Promotieonderzoek VU ziet geen AGW tot 2040

Download nu het proefschrift “Rampen en klimaatverandering: analyses en methodes voor de projectie van toekomstige schade door extreem weer” van Laurens Bouwer die op dinsdag 9 november 2010 aan de Vrije Universiteit Amsterdam hoopt te promoveren. Bemoedigend is dat Richard Tol tot de lectoren behoort. Bedenkelijk is dat Pier Vellinga (vandaag weer spreker op het Nationaal Deltacongres – zie persbericht) een van de twee promotoren is. Moeten we concluderen dat Pier follow the money Vellinga zich mede op basis van dit proefschrift afwendt van mitigatie om zich geheel naar de zin van de Nederlandse waterbouwwereld te ontwikkelen tot kampioen adaptatie?

Theo Wolters weet misschien raad want die bezoekt het congres vandaag.

Persbericht VU

Hoeveel schade richt klimaatverandering aan?

De mens en het veranderend klimaat

Zal klimaatverandering tot meer rampschade leiden? Deze vraagt beantwoordt milieudeskundige Laurens Bouwer in zijn proefschrift, waarop hij dinsdag 9 november promoveert aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Hij onderzocht in hoeverre door de mens veroorzaakte klimaatverandering komende decennia zal leiden tot meer schade door weergerelateerde natuurrampen. ‘Niet op korte termijn,’ concludeert Bouwer in zijn proefschrift, ‘te meer daar het toeschrijven van toenames in rampschade aan antropogene klimaatverandering komende decennia zeer moeizaam zal blijven.’

Hoewel de economische schade van dergelijke rampen, zoals overstromingen, windstormen, bosbranden en droogtes in het verleden is toegenomen, is er geen bewijs dat door de mens veroorzaakte (antropogene) veranderingen in extreem weer de hoofdoorzaak zijn voor deze toename. De stijging van schade is namelijk vooral te wijten aan een toename in blootstelling en in waarde van kapitaal.

Alle gepubliceerde projecties van toekomstige schade door extreem weer, die de promovendus onderzocht, tonen – voor de periode tot 2040 – de bijdrage van toenemende blootstelling en waarde van kapitaal zo’n 2 tot 10 keer groter is dan de die van antropogene klimaatverandering. Waardoor de gevolgen van klimaatverandering voor schade van stormen en rivieroverstromingen naar verwachting in komende decennia klein zullen blijven.

Een andere belangrijke conclusie uit het proefschrift van Bouwer is dat aanpassing door overstromingsbescherming de toename in overstromingsschade door klimaatverandering vrijwel geheel kan voorkómen. Aanpassing aan veranderende risico’s lijkt de meest effectieve manier om de toenemende gevolgen van extreem weer te verminderen tot het jaar 2050.

De meeste studies houden onvoldoende rekening houden met de gevolgen van de risico’s die wij lopen. Daardoor wordt een relatief grotere invloed van de verandering in het klimaat voorspeld, dan waarschijnlijk is. Dit komt omdat die studies de rol van economische groei en bevolkingsgroei buiten beschouwing laten. Het proefschrift van Bouwer stelt dan ook voor dat een dergelijke berekening uitgaat van een uitgebreider aanpak, waarin scenario’s van veranderingen in blootstelling met een schademodel gecombineerd worden.