De Vara graait door: sloten publiek geld naar slag om uw geest

Uw wereldbeeld is gekocht, zo was de boodschap van mijn serie over massa-psychologie. Direct worden we bij de NPO op onze wenken bediend met de overheidsgesubsidieerde Dag van de Duurzaamheid: een indoctrinatiedag voor  eco-corporatisme.

Bij ’s lands duurste publieke omroep- de Vara- werd die dag opgeluisterd met een publiek gefinancierde propaganda-film ‘Klimaatontkenners’ van Gideon Levy. Afkomstig van de Wereld Graait Door, van rooie jongens met een salaris van meer dan een half miljoen euro publiek geld per jaar. Met de publieksmoraal in pacht, en waarschijnlijk een hoge huurpacht….

Levy’s propagandafilm heeft de stroman-titel ‘Klimaatontkenners’ en zelfs ‘de industrie van de klimaatscepcis’. (= wie niet in de houding springt bij Al Gore, die is een Holocaustontkenner).

Bij de Salon Socialistische Sekte van de Vara kent al men al decennia 1 continue gebruikte intimidatie-techniek. Die van de stropop. Wie niet denkt als ons, diens standpunt maken we tot karikatuur om ze voor  slecht mens/gek/enz te verklaren.

 

Propaganda-techniek 1: strop en guilt by association
We krijgen De Merchants of Doubt-mythe herkauwd. Omdat er ooit een paar miljoen dollar zijn gedoneerd door libertaire rijke stinkerds aan vooral libertaire denktanks, die (ook) iets met klimaat deden vanuit een ‘vrije markt’-kritisch standpunt. Dat lijkt me legitiem. Klimaatbeleid is de facto de overname van de economie en energiemarkt door de overheid. Dat wekt bij libertair gezinde mensen bepaald geen enthousiasme op.

Jane Mayer schreef er al over in Dark Money, hoe de rijke 1 procent sinds Reagan het Amerikaans beleid naar zich toe wilde trekken: zodat onder Clinton en Obama de belastingvrijstellingen ontstonden voor de superrijken. Maar omdat die superrijken zichzelf nog meer verrijkten, is daarmee niet ook de economische kritiek op rentabiliteit van klimaatbeleid dus ongeldig.

Guilt by Association.

Je hebt overigens filantropische stichtingen die typische ‘liberal’ doelen (Hewlett Foundation) in de lucht houden, en je hebt ook meer conservatieve donateurs.

Er zijn vele denktanks die zich (terecht) kritisch uiten op aspecten van klimaatbeleid en de wankele virtuele wereld van klimaatmodellen. Of die nu wel of niet gelijk hebben, waarom mogen ze dat niet doen? En wat als aspecten van hun kritiek gewoon inhoudelijk hout snijden?

Dus waarom die denktanks als ’tegen DE Wetenschap presenteren’. Behalve wanneer je slechts een stropop wilt maken van je tegenstander – en een karikatuur van wetenschap- zonder je inhoudelijk-technisch in het klimaatdebat te verdiepen?

Dat is propaganda-techniek 1 die Levy gebruikt. De stropop van ‘ontkenner tegen DE’ wetenschap. Persoonlijk demoniseren via de stropop en schuld door associatie. Om inhoudelijk niet te hoeven reageren. De favoriete debat-techniek van Salon Socialisten.

 

Propaganda: bijzaken opblazen als rookgordijn
De klimaat-kritische kant kreeg echter een schijntje, vergeleken bij de miljarden euro’s overheidsgeld en gelden uit filantropische stichtingen naar klimaatalarmisme. Hier haalt Gideon Levy een ander beproefd propaganda-recept uit de kast. Je laat een bijzaak uitvergroten als rookgordijn voor de grote hoofdzaak.

Dus geen woord over de greep op publieke Biljarden die het corporatisme uit naam van klimaat doet, met COP21 in Parijs als dwangmiddel. Zonder enig klimaateffect. Uitvoering van Parijs zou opwarming met 1 of 2 jaar uitstellen, volgens IPCC-berekeningen althans.

Het was juist de Rockefeller Foundation en filantropische stichtingen van andere industrielen zijn (Ford Foundation) die al sinds de jaren ’70 de hele milieu-agenda optuigden, financierden en opdrongen. De klimaat-agenda is door hyperglobalisten gefabriceerd en gefinancierd, zie mijn artikel Geoliede Klimaatlobby in Elsevier. 

Wanneer je toont dat het juist industriëlen uit de oliehoek zijn die de klimaatagenda optuigden, dan ben je ‘complotdenker huhuhu’, je mag alleen van een complot spreken als het in een policor-straatje past. (‘duistere oliemannetjes houden klimaatbeleid tegen’) Dan ben je plots diepgravend onderzoeksjournalist.

Kortom: men heeft voor je bepaald wat je wel mag denken. En ook wat wel en niet geaccepteerde ‘kwaliteit’-journalistiek is: journalistiek die de bijzaken opblaast ter camouflage van de hoofdzaak. En dat wordt dan gefinancierd met sloten belastinggeld.

Klimaatbeleid is Rockefeller-baby
Mr Milieu Maurice Strong- protegee van de Rockefeller-famillie- die de UNEP-conferentie in 1972 in Stockholm opzette en de Rio-conferentie in 1992 waaruit klimaatbeleid volgde (Agenda 21, nu 2030 Agenda), die was tegelijk de president van Canada’s grootste teerzand-oliemaatschappij. Die olie verkoopt zichzelf toch wel.

Zonder olie geen klimaatconferenties voor 40 duizend afgevaardigden van NGO’s in Parijs en de Gulfstream-liberals als Al Gore. Zonder kerosine geen klimaatdocumentaire-makers als Gidon Levy.

De Renewable Energy Directive (2009) als voorlopig sluitstuk, opgedrongen door wereldsocialist Hemmo Munthing die ook de LIFE+-subsidies regelde voor groene clubs. En door Anders Wijkman, co-voorzitter van de Club van Rome.

Die directive gaf ons de 14 procent ‘duurzame’ (= politiek bepaalde) energie. Dat doel levert ons het volgens de Algemene Rekenkamer 73 miljard euro publiek geld kostende Energieakkoord op, om die 14 procent te halen via ’s werelds grootste zeewindfarm. Waarop vervolgens de rood-groene vrinden van de Vara als Ron Wit (ex-Natuur en Milieu) en Olof van der Gaag (ex- Natuur en Milieu, nu ‘duurzame’ energie koepel in Utrecht) kunnen cashen.

De Wereld Graait door
De toon bij de Nationale Propaganda Organisatie (NPO) is weer gezet in ons Noord Korea aan de Noordzee. Ach, zoals Doe Maar al zong: er zit een knop op je TV, die helpt je zo uit de puree.

Plots heb je dan geen klimapocalypse meer. Maar een heerlijke nazomer. In een land waar de temperatuur zich beweegt tussen -20 en 37 graden merkt geen mens iets van een graadje opwarming in anderhalve eeuw, met 2 wereldoorlogen, een koude oorlog en vele andere sociale prioriteiten.

Waarbij de temperatuur in De Bilt al bijna 20 jaar constant is gebleven. Het is nu weer prachtig buiten, met mistige lichtbundels en de geur van vergankelijkheid

Ideaal fotoweer voor de melancholische mens met Weltschmerz.

…die zich afvraagt: wanneer zal deze klimaathype eens overwaaien…Ach, dan omhelzen mensen wel weer de volgende waan. Het wordt ook nooit echt wat. Mensen in groepen verliezen direct hun verstand en wandelen achter een ‘autoriteit’ aan. In de tussentijd kunnen we beter doen zoals Prediker voorschrijft. Eten en drinken met je dierbaren, en daar dankbaar voor zijn.

Diepe zucht….