Simon Rozendaal mengt zich op zijn Elsevierblog ook in de climategate- en gletsjergate discussies, waarover vanmiddag om 16:15 uur dus een spoeddebat gehouden wordt in de plenaire zaal van de Tweede Kamer. Debat is live te volgen via de website van de Tweede Kamer of via het politieke kanaal op tv.
Rozendaal is zoals altijd scherp en hij komt met enkele treffende typeringen:
Cramer en Samsom bedrijven crisismanagement. Ze suggereren (en de kritiekloze klimaatkrant van Nederland, de Volkskrant, trapte er feilloos in) dat er maar één foute bladzijde staat in een rapport van zesduizend pagina’s en de rest deugt. Maar zo langzamerhand staat de hele geloofwaardigheid van het IPCC ter discussie: dit zijn wetenschappers die belangen hebben bij alarmisme. Hoe banger wij zijn, hoe meer subsidie zij krijgen. Daarom ook is Climategate belangrijker dan Gletsjergate: de portee van Climategate betreft niet één maar zesduizend pagina’s.
Alarmisme
Rozendaal is een van de weinige journalisten die al jarenlang wijst op de rol die financiering speelt bij het in stand houden van alarmisme. Eerder deze week maakte ik dit punt ook in verband met een essay van Richard Lindzen. Hij heeft gelijk dat climategate belangrijker is dan gletsjergate en ik houd mijn hart vast voor het debat van vanmiddag. Zullen de politici in staat zijn om dit onderscheid duidelijk te maken?
Rozendaal bespreekt de brief over gletsjergate die Cramer naar de Kamer heeft gestuurd. Een passage:
De oorspronkelijke bron van deze informatie is een artikel van UNESCO uit 1996, daarin staat dat 80% van de gletsjers in de Himalaya verdwenen zal zijn in het jaar 2350. Dit is verkeerd geciteerd in het genoemde WWF rapport, dat niet gereviewd is. Dit rapport is de bron van de onjuiste bewering dat de gletsjers verdwenen zouden zijn in 2035.
Bron was Hasnain
Rozendaal schrijft terecht:
Maar er zit meer achter. Als u morgen naar de kiosk rent en daar de papieren Elsevier koopt, leest u hoe het echt zit.
Ik wil de verkoop van Elsevier natuurlijk niet dwarsbomen, maar de lezer die niet uit de luie stoel wil komen kan ook ons eerdere artikel over Hasnain erop na slaan:
Doet het fragment uit het artikel op de India Environmental Portal de lezer al ergens aan denken? Kijk eens naar de overeenkomsten met het IPCC-rapport:
Glaciers in the Himalaya are receding faster than in any other part of the world (see Table 10.9) and, if the present rate continues, the likelihood of them disappearing by the year 2035 and perhaps sooner is very high if the Earth keeps warming at the current rate. Its total area will likely shrink from the present 500,000 to 100,000 km2 by the year 2035 (WWF, 2005).
Het is overduidelijk dat eerst het WNF en later IPCC gewoon de bewerking ‘kopieer en plak’ hebben toegepast, gevolgd door een lichte eindredactie. Het IPCC-fragment is dus linea recta afkomstig van het april 1999 stuk op de India Environmental Portal waarin Hasnain zegt dat het zelfs sneller kan gaan met het verdwijnen van de gletsjers dan 2035.
Scheiding politiek en wetenschap?
De brief die Cramer naar de Tweede Kamer heeft gestuurd is dus onvolledig. De werkelijkheid is nog een tikkeltje ernstiger. Rozendaal eindigt met een terechte vingerwijzing naar Cramer die beweert dat de politiek zich verre moet houden van de wetenschap:
Tenslotte, de meest absurde uitspraak die minister Cramer de afgelopen tijd heeft gedaan is: de politiek moet zich niet met de wetenschap bemoeien. Dit is van een verregaande onnozelheid. De politiek moet zich juist wel met wetenschap bemoeien. Dé wetenschap – bestaat niet natuurlijk, maar goed -is een adviseur en politici zowel als bestuurders moeten altijd de adviezen van adviseurs wegen: hoe betrouwbaar zijn de adviseurs, spelen persoonlijke of politieke belangen een rol? We hebben het nondeju niet over de scheiding der machten van Montesquieu: de politiek moet voorzichtig zijn in uitspraken over rechters.
Maar Jacqueline Cramer is allesbehalve onnozel al heeft ze een vederlicht hoogleraarschap gehad (duurzaam ondernemen). Wat de dame die vele jaren op één kamer heeft gezeten met Lucas Reijnders (de paus van de Nederlandse milieubeweging) bedoelt, is dat de politiek geen vraagtekens bij het IPCC mag plaatsen omdat het IPCC het fundament onder haar beleid vormt.
Simon doet het goed! Hij zou alleen iets vaker met zijn hoofd op televisie moeten komen (bijv. bij de klimaatgelovigen Pauw en Witteman), zodat hij daar ook zijn boodschap en zijn scherpe analyses aan een breder publiek kan uitdragen.
Rozendaal schrijft: “Tenslotte, de meest absurde uitspraak die minister Cramer de afgelopen tijd heeft gedaan is: de politiek moet zich niet met de wetenschap bemoeien. Dit is van een verregaande onnozelheid. De politiek moet zich juist wel met wetenschap bemoeien. Dé wetenschap – bestaat niet natuurlijk, maar goed -is een adviseur en politici zowel als bestuurders moeten altijd de adviezen van adviseurs wegen: hoe betrouwbaar zijn de adviseurs, spelen persoonlijke of politieke belangen een rol?”
Dat klopt. Maar wat nu als de betrokken bewindsvrouw eigenlijk een “actievoerder in krijtstreep” is die bovendien gezien kan worden als opdrachtgever van het IPCC?
Kan men het een politicus kwalijk nemen dat hij, eenmaal aan de macht, zijn politieke agenda tracht uit te voeren? Ik dacht het niet.
Zie hier het dilemma van onze democratie, waar NGO’s en het straatinterview de agenda dicteren.
Simon doet het goed, maar jullie echt niet minder. Waarvoor HULDE.
Dat kan ik alleen maar onderschrijven!
Onzin.
Ik weet zeker dat deze site ook door politici vaak bekeken wordt. Dus mannen jullie zijn top. Ik zou zeggen 1% van de besparingen op het klimaatbeleid in de toekomst voor jullie.