13 WC eend act blue

Normaal gesproken mag ik niet met de persvoorlichting praten van mijn baas Rypke BV. Maar vooruit. Vandaag maar eens het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) gebeld, nadat we uit de wetenschappelijke wandelgangen vernamen dat zij al op 8 maart met de onderzoeksresultaten van alle ‘IPCC-gates’naar buiten komen.

Zo’n vlot onderzoeksresultaat, dat klonk weinig bemoedigend voor de diepgang waarmee het PBL het IPCC zou doorlichten.

Meldpunt
Maar gelukkig gaf de woordvoerster een hoopgevend antwoord. Het zal zo vlot niet gaan. De eerste stap is de nieuwe PBL- website met meldpunt voor IPCC-fouten. Die site gaat, zo stelde Anneke Oosterhuis komende week de lucht in. Ze stelde zelfs moedig: ‘laat alle fouten maar bovendrijven’. Dus schroom niet. Lezers kunnen natuurlijk ook via onze linkdump de nieuwe gates melden.

Ik zou hier graag mijn scepsis laten varen, maar op de één of andere manier lukt dat nog niet zo. Het openlijk erkennen van fouten en aanbieden van herstel is ook standaard in het handboek voor crisiscommunicatie. En politici, waaronder VVD’er Neppérus die ik vorige week kort sprak zijn sceptisch over de neutraliteit van het PBL.

Principieel
Wat mij betreft mag het Planbureau ook principieel bij zichzelf te rade gaan over de gevoerde koers, volgens het hieronder weergegeven abc’tje. Het PBL leest mee op Climategate, dus ik zou zeggen: doe er wat mee.

Foutje?
Zal de groeiende stroom aan bovengehaalde klimaatoverdrijving in werkgroep 2 ook consequenties hebben voor het IPCC-proces en de Nederlandse bijdragen daaraan. De tot nu toe gedane ‘onderzoeken’, zoals aan Climategate en bij Michael Mann tonen dat men vooral de naam van het instituut wil redden en critici van naam zelfs negeert.

De vragen:

    a. Mogen campagneorganisaties als Greenpeace en Wereldnatuurfonds nog steeds lead authors leveren en expert reviewers voor een IPCC-rapport dat neutraal pretendeert te zijn, en mogen campagneorganisaties literatuur leveren? Misschien is wel een principebesluit nodig om het vertrouwen te herstellen (ik denk niet dat dit snel gebeurt)
    b. Nu steeds blijkt dat alle ‘foutjes’ consequent in de alarmistische richting uitvallen, blijft het PBL vasthouden aan het ‘incidentenmodel’, of is men bereid een patroon te erkennen bij (een deel van) de wetenschap, om vervolgens ook klimaatcritici in het proces actief toe te laten ipv ‘de kritiek mee te nemen in de besluitvorming’. Steve McIntyre was ook expert reviewer van hoofdstuk 6 werkgroep 1, maar vaak werd zijn kritiek na aanhoren alsnog genegeerd. Dan is het zonde van sceptische tijd
    c. En hoe zit het met de verweving tussen wetenschap en zakelijke belangen in klimaatbedrijven?

Wat zien we nu

  • Michel den Elzen van het PBL schreef samen met de klimaatdirecteur van Ecofys, Niklas Hohne de emissiereductie-scenario’s die in box 13.7 van werkgroep 3 belandden. Met reductiedoelstellingen van 25 procent ten opzichte van 1990, doelen die je onmogelijk op democratische wijze kunt halen. Op deze scenario’s worden Europese landen geacht hun beleid te baseren. Ondernemingen als Ecofys profiteren van die beslissingen.
  • In hoofdstuk 10 werkgroep 2 over Europa zijn mensen van het Wereldnatuurfonds en Environmental Defense ‘expert reviewer’. Ook is Bill Hare van Greenpeace (hij is niet in dienst van het PIK) Lead author bij werkgroep 3.
  • Het PBL is Nederlands hofleverancier voor IPCC-bijdragen, en dus verwijs ik naar de titel van dit blog. Het aftellen begint al bij 1 hoofdstuk. In hoofdstuk 12 van werkgroep 2 is ex-RIVM-er Joe Alcamo coordinating lead author, en verder is Jelle van Minnen contributing author. Het PBL levert hier expert reviewer Max Posch. Hij plaatst kanttekeningen qua spelling, en is kritisch over enkele ‘advocacy’-formuleringen, maar de overdrijving van het stuk Nederland onder zeeniveau die Vrij Nederland onthulde corrigeert hij niet. Terwijl hij in de zelfde alinea wel vraagt om 2 woordjes toe te voegen (ik heb zijn reactie gevraagd maar de beste man moet nog antwoorden)

    PBL redt de wereld

    Uit de praktijk van interactieve beleidsvorming blijkt ook dat je gemakkelijk critici kunt inlijven door ‘met ze in gesprek te gaan’, dus aanhoren en overgaan tot de orde van de dag. In dat geval gaan we alsnog verder met missionaire publicaties zoals PBL-er en IPCC-veteraan Rob Swart uittekent in ‘Great Transition’. Voorlopig krijgen we nog consumptieadviezen van het PBL.Voor ‘het klimaat’.

    Maar laten we met open vizier kijken. Als het PBL na climategate meer doet, en zelfs bereid is de eenzijdige CO2-fixatie los te laten, waarmee collega Marcel vandaag Diederik Samsom confronteerde: dan laat ik mijn scepsis los en verander ik de titel.