Christiana Figueres.

India en Nepal kregen er van langs door zware moessonregens; ook Sierra Leone. Houston had de pech een niet al te zware, maar stationaire, orkaan over zich heen te krijgen. Je kon er op wachten: de alarmisten die het einde van deze planeet roeptoeteren. De “Slijpsteen van de Geest” voegde zich kritiekloos bij dit rijtje doempredikers met dit artikel. Zo staat er te lezen: “We hebben nog maar vijf jaar om de omslag te maken, zegt Christiana Figueres, klimaatonderhandelaar van de VN voor het Parijs-akkoord. Dat biedt Nederland de kans om onze energietransitie nu waar te maken. En ons internationaal vol in te zetten op een waterveilige wereld. De noodzaak om snel resultaat te boeken is een kans: ideaal voor een goede business case én politieke actie. Lang genoeg om iets te bereiken én kort genoeg voor bedrijven en investeerders die snel verandering willen, inclusief een goede return on investment.”

Mevrouw Figueres, u kent haar wel van haar uitspraak: “to intentionally transform the economic development model, for the first time in human history”. Wat heeft dit met klimaat te maken? Niets, maar het gaat om een heel ander doel: antikapitalisme. U kent het wel: nieuwe orde, lege borden. En verder lees ik in het artikel tevens een pleidooi voor een verdienmodel en heel veel dwang van overheidswege. De AGW-hypothese (‘Anthropogenic Global Warming’) wordt alleen misbruikt om die doelen geforceerd te verwezenlijken.

Vijf jaar nog maar, voor we naar knoppen zouden gaan. Waar heb ik dit eerder gehoord? Zo ondertussen begint het knap belachelijk te worden dat er, zodra zich ergens op aarde een natuurramp voordoet, de menselijke CO2-mythe er bij de haren bij wordt gesleept. Het begint een irritant soort Pavlov-reactie te worden: natuurramp èn menselijke CO2 en dito aangepraat schuldgevoel. ‘ideaal voor een goede business case én politieke actie’

Met wetenschap en waarheidsbevinding heeft het niets te maken. De columnist geeft er blijk van niets van de natuurkundige implicaties te (willen) weten. Dit zou toch een vereiste moeten zijn om deze materie objectief aan de lezer te kunnen presenteren. Ik vrees evenwel dat de “Slijpsteen van de Geest” in dezen een politiek correcte, dus holle, frase blijkt. Het had toch op zijn minst moeten opvallen dat mevrouw Figueres een uitspraak doet die toch wel onderbouwing behoeft. Het valt ook op dat in de afgelopen jaren dergelijke “voorspellingen” niet bijster accuraat bleken. Laat ik een opsomming geven van dergelijke vreselijke rampen. Zie hier (zie onderaan), hier en hier. En dan hebben we natuurlijk het rijtje wijsneuzen die het allemaal zo goed weten. Zie hier, nu zelfs maar 3 jaar en geen 5 jaar. Deze is ook illustratief voor het fiasco van de zeergeleerde doemproffen. 2009! U leest het goed:

Laat ik vaststellen dat dergelijke alarmisten maar wat zitten te gissen. Wij kunnen nu, na al die jaren eveneens vaststellen, dat zij zich ongeloofwaardig hebben gemaakt na 40 jaar doem prediken waarbij geen enkel prognose is uitgekomen. De “Slijpsteen van de Geest” bezondigt zich dan ook aan dat giswerk door het artikel van Ovink. Ik lees bij een foto: klimaatopwarming zorgt voor meer regen. O ja? Een waar komen dan al die geprofeteerde droogtes vandaan waar Urgenda in grossiert?

De conclusie is, dat publicerende alarmisten geen idee hebben waar ze mee bezig zijn, geen wetenschappelijke expertise hebben, maar alleen links-politiek correcte meningen uiten. Ironisch genoeg ook: inclusief een goede return on investment.

De columnist valt wel erg door de mand als pleitbezorger voor het Eco Industrieel Complex.

Ik hecht eraan om mijn eigen geest te slijpen aan echte wetenschap en waarheidsbevinding, niet aan de geestdodende politieke correctheid tot wat de “Slijpsteen van de Geest” van de NRC met dit artikel lijkt te verworden. Dit lijkt mij een nuttige stoomcursus van de NRC hier. Laat ik daarom passend besluiten met deze treffende woorden van de computerspecialist van Stanford McArthy:

Wie weigert het rekenwerk te doen, is gedoemd onzin te vertellen.