Pieter Lukkes achtergrond Throwing_money_at_wind_power

Pieter Lukkes.

Op 26 juli 2016 plaatste Hans Labohm een door mij geschreven artikel op Climategate.nl. Dat artikel bevatte een zestal hoofdpunten, te weten:

  1. Het in 2013 gesloten Energieakkoord gaat de Nederlandse huishoudens €72 miljard kosten.
  2. Desondanks ontbreekt het bij dit akkoord aan een “kassabon”. Dat wil zeggen dat er geen enkele garantie wordt geboden dat de gestelde doelen zullen worden bereikt. Bovendien wordt het akkoord niet onderbouwd door de absoluut noodzakelijke analyses van nut en noodzaak resp. die van de maatschappelijke kosten en baten.
  3. Het proces, dat Urgenda vanwege bepaalde tussendoelen in het Energieakkoord heeft aangespannen tegen de staat is bespottelijk want het gaat om een beïnvloeding van de temperatuur op aarde van 0,000045 0C in het jaar 2100. Dit is een nul-effect. De consequentie hiervan dat €72 miljard voor een groot deel wordt verspild; de grootste financiële aderlating in de geschiedenis van dit land.
  4. De minister van EZ erkent impliciet de juistheid van voorgaande punten maar wenst blijkbaar door te gaan met het spenderen van miljarden euro’s gemeenschapsgeld aan dit nul-effect.
  5. Dit alles kan gebeuren omdat de Kamers nalaten om een kwaliteitscontrole uit te oefenen op Energieakkoord en alles wat daaruit voortkomt. Het gevolg is een dramatisch democratisch tekort.
  6. Bijna alle politieke partijen gooien hun geloofwaardigheid te grabbel door alles te laten gebeuren.

Op dit artikel kwamen niet minder dan 98 reacties. Ruim voldoende dus om te mogen verwachten dat elk van de zes hiervoor genoemde hoofdpunten aan een genuanceerde screening zou worden onderworpen. Die 98 reacties komen weliswaar van slechts 23 personen – helaas uitsluitend mannen – maar ook dat is nog een voldoende groot forum om er een diepgaande beoordeling van het onderhavige artikel van te verwachten. Dit laatste is belangrijk want falsificatie behoort tot het wetenschappelijke bedrijf en voor elke auteur is het van belang te weten in hoeverre zijn bevindingen kritiekbestendig zijn.

Zoals zo vaak stelt de werkelijkheid ook hier teleur. Teleurstellend is namelijk dat slechts enkele deelnemers ingaan op de inhoud van het artikel. Pogingen tot falsificatie ervan ontbreken.

Betekent dit dat mijn artikel daarmee als het ware peer-reviewed is en met glans door de test is gekomen? Helaas niet. Want voor de kritische buitenstaander is het wel erg moeilijk om de waterval van reacties serieus te nemen. Die reacties boeten niet alleen in waarde in omdat zij geen betrekking hebben op het oorspronkelijke artikel, maar ook omdat ze nu al jaar en dag voorspelbaar zijn. Dat komt omdat steeds opnieuw dezelfde onderwerpen en standpunten terug komen. Armoe is hier dus troef.

Hoe komt dat? Wel, de hoofdoorzaak is dat de deelnemers zich niet richten op de inhoud van het aangeboden artikel maar op elkaar. Dit geeft in het algemeen gesproken aan handige debaters de kans om de hele discussie naar hun hand te zetten. In het onderhavige geval behoort zo’n handige persoon tot de groep die de 98 reacties heeft voortgebracht.

Goed beschouwd is het simpel om de discussie te laten ontsporen. De clou is dat je het initiatief neemt en ook vasthoudt. Daarvoor is het nodig om de discussie als eerste te openen en dan meteen iets uitdagends te poneren. Stel er rijdt een doodgewone personenauto voorbij. Onze toonzetter zal dan roepen dat het gaat om een cabriolet met dakkoffer. Dat is voldoende om de rest van de groep af te leiden van het eigenlijke onderwerp en te laten reageren op die auto met/zonder dakkoffer. Zodra de discussie over dat onderwerp dreigt uit te doven zal hij een volgende steen in de vijver gooien met hetzelfde effect. Ook dat is simpel, want nu kan gebruik worden gemaakt van de aloude wijsheid dat een dwaas meer kan vragen dan 10 wijzen kunnen beantwoorden.

Zelfs als hij het helemaal niet meer weet, dan kan hij altijd nog roepen om een wetenschappelijke onderbouwing van het gestelde. Die onderbouwing kan zelden in kort bestek worden gepresenteerd, en mocht de tegenstrever daar toch toe in staat zijn, dan ontken je de juistheid van zijn inbreng. Aldus hou je zelf het initiatief en hou je anderen aan het werk. Zolang de bal elders ligt kun je rustig achterover leunen.

In het hier beschouwde geval leverde onze spelbepaler 25 van de 98 reacties om de “discussie” op gang te houden. Dat was dik voldoende om de essentie van het artikel, dat hem waarschijnlijk onwelgevallig was, de mist in te laten gaan. Met dank natuurlijk aan zijn mede-discussanten, die zich steeds opnieuw hebben laten verleiden om op zijn stenen in de vijver en niet op de inhoud van het oorspronkelijke artikel te reageren.

Natuurlijk heeft dit niets met wetenschap te maken maar alles met een herhaling van zetten; tot vervelends toe. Na afloop rest leegte.

Aan het einde van mijn straat is een mooie groene plek. Daar staan een paar leugenbankjes. Ter plekke vindt bijna dagelijks een samenscholing plaats van wat oudere mannen. Die voeren diepgaand overleg over de toestand bij de buren, resp. in de buurt en in de wereld. Als U het mij vraagt dan is dat de ideale soort plek waar een groot deel van de deelnemers aan de “discussie” naar op zoek moet gaan.

En nu? Nu is het goed als elk van de betrokkenen nagaat of bovenstaande schoen hem past. En tenslotte moeten ze niet boos zijn op degene, die hun een spiegel voor houdt, want selfies zijn zelden flatterend.

Naschrift

Temperatuurverschil

Een van mijn respondenten wilde weten met hoeveel graden de aarde minder zal opwarmen als alle landen de afspraken van het klimaatakkoord van Parijs ( 2015) zullen nakomen. De bekende Deense onderzoeker Bjørn Lomborg heeft berekend wat het effect zal zijn van de tot 2030 te nemen maatregelen. (Lomborg: Impact of current climate proposals, 2015.) Hij komt tot de conclusie dat al deze maatregelen in het jaar 2100 de temperatuur op aarde met minimaal 1/20e en maximaal 1/6e graad Celsius zullen beperken. Dat is zo weinig, dat geen mens het zal merken. Maar dat onmerkbare temperatuurverschil zal wereldwijd zo onnoemlijk veel miljarden kosten dat je verstand er bij stilstaat.