Afgelopen zaterdag kwam de aanlandplicht voor bijvangst in het NOS Journaal. Tot mijn positieve verbijstering was het Staatsjournaal vrij evenwichtig. Ga zo door! De van het viskeurmerk MSC (WNF/Unilever) afkomstige Nathalie Steins van Imares werd als expert opgevoerd. Haar schriftelijke beantwoording van vragen van de NOS levert een schokkende uitspraak op, die nog niemand er had uitgevist:
Wat we wel weten is dat om de visbestanden goed te beheren zodat ze gezond blijven, een aanlandplicht niet nodig is (= citaat dat ook journaal haalde RZ). Zolang je de visserijdruk maar laag houdt (…wanneer je andere opties uitsluit zoals fosfaatfertilisatie van de kustzee RZ), kunnen bestanden floreren. Het doel van de aanlandplicht is vooral een moreel doel (…..)
Spoelsoorteermachine, ingevoerd om overleving bijvangst te verbeteren
Vissertje pesten
Bij Imares zien ze dus ook in dat hier vooral symboolbeleid tegen vissers werd bedreven, al zeggen ze dat minder hardop dan ik hier. Moraalpolitiek toont vooral welke pretenties praktijkvreemde Brusselse bankzitters van 12-13 duizend euro per maand hebben. Een beetje symboolbeleid opleggen dat het eigen goede gevoel moet sieren vanuit de mensvijandige groene ideologie die ik in Visserijnieuws al beschreef: De Primitieve Verbeelding aan de macht.
Invloed op natuur door natuurgebruikers als vissers en boeren wordt hier het zelfde als schade, omdat mensen bij milieufanaten per definitie als ‘verstoring’ gelden voor hun versie van ‘de natuur’. Milieufanaten gaan nietsontziend om met echt bestaande mensen, ten gunste van hun eigen abstracties.
Vooruit, vissers gaven dankzij de Europese koehandel in visquota ook decennialang niet beslist het goede voorbeeld. Hun bestuurders incluis hielden zich niet aan wetenschappelijk advies, met goedkeuring van de Nederlandse overheid. Dat is nog geen reden om vissers juist nu na vele offers voor betere visbestanden alsnog economisch te gronde te willen richten. Tenzij dat je doel op zich is (Hint: dat is het ook, Agenda 21/2030 Agenda, zie ook deze Franse visserijfilm)
Vissertje pesten is doel op zich zo toont ook deze Franse film
Verspilling kan het argument alvast niet zijn: hoeveel verspillen Europarlementaire nep-intellectuelen die tussen Brussel en Straatsburg pendelen? Wie zijn Brusselse bankzitters om anderen moreel de les te lezen? Daarom: Urxit als die aanlandplicht niet van tafel gaat.Het dood aan wal dumpen en vernietigen van bijvangst die anders deels overleeft kan niet anders dan amoreel zijn. Omdat het NOS Journaal met deze evidente waarheid sympathiseert hadden vissers nu geluk met een keurig item.
Aanlandplicht verdienmodel noodlijdend Imares
Steins haar overige antwoorden lezen als een open sollicitatie van financieel noodlijdend Imares voor door de overheid en visserij betaalde onderzoeksopdrachten. Waarschijnlijk zal de Tweede Kamer daartoe opdragen na het zomerreces: ‘meer onderzoek’. Terwijl je op basis van boerenverstand al lang kunt stellen: die aanlandplicht er af. En anders UrXit.
En terwijl er al lang bekend is dat:
- De trektijd inkorten maakt de overleving hoger omdat vis minder lang gekneusd wordt in het net, dat is al decennialang bekend. Een trek van 2 uur zorgt voor minder overleving dan van 1 uur of een half uur. Maar korte trekjes betekent weer meer gedoe voor vissers, en na 10 keer netten halen op een dag geloof je het wel. Hoe langer de trek, hoe minder gedoe.
- Dekbehandeling beinvloedt overleving. Daarvoor zijn spoelsorteerders al decennia in gebruik, en als je vis nat houdt en snel over boord zet is de overleving hoger.
- De meeuwenstofzuiger maakt veel over boord gezette bijvangst soldaat, tenzij je die bijvangst dieper onder water loost zodat de levende bijvangst kan ontsnappen. Dat heeft Imares al lang onderzocht.
- Grotere maaswijdtes- ja vissers- maken dat je minder ondermaatse tong bijvangt. Nu wordt juist steeds meer ondermaatse tong aangeland, in voorbereiding op die aanlandplicht op aanvuren van Visned die dat ziet als ‘winst binnen halen voor de achterban’. Terwijl het op mij overkomt als ‘interen op je natuurlijk kapitaal’.
- Vooral schol maar ook tong kent in principe een hoge overleving (zie proefschrift Depestele). Maar ik heb zelden een levende wijting aangetroffen omdat hier de zwemblaas bij knapt. Dan is dat gewoon meeuwen/Jan van Genten-voer of voer voor de zeehondjes en bruinvissen die visserschepen achtervolgen. In de zee gaat niets onbenut verloren.
- Er zijn al diverse studies gedaan – zoals door de Universiteit van Strathclyde- die bevestigen wat boerenlogica aantoont: omdat stormvogels, Jan van Genten, de afgelopen halve eeuw zich op de visserij instelden als belangrijke voedselbron, zal een discardban leiden tot een crash in hun broedsucces. Maar misschien valt dat dankzij de Brexit mee.
- En we weten ook al wie daar de schuld van gaan krijgen: de vissers. Want via ideologisch gekozen parameters in de Kaderrichtlijn Marien gelden willekeurige aantallen zeevogels in een bureaublender (Good Environmental Status) als maat voor ‘zeegezondheid’ in 2020. Dus nee, het ergste komt nog.
Nemen zeevogels door aanlandplicht af, dan krijgen vissers daar OOK de rekening van via de Kaderrichtlijn Marien met haar Good Environmental Status. Er zit een negatieve agenda achter
Meer onderzoek betekent niet beslist beter beleid
Al 3 jaar geleden zetten we in de Discardguide van de SWNM alles op een rij. En die was niet minder ‘onafhankelijk’ dan Imares, hooguit meer Low Budget voor een bedrag dat 1 Imares-onderzoeker voor 1 dag declareert. Niemand is onafhankelijk, tenzij je in de Hemel bent aangekomen.
Instituten als Imares blijven altijd liever ‘meer onderzoek’ doen,. Dat is hun leeftocht. Dus ze wachten liever af tot die zeevogelpopulaties inzakken, om dan met ‘meer onderzoek’ zo lang mogelijk te pleiten voor meer onderzoek.
In de jaren ’90 was het IMPACT-onderzoek al gedaan naar ‘bodemberoering’. Daaruit volgde dat op populatieniveau geen noemenswaardige visserij-effecten werden getoond op de meeste schelpdieren. En dat op zandige bodems de sporen al na 37 uur weg zijn. En dat vooral eutrofiering de meeste verschuivingen in het zee-ecosysteem van afgelopen eeuw kon verklaren.
Dat resultaat kon je vissers niet mee pesten. Het paste ook niet in de Brusselse milieubeleids-ideologie waarin alle menselijke invloed het zelfde is als ‘verstoring’ Dus deed men precies het zelfde onderzoek over onder een andere naam: Benthis. Omdat er nieuw Brussels beleid was (Kaderrichtlijn Marien) dat om ‘nieuw onderzoek’ vroeg. Een bijna exacte herhaling van zetten.
En hoe goed zijn de bestandsschattingen door Imares nog, zo blogde Dolf Boddeke al voor ons en in Visserijnieuws.
Dus ‘eenheid bewaren’ is nogal iets anders dan ‘je kritische zin en boerenverstand laten varen’. Ongetwijfeld is Nathalie Steins een beste meid. En mooi dat ze eens niet zuur doen over visserij. Maar Imares is het zelfde instituut dat met wetenschappelijk geknoei de visserij in de problemen brengt en aan gesloten visgebied helpt. Overheid vraag, wij draaien. Imares sympathiseert met de grootste geldbron, en dat hoeft de visserij niet beslist te zijn.
Meer dan ‘meer onderzoek’ is er meer boerenverstand nodig in media en politiek. Maar vooralsnog tellen wij de zegeningen hier. Een onbevlekt item door de NOS zonder groene snot. Waar gaat het naartoe met deze wereld…
Geef een reactie