myron-ebell

Myron Ebell.

Gedurende zijn campagne heeft Donald Trump herhaaldelijk verklaard dat hij het Amerikaanse klimaat cum energiebeleid op de schop wil nemen. Hij heeft daarover weinig details gegeven, waardoor de vraag rees of hij daar wel dieper over had nagedacht. Hoe het ook zij, dat was in ieder geval niet nodig. De daarvoor benodigde kennis is aanwezig. Dat geldt ook voor gekwalificeerde deskundigen die een dergelijk beleid in korte tijd kunnen uitvoeren.

Trump heeft inmiddels Myron Ebell (zie afbeelding) aangewezen als degene die de ‘Environmental Protection Agency’ (EPA) op de schop dient te nemen. Ebell heeft zich op het ‘Competitive Enterprise Institute’ (CEI) al vele jaren met klimaat- en energievraagstukken bezig gehouden en staat bekend als een kundig en vooraanstaand klimaatscepticus.

In zijn boek ‘De twijfelbrigade’ beweerde Jan Paul van Soest dat de Nederlandse klimaatsceptici slaafse volgelingen waren van de standpunten die door pro-markt Amerikaanse denktanks werden verspreid. Welnu het CEI is zo’n denktank. Waar heeft deze zijn wijsheid vandaan? Zonder valse bescheidenheid, zou ik toch willen stellen dat ik daaraan een steentje heb bijgedragen door mijn ‘postings’ voor TCS (TechCentralStation), een website die nauw gelieerd is aan het CEI. Kortom het was een tweerichtingsverkeer.

Maar wat zou Donald Trump nu moeten doen om het Amerikaanse klimaatbeleid te ontmantelen?

Lord Christopher Monckton heeft daarvoor een eerste blauwdruk klaar liggen.

1. Terugtrekking van de VS uit de ‘UN Framework Convention on Climate Change’, uit de overeenkomst van de klimaattop van Parijs, en het VN-klimaatpanel (IPCC).

2. Beëindiging van alle donaties van de federale overheid verband houdend met klimaatverandering aan buitenlandse organisaties.

3. Beëindiging van alle subsidies aan onderzoek inzake klimaatverandering en duurzame energie.

4. Nietigverklaring van alle voorgaande ‘Executive Orders’ inzake actie voor klimaatverandering.

5. Opstarten van een programma van humanitaire bijstand door installatie van kolen-gestookte elektriciteitscentrales en bijbehorende infrastructuur in regio’s zonder stroomvoorziening.

6. Onafhankelijk onderzoek naar de stand van de klimaatwetenschap.

7. Opheffing van het EPA, dat verantwoordelijk is voor een lawine van klimaatregelgeving in het kader van het ‘Clean Power Plan’, waartegen veel verzet is in de deelstaten en het bedrijfsleven.

8. Goedkeuring van de aanleg van de ‘Keystone XL pipeline’.

9. Intrekking van wetenschappelijk niet onderbouwde maatregelen, zoals de plaatsing van ijsberen op de lijst van bedreigde diersoorten.

10. Onderzoek naar fraude op het gebied van wetenschappelijk onderzoek inzake klimaatverandering en economie, alsmede duurzame energie.

Lees verder hier.

Kortom, een ’tipping point’!

Zoals gebruikelijk werd er in het NOS-journaal van donderdag 20.00 u. weer eenzijdig, negatief commentaar geleverd op het verwachte klimaatbeleid van Donald Trump. Onze staatssecretaris van infrastructuur en milieu, Sharon Dijksma, verklaarde te hopen dat de soep niet zo heet zou worden gegeten als die wordt opgediend (of woorden van gelijke strekking). Ik vrees (voor haar) dat dat een ijdele hoop is.

Leo Meyer, die onlangs in de Volkskrant weer podium kreeg voor de verspreiding van onjuiste informatie over het vermeende verdwijnen van atol-eilanden onder de zeespiegel, mocht in hetzelfde NOS-journaal vertellen dat Trump niet naar wetenschappers luistert. Als een van de auteurs van het laatste rapport van het VN-klimaatpanel (IPCC) is hij natuurlijk een fervent apostel van het klimaatevangelie. Maar hij zou toch moeten weten dat vele gekwalificeerde, bona fide klimaatwetenschappers er anders over denken dan het IPCC. (Ik heb het hem zelf verteld!) Toch negeert hij dat stelselmatig. Trump doet dat niet. Maar de NOS geeft er de voorkeur aan om Trump als een ignoramus op het onderhavige gebied te portretteren. Daarmee functioneert de NOS als een propagandist van het klimaatalarmisme en niet – conform het mandaat – als een neutraal brenger van nieuws.

Zoals reeds werd opgemerkt, heeft Trump Myron Ebell aangetrokken om EPA te saneren. Wat klimaat betreft weet Ebell van de hoed en de rand. Men zou wensen dat dat ook gold voor onze staatssecretaris. Zij heeft ongetwijfeld kwaliteiten. Maar die beperken zich helaas tot het – prachtig, dat wel! – verwoorden van politiek correcte opvattingen. Op een eigenstandige, kritische opvatting over datgene wat haar ambtelijke staf haar influistert, heb ik haar nog nooit kunnen betrappen. Maar het zou unfair zijn om haar uit te zonderen Dat geldt immers ook voor haar voorgangsters: Jacqueline Cramer en Wilma Mansveld. Het lijkt er sterk op dat deze op hun post zijn geselecteerd wegens gebrek aan competentie en het slaafs verdedigen van de partijlijn.

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hierhier, hier, hier en hier.