Gemeente de Fryske Marren in de race voor Silent Spring Award 2017

We lieten al zien hoe het valse groen van de Rutte-kabinetten met perverse subsidieprikkels en bezuinigings-drift leidt tot Stille Lente: de dystopie van Rachel Carson (1962). Ontgroening van het landschap.

Mijn gemeente Fryske Marren gaat hier extra voortvarend te werk door- als officieel beleid- alle struiken en de meeste bomen te elimineren op haar grondgebied. Ze zetten de zaag in (geld voor) onderhoud van gemeentelijk groen met een ware oorlog tegen alles dat groei en bloeit.

The Battle of the Sonnema
Je krijgt hier de aanblik van de Niemandslanden die je ook in de Eerste Wereld Oorlog kreeg tussen de loopgraven in. Maar dan de FNP-versie (Fryske Nasjonale Party): The Battle of the Sonnema.

Of ze ook mosterdgas gaan inzetten in de oorlog tegen groen kreeg ik nog niet bevestigd.

Ze geven liever miljoenen euro’s uit aan het valse groen: subsidies voor zonnepanelen/de lokale installatiesector en dat noemen ze dan ‘groen’. Bewoners kunnen  tot 3000 euro aan subsidies toucheren als ze hun woning laten isoleren of klimaatsubsidie-panelen plaatsen. Dat heet hier dan ‘groen’, als onderdeel ondermeer van het provinciale Foens skjnne enussie

https://www.youtube.com/watch?v=Z2xxrvNZSW4

Culturele Revolutie
Zo voltrekt zich in de provincies de Culturele Revolutie die de Oude Milieubeweging over ons land uitstortte in samenwerking met de graaiers en marketeers van de Nijpelitaanse Maffia (VVD). Zodat ‘groen’ een Orwelliaanse betekenis kreeg, namelijk haar tegendeel: ontgroening, zoals een Ministerie van Waarheid slechts leugens verkoopt/goede marketing.

En het was (en is) hier zo groen, DE reden om er te wonen. Maar straks zingen we mee met Joni Mitchell haar interpretatie van Rachel Carson haar ‘Silent Spring’/The Counting Crowes:

Don’t it always seem to go, that you don’t know what you’ve got till it’s gone, they Paved Paradise and put up a parking lot.

You took all the trees and put’m in a tree-museum. And charge the people a dollar and a halve to see them.

 

Kaalheid landschap als uiting van lege geest
Iedere culturele referentie buiten Goede Tijden Slechte Tijden, Idols en Johannes ontmoet hier een vorm van vijandigheid, wantrouwen, omdat het hun beperkte geesteswereld blootlegt en dus als aanval voelt. Dat is het natuurlijk ook, want ik heb geen affiniteit met achterlijkheid. We hebben ook al een Friese App: Epke.

Men doet dan vervolgens vanzelfsprekend alles om toch een positief zelfbeeld te bewaren, zo zijn mensen nu eenmaal.

mei’n fles Beernburg trije kratsjes Amstel op ‘e Feenhoop ‘k fielde niks, mar die oar’n mei grut praat wien dronk’n jong…. 

Bovenstaande cursief is een typisch Diep-Friezenverhaal, waarbij ze de valse bescheidenheid voorwenden om te tonen dat ‘de ander’ die ‘groot praat’ zou hebben er zwakker uitrolde dan zij die niet zeiden maar deden. Kun je uit kroeg-gesprekken distilleren.

De taal en leefwereld der andersbegaafden inderdaad. Zo zijn zij dan gelukkig. :-)

Ar’gaaant siltjrwoleuvenfertelje tinkesedotseheulwatbinne. Terwijl het Fries zo’n mooie taal kan zijn. Maar in de mond der Lokalen wordt het bijna De Taal der Dieren, waarin je nog slechts 2 emoties kunt uitdrukken: Geilheid en Agressie. Je zou dan net als in Karel en de Elegast een kruid moeten eten om die taal te verstaan.Uiteraard spreek ik vloeiend Fries, maar niet zolang dat associaties met achterlijkheid en een overmaat botheid oproept.

Mijn Gooise ‘rrrrjjjj’ werd er afgelopen 6 jaar enkel erger door.

Maar dat is even een zijpad, uitsluitend bedoeld om op lange tjennen te staan. Mijn teksten mogen net als een rozenstruik met doorns zijn. Iedereen te vriend houden: daar zijn anderen weer beter in.

Waarom mag een vorm van waarheid geen schel geluid hebben? Ik hou van metal, niet van jankende New Age-dolfijnen bij een synthesizer-behang. Metalband Faith No More heeft een liedje getiteld; the Gentle Art of Making Enemies, en had Monty Python geen aflevering met ‘how to irritate people‘? De goede verstaander kan er net als ik smakelijk om lachen. En dat kun je in dit geval ook maar beter doen.

Een lege geest in een gezond lichaam
De bomen gaan in de houtverkoop aan de merendeels andersbegaafde en bejaarde burgers hier (mensen die de Frysk Nasjonale Party stemmen), en de rest gaat richting de biomassacentrale met de 20 euro subsidie per ton takhout. En door de aanleg van enorme plakkaten asfalt aan te leggen tegen honderden miljoenen euro’s hoopt men dan dat er wurkgeleungenhiet komt.  De jaren ’50 survival-geest van mensen zonder zelfstandig geestesleven.

Voor de beriekburhiet. 

Alsof dat uurtje rijden naar Amsterdam het verschil is tussen wel en geen werkgelegenheid. Mensen blijven je vragen ‘helemaal in Friesland???’, als je vertelt dat je op het platteland ging wonen. Het is een mentale afstand, ik rij sneller naar Amsterdam dan iemand uit Gouda.

Je woont hier fantastisch, landelijk en toch aangesloten op de A6. Een woonpoort naar de rest van NL. Helaas vergroten ze hier de mentale afstand tot de rest van Nederland door voor 4 ton euro subsidie de naam te veranderen van Friese Meren naar Fryske Marren. Een tegemoetkoming aan FNP-stemvee.

Geef mensen hier liever eens een cursus communicatieve vaardigheden, of een cursus fatsoenlijk Nederlands als je op de vaart der volkeren wilt aansluiten. Die Eritreers bij mij in de straat zijn voor buitenstaanders net zo verstaanbaar als dat ‘oaaiebaoaiedraaieskutsjfanlangwar’. Ook als je aangeeft dat je de taal der dieren niet spreekt, blijven ze er stug in door mompelen. Dat is asociaal, of tenminste communicatief onbeholpen.

Die indruk is niet beslist particulier, velen delen hem. Een Fries Nederlands horen praten, het klinkt gewoon vaak komisch. Jai sal seuker euv’n ferteln hoe’tssssit, de Spaarbank met de Scherpe S.

Moedig stand houden in de loopgraven
Ook bij schrijven hoor ik 2 kettingzagen zagen zingen. In 6 jaar tijd heb ik het groen hier met een geschatte 20-40 procent zien verschralen, alsof een slag uit de Eerste Wereld Oorlog plaatsvond. Zodat steeds meer een kaal niemandsland ontstaat. Ieder jaar dat je denkt: nu zal het wel eens over zijn hoogtepunt zijn, dan komt er het volgende jaar nog een extra zaagronde, die ook net die prachtboom elimineert. De oorlog tegen groen en bomen lijkt ieder jaar in fanatisme toe te nemen en het ergste komt nog.

Bewoners in Joure kregen al een brief in de bus of zij nog belang bij dat groen hadden, want de Gemeentelijke overheid zelf is te beroerd er nog fatsoenlijk op te passen. Bij een kennis in de straat werden al 2 prachtige fruitbomen ge-elimineerd, en overal zie je omgewoelde perken en zaagstompen alsof net de Battle of the Somme heeft plaatsgevonden.

Zo wordt de omgeving net zo on-aantrekkelijk als de vrouwen hier, die volgens het schoonheids-ideaal van het Fries Minimalisme over straat gaan: Sa ken’t Ek Wol. Net als bij een veldslag waarbij het voedsel op is, en het drinken. Zoals bij de slag om de forten van Verdun waarbij de Fransen bij gebrek aan drinkwater zelfs hun eigen pis gingen drinken.

Zo overleef je ook.

En toch is dit uit liefde geschreven, want net als in de loopgraven blijven we hier moedig standhouden.

Het moddergooien, daar zit natuurlijk een gedachte achter. Want als kaal de norm wordt, en je wilt zelf als 1 van de weinigen je tuin vogelvriendelijk houden. Vanzelf krijg je dan zaagvragende ogen op je gericht en voor je het weet, wordt kapot zagen via klagende burgers en vervolgens de overheid ook jouw plicht.

No man is an Island entire on itself

Dus voor de reactie is: ‘nooh, als jai vind dat ’t hier ssssso slecht is, warom ga jai dan niet gewoan weeeg‘… nee, doe dat eens niet, voor alle mensen die bij leven niet voldoende hebben aan oeeh oeeh oooai aan de lijnen van het voetbalveld schreeuwen, maar die ook nog iets anders in hun leven waarderen…

In ons boek dat bij Nieuw Amsterdam verschijnt dit voorjaar, doe ik al suggesties voor verbetering. Je zou als gemeente je groen weer als onderdeel moeten zien van het landelijke natuurbeleid, en je afdeling groenbeheer dus omdopen tot Team Stads-biodiversiteit. Bij de SGP in het partijprogramma hebben ze al exact begrepen wat ik bedoel:

Natuur is overal, als je je ogen de kost geeft, zelfs midden in de stad. De diversiteit van natuur en landschap is groot. Deze rijke diversiteit is door God in de schepping gelegd. Het maakt de natuur weerbaar, en is prachtig om te zien en te bestuderen. Het beschermen hiervan is niet minder dan een opdracht waaraan wij serieus invulling moeten geven

Er zijn meer beschaafde delen in Nederland waar je ideeën wel toegang vinden. Sterker nog, daar was ik laatst al mee in overleg. Over een jaar of 10 is men dan hier ook eindelijk zo ver.

Dus dan over 10 jaar misschien, als alles hier al kaal is gezaagd zal een golf van herplant het niemandsland doen herbloeien. Misschien net als bij de Eerste Wereld Oorlog, een veld van klaprozen, de poppies. De natuur kan de grootste rampen aan, van totale verwoesting door granatenregens zoals bij de Battle of the Somme. Dan kan zij de Gemeente Fryske Marren ook ruimschoots aan.

Vergeleken bij de waanzin van miljoenen soldaten die elkaar over de kling jagen, is deze kleinschalige vorm van menselijke gekte natuurlijk kinderspel.