Het Ministerie van LNV onder CDA-minister Gerda Verburg wil Indische huiskraaien (Corvus splendens) wegvangen uit Hoek van Holland. Waarom? Ze zijn ‘niet van hier’, en deze beslissing leidt nu tot heftige debatten onder natuurliefhebbers.
Wat hebben een kraai en het klimaat/CO2 met elkaar te maken? Twee zaken. Het gaat hier om een (deels) menselijke toevoeging en toepassing van het voorzorgprincipe. Bij de huiskraai spelen beide zaken een rol. Zelf ben ik het voor het eerst in mijn leven eens met activisten van Faunabescherming: de huiskraai moet blijven. Hij is een multiculturele verrijking van onze samenleving.
Exoot
Ook Kees Moeiliker van het Rotterdams Natuurmuseum besteedde er in zijn NRC-column aandacht aan.
De huiskraai heeft op eigen kracht zijn plekje in Nederland veroverd, als verstekeling op een containerschip. In Hoek van Holland is een paartje in 1994 terecht gekomen en in 1997 kwam dit paartje tot broeden. Hun nageslacht heeft zich waarschijnlijk ook aan elkaar vergrepen en zo kwam er zowaar een populatie tot stand van 27 huiskraaien, en dat kunnen er zo meer worden. Zo gaat dat, ook de best bestudeerde wolvenpopulatie ter wereld op Isle de Royale kwam mogelijk voort uit slechts één paar dat ’s winters over het ijs kwam.
Slim
De kraaien zijn liever lui dan moe, en in plaats van duizenden kilometers op trek te klapwieken liften ze gewoon met mensen mee. Zo kwamen ze ook in Australië en de rest van de wereld in havensteden terecht. Zelf heb ik ze in Nederland nooit gezien, wel in Eilat in Israël. Ik was meteen door ze ingenomen. Het zijn die zelfde heerlijke schooiers, oplichters en straatschuimers als alle andere kraaiachtigen.
Niet natuurlijk?
Volgens natuurpuristen is hun gekozen migratievorm via containerschip ‘niet natuurlijk’. Dat is een streng moreel oordeel in deze kringen, in het geval van de kraaien zelfs een doodvonnis. Of erger, levenslange opsluiting in een dierenasiel. Maar wanneer je de ijstijd als referentie neemt voor Nederlandse flora en fauna, is alle huidige leven dat in het kielzog van mensen meekwam een exoot.
Toch ijvert het Platform Invasieve Exoten met Sovon Vogelonderzoek, de vijanden van onze huiskraaien niet voor terugkeer van toendravegetatie en het opkweken van de mammoet. Wel bestaat een Pleistocene Park Project in Siberie dat iets dergelijks nastreeft. Maar dat is uit experimentele interesse ontstaan.
Statisch
In mijn optiek zijn er in ons land te veel mensen die nog hun brood verdienen aan het in stand houden en promoten van een statisch natuurbeeld. Alles moet het zelfde blijven, aantallen vogels, aantallen dieren, maar ook de concentratie van stof x of y. Een schommeling in populatie of concentratie heet al snel ‘achteruitgang’of bedreiging.
Terwijl je een inherent chaotisch systeem als de natuur niet in een statische toestand kunt bevriezen, er is ook geen norm hoe deze natuur dus hóórt te zijn. En dus is er ook geen reden om alle menselijke toevoegingen principieel af te wijzen. Verandering is ook niet beslist synoniem met ‘bedreiging.’
Onaanraakbaar
In extreme vorm leidt die benadering tot een soort pantheisme, waarbij iedere merkbare menselijk invloed onwenselijk is, omdát het menselijk is. Ook onze Flora en Faunawet is op een pantheïstisch beginsel gestoeld. Afblijven tenzij. Dit beginsel kwam mede in onze wet onder invloed van senator en mediastrateeg Nico Koffeman, bedenker van Partij voor de Dieren en alles in ons land dat met ‘dier begint (ook Faunabescherming)
Klimaatkraai
Hoewel Faunabescherming verder streeft naar de principiele onaanraakbaarheid van alle natuur, wil ik de huiskraai hier gebruiken voor mijn eigen voorstel. De slimme vogel kan een dierlijke metafoor zijn voor een meer rationeel milieubeleid. Zijn aanwezigheid is niet principieel verkeerd, omdát hij hier landde als gevolg van menselijke invloed.
Zo is ook extra door mensen toegevoegd CO2 in de atmosfeer niet verkeerd, omdát het een bijproduct is van menselijke handelen. Is er dan al schade aangetoond?Met die pragmatische houding ligt plotseling de optie open, dat iets meer CO2 zo slecht niet is maar zelfs een verrijking kan zijn.
De huis-kraai kwam per schip?? Die leeft toch al sinds eeuwen hier…
Leuk,
De huiskraai is ook ingevoerd in Dar-es-Salaam waar ik eind jaren '90 werkte, daar verdringt hij de lokale kraaiensoort Corvus Albus.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Huiskraai
Trouwens in haaglanden hebben we de groene halsbandparkiet rondvliegen, veel succes met het verdelgen daarvan. En de fazant is ook een exoot. :-D
In Leiden hebben we inmiddels ook een hoop van die parkietjes. Enorme herrieschoppers, maar wel kleurrijk (letterlijk). Het valt mij sowieso op dat (hier in Leiden in ieder geval) de ruim aanwezige vogels bijna allemaal enorme herrie maken, kraaien, kauwtjes, meeuwen en die parkietjes. Dat wil zeggen dat ze elkaar over grote afstanden goed kunnen horen. Aanpassing aan de herrie in de stad? Is de mus verdwenen omdat die zo zachtjes en lieflijk tsjilpt?
Verder blijft het zeer interessant hoe de natuurwetenschap en de biologie hebben aangetoond hoe alles verandert, hoe flexibel de natuur kan zijn. En hoe reageert de mens: die wil alles laten zoals het is. Of heeft het te maken met de gemiddelde leeftijd van veel natuurbeschermers en projecteren ze hun eigen leven op de natuur? Al toont Faunabescherming weer het tegendeel.
Maar een exoot is geen bedreiging of aanwinst, het is een verandering. Mensen plakken er een moreel oordeel aan vast. En dat is helaas weer onze eigen 'natuur'.
Modellen die voorspellen dat vogels snel uitsterven als hun habitat enigszins wordt aangetast onderschatten het aanpassingsvermogen van de natuur behoorlijk. Een mooi stukje over snelle evolutie en echt menselijk ingrijpen in onderstaande link
http://www.kennislink.nl/publicaties/vogeltjes-vo…
Wat Kennislink schrijft is een klein beetje kletskoek,
Toevallig ken ik het werk van die Zwitserse groep waar Peter Berthold de basis legde , ik heb er over geschreven voor het Algemeen Dagblad.
http://rypkezeilmaker.nl/typo/index.php?id=360#40…
Wat is er gebeurd. Door een relatief kleine genmutatie is het 'kompas'van een klein deel van de Europese zwartkoppen verlegd, . Je hebt één groep die over de laars van Italie gaat of de oostelijke route kiest (de Midden en Oost Europese groep) en één die over Spanje vliegt. Bij een deel zit nu een afwijking, waardoor een deel van de zwartkoppen in Engeland terecht komt. Het toont nog eens hoe vogeltrek genetisch is verankerd.
Waarschijnlijk komen zulke mutaties vaker voor, en meestal zijn ze ongunstig. Maar door een combinatie van zachte winters en andere gunstige omstandigheden (wo ongetwijfeld de voederplank)konden de zwartkoppen zich handhaven in Engelse winters, en dus blijft die genmutatie behouden en de nieuwe route bestaan
De essentie van het onderzoek richt zich op de genetische basis van vogeltrek. Je ziet dus ook hoe snel evolutie kan werken, en hoe nieuwe routes kunnen ontstaan wanneer omstandigheden dat toelaten
Je ziet dat er ook op veel redacties de sterke behoefte bestaat om naar De Mens te wijzen, het 'Zieke Aarde'-verhaal is nog leidraad bij veel journalisten. Ik vind dat niet zo boeiend, de aanpassing van de natuur wel
Gewoon een plastic coating over heel nederland: blijft alles zoals het is, en kan de mens ook verder niks meer kapot maken
Ook hier (kraai door mensen ingevoerd) is weer de teneur dat de mens de schuldige is. Veel in de milieubeweging gaat over dat de "mens" slecht is, een slechte invloed heeft op alles en er wordt getracht een soort schuldgevoel te kweken. De ecologische voetafdruk van de mens, het antropogene CO2-probleem. Zoals op deze site al eerder genoemd, schuld wil men graag afkopen dus daarom angst en schuld en boete-doening.
Jongens wat een boel stropoppen weer – pantheisme…pfft.
In de vogelwereld is men verdeeld over het wel of niet verdelgen van deze kleine populatie. Aan de ene kant de preciezen, de vogel is uitheems en moet weg, aan de andere kant de rekkelijken, de vogel is op zijn eigen unieke manier hierheen gekomen.
Daarbij laat het minsterie LNV zich leiden tot rapporten oa. – naar ik meen uit Australie – waar de soort ook heen is gelift. In Australie (en Nieuw Zeeland) hebben ze in het algemeen slechte ervaring met uitheemse diersoorten, omdat deze per definitie bijna de inheemse, oorspronkelijke fauna (en flora) ging overschaduwen.
Bij Huiskraaien is men daar ook bang voor. Of dat terecht is voor de situatie in NL is nog maar de vraag.
Huiskraai is overigens nergens ingevoerd, ze doen dit namelijk zelf!
In Nederland zal dat imho wel loslopen (populatie is nog steeds te klein, er vindt nauwelijks dispersie plaats – 2-3 gevallen mij bekend buiten HvHolland – en Zwarte Kraai, Ekster en Kauw zijn volgens mij dominant over Huiskraai).
Helaas -ik vind ze ook erg leuk en interessant- denkt een aantal adviserende instanties er anders over.
Nijlganzen – een andere uitheemse soort -daarentegen zijn een veel grotere bedreiging voor bv onze weidevogels (een Nijlgans duldt niemand in zin perceeltje en pikt zelfs Haviksnesten in). Daar hoor je echter niemand bij LNV (of SOVON) over.
Overigens waren de Huiskraaien uit Eilat bijna weg, in 1980 kon ik er met moeite eentje vinden, maar inmiddels zijn ze weer terug, hetzij door kolonisatie vanuit het naburige Aqaba, en/of via een nieuwe aanvoer vanuit containerschepen. Ook in Suez vliegen er een hoop rond. Bij mijn weten breiden ze zich echter in geen van deze steden uit naar het achterland, hoewel Suez, Aqaba en Eilat door woestijn zijn geisoleerd zijn wat weer als een natuurlijke barriere kan werken.
Overigens vind ik het van cynisme getuigen als je de mening toegedaan bent om dan alle natuurbeschermingsmaatregelen naar de prullenbak te verwijzen – iets wat ik mn op dit forum vaker tegenkom. De wereld wordt er daarmee alleen maar saaier op.
Hoezo huiskraaien weg? En dat omdat ze hier van nature niet voor komen? Je schopt toch ook niet alle niet blanke Nederlanders de tent uit omdat ze hier van nature niet voor komen? Of maakt de mens in de ogen van de natuurpuristen geen deel uit van de natuur? Lekker laten geworden die zwarte kwajongens en -meisjes, onze eigen kraai-achtigen zullen zich echt niet de kaas van het brood laten eten…
De huiskraai zou een bedreiging voor onze inheemse schorriemorrie (meeuw en kraaien) zijn en dus moet hij weg. En natuurlijk komt hij uit India.
Dat terwijl het erop lijkt dat ze nauwelijks voortplanten, dat zou met het klimaat te maken hebben want bij halsbandparkieten geldt hetzelfde.
Maar grootvader natuur (laat ik het eens een ander naampje geven) is dan ook onverspelbaar soms. De opmars van de reuzenpad duurde ook lang maar gaat nu in een sneltrein vaart.
Het leken mij wel leuke persoonlijkheden. Soort van hang jongeren onder de kraaien, mix tussen onze kraai en onze kauw. Ach ja. Het is nog niet over, bestreiding ging in andere landen niet bepaald van een leien dakje…
binnen kort 1 april