalige Sovjet–Unie. Zijn ideeën over erfelijkheid, die goed aansloten bij het marxistische gedachtegoed, bezorgden hem na 1945 een zeer grote politieke invloed onder Stalin.

Lysenko deed de moderne (Mendeliaanse) genetica af als ‘reactionair’ en een ‘pseudowetenschap’. Zijn denkbeelden kregen de steun van het Centraal Comité van de Communistische Partij. Wetenschappers mochten niet afwijken van de officiële leer. Vele genetici, die het niet met de opvattingen van Lysenko eens waren, moesten het veld ruimen. Zij werden ontslagen, gearresteerd, gevangen genomen en/of geliquideerd.

Lysenko’s ideeën bleken echter onjuist. De wijze waarop afwijkingen van Lysenko’s ‘officiële’ leer werden onderdrukt, hebben het onderzoek naar genetica en de landbouwproductie in de Sovjet–Unie grote schade berokkend. In de jaren 60 nam zijn invloed sterk af en werd openlijk erkend dat zijn leer niet met de waarnemingen strookte.

Met Lysenkoïsme wordt tegenwoordig bedoeld de manipulatie of distorsie van het wetenschappelijk proces om een van tevoren bepaalde conclusie te bereiken, conform de heersende ideologie, in lijn met sociale of politieke doelstellingen.

Thans worden we geconfronteerd met een nieuwe vorm van Lysenkoïsme, waarbij wetenschappers geacht worden het AGW–dogma (AGW = ‘Anthropogenic Global Warming’) kritiekloos te omarmen en unisono de lof te zingen van de zegeningen van duurzame energie om de planeet te redden. Zo niet, dan dienen zij te vrezen voor hun broodwinning en kunnen zij hun veelbelovende wetenschappelijke carrière wel op hun buik schrijven.

In de VS heeft een groep procureurs-generaal informatie opgevraagd bij Exxon/Mobil en het American Enterprise Institute (AEI) over hun bemoeienisen met klimaat gedurende een aantal jaren. Deze zien dit als intimidatie en verzetten zich daartegen. Deze zaken lopen nog.

Maar het klimaatlysenkoïsme beperkt zich niet tot de VS. Ook de Britten kunnen er wat van. Onlangs hebben 13 leden leden van het Britse Hogerhuis een brief gestuurd aan ‘The Times’, waarin zij de krant opriepen geen artikelen te publiceren die in strijd waren met de offciële orthodoxie inzake klimaatverandering. Dit is overigens al vele jaren de praktijk bij de BBC en vele MSM, ook elders in de wereld. Zij stellen zich op als apostelen van het broeikasevangelie. Omdat de media hun plicht verzaken om het publiek op neutrale wijze te informeren, blijven de lezers verstoken van evenwichtige informatie over klimaatverandering, geloven ze nog steeds in een gevaarlijke opwarming van de atmosfeer, en wordt er druk uitgeoefend op de politiek om geldverslindende beslissingen te nemen, die geen enkel aantoonbaar effect hebben op het klimaat.

Onder de titel, ‘The climate change brigade, press freedoms – and clockwork bluebells’, schreef Christopher Booker in de Britse ‘Telegraph’:

There recently arrived on the desk of the editor of The Times an extraordinary three-page letter, signed by 13 members of the House of Lords. They informed him in no uncertain terms that, if he wished to save his paper’s reputation, he must stop printing articles which don’t accord with the official orthodoxy on climate change. Headed by Lord Krebs, its signatories read like a check-list of our “climate establishment”.

Four are members of the supposedly “independent” Committee on Climate Change, including its chairman Lord Deben (aka John Gummer). Others included Lord (Nicholas) Stein and Lord Oxburgh, chair of the inquiry set up by East Anglia University which cleared its Climatic Research Unit of any impression of scientific wrongdoing given by the Climategate emails. Although these signatories are all fully committed “climate alarmists”, none is in any way a climate scientist, and several have declared financial interests in “renewables” and “low-carbon” energy.

The gist of their letter, written in consultation with Richard Black, the former BBC environmental reporter who now runs an ultra-green propaganda unit, was to express outrage that The Times had published two articles which appeared to question the official orthodoxy on global warming. One was of such “low quality” that “on the social media it has been a laughing stock”. If the editor continued to publish such stuff, his paper would no longer be trusted it on anything, “even your sports reports”.

What made this even more bizarre was that the offending article had merely reported on a very measured, technical paper written for the Global Warming Policy Foundation by an eminent professor of statistics, an expert on computer models, questioning the reliability of the models officially used to predict future global temperatures, which have so consistently been proved wrong.

The response from the signatories of the letter was a perfect case-study in what Irving Janis, the former Yale professor of psychology, analysed as “groupthink”. Those, caught up in a bubble, he showed, first succumb to a collective mindset which is in some way at odds with reality. They then elevate this into an illusory orthodoxy which cannot be challenged. Finally, because their groupthink is based on such shaky ground, they intolerantly lash out at anyone who dares question it.

Nothing was more revealing in this letter than its signatories’ claim that in no way did they wish to interfere with the freedom of speech – when everything else in the letter showed that this was precisely their intention.

Lees verder hier.

Klimaat maakt meer kapot dan je lief is.

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hier, hier, hier, hier en hier.