Oorlogje spelen in klimaatland

Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

Je begint je dit wel af te vragen. Naarmate duidelijker wordt dat er geen verontrustende klimaatontwikkelingen zijn, nauwelijks nog slachtoffers van natuurgeweld, geen toegenomen weersextremen en noem de rest van de obligate doemlitanie, neemt het extremistische taalgebruik onder alarmisten omgekeerd evenredig toe. Wat dit effect extra versterkt, is dat er van schijn van kans is dat die fossielvrije generatie in geen honderden jaren ook maar enigszins in zicht kan nomen. En dat weten onze planeetredders, als ze ook maar een beetje kunnen rekenen, bliksems goed. Natuurlijk is dat frustrerend, maar geen reden om zich zo belachelijk aan te stellen. De burger die voor de kosten van al die onzin moet opdraaien, ja die heeft pas recht op klagen.

Wij zitten echt niet te wachten op de retoriek van het Zweedse klimaatorakeltje dat doemscenario’s als een verkouden machinegeweer in het wilde weg afvuurt. De tranen zouden je in de ogen springen als je al die nepemoties zou moeten geloven. De Apocalyptische Ruiters zijn vergeleken bij haar kleuters op een driewielertje. Wij worden overigens al sinds 60 jaar bedrogen met dergelijke sleetse schertsrampen. Klimaatbeleid en democratische rechten contrasteren steeds duidelijker, zo veel mag inmiddels wel duidelijk zijn. De onheilige Drie-eenheid Samsom, Timmermans en Nijpels hebben de democratie al lang achter zich gelaten omwille van hun persoonlijke macht. Nu echter het doel van hun beleid steeds verder uit zicht raakt, neemt het gefabuleerde klimaatbeleid navenant grotesker vormen aan met maatschappelijke en economische grote schade van dien. Ook voor Ontwikkelingslanden. Men mag zich als weldenkend burger in alle ernst afvragen wat voor mensen het zijn die op bewindspersonen stemmen die dat soort onverantwoordelijke dingen bepleiten.

Zo veel is wel duidelijk dat de burger/belastingbetaler steeds dwingender en van alle kanten het klimaatbeleid krijgt opgelegd, zo niet opgedrongen. Dit roept onwillekeurig associaties op met het boek van Clausewitz: Vom Kriege. Een aansprekend citaat uit dit boek luidt:

Clausewitz analyzed the conflicts of his time along the line of the categories Purpose, Goal and Means. He reasoned that the Purpose of war is one’s will to be enforced, which is determined by politics. The Goal of the conflict is therefore to defeat the opponent in order to exact the Purpose. The Goal is pursued with the help of a strategy, that might be brought about by various Means such as by the defeat or the elimination of opposing armed forces or by non-military Means (such as propaganda, economic sanctions and political isolation). Thus, any resource of the human body and mind and all the moral and physical powers of a state might serve as Means to achieve the set goal.

One of Clausewitz’s best-known quotes summarizes that idea: “War is a mere continuation of politics by other means.

Bron.

Oorlog dus als politiek instrument om de wil op te leggen. Klimaatoorlog als politiek instrument. Ik lees ook: non-military Means such as propaganda, economic sanctions and political isolation

Propaganda, media, NOS-journaal? Sancties zoals het intrekken van onderzoeksgelden en ontslag (Peter Ridd)? Politieke isolatie, ook dit is een dagelijks verschijnsel in klimaatland (doodzwijgen en monddood maken van klimaatsceptici). Hoe herkenbaar is dit dit.

Vom Kriege, hiervan lijken sommigen in klimaatland te dromen. Deze dromers, zij die overdag dromen met open ogen zijn de gevaarlijkste mensen. Wie oorlog als motor voor economisch positieve transitie aanprijst is niet goed bij zijn hoofd, omdat de menselijke, materiële en economische schade immens is. Desondanks lezen wij bij Urgenda:

Uit transities uit het verleden blijkt dat als de juiste combinatie van urgentie, wilskracht en leiderschap aanwezig is, een doorbraak kan worden gecreëerd die tot versnelde transitie leidt. In de Tweede Wereldoorlog was het Rooseveld die vier dagen na Pearl Harbor tegen de auto-industrie zei dat ze moesten stoppen met auto’s produceren en moesten produceren voor de oorlogsindustrie. Ford bouwde op het hoogtepunt van de oorlog 600 vliegtuigen per maand. Dus als de noodzaak gevoeld wordt en er echte leiders zijn, kan er enorm veel veranderen en veel sneller dan iedereen vermoedt.

Bron.

De denkfout van Minnesma en gelijkgestemde oorlogshitsers in klimaatland, is dat zij menen dat er een compenserende bate tegenover staat in de gedaante van een geredde planeet, een bezworen crisis die uit hun eigen fantasie is voortgesproten. Timmermans doet slechts gefabuleerde beloftes die hij niet kan staven. Samsom staat maar wat stommetje te spelen en het feest-voor-de-portemonnee van Nijpels is reeds lang verstomd. Wat een illuster gezelschap.

Zij bevinden zich in goed gezelschap van Bill Gates met diens uitspraak:

The world can tackle climate change if the planet treats the threat like a world war.

Bron.

Waar haalt ook deze planeetredder die wijsheid vandaan?

Idem geldt natuurlijk de doempreek van Minister Kaag, al kwam die slechts in de buurt van een geschetste oorlogssituatie. De opsomming van doemscenario’s die ook zij als een verkouden machinegeweer in het wilde weg afschoot, berust slechts op dezelfde fantasie als die van het Zweedse klimaatorakeltj, Minnesma, Gates en velen anderen.

En waarom toch die vermaledijde haast? Nou Nijpels weer:

Voormalig milieuminister Nijpels, die toeziet op de naleving van de afspraken van het Klimaatakkoord, pleit ervoor dat netbeheerders sneller mogen uitbreiden dan nu het geval is. Dat kan nu pas als bedrijven echt gaan investeren. “En ik zou ervoor zijn dat we de procedures versnellen door de komst van een nieuwe wet, zoals we recentelijk met de Crisis- en herstelwet hebben gedaan. Op die manier kunnen we een antwoord geven op de nood die blijkt uit dit rapport.”

Bron en hier.

Een Nieuwe Wet om de democratie nog verder te wurgen en de burger haar politieke wil af te dwingen? Is wat Nijpels bedoelt?

Jeroen Hetzler.

Er is geen urgentie. Ik zou dus met analoge woorden als Kaag willen spreken: wie zijn die mensen die van een klimaatcrisis en een oorlogssituatie spreken? Wat bezielt die feitenvrije urgentiepredikers en oorlogshitsers? Wat bezielt dezen om vóór burgers te beslissen, maar zonder hen. Buigen voor het belang van het Eco Industrieel Complex zoals ook van de datacentra in de Wieringermeer. Klimaatbeleid is dan ook het machtsinstrument van de reeds lang geleden door het UN-IPCC a priori, en naar het gewenste bewijs toe redenerende, uitgestippelde politieke beleid volgens de richtlijnen van een eigentijdse Eco Vom Kriege.

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de klimaatwet moet worden vernietigd).