Programma 'op weg naar meer donateurs' is een doelstelling waar natuur van profiteert?

Programma ‘op weg naar meer donateurs’ is een doelstelling

IN 2015 gooide de Vereniging tot Behoud van de Waddenvereniging bijna een half miljoen euro extra over de balk, om de ledenleegloop te keren. Zo besteden ze tenminste 32 procent van het jaarbudget aan fondsen/donateurswerving. Dat staat in hun jaarverslag. Ze dopen die honger naar donateurs om in ‘Programma op weg naar 50.000 ambassadeurs’ en schuiven die fondsenwerving onder ‘doelstellingen’ om zo binnen CBF-norm te blijven. Tellen we de 4,7 ton euro van extra donateurswerving op bij de wel gedeclareerde fondsenwervingskosten van 3 ton euro, dan komen we al op 7,7 ton euro.

Dat is 32 procent van de totaal bestede lasten, en dus ruim boven de CBF-norm van 25 procent. Dus ook de Waddenvereniging bedrijft wat nieuwspraak om binnen de CBF-norm te blijven. Zoals het jaarverslag beschrijft betreft dit ‘doelstelling’-onderdeel een zuivere reclame-activiteit gericht op het binnenhalen van inkomsten/donateurs.

De ambitie om de komende jaren 50.000 ambassadeurs aan de Waddenvereniging te verbinden, blijft van kracht. Ter onder- steuning daarvan is voor de website is een groeidoelstelling van 27% gesteld. Tevens wil de Waddenvereniging meer nieuws- brieflezers werven en groeien in het aantal likes en volgers op Facebook en Twitter

Die honger naar meer donateurs voor de ton euro salaris van Arjan Berkhuysen, plaatst de laatste brief die hij stuurde samen met andere Stichtingen tot Behoud van Onszelf tegen visserij in een helder perspectief. Daar doet ook Greenpeace aan mee. Greenpeace International besteedt 36 procent van haar budget aan fondsenwerving.

Screen Shot 2016-06-07 at 09.15.01

Bevorderen belangstelling voor Waddenvereniging= reclame
Ook de overige posten onder ‘doelstellingen’ zijn dusdanig vaag geformuleerd dat van geen enkele activiteit valt te achterhalen wat het ecologisch rendement is, behalve het verlengen van het bestaansrecht van de Waddenvereniging. Aan ‘het bevorderen van de belangstelling‘ (voor de Waddenvereniging) spenderen ze 1,1 miljoen euro, dus reclame voor zichzelf, een (semi-)fondsenwervende activiteit terwijl ze maar 3 ton euro opgeven.

Want als de Waddenvereniging ‘educatie en voorlichting’ bedrijft, dan moet dat altijd leiden naar een gironummer. Dat was ook zo toen de Waddenvereniging een foto van mijn website stal, en gebruikte in een kinder-campagne. Ook is de Waddenvereniging geen kennis-instituut. In de begroting van 2011 stond maar 70 duizend euro op 2 miljoen euro die naar wetenschappelijk onderzoek ging.

Ze krijgen 8 ton euro uit het Waddenfonds voor ideologisch gekleurde Groen Links-natuurideologie, te serveren op scholen. Wanneer de Waddenvereniging onderwijs geeft, verkopen ze tegelijk ook windturbines en allerlei zaken waar de Wadnatuur niets aan heeft. Want ze steunen het Energieakkoord en de ideologie van zuurzaamheid.

 

Voor het geld hoefde Arjan Berkhuysen het niet meer te doen

Voor het behoud van Arjan, vergeleken met de exorbitante directeursalarissen bij Natuurmonumenten (bijna 6 ton euro voor directie) is hij nog bescheiden

Trappen tegen vissertjes, aanmoedigen van windturbinefarms
Voor ‘gebiedsbescherming’ besteden ze 9,5 ton euro. Maar wat houdt die ‘gebiedsbescherming’ dan in? Arjan Berkhuysen wil met zijn vroegere werkgever WNF nu zelfs Nederlandse vissers laten verjagen uit Duitse Natura 2000 gebieden in de Noordzee. Zij stuurden 2 juni deze brief naar Mevrouw Morsink van het Ministerie van Natuurexploitatie, Zoutwinning onder de Waddenzee, Windsubsidies en Mijnbouwzaken (EZ). Daarin zou uiteraard ‘de wetenschap’ weer eens aan hun kant staan, de wetenschap waar zij nauwelijks een cent in investeren.

Ze roepen iets over bescherming van de grijze zeehond en gewone zeehond. Diersoorten die zonder enige hulp van de Waddenvereniging vanaf 1990 exponentieel toenamen, en nu een 6 maal grotere hoeveelheid platvis verorberen dan het totaal volume aan discards uit garnalenvisserij.

Terwijl geen noemenswaardige weerstand komt van de Waddenvereniging als in ons eigen Natura 2000-gebied het IJsselmeer een windturbinefarm wordt geplant ten koste van honderden tot duizenden visdieven en zwarte sterns per jaar, met legitimatie van de Waddenvereniging, protagonist van het 105 miljard euro kostende Energieakkoord.

En dat gesubsidieerd door dat zelfde Ministerie van Mevrouw Mijnbouw Morsink, waar Berkhuysen nu een groen voetje wil halen.

Clubs die meer spenderen aan reclame dan de natuur. ook Greenpeace geeft 36 procent budget uit aan fondsenwerving

Clubs die meer spenderen aan reclame dan de natuur. ook Greenpeace geeft 36 procent budget uit aan fondsenwerving

Meer dan een websitetje kreeg de Waddenvereniging niet in de lucht, nadat Mevrouw Morsink haar Ministerie in ruil voor tientallen miljoenen euro’s van de zoutboer akkoord gaat met 1 meter bodemdaling in het Wad door zoutwinning. De Waddenvereniging gaat ook akkoord met een kabel dwars door het Wad vanaf de windfarm Gemini (kost 4 miljard euro belastinggeld, exclusief kabel dwars door Waddenzee) in dat zelfde ‘kwetsbare natuurgebied’ de Noordzee. Arjan Berkhuysen juicht die kabel dwars door het Wad zelfs toe.

 

Screen Shot 2016-06-07 at 08.22.14Spandoek met SpelVout
Dat alle stichtingen tot behoud van zichzelf gezamenlijk optrekken tegen vissers toont dat ze 1 gemeenschappelijk belang hebben: scoringsdrang. Ze hebben 1 gemeenschappelijke boeman waar ze eenvoudig tegen kunnen scoren om zichzelf groen te poetsen bij donateurs en Postcode Loterij: innerlijk verdeelde vissertjes die je makkelijk in media zwart kunt maken. Wie gelooft die vissertjes nou, die nog geen spandoek kunnen schrijven zonder spelVout.

Maar die vissers hebben 1 ding, dat al die papierbeschermers niet hebben: dagelijkse ervaring met de echt bestaande natuur in het eggie. De Waddenvereniging kent de natuur alleen van papier. Dit is wat ze zelf schrijven over ‘dit hebben we bereikt’ in 2015:

Twee studenten zijn dit jaar aan de slag gegaan om voor de Waddenvereniging twee verschillende methoden van cumulatie te onderzoeken. Zo is duidelijk geworden dat er geen goede standaard is voor het beoordelen van effecten van activiteiten (zoutwinning, laagvliegen, baggeren, enz.) op de waddennatuur. Elke organisatie blijkt een eigen manier van rapporteren te hebben.

Vrij vertaald: Je bent als Waddenvereniging volslagen incompetent in het weren van schadelijke activiteiten of juicht ze zelfs toe, terwijl je jezelf groen poetst over de rug van vissertjes, pierenstekers en recreanten. En dus ga je achteraf maar doen alsof je heel bezorgd bent, en die bezorgdheid wil je zo ondoorzichtig mogelijk ventileren. Omdat sommige mensen ondoorzichtigheid, incompetentie, besluiteloosheid en slap geouwehoer verwarren met wetenschappelijke verantwoording. Scientology in plaats van Science.

Koop een zonneceljas voor behoud van Arjan Berkhuysen

Koop een zonneceljas voor behoud van Arjan Berkhuysen

Want wat bereik je dan met zo’n systeem dat punten geeft aan activiteiten die toch al doorgaan. Maar in die tijd heb je wel mooi je Vereniging tot Behoud van de Waddenvereniging weer beziggehouden en je jaarsalaris opgestreken.

Het toepassen van de natuurpuntenmethodiek zou meer structuur en duidelijkheid kunnen geven aan het hele proces van beoordelen van effecten van activiteiten in de Waddenzee. Een uitdaging blijft ook bij deze methodiek het ‘optellen en aftrekken’ van de effecten van verschillende activiteiten (cumulatie). Niet alleen is het lastig om bijv. verstoring en sterfte van een vogel- of vissoort bij elkaar op te tellen. Ook blijken activitei- ten elkaar bijvoorbeeld soms meer te versterken dan je zou verwachten (1+1=3), of juist minder (1+1=1). Dit wordt momen- teel niet meegenomen in de beoordeling van effecten. De Waddenvereniging vindt dat daar iets aan moet worden gedaan.

Onder ‘Beoogde Resultaten 2016’ zien we dan wat ze dit jaar opnieuw presteren:

De Waddenvereniging levert op actieve manier input voor bor- ging van een goed beheer en beleid van het waddengebied. De Waddenvereniging heeft in 2016 een visie opgesteld over goed beheer. Elke organisatie die betrokken is bij het beheer van het waddengebied is daarvan op hoogte gebracht en – niet onbelangrijk – er is draagvlak voor de visie van de Waddenvereniging gecreëerd.

Vrij vertaald: wij hebben opnieuw ons bestaansrecht weten verlengen (‘draagvlak’) zonder dat ooit iemand enig ecologisch positief effect van ons handelen kan herleiden tot onze activiteiten.