Gastblog van René Brioul

Dat er twee kampen zijn in het klimaatdebat is ook op deze website overduidelijk. Ik wil het voor de afwisseling eens hebben over iets wat beide kampen zou moeten binden. Wie – sceptisch of alarmistisch – heeft iets tegen het volgende mission statement:

Mikken op duurzame alternatieven die fossiele brandstoffen echt volledig kunnen vervangen

Welke “duurzame” alternatieven passeren meestal de revue? Windenergie, zonne-energie en biobrandstoffen. Het netto rendement van deze alternatieven laat te wensen over. Aan de nu alom gepropageerde kernenergie kleven ook bezwaren. Hoog tijd om eens out-of-the-box te kijken…

Wat bijvoorbeeld te denken van het gebruik van thorium voor koude fusie?

Koude fusie is al jaren mogelijk, het is een zeer goedkope overvloedig aanwezige “brandstof”  die ook nog eens 200 maal effectiever is dan uranium en die ook geen stralingsprobleem oplevert als restantproduct na verwerking.  De benodigde centrales ervoor zijn stukken goedkoper dan de huidige kerncentrales.

Het enige probleem voor het gebruik van thorium lijkt te zijn dat er voor deze ècht schone vorm van energie geen financiering mogelijk schijnt te zijn omdat het gevestigde systeem van energieleveranciers dat lijkt af te dwingen. Zie bijvoorbeeld het recente artikel Obama could kill fossil fuels overnight with a nuclear dash for thorium.

Als we ons erbij neerleggen dat thorium nog op te veel weerstand stuit en we concluderen dat fossiele brandstoffen er nog wel even zullen zijn, is het ook interessant te kijken naar de efficiencyverbetering van gangbare systemen. Denk aan de kwaliteit van brandstof en de kwaliteit van de verbrandingsmotoren die het verbruiken. In de 80-er jaren was er onder Shell ingenieurs een wedstrijd om een zo zuinig mogelijke verbrandingsmotor te maken en de winnende ingenieur kwam zonder al te veel moeite op een voertuig van ruim 1100 kg dat 245 km per liter kon afleggen bij een normaal gebruik. Waaraan werd door deze ingenieur de meeste aandacht besteed?  Aan het systeem dat de vloeibare brandstof optimaal moet omzetten in gasvorm. Hier ligt nog een mooie opdracht aan de automobielindustrie om dit proces aanzienlijk te verbeteren en minimaal op het niveau te brengen van de eerste T-Ford die een beter brandstofverbruik had dan welk hedendaags voertuig ook. Het grote nadeel voor de automobielindustrie is dat energiezuinige motoren heel erg lang mee gaan en dat daar een economisch belang voor de auto-industrie in het gedrang lijkt te zijn.

Als je kijkt van de kant van de brandstoffen dan is er duidelijk ruimte voor verbetering. Het een gegeven dat in brandstoffen koolstofmoleculen sterk de neiging hebben samen te klonteren, hetgeen een optimale verbranding tegenwerkt. Het is echter heel simpel mogelijk om dit samenklonteren in brandstoffen tegen te gaan, bijvoorbeeld door het optimaliseren van diezelfde brandstof. Huidige brandstoffen bevatten respectievelijk 170 of 180 verschillende chemicaliën die ervoor zorgen dat de brandstof functioneert. Er zijn middelen die als die in promillage hoeveelheden worden toegevoegd ervoor zorgen dat de verbranding aanzienlijk verbetert, waarbij het zelfs ook voor de motor optimaler is omdat er intern minder wordt vervuild.

Meteen afschaffen
Om benzine “groener” te maken is het tegenwoordig verplicht om minimaal 4% bio-ethanol  toe te voegen. Bio-ethanol heeft een lagere BTU waarde dan benzine waardoor letterlijk de verbrandingswaarde van benzine wordt gereduceerd. Dat betekent dat het verbruik per km toeneemt en derhalve ook de vervuilende aspecten van benzine. Daarnaast is het alcohol, en alcohol trekt water aan.  Door dit water wordt het verbrandingsproces van benzine met bio-ethanol minder effectief, hetgeen ook weer een hoger verbruik en een hogere vervuiling oplevert. Benzine met wat voor vorm van ethanol erin levert een 10% hoger brandstofverbruik op dan benzine zonder enige vorm van ethanol. Deze “groene” maatregel is derhalve contraproductief en zou per direct moeten worden afgeschaft.

Het eerder genoemde middel ter verbetering van brandstoffen gaat de negatieve effecten van ethanol in benzine ook tegen en neutraliseert het op z’n minst. Om wat voor middel gaat het dan?  Het gaat om zuivere aceton.  Aceton wordt in de racerij al meer dan 60 jaar gebruikt om brandstof te optimaliseren. Velen schrikken van het idee om oplosmiddel aceton in brandstof te gebruiken want het is immers een gemeen spulletje, echter alle componenten in de brandstofaanvoerlijn zijn zelfs volledig bestand tegen pure aceton, laat staan een mengseltje waarbij het in de mate van 1 deel op 350 delen brandstof voor komt… Wat te denken van minimaal 20% brandstofbesparing voor extreem vervuilende zeeschepen, vliegtuigen,vrachtwagens en auto’s waarbij de vervuiling met minimaal het dubbele terugloopt… Zie het Wist-u-dat-artikel Brandstof besparen.

Energiemoord?
Ingenieur Stanley Meyer (een ex Nasa ingenieur) had een systeem waarmee uit water waterstof werd gevormd waarmee hij voertuigen met verbrandingsmotoren aandreef.  Deze voertuigen gebruikten absoluut geen benzine of diesel maar draaiden letterlijk alleen op water (waterstof) dat middels zijn systeem ter plekke in de auto werd aangemaakt. Stanley Meyer is onder verdachte omstandigheden overleden en zijn “laboratorium” is zeer kort na zijn overlijden volledig leeggeroofd. Zijn patenten en beschrijvingen zijn echter bewaard gebleven en zijn inmiddels nagebouwd. Zie onder meer futureenergyconceptsinc.com waar ook een Youtube verslag te vinden is van een ritje met een forse Amerikaanse pickup die op H20 rijdt…

Nulpuntenergie van Tesla
De hiervoor genoemde mogelijkheden zijn een paar concrete mogelijkheden op dit moment. Nog verrassender wordt het als we kijken naar de uitvindingen van Nicola Tesla, een uitvinder die duizenden patenten op zijn naam heeft waarvan de Amerikaanse overheid er duizenden als “staatsgeheim” heeft betiteld omdat deze patenten het monopolie van de reguliere energieaanbieders in gevaar zou kunnen brengen, waarbij de meeste patenten handelen over nulpunt energie.

Het lijkt me een goede zaak om de beschreven mogelijkheden wat breder uit te dragen zodat er in ieder geval wat kennis over kan worden opgebouwd door beleidsmakers en bestuurders. Of is het zo dat men wel belang heeft bij de problemen maar niet bij de oplossingen? Ik heb persoonlijk talloze politici en bestuurders op de hoogte gebracht van deze feiten. Ik concludeer dat er geen (serieuze) interesse is voor het oplossen van de energieproblemen.

Zouden sceptici en alarmisten – die samen toch uitgaan van de overwinning van kennis over onwetendheid – niet samen de schouders eronder moeten zetten om deze mooie dingen realiteit te maken?

Over René Brioul
Een 56 jarige ex beroepsmilitair (luitenant-kolonel), voertuigdeskundige (benzine & diesel), informaticus en energiedeskundige. Researcher op het gebied van energiebesparing en vernieuwing.