Al Capone Gore: Ecological Hit Man (EHM)

Met niets kun je zo liegen als met getallen, zo is een boodschap van John Perkins in ‘The New Confessions of an Economic Hitman’, de aangevulde versie van zijn in 2004 uitgebrachte bestseller. Ik heb Perkins een e-mail gestuurd omdat hij nergens ingaat op klimaathysterie zoals de NOS-vazallen helpen opblazen – op gezag van de WMO en Verenigde Naties- omdat ‘heule belangurijike autoriteittuh da zegguh dus dan issut soo’. Hand onder de kin, kritisch kijken over je hoornbril heen. Hoppah.

Die diepgravende ambtenaar-journalistiek, dat onafhankelijke denken ter redactie: niets dan de diepste bewondering :-)

Terwijl de overeenkomsten tussen Perkins zijn werk en dat van de verspreiders van klimaathysterie zo overduidelijk zijn. Inclusief de deelname van de Wereldbank in de strijd tegen klimaatterreur/het beslag leggen op meer publiek en privaat kapitaal dat bij een kluit constructiefirma’s, financiële speculanten en andere aardige hardwerkende mensen terecht komt.

De krachten die de Verenigde Naties tot eigen voordeel gebruiken, willen ontwikkelende landen en Europa aan de Amerikaanse hegemonie binden, zoals de Amerikanen al sinds 1945 op diverse manieren deden. Perkins geeft daar een overzicht van. Als dat in de Koude Oorlogs-jaren gebeurde om Amerikaanse hegemonie te dienen, waarom dan nu niet?

Zoals via ‘ontwikkelingshulp’ met geld van US AID. Een bruikbaar instrument is daarbij de inzet van Soft Power en Psyops: media voeren, redactieds bemensd door Havoklanten in tijdnood. En door Niet Gekozen Organisaties te financieren, die angst en schuld er in rammen.

Of het nu Ecoterror’ is of ‘The War On Terror’; het is nooit veilig/schoon genoeg, dus je kunt eindeloos doorgaan. Ook kun je zo vele schijnbaar tegengestelde agenda’s dienen.

 

Al Capone Gore
Met het dreigement van natuurrampen in de toekomst, worden landen aangemoedigd tot het overdragen van nationale zeggenschap naar een supra-nationaal orgaan. En ze worden via ‘klimaatbeleid’- het bezweren van CO2-angst- tot het maken van schulden gedwongen, torenhoge energielasten, constructiecontracten naar multinationals om ‘De Zeespiegelstijging’ te pareren en andere mega-projecten waar een kleine club buitensporig aan verdient.

De tactiek is door Al Capone al succesvol gebruikt. Je creert een probleem, en biedt jezelf aan als oplossing. Het verschilt niet veel van hoe een Hedgefonds met geleend geld de Hema overnam, en vervolgens dat winkelbedrijf met de schuldenlast opzadelde om de winkel zelf te plukken.

Zie dan de meerdere studies die de Wereldbank lanceerde om het klimaatvuurtje op te stoken, zoals HIER, en het rapport Turn Down the Heat, of zie dit IMF-rapport met medewerking van de Wereldbank en de OECD- geheel toevallig ook het instituut achter de Club van Rome.

 

Winst maken met angst en schuld
Dat is exact het mechanisme dat Perkins beschrijft over zijn eigen werk als Hitman. Hij wordt (in de Koude Oorlogs-jaren ’60-’70) door zijn bedrijf MAIN uitgezonden naar landen, waar de Amerikanen een voet tussen de deur willen houden, zoals Indonesië, Panama, Ecuador, maar ook Saoudi Arabie na de Oliecrisis in 1973. Hij wordt daar als ‘Chief Economist’ gezonden, om regeringsleiders te overtuigen van de noodzaak van een forse lening bij de Wereldbank. Perkins is de getallenkok: hij moet economische scenario’s voorspiegelen- een bloeiende toekomst van decennialange economische groei boven de 15 procent, die de toetsing van overheids-functionarissen en economen kan doorstaan.

Maar ook van IMF en Wereldbank-personeel in de lagere echelons, die werkelijk denken dat ze daar zitten om de wereld te helpen.

Met die prognoses gaat het land dan vervolgens schulden aan bij de Wereldbank, die het nooit kan terugbetalen. Die schulden zijn de winsten waar Amerikaanse constructiefirma’s als Bechtel mee binnenlopen via infrastructurele projecten. De schuldenlast bindt het land tot in de eeuwigheid aan Amerikaanse hegemonie. Waarom denk je dat Wereldbank-presidenten altijd uit de koker kwamen van Amerikaanse defensie.

Op een conferentie in Triest kwam ik economen van de Wereldbank tegen die plots klimaat-paniekje gingen doen. Dat was in 2013. Inmiddels is duidelijk dat die zelfde Wereldbank voor klimaat-geldsluisje wil spelen. Het Green Climate Fund zou 200 miljard dollar per jaar aan ‘klimaatontwikkelingshulp’ moeten doorsluizen. Wie denk je dat hier van profiteren? Die met HIV geinfecteerde bollebuikjes in Afrika? Geloof je dat werkelijk?

Klimaatprognoses/Economische prognoses
Vervang ‘economische prognoses’ met ‘economische modellen’ door ‘Klimaatprognoses met ‘klimaatmodellen’. Beide wetenschappen zijn even ‘exact’, en qua waarde voor de mensheid overschat. Je kunt best alle economen ontslaan, en toch een economie hebben. En je ziet hoe je met open ogen voor de gek wordt gehouden. Het klimaatverhaal is bij de NOAA ontwikkeld met defensiegeld door mensen als Roger Revelle, klimaatmodellering deels bij RAND en andere defensie-denktanks.

Je denkt toch niet dat in de strategisch denkende top met hyper-intellectuele mensen ook maar 1 iemand zo idioot is te geloven dat windturbines fossiele energie gaan vervangen, en dat daarom de mega-uitrol nodig is? Er zijn wel andere strategische doelen die je ermee kunt bereiken

• zonder de last van de Energiewende zou Duitsland economisch te ver voorop gaan lopen, en nog verder de onzinnigheid van het Verdrag van Maastricht (1992) van de Euro-unie onderstrepen, inclusief morrende eigen Duitse bevolking
• Omdat je MEER afhankelijk wordt van fossiele energie door windturbines, tenzij men aan de top een IQ lager dan 80 heeft/van een NOS-journalist, weet iedereen dat ook best
• je vervaagt nationale soevereiniteit ten gunste van meer mondiale controle, door met groene mondiale retoriek nationale politici te verleiden tot overdracht bevoegdheden.
• Dat is iets dat je ook bereikt via massa-immigratie. De nationale identiteit uithollen.

All Means to a ‘Higher’ End, terwijl je via media met persberichten het klootjesvolk doet geloven dat je de planeet wilt redden/de arme Afrikaan wil redden: dat Trojaanse Paard waarmee je politieke weerstand omzeilt.

Media zijn een machtig instrument om dat af te dwingen.
Perkins beschrijft ook hoe de Amerikanen Panama in 1989 illegaal binnenvallen en duizenden burgers de dood in bombarderen. Ook zogenaamd om de boze narco-dictator Noriega te verwijderen. Daarvoor was in de ‘kwaliteitsjournalistiek’, inclusief de New York Times, al een artikelenserie verschenen met de boodschap: Manuel Noriega is een dictator en drugsdealer die het verdiend afgezet te worden. Wie denk je dat die ‘journalistiek’ loopt te voeren, vaak zonder dat ze het zelf willen doorzien.

Een journalist- een narcistische nepintellectueel- die voer je met wat linkse clichés die binnen zijn postmodern-urbane wereldbeeldje passen. En dan papegaait hij je boodschap wel. Dat is ook de functie die de door overheden gefinancierde groene clubs hebben. Boodschappen verkopen die in de gevoelswereld van narcistische nep-intellectuelen passen als ‘het klimaat’, de massage der meningen.

De werkelijke reden was: de Amerikanen wilden het Panama-kanaal weer in eigen handen, dat onder Carter in een verdrag aan Panama was toegewezen. Het zijn juist de Amerikanen geweest die steeds dictators in het zadel hielpen. Perkins noemt een hele rits landen, waaronder Guatemala, Iran (De Shah) en hoe de Amerikanen in ruil voor constructieprojecten in Saudi Arabie de andere kant opkeken, terwijl het Saudische koningshuis moslim-extremisten geld toestopte.

• Wie gelooft nu werkelijk, dat de Amerikanen bij hun ontwikkelde klimaatverhaal niet eender te werk gaan, voor het zelfde strategische doel? En dat niet al die presidenten van ze gekocht zijn? Bechtel, Halliburton enz.
• En wie gelooft nu werkelijk dat de winning van fossiele energie in gevaar komt? Juist dankzij milieuclubs met hun blokkade van kernenergie zijn alle effectieve vervangingen afgesneden.
• Bedenk dat Al Capone Gore ook Globe International oprichtte in 1989 met Hemmo Munting. En dat haar Europese tak Globe EU (met Anders Wijkman van de Club van Rome en de UNEP) ons de Renewable Energy Directive bezorgde, waaruit het Energieakoord volgde;

Reactiebeleid:

• Reageer op eigen naam of reageer niet
• Reageer door waarde toe te voegen, links, bronnen en alles dat mij en de lezer kan verrijken, ons beeld van de wereld helpt verruimen.
• Je mening/gevoel/persoonlijke ontboezeming kan me hier gestolen worden en verwijder ik

Zie ook deze link van de OECD-conferentie, gesponsord door ons Ministerie van Buitenlandse zaken: How to generate the TRILLIONS for Sustainable Development…

With the Sustainable Development Goals to be agreed in September and the COP21/CMP11 climate negotiations in December, this historic event sponsored by the Canadian, Swedish, UK and Dutch Governments in collaboration with the World Economic Forum and OECD, will feature leaders from the public and private sector demonstrating their commitment to public-private partnerships, particularly in infrastructure, as a 21st century solution to finance sustainable development.
World leaders and business executives will unveil major commitments at this event that accelerate social, economic and environmental growth across emerging and frontier markets. These transformative platforms and partnerships will deliver billions and potentially trillions of dollars towards real, rapid and impactful change.
We are looking forward to a highly interactive session that will also provide networking opportunities between public stakeholders and private capital providers.
with

Caroline Anstey, Group Managing Director, Global Head, UBS and Society, UBS
The Hon. Per Bolund, Minister of Financial Markets and Consumer Affairs, Sweden
Jay Collins, Vice Chairman, Global Public Sector, Corporate & Investment Banking
David Creighton, Senior Adviser, Emerging Markets Private Equity Association
The Rt Hon. Justine Greening, Secretary of State for International Development, UK
Brian Herlihy, Founder and CEO, Black Rhino Group
Mr. Amadou Hott, CEO, Sovereign Wealth Fund for Strategic Investments
Nanno Kleiterp, CEO, FMO
Mr. Walt Macnee, Vice Chairman, MasterCard
The Hon. Christian Paradis, Minister of International Development and Minister for La Francophonie, Canada
Charlotte Petri-Gornitzka, Director-General, Swedish International Development Cooperation Agency (Sida) Ms. Sarah McPhee, Senior Advisor for Sustainability to Group CEO, Storebrand
H.E. Mrs Lilianne Ploumen, Minister for Foreign Trade and Development Cooperation, Netherlands
Mr. Eric Postel, Associate Administrator, USAID
Richard Samans, Head of the Centre for the Global Agenda and Member of the Managing Board, World Economic Forum
Erik Solheim, Chair, Development Assistance Committee (DAC), Organisation for Economic Co- operation and Development (OECD)
Gavin Wilson, CEO, IFC Asset Management Company Inc.

Had je daar een bom in gegooid, dan had dat de wereld een hoop ellende bespaard.