De bosuil is regelmatig in het plangebied te horen en soms te zien, wanneer het lawaai van de GAD ’s avonds en ’s ochtends zeer vroeg is verdwenen. Het mannetje heeft de typische uilenroep, die je ook in spookfilms hoort.
De gemeente Hilversum overtreedt natuurregels wanneer zij haar afvalverwerking (GAD) bij het Mediapark uitbreidt in natuurgebied, maar past regels aan om vrij spel te krijgen. Dat blijkt wanneer je planvorming wettelijk toetst.
Zij negeert bijvoorbeeld eisen voor Habitatrichtlijnsoorten als vleermuizen. Deze natuur midden tussen Nationaal Natuur Netwerk-gebied mag dus niet vernield. Een dwingende wettelijke reden bestaat niet voor uitbreiding, en alternatieve oplossingen zijn voor handen.
In het tot industrieterrein om te zetten gebied leven ook bosuilen, boommarters en vele andere bijzondere dieren die het als schakel gebruiken in het natuurnetwerk. Die soorten leggen juridisch minder gewicht in de schaal, maar zijn niet minder bijzonder. Voor de boommarter is het 1 van zijn nationale kerngebieden, zoals de Zoogdiervereniging stelt. Zo dreigt een (gratis) natuurlijke verbindingsschakel in het Nationale Natuur Netwerk (voorheen Ecologische Hoofd Structuur EHS) verloren te gaan voor een lawaaierige en vervuilende activiteit die vrachtverkeer aanzuigt en die normaliter verplaatst diende te worden BUITEN EHS-gebied.
We zien hier tegelijk de tragiek voor professionele ecologen, die ook hier de gemeente Hilversum hielpen om papieren hindernissen op te heffen uit naam van natuur . Ze werken vaak voor onderzoeksbureaus die de overheid als voorname klant hebben, en die dan die overheid moeten helpen om natuurschade op papier zo groen/onschadelijk mogelijk te doen lijken. Je kunt dus bijna alleen nog aan ‘natuur’ verdienen, wanneer je helpt om haar stuk te maken/een papieren legitimatie geeft.
Bovenin zie je de Natuurbrug Crailo. Het GAD ligt als industriele activiteit geheel tussen beschermd natuurgebied, en zou daar beter weg kunnen. Rood omcirkeld de natuurlijke (gratis) verbindingszone met de Bussumerheide die de Gemeente Hilversum nu tot industrieterrein wil maken
Monumentaal pand met vleermuis-bewoning
Die Gemeente Hiversum exploiteert nu midden tussen natuurterreinen van de Ecologische Hoofdstructuur bij het Mediapark een afvalverwerking voor de Gooi en Vechtstreek(GAD), die om ruimte verlegen zit. In plaats van zich af te vragen- wat doet de verwerking van afval op industriele schaal nu plompverloren tussen EHS-gebied- wil die GAD nu uitbreiden in bestaande natuur.
Het wil een stuk bos- en heidegebied (in bestemmingsplan vastgesteld op 2013) in beslag nemen en bos kappen dat eigendom van Railpro is, en een daar liggend monumentaal pand (1910) slopen waar Habitatrichtlijn IV-vleermuissoorten leven. Daartoe willen ze ook de woonfunctie van het gebied afhalen.
De (anti-kraak) bewoners willen het pand kopen, om zo de kolonies veilig te stellen en het gebied als natuurterrein in ere te houden. Eerder deed Natuurmonunenten ook al zo’n aankoop, om een vleermuizenpand voor sloop te behoeden.
De bosuil is regelmatige gast op het terrein, en lijkt territoriaal aanwezig
Op ongeveer 500 meter afstand werd in 2006 nog voor 14,5 miljoen euro de Natuurbrug Zanderij Crailo aangelegd, die de EHS-natuurgebieden moest verbinden van onder meer de Bussumerheide aansluitend op terrein van Railpro. Precies hiertussen wil de gemeente dus een bestaande (gratis, kostenloze) groene schakel tussen die zelfde natuurgebieden offeren voor industrieterrein voor grootschalige afvalverwerking en opslag bestempelen.
Wie de ecologische logica hier ziet, die mailt mij alstublieft.
In het gemeentelijk bestemmingsplan van 26 juni 2013 werd de natuurbestemming met woonfunctie van de grond nog bekrachtigd. Het monumentale pand stamt uit 1910. Hoewel ter linkerzijde de grond (paars) als bouw staat aangemerkt groeit hier bos, dit is terrein van of aangrenzend aan het Mediapark
Het pand staat op grond dat in het bestemmingsplan als natuurgebied is aangemerkt. En zonder de (anti-kraak) bewoners – die contact met mij zochten- dat mee te delen wil de gemeente Hilversum die natuurbestemming nu van die grond halen en het monumentale pand slopen.
Zodat afvalindustrie in natuurgebied geen juridische hinder meer ondervindt. Omdat het op papier dan geen natuur meer is. Om die bestemmingsplan-wijziging te rechtvaardigen bestelden ze 2015 een ‘onderzoek’ bij Grontmij- nu Sweco- waaruit dan moet blijken dat het gebied toch al geen natuurwaarde heeft.
Bosuilenkast in plangebied
De Gemeente Hilversum concludeert dan
De voorgenomen werkzaamheden hebben geen effect op beschermde natuurwaarden in het kader van de Natuurbeschermingswet. Op grond van het uitgevoerde verkennend natuuronderzoek is geconcludeerd dat er geen nader veldonderzoek en/of effectonderzoek noodzakelijk is. Er is geen vergunning nodig in het kader van de Natuurbeschermingswet. In het kader van de Natuurbeschermingswet is het project ook niet m.e.r.-plichtig, zie ook paragraaf
- Kort gezegd: gaan met die banaan, voor de overheid gelden niet de regels die voor particulieren wel gelden.
Habitatrichtlijn-soorten aanwezig
Dat ‘onderzoek’ werd nogal vluchtig uitgevoerd door Eric Thomassen van Grontmij (heet nu Sweco) in 2015 met een ‘natuurtoets’ waar de gemeente/GAD zich achter verschuilt. Die toets kan niet de schijn van vooringenomenheid wegnemen, waarbij de uitkomst al van tevoren lijkt besteld: het is eigenlijk geen beschermenswaardig natuurgebied. Want er leven geen aan deze locatie gebonden dieren die op papier last kunnen geven voor de GAD/Gemeente Hilversum.
Met een bat-detector liep Thomassen bij enkele korte bezoeken aan het terrein enkele minuten rond. Hij controleerde het pand in het geheel niet op aanwezigheid van verblijfplaatsen van beschermde vleermuizen. Niettemin schrijft Thomassen
“Bij alle bezoeken zijn enkele foeragerende gewone dwergvleermuizen waargenomen binnen het plangebied. Deze dieren toonden geen binding met de woning (????? Hoe weet hij dat nu na enkele minuten), er werden ook nooit uit- of invliegers gevonden (in enkele minuten RZ). Het plangebied werd alleen gebruikt als foerageerbiotoop, dit is in de directe omgeving echter ruimschoots voorhanden, het plangebied heeft geen bijzondere functie. Daarnaast werd tweemaal een overvliegende rosse vleermuis gehoord, deze vlogen op grote hoogte over en toonden geen binding met het plangebied. (????, dat kan hij helemaal niet concluderen als hij even vluchtig rondloopt)
en
Bij de najaarsbezoeken werden ook enkele baltsroepende gewone dwergvleermuizen waarge- nomen in en rond het plangebied. Deze dieren toonden echter geen binding met de woning :-) (dat kan hij opnieuw helemaal niet concluderen RZ, hij zuigt wat uit zijn duim dat de opdrachtgever goed uitkomt)
Meerdere van deze soorten zijn aanwezig en bewonen mogelijk het pand, maar hierop is geen toets of aanvullend onderzoek gedaan of MER
Ecologisch Bureau Tauw geeft hier deze soorten op die op Habitatrichtlijn IV staan
Ruimte zat op GAD-terrein voor efficientere opslag, men hoeft niet horizontaal uit te breiden maar kan bv ook stapelen of andere oplossingen vinden
Terwijl zijn eigen onderzoek toont dat hier dus Habitatrichtlijn IV-vleermuissoorten leven, laat Thomassen de consequenties daarvan onvermeld in de onvermijdelijke conclusie: GAD mag hier helemaal niet uitbreiden.
- Alleen bij dwingende wettelijke redenen is dan een ingreep toegestaan of wanneer er geen andere oplossingen mogelijk zijn. En die kan GAD niet overhandigen. Zie bijvoorbeeld hoe weinig efficient de GAD met ruimte omspringt.
Waarom kun je die containers niet efficienter stapelen en ruimte sparen?
Natuur geen industriebestemming, maar GAD-terrein natuurbestemming
Er zijn dan ook vele andere oplossingen mogelijk dan het slopen van een monumentaal antiek pand met beschermde vleermuizen en het vernielen van natuurgebied voor bedrijfsuitbreiding. Zoals efficienter gebruik van het huidige GAD-terrein, wanneer de gemeente Hilversum via de GAD zegt dat er geen uitbreiding in volume plaatsvindt van afvalverwerking.
De GAD hoeft niet horizontaal ruimtebeslag te leggen. Ze kunnen ook containers stapelen, die nu nogal ruimteverspillend her en der op het terrein staan. En de gemeente Hilversum kan zich beter afvragen waarom afvalverwerking op industriele schaal anno 2017 in natuurgebied thuishoort, in plaats van op een geschikt kaal industrieterrein buiten het bosgebied. Het GAD-terrein zou beter natuurbestemming krijgen, in plaats van dat natuurgebied een industriële bestemming krijgt.
- Het GAD-terrein zou dan een prachtige verbindende ecologische schakel voor natuurgenieters en wandelaars kunnen vormen die nu ook de Natuurbrug bij Crailo gebruiken richting Bussumerheide.
Industrie plompverloren tussen EHS-gebied (groen)
Via milieurandje zou afvalindustrie plots in natuurgebied passen
Ter verdediging van het GAD-afvalindustrieterrein midden in natuurgebied wentelt de gemeente Hilversum zich in groen proza over ‘circulaire economie’ uit het Provinciale Milieubeleidsplan 2015-2018. Ze stellen:
Vooruitlopend op de Omgevingswet kiest de provincie voor een integrale aanpak en agendeert vier integrale opgaven, waaronder de circulaire economie :-) . Het klassieke milieuthema afval is nauw verbonden met het concept van een circulaire economie, omdat hergebruik en recycling bijdragen aan het verminderen van de behoefte aan eindige grondstoffen.
Dus als je ‘afvalindustrie’ associeert met ‘milieu’, dan lijkt grootschalige industriele verwerking van afval bijna in natuurgebied te passen en zelfs daarin te mogen uitbreiden. Je geeft zo een groen randje aan een industriele activiteit waar de Gemeente Hilversum geld mee verdient (heffingen), die continue vrachtverkeer aanzuigt, continue geluidsoverlast geeft (bij legen stalen containers) die kilometers hoorbaar is wanneer je over de Bussumerheide loopt en stankoverlast.
Het te vernietigen bosdeel voor GAD haar afval-industriele activiteiten en overlast
Salamitactiek
Een boerenbedrijf- dat aanmerkelijk minder milieuhinder geeft dan een containeroverslag voor afval met continue zwaar vrachtverkeer, lawaai- en stankoverlast- in dat zelfde gebied was al lang uitgekocht of via regelgeving onmogelijk gemaakt. Maar de overheid weet zichzelf vaak met het oprekken van regels vrij te pleiten, er op vertrouwend dat niemand de planvorming kritisch doorlicht.
Thomassen/Grontmij (Sweco) en de Gemeente Hilversum sturen hierbij aan op een soort salami-tactiek, het opdelen in plakjes en dan serveren. In een keer alle bos kappen, dat zou op bezwaar stuiten. Dus verdelen ze het stukje natuurterrein met wilde tuin in twee delen.Eerst zeggen ze dat ze het zuidelijke deel met bos willen sparen en alleen het noordelijke deel met het huis willen gebruiken. Maar ze willen het hele terrein in bezit, en dat doen ze niet omdat ze het bos willen beheren.
En is het uitbreiden van je terrein om extra ruimte voor je activiteiten te krijgen dan niet gewoon: bedrijfsuitbreiding? We moeten lezen dat dit ‘in principe’ niet zo zou zijn. Het is dus nu nog niet meteen zo, maar straks wel. Dan is iedereen het al weer vergeten.
Ironisch genoeg is 1 van de weinige manieren voor ecologen om geld te verdienen: de overheid helpen bij het uitvoeren van natuurschadelijke plannen, om die op papier minder schadelijk te doen lijken
Het rapportje zit verder vol met de gebruikelijke rookgordijnen, die de aandacht van de natuur ter plaatse moeten afleiden.Dat de dichtst bijzijnde Natura 2000-gebieden ver weg liggen, zou het gebied ook minder van belang maken. Ja nou en: Yellowstone National Park ligt wel duizenden kilometers ver weg. Maar dat maakt het lokaal vernielen van natuur met op papier beschermde vleermuis-soorten voor afvalindustrie niet minder urgent. Kan Thomassen mij hier de logica van uitleggen in de praktijk? (op papier kun je alles roepen)
Je snapt zo’n Eric Thomassen wel. Je rond een studie biologie af en moet vervolgens ergens aan de bak. Al gauw raak je zo verstrengeld in de belangen van je baas. Nu werkt hij ook als redacteur bij de Zoogdiervereniging die in die zelfde val tuinde. Die moeten financieel overleven met MER-studies rond windfarms, en dus steunen ze de voor vleermuizen zo schadelijke windturbines uit het Energieakkoord.
Jonge bosuil. Ze geven het typische uilengeluid
Bij mijn blog over Natuurmonumenten die een buitendijkse asfaltweg aanlegt bij Tiengemeten mailde een ecoloog van zo’n bekend onderzoeksbureau me ook al. Wat ik schreef was helemaal waar,het ergerde hem maar hij durfde niets te zeggen omdat hij dan zijn baan zou kwijt raken. Ik mocht beslist zijn naam niet noemen.
Dus zo concluderen wij even deze cross-over tussen een papieren advies en de aanzet tot een media-bericht. We kunnen heel goed zonder ‘milieu’, dat is onderhand schoon genoeg. Maar de natuur glijdt onder onze voeten weg, steeds knabbelen overheden er stukjes af, en steeds vaker is ‘het milieu’ daarbij een excuus voor vernietiging. Dat stomme rotgeld ook….
Geef een reactie