Iedereen is uniek, en dus eenvoudig in een hokje te plaatsen

Het gros van de Nederlanders gelooft dat ‘groene energie’ bestaat. Aan die toverstaf kennen zij planeetreddende kwaliteiten toe. Deel 1 besprak de regels der massapsychologie (Gustave le Bon), waarmee je die ‘mentale plaatjes’ (Walt Lippmann) installeert bij het plebs: via bezwering, herhaling en besmetting. Nu deel 2: je ‘dierbare overtuigingen’ zijn door onzichtbare anderen in het hoofd geplant.

Ze hebben meestal geen empirische grond of logische fundering/je roept eigenlijk maar wat. Het enige dat telt in massamedia, politiek en groepssituaties is het kuddegevoel, zo weten marketeers al een eeuw: bij de juiste groep horen, aangevoerd door de juiste leider. Wanneer iemand jou de diepst gevoelde mening meedeelt, gaat het dan ook meestal om een bezwering die de verkondiger het gevoel geeft bij de ‘juiste groep’ te doen horen.

Vooral ook mensen die ‘niet in een hokje zijn te plaatsen’, die passen in een door anderen bedachte mensvisie. Dat je tot de groep van ‘betere mensen’ behoort wanneer je ‘lekker jezelluf’ bent, want ‘onafhankelijk’, dus ‘vrij’.

Werkelijk iedereen is uniek/hetzelfde
Je bent dan juist voor marketeers eenvoudig te vangen, volgens de Lifestyle-marketing, die in 1978 werd ontwikkeld aan het Stanford Research Institute (SRI). Het bij vrouwenbladen en NRC Damesblad populaire Lifestyle is door hen bedacht. Door wetenschappers als Jay Ogilvy. Je bent dan het ‘I Am Me’-type, we kunnen je zo onze bijpassende producten/meningen verpatsen. Als je nu protesteert en roept ‘Ja maar de Aarde zus en zo’: je bent het ‘Societally Concious’-type. Hebben we ook toegesneden opinies en producten voor.

Iedereen is uniek. Werkelijk iedereen, en dus reageert iedereen grosso modo in een groep hetzelfde. Mensen willen status (het vermeende mentale plaatje in andermans hoofd over zichzelf), voedsel en seks. En nog wat secundaire dingetjes als vijgenblad. Marketeers van nu zijn vooral goed in het identificeren van de vorm van jouw vijgenblad, zodat ze er onder kunnen graaien.

De demos beschermen tegen hun opvattingen
De vader van PR in vorige blog besproken- Edward Bernays- zag Jan Publiek als onvoorstelbaar dom en manipuleerbaar. Net als Walter Lippmann zag hij daarom in propaganda een manier om het plebs de goede kant op te dirigeren. Terwijl een kleine verstandige elite aan de knoppen van de democratie draait. Dus het volk moest tegen zichzelf beschermd worden om de democratie te behouden.

Die zelfbescherming bestond er uit om de massa met consumptie, spel en vermaak tevreden te houden, zodat hun duistere kant niet zou bovendrijven en ze zouden reltrappen. Dat is nog steeds democratie naar Amerikaans model. Die paradoxale houding- bescherm de democratie tegen het volk- die kom je nu nog steeds tegen bij de PVV-bashers, die het volk tegen haar eigen opvattingen wil beschermen. Bij ons gaat dat via sociale intimidatie via media, zodat we vrijheid van de zelfde meningsuiting kennen.

Opvallend is dat de Zwitsers NIET tegen hun eigen opvattingen worden beschermd, en waarschijnlijk nu ook de ‘Groene Economie’ torpederen via referendum.  Met een zielig verhaal kom je Zwitserland ook niet binnen, om de rest van je leven gratis huis met volpension te krijgen wanneer je de taal niet eigen maakt en maar geen werk vindt.

Ze hebben geen Vara en Gutmensch-media die ze via intimidatie ‘de democratie’ opleggen tot in de stembus. Zodat we straks een mediacampagne krijgen voor “Aboutaleb de Verlosser, Aboutaleb de Verzoener’. Waarna de PvdA dankzij een NPO-kontje uit haar as herrijst en zelfs de premierkandidaat kan leveren.

Zwitsers mogen zelf kiezen. De uitvinders van propaganda zoals we dat nu kennen, Bernays/Lipmann en Amerikaanse elite waren meer van het Vara/NPO/Kwaliteitsmensmedia-model, vermengd met hyper-kapitalisme. Ter illustratie de beroemde openingszin van Bernays zijn boek Propaganda uit 1928, hier afgebeeld:

Tolerant= bij de juiste groep horen
Wanneer je bij de stelling ‘groene energie bestaat niet’ direct irritatie voelt, en reageert met de bezwering ‘ja, dat is jouw mening, ik heb mijn mening’ . Dan reageer je ook volgens een reactie-concept dat jouw is aangeleerd. Een duidelijk te definiëren (postmoderne) filosofie die jouw ook maar is ingepeperd door bezwering, herhaling en sociale besmetting.

Dit vanuit de illusie dat je ‘ruimdenkend’ bent, ja tolerant, wanneer je roept dat ‘jij hebbe jouw meuning, en ikkuh hebbe mij meuning die je moet respecteruh’.(ikke wel van goede groep) Vaak gevolgd door ‘wat ben juh stellug huhuh’. (= niet van de goede groep)

Een zin die kortom logisch evenveel betekenis heeft als het geloei van een tevreden koe die na grazen het gras wil verteren.

Nuchter gezien is die quasi-ruimdenkendheid een egocentrische aangelegenheid: jezelf met een positief voelende bezwering ontslaan van intellectueel onderzoek. Luiheid gemaskeerd met een bezwering die jouw het gevoel geeft bij de juiste groep te horen: namelijk de groep van de ruimdenkenden.

Een andere veel voorkomende reactie is ‘dus jij vindt dat de aarde zus en zo’. De reactie is dan een beschuldiging dat je niet tot de juiste groep behoort/gek bent. En andermaal een ontslag van de noodzaak tot definities te komen die toetsbaar zijn zodat je een evenredige uitwisseling van argumenten tot stand kunt brengen.

Het interesseert je dan niet werkelijk hoe de vork in de steel kan zitten. Dan zou je bewijzen overhandigen waaruit blijkt dat er zoiets is als energie met een groene kleur. Met wereldreddende eigenschappen. Van mijn kant is het geen onwil: toon het mirakel!

In het discours van het plebs maakt het aan dit geloei over ‘ruimdenkendheid’ verwante woord ’tolerant’ endorfines vrij. Het roept allerlei associaties op van niet nader gedefinieerde positiefgevoeltjes. Wie aapjeskijkt en vlaggetje zwaait met een plastic bierglas in de hand bij een homo-orgie op de Amsterdamse grachten, daar wat loopt te loeien als een kermis? Die is tolerant! Dat woord is onderdeel van onze Superieure Westerse Facebook-Waarden.

Ook zo’n bezwering, die ‘Westerse Waarden’.

Vraag vooral niet nader naar de inhoud. Tolerant is ‘ik hoor bij de juiste groep’. Het is een bezwering die door herhaling besmettelijk werd. Dus  een vraag naar de definitie van ’tolerant’ voelt voor de Plebejer dan net als ‘hij zeg, ik bennie goe’. En de familie Plebs ervaart dit ‘Tolerant zijn’ – dus door andermans indoctrinatie ontstane kreten via bezwering, herhaling en sociale besmetting- als diepe overtuigingen.

Net als de zin ‘de waerhait ligt innumidduh’. Komt uit de zelfde non-denkschool. Als de 1 geel roept, de ander blauw, maak jij er groen van. En zo sta je boven het gekrakeel van de blauw en geel-roepers. Je behoort dan andermaal ook tot de ‘juiste groep’. Los van de vraag of geel ook blauw kan zijn. En of geel de opvatting blauw kan uitsluiten en vice versa.

Groene Energie= ik hoor bij de juiste groep
‘Ik ben voor groene energie’ is ‘ik hoor bij de juiste groep’. Zoals je in het Nazi-tijdperk aan de goede kant stond als je voor raszuiverheid was. Een kreet die een set associaties oproept, die toen positief waren. Net als natuurzuiverheid is raszuiverheid een holistisch stereotype (woord dat Lippmann bedacht in 1921), dat associaties opriep met ‘gezondheid’, en wederopbouw van een door democratie (Weimar-republiek) tot schuldenlast (herstelbetalingen Versailles) en ellende gevallen natie.

Toen was 97 procent van alle brave Duitse burgers voor raszuiverheid. Net als het gros der Engelsen overigens (Joodse vluchtelingen kwamen er niet in, Sigmund Freud kwam enkel binnen met werkvergunning in 1932) en de Amerikanen tot ver in de jaren ’70 (we serve Whites only, zoals Mohammed Ali ondervond NADAT hij de Olympische titel boksen had gewonnen).

Voor de orgie van geweld losbarstte leek Dolfie voor zijn eigen volk ook zo slecht niet bezig, zeker niet in vergelijking met de Britten die immers de halve wereld tot hun kolonie hadden gemaakt. Dus riepen bezweringen over zuiverheid louter positieve onderhuidse associaties op.

Dolfie wist samen met Josef Goebbels als geen ander dat je de massa aan je bindt via het herhalen van zogenaamde ‘stereotypen’. Over kracht, strijd en eenheid. De term ‘stereotype’ staat voor een mentaal plaatje in je hoofd, dat je acties aandrijft. Het is Walter Lippmann die in Public Opinion (1921) die term voor het eerst in de context van marketing en propaganda gebruikt.

Waarom moet alles beslist goed voelen? Dat is de opdracht die ik dan meegeef. Ook die ‘als het goed voelt is het goed’-overtuiging is je door andere mensen in de kop gegoten. Niet alles dat endorfinen in je lijf vrijmaakt is op de lange duur ook goed voor je. Een comfort zone kan voor je persoonlijke ontwikkeling ook een gevangenis worden, waar je uit moet breken.

In de tussentijd nog deze foto, van groen: dus van een bos met bomen en planten die beter groeien dankzij de CO2-verrijking uit fossiele brandstoffen. Bij klimaatactivisten is het ‘groen’ als je dit bos kapt en bijstookt als zogenaamde biomassa in een kolencentrale. Dan krijg je er zelfs miljardensubsidies voor van Henk Kamp. Het is een nieuw verdienmodel voor Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten, waarbij ze ongebreidelde kaalkap meestal camoufleren met een ‘natuurherstelplan’ vol Natura 2000-hersteldoelen. Zodat ze ook nog SNL-subsidies kunnen vangen, naast geld voor houtopbrengst.

En nu ‘groene energie’:

Democratie, ook zo’n woord
Net als het woord ‘democratie’ roept ‘groene energie’ en ‘duurzaamheid’ een positief groepsgevoel op. Je kunt er net als ‘gezondheid’ nooit genoeg van krijgen. ‘Dus jij bent tegen gezondheid’? Is dan de wedervraag van mensen die het werkelijk geen ene reet interesseert wat ze uitkramen, als hun eigengevoel maar lekker is. Dus hoe meer groene energie hoe ‘beter’. En dat is ook niet meer dan een bezwering, die via herhaling vanzelf besmettelijk wordt.

Maar wat de 1 met ‘democratie’ bedoelt, dat kan juist tegengesteld zijn aan wat de ander bedoelt. De 1 bedoelt er directe democratie via referenda mee, zoals bij de Zwitsers die zo de ‘Groene Economie’ wegstemmen. Bij Joop.nl en de Vara bedoelen ze met ‘democratie’ iets als ‘het dusdanig verdacht maken via karaktermoord van door ons ongewenste personen dat je in de foute groep valt wanneer je daar nog mee associeert’.

Bij de bedenkers van ‘democratie’ de klassieke Grieken was democratie een regerende elite van rijken, levend op een economie van slaven. Het woord kent in verschillende contexten een andere lading.

Als de Amerikanen in een land ‘de democratie’ gaan brengen, kun je het beste een schuilkelder opzoeken. Dat doen ze dan met ‘precisiebommen’. Ook zo’n marketingkreet, alsof Amerikanen- het enige volk dat atoombommen gooide op burgers- geen massamoord plegen maar met chirurgische precisie opereren. De meeste mensen slikken die beweringen ook zonder protest, ook het gros der journalisten.

Waarom denken wij eigenlijk zo positief over Amerikanen, die ons al sinds 1945 als vazalstaat in de greep houden en de Europese Unie opdrongen? Zou propaganda daar niet een zeer grote rol bij spelen?  OK, ze bevrijden ons van de Duitsers. Maar dat is alweer 70 jaar geleden. In de tussentijd liggen bijvoorbeeld 3 miljoen uitgemoorde Vietnamezen, ongeveer 100 miljoen onnodig aan Malaria gestorven mensen, het financieren van de Mujahedeen die later Al Queda werd genoemd en nu IS. En allerlei zaken waar je verdacht weinig over hoort in media. Terwijl je andere niet relevante zaken juist krijgt uitvergroot en via bezwering, herhaling, besmetting steeds krijgt opgelegd.

Bulshitdozers en Groupies
Kortom: in de eeuw van de marketing kun je als Hansje Brinker de vinger van argumenten in de dijk steken. Maar daar tegenover staat een in massaproductie vervaardigde brigade van Bullshitdozers gefinancierd met Postcode Loterij-miljoenen en Psyops van Nato en gelieerde clubs, die een bres blijven graven zodat een stortvloed onzin ons land blijft overspoelen. Bullshitdozers die op zogenaamde hoger opgeleiden in groepen een zelfde verdommende werking hebben als op lager opgeleiden.

Als relatieve eenling die bij iedere groepsmoraal al snel vragen stelt en zo al snel als Brilsmurf uit het smurfendorp wordt getrapt, ben je dan ook automatisch besmet want niet van ‘de juiste groep’. En dus leverde het bloggen mij ook nooit  groupies op. Ik krijg vooral post van boze vissers, boeren, burgers en buitenlui. Vrouwen vallen op het sociale centrum van de groep, ook degenen die zeggen dat ze niet zo zijn/ daar boven staan doen dat: dat is hun instinct. Adolf Hitler moest ze van zich afslaan. Een geslaagde marketingoperatie van Josef Goebbels was daar mede debet aan. Die wist de libido van de natie- die in groepen opgewekte onderhuidse gevoelens- op De Leider te richten.

Kortom, de beslissingen die je neemt en die voor je leven het meest bepalend zijn hebben geen rationele grond, en de meeste standpunten die je hebt zijn in je geplant door bezwering, herhaling en besmetting. Dat is de basis van PR en marketing.

In het volgende deel gaan we verder in op de psychologie hierachter en de historische ontwikkeling van die psychologie. In de tussentijd: kom er maar in met je mening. En kijk eerst of het geen beschuldiging is vanuit sociaal-psychologische motieven maar een koele uitnodiging om tot een inhoudelijk vergelijk te komen..