Gij Zijt Teveel: Milieu-hysterie uitvinding Amerikaanse oliemannetjes..

Wie had gedacht dat ook olieman George Bush milieufanaticus was in de sixties? En het was Lawrence Rockefeller die de commissie sponsorde die Earth Day organiseerde in 1970. Via die aftrap begon de popularisering van milieu in media, die ook naar Nederland overwaaide via mensen als Wouter van Dieren. Dat deze Rockefeller-telg het geld toestopte voor Earth Day kun je lezen in het werk van Amerikaans milieu-historicus Thomas Robertson dat ik net aanschafte:

• The Malthusian Moment, Global Population Growth and the Birth of American Environmentalism. 

Ik schreef al: Een kleine New Yorker fascistische elite waaronder de Rockefeller-oliebankiers en Osborns rond de Conservation Foundation- voorloper van Wereld Natuur Fonds- zette in 1963 ‘het klimaat’ en CO2 op de agenda.

We wisten al dat Godfrey Rockefeller het Wereld Natuur Fonds hielp oprichten met Prince ‘Ik wil terugkeren als virus en de mensheid uitroeien’ Philip en Prins Lockheed Affaire van Buitendedeurneuker tot Olifantknaller, en Luc Big Farma Hofmann (Roche).

Ze deden werkelijk ALLES om maar aan de knoppen van het wereldtoneel/systeem te blijven.

George Bush, olieman en milieu-activist
En wat schetst onze verbazing verder niet langer, nu we eindelijk door de CO2/Biodiversi-coating prikken van Agenda 21 van de bij de Rockefellers bankierende en op Rockefeller-grond kantorende Verenigde Naties: het was olieman George Bush, vader van George W en zoon van Prescott Bush die ook bij die ‘groene’ kliek hoorde. Hun werkelijke interesse ging niet over DDT of natuur, arme diertjes en bedreigde klimaatjes.

Maar  over ’te veel mensen’ die de schaarse grondstoffen maar zouden opmaken. Zoals de met vele academische prijzen voor zijn mensenhaat beloonde Erhlich die Rockefeller/Madison Grant/Prins Bernhard/Philip-sentimenten verwoordde in 1968 (bezoek aan India):

The streets seemed alive with people. People eating, people washing, people sleeping, People visiting, arguing and screaming, People trhustingh their hands through the taxi window, begging. People defacating and urinating. People clinging to buses. People herding animals, People people, people.

Zuivere haat tegen als dieren beschreven Indiase Untermenschen en grondstof-opmakers, alsof je Adolf Hitler en Goebbels over Joden hoort. Adolf Erhlich, een seculiere Jood geboren in New York overigens.

In proza dat 2 miljoen boeken verkocht zien we hier zelfde angst die de industriëlen en OECD-elite (Alexander King) van de Club van Rome ons oplegden.

Die stomme KUT-Amerikanen
John D Rockefeller III was oprichter van de Population Council (nog steeds actief in Afrika, voortzetting van American Eugenics Society) terwijl zijn matties Willam Vogt en Fairfield Osborn de Neo-Malthusiaanse beweging opzetten met publicaties als the Road to Survival (Vogt) ‘Our Plundered Planet'(Osborn) en met Hugh Everett Moore – de penningmeester van het Marshall Plan- zijn ‘The Population Bomb’.

Zij legden de basis voor Paul Erhlich zijn succesvolle ‘Population Bomb’ in 1968. Vogt en Osborn waren beide bestuurders in zowel de Conservation Foundation als bij Planned Parenthood en aanverwante clubs. Moore was stichter van wat nu de Population Action Council heet.

Prescott Bush had ooit dankzij de openlijke steun aan de Planned Parenthood-beweging een verkiezing tot senator verloren. Dus liepen ze er even niet mee te koop, ze zochten een groen vernis om hun corporate fascism verkoopbaar te maken. Dat kwam met ‘het milieu’, dat dankzij goede marketing en de door de Conservation Foundation met munitie voorziene Rachel Carson bij verwende babyboomers aansloeg.

Entering George Bush.
George Bush nam zitting in het Ways and Means committee dat geboortecontrole toevoegde aan de wetgeving rond social security in 1967. Dat niet alleen, in 1969 leidde hij een actiegroep Young Republicans for the Environment en de Republican Task Force on Earth Resources and the Environment:

Robertson schrijft:

Through population planning, Bush combined his family’s patrician concern about poverty with an oilman’s sense of the world’s limited resources’

Zeg maar eh, grenzen aan de groei, Limits to Growth, Planetaire Grenzen, Earth Oversh.. eeh heh?

Robertson vervolgt

Bush’s approach to population, resources and birth control might surprise Republicans of a later generation. Holding herarings from mid-1969 to early 1970, his task force investigated “the most critical problem facing the world in the remainder of this century”: the interrelated issues of population growth, dwindling natural resources and environmental degradation.”

en

One of the basic facts about the earth is that is is composed of finite resources. As a threat to the nation’s resource base, population growth threatened the national security’.

Jawel, de Groene NATO
Bedenk dat onder de republikein Nixon de EPA ontstond met CIA-man William Ruckelshaus als eerste directeur, later met olieman Maurice Strong kernlid van de Brundtland-commissie. En nu lees ik opnieuw een bevestiging van wat we hier al eerder beschreven. Onder Nixon kreeg de NATO een groen vernis, zo beschrijft ook Robertson.

Zo moest de aandacht afgeleid van het conflict met de Soviets naar een meer apolitiek lijkende mondiale zorg, waaronder mondiale populatie-controle.

De geschiedenis is geschreven door de overwinnaars. Onze minds are molded, tastes are formed, onze agenda’s en hoe we denken zijn bepaald door een kleine elite. En wij hier 7 jaar lang wat kakelen over de smaak klimaat-koffie die geschonken wordt. Als diversie-strategie voor nerds en mensen die bij de NATO werkten.

Earth Day>Milieudefensie
Bizar, dat je pas sinds eind 2015 bronnen ontdekt en kernspelers, die uit het collectief historisch geheugen zijn weggepoetst. Zoals ook Madison Grant, maatje van Fairfield Osborn’s vader en:inspirator van Adolf H. Maar die aan deze zijde van de plas verregaand de gang van zaken hebben bepaald.

Bedenk ook dat olieman Robert Anderson Friends of the Earth hielp oprichten; de zusterclub van het vervolgens door de in Amerika bij Earth Day aangeraakte Wouter van Dieren opgerichte Milieudefensie. Die ontleende deze naam aan de in 1967 in New York opgerichte Environmental Defense Fund. En die haalden weer de mosterd bij Rachel Carson.

Die op haar beurt weer de mosterd haalde bij…de Conservation Foundation van de New Yorker oliebankiers-brigade en eugenetici rond Osborn en de Rockefellers. Hoezo: een kleine en rijke club slimme en machtige mensen kan niet het wereldgebeuren in grote mate dicteren? Hoezo: ‘huhu compulottutheorie haha’

De ‘war on coal’- concurrent van de olie-en gasindustrie wordt nu ook geleid door het Environmental Defense Fund, dat (shale)gas als alternatief aanprijst.

Milieubeweging dient agenda oliemannetjes
Dus al dat gehannes met die windturbines en zonnespeeltjes, dat geschop tegen kernenergie. Het dient dus de belangen van een kleine fascistische kliek oliemannetjes, danwel met olie- en gasgeld corrumpeerbare aandachtzieke mensen als Wouter van Dieren. Die zijn gebaat bij het schaarste-paradigma terwijl er nog energie in overvloed is voor eeuwen. Bedenk dat Van Dieren met Jan Paul van Soest onder Pieter van Geel (CDA) kernenergie bij ons onmogelijk maakte, in ruil voor het langer open houden van Borssele.

En waarom krijgen clubs als Milieudefensie nog steeds miljoenen euro’s subsidies van het Ministerie van Buitenlandse Zaken en andere Amerikaanse vazal-ondernemingen? Laat die K#t-Amerikanen met hun groene gedram, morele pervertering en mediapulp eindelijk eens opr#tten, zodat we ons eigen prachtige landje naar eigen inzicht kunnen vormgeven.

De beste manier van ‘conservation’ is immers: houden van je eigen land, je eigen omgeving. Iets waarvan je houdt maak je ook niet stuk, maar maak je mooier. Het uitzuigen van de natuur gebeurt juist door globalistische sprinkhanen zonder binding met de omgeving.

Wanneer je niet meer kijkt naar het vernis maar de vraag stelt ‘Who benefits’: dan ga je het zien…