Volharden Sieben Poel en Aante Nicolai (Rijkswaterstaat) in corruptie Waddenbeheer?

Mijn jurist was 2 weken terug op bezoek bij Rijkswaterstaat op uitnodiging van Lieneke de Jong en Ineke Douma van de juridische afdeling. Al een half jaar traineert Rijkswaterstaat beantwoording van vragen over beheer-keuzes bij de Waddenzee uit mijn WOB-verzoek (Wet openbaarheid bestuur) aan hun verantwoordelijke bestuurders Aante Nicolai en Sieben Poel.

Het duo schoof  de juridische afdeling vooruit om me af te schepen.

Een half jaar terug begon ik de Waddenleaks-serie op Climategate.nl. Daar kwam een op 23 december ingediend Wob-verzoek uit voort richting Rijkswaterstaat over de vraag: ‘wie controleert de controleurs’ bij het beheer van de Waddenzee. Kort samengevat: Rijkswaterstaat schuift andere partijen ecologische effecten in de schoenen die ze zelf (mede) veroorzaken.

Daar komen ze mee weg, omdat ze tegelijk verantwoordelijke beheerder zijn die het beheerplan Natura 2000 opstelt voor Wad en Noordzeekustzone, EN commercieel gebruiker (zandwinning uit baggerwerk, suppleties in opdracht overheid), En controleur via de Inspectie Leefomgeving en Transport.

In achterkamertjes timmerden ze met milieuclubs het Waddenbeheer voor komende 10 jaar dicht, hun eigen (financiële) belangen verzekerend (200 miljoen euro over 10 jaar tijd) op basis van het agenderen van zelfbedachte problemen en de pseudo-wetenschappelijke ideologie van de Balance of Nature/’voedselwebben in evenwicht’ en natuur ‘in balans’.

Rijkswaterstaat probeerde me zoet te houden met sturen van ongevraagde informatie (Jarkus) en reeds openbaar toegankelijke algemeenheden, niet de gevraagde informatie. Nadat ze eerder al de termijn voor het Wob-verzoek met 6 weken overtraden.

Nu zou een persoonlijk gesprek nodig zijn volgens de juridische afdeling. Omdat ze zogenaamd mijn glasheldere vragen niet snapten en verduidelijking nodig hadden. Dat komt over als ‘verder tijd rekken, zodat ze de hele bestuurlijke architectuur en belangenbehartiging kunnen dicht timmeren en je ook bij juridisch gelijk voor een voldongen feit staat.’

Maar corrigeer mij als het niet zo is. Van mijn kant niets dan goede wil, maar we zijn hier ook weer niet naïef.

Pseudo wetenschappelijke leugen basis beheer
Een ecologisch wetenschappelijk falen is: alle beheerplannen van Programma Rijke Waddenzee zijn gebouwd rond de mythe van de Balance of Nature: het ontstaan van mysterieuze balansen en ‘voedselwebben in evenwicht’ waarin een optimale natuur met maximale populaties zou ontstaan. Dit is de ideologie van orthodoxe milieu-activisten bij Waddenvereniging van de met de boekhouding sjoemelende Arjan Berkhuysen, WNF en andere fondsenwervende bedrijven die zich uitgeven voor ‘natuurbeschermer’.

In hoofdstuk 9 van Ecomodernisme, het Nieuwe Denken over Groen en Groei leg ik de herkomst van die mythe uit. Ook Paus Franciscus hanteert in zijn groene encycliek de ‘balance of nature’, zo schreef ecoloog Daniel Botkin.

Het is ideologie van orthodoxe milieu-activisten, geen ecologie. De Waddenzee bestaat overigens nog maar sinds de Allerheiligenvloed (1170) het Marsdiep doorbrak, en is in huidige vorm zo oud als de Domtoren van Utrecht. Zo schreef geoloog Salomon Kroonenberg.

Financiële en wetenschappelijke gegevens geen bedgeheimen
De vragen zijn gericht aan de directie Noord Nederland van Rijkswaterstaat die de verantwoordelijke beheerder is van de Waddenzee. Bijvoorbeeld omdat je een persoonlijke beleidsopvatting van een bestuurder mag vragen volgens de Wob. Die vragen gaan over het optuigen van de bestuurs-architectuur van de Waddenzee en zakelijke communicatie van Rijkswaterstaat met derden. Die werden botweg niet beantwoord met beroep op ‘bescherming van de persoonlijke levenssfeer’.

Alsof vragen omtrent wetenschappelijke gegevens achter een door Poel en zijn mede-belanghebbenden voor fondsenwerving gebruikte grafiek en de besteding van 200 miljoen publieke euro’s niet Wob-plichtig zijn. Maar prive-informatie van de Familie Poel en hun bedgeheimen. Het is de eigen keuze van Poel als verantwoordelijke bestuurder om zich zo op te blijven stellen.

Blijft hij zo doorgaan, dan schakel ik ook politici in en hangen we het aan een grotere klok. Ik vind 200 miljoen publieke euro’s, de jaarlijkse besteding van 5-8 miljoen publieke euro’s aan NGO’s en hun belangen bij de Waddenzee en bestuurlijke integriteit vooralsnog zwaarder wegen dan zijn prestige.

Zo weigert Sieben Poel te verklaren op basis van welk wetsartikel hij een anti-kraakondernemer uit Haren (Lenze Hofstee van Carex, Het Rif Holding BV, Aeshna BV) met zijn stichting voortrekt bij beheer van de Waddenzee boven andere particulieren, die al generaties op en van het Wad leven. Dat kan hij – zo is mijn voorgevoel- niet beantwoorden omdat hij het waarschijnlijk uit gewoonte doet, persoonlijke smaak. Uit gewoonte, en omdat Hofstee zich al zo lang met het Wad bemoeit.

Dan dienen mijn vragen- en de uitblijven van een fatsoenlijk antwoord- ter bevestiging van dat vermoeden. We zijn dus naar de rechtbank gestapt, en nu in het kat en muis-spel verwikkeld. Een studente antropologie heeft het dossier inmiddels opgepikt voor haar afstudeer-scriptie.

Wanneer Poel en Nicolai zo doorgaan, heb ik tenminste nog de openbaarheid om hun gedrag aan te kaarten. Wat ik op het web zet, wordt landelijk gelezen door alle betrokkenen. Het web is een wapen, waarmee je bestuurlijk oestergedrag kunt aankaarten. Ze stuurden hun ‘dienstbode’ bij inrichting van de bestuurs-architectuur Michel Firet ( Staatsbosbeheer/Programma n.e. Rijke Waddenzee) al naar bevriende vissers om polshoogte te nemen. Ze hadden gehoopt mij na 1 keer afschepen kwijt te zijn. Dat ik dus geen procedure zou aanspannen.

Dream on :-)

Ik ging niet mee op gesprek omdat je vooraf weet dat ze je met een nieuw kluitje in het riet sturen.Maar helemaal niet gaan, dat kan ook niet. Want dan gebruikt Rijkswaterstaat dat richting de rechter om te tonen hoe geweldig cooperatief en transparant ze wilden zijn. Maar dat je ondanks hun hoffelijke en verheffende werkwijze geen gehoor gaf.

Zo gedraagt iedere organisatie zich die iets verbergen wil, en zich weigert te houden aan de wet en publieke taak.

Op het vlak van eigen landsbestuur zijn mensen in Nederland veel te naïef. Of gewoon gemakzuchtig. Misschien zijn Nederlanders gewend geraakt dat ze nooit werkelijk iets te vertellen hebben, dat alles in de achterkamer al is bekonkeld. En dat zogenaamde ‘inspraak’ niet de medezeggenschap dient, maar de legitimatie van de bestuurders en hun belangen. Hebben ze (bijvoorbeeld) weer zo’n management-cursus gehad met goede voornemens op basis van de laatste interactieve beleids-mode, waar ze dan (met diepe tegenzin) papieren invulling aan moeten geven.

Dat Aante Nicolai en Sieben Poel veel te verbergen hebben blijkt na het gesprek: Rijkswaterstaat maakt bewust geen schriftelijke verslagen bij overleg, omdat die dan via de Wob opgevraagd kunnen worden, zo vertelden hun juristen mijn jurist. Het is bekend dat steeds meer overheden uit angst voor bestuurlijke transparantie zo informatie verduisteren.

De verantwoordelijke bestuurders dienen volgens de wet mijn volstrekt legitieme en uiterst fatsoenlijke vragen te beantwoorden en de gegevens te verstrekken rond het optuigen van het Waddenbestuur voor komende 10 jaar.

Lieneke en Ineke zijn louter door Sieben Poel en Aante Nicolai naar voren geschoven als verdedigingslinie. Terwijl dit hele proces niet nodig was geweest, wanneer Aante Nicolai in november een simpele vraag had beantwoord.

Die houding van Nicolai vertelt al meer dan ieder schriftelijk antwoord kan geven. Aante Nicolai bevestigt experimenteel dat hij iets te verbergen heeft, en niet de intenties van transparantie heeft die hij richting deelnemers van de Samenwerkingsagenda Beheer Waddenzee beleed.

De laatste truuk van Rijkswaterstaat is dat zij mijn als wetenschapsjournalist ingediende Wob-brief nu als ‘burgerbrief’ wilden beantwoorden. Omdat ik aangaf persoonlijk te zijn gemotiveerd vanwege democratische beginselen. Zoals iedere (wetenschaps)journalist die de overheid om bestuurlijke transparantie verzoekt.

Een nieuwe uitvlucht, die bevestigt dat Aante Nicolai en Sieben Poel volharden in hun anti-transparante oestergedrag. De bedoeling is nu dat zij binnen een week alsnog de gevraagde gegevens overhandigen. De kans blijft bestaan dat ze weer postmodern gebabbel je kant op sturen zo van ‘hier heb je EEN antwoord’, alsof ze een vlieg van hun bureau willen vegen.

Corruptie begint vaak wanneer mensen hun persoonlijk prestige willen beschermen. Dat iemand een goed gevoel over zichzelf heeft, of veel vrienden heeft, en dus gelooft ‘ik ben goed’ is natuurlijk niet relevant. De daden van Aante Nicolai en Sieben Poel spreken vooralsnog voor zich. En via daden kunnen ze dat beeld bijstellen, niet via pseudo-cooperativiteit van de juridische afdeling of- zoals eerder- postmodern gebabbel vanuit de afdeling ‘communicatie’.

Beantwoordt gewoon de vraag die ik je stelde Aante, wees eerlijk en open. Dan was dit hele gebeuren niet nodig geweest. Verschuil je niet achter anderen, en probeer niet in ‘mij’ als persoon aanleiding te vinden om je eigen verantwoordelijkheid hier te ontduiken. Tot slot nog dit komische filmpje van Asterix dat het gedrag van Nicolai en Poel treffend karikaturiseert.